💢 #قسمت_سوّم: بازتاب فقهی 👥فقهاء در کتاب {صید و ذباحة} یکی از واجباتِ عملِ ذبح را رعایت قبله می دانند. 📝مستند آن ها در این حکم، روایات متعدّدی است که در این زمینه وارد شده است مثلاً در روایتی از امام باقر (علیه السّلام) نقل شده که حضرت فرموده اند: ✅《إذا أردت أن تذبح فاستقبل بذبيحتك القبلة》رجوع شود: وسائل ج ۱۶، ص ۲۲۶. ♦️ نحوه استنباط وجوب از این روایت به این صورت است که فعلِ 《استقبل》 صیغه امر بوده که ظهور در وجوب دارد. از طرفی این مادّه در این باب لازم بوده و بنا به گفته فقهاء به وسیله بای جارّه متعدّی شده است فلذا عبارت 《بذبیحتک》 دربردارنده مفعول این مادّه است. بنابراین حدّاقلّ نتیجه ای که به مقتضای قاعده ادبی (این که اگر فعلی متعدّی باشد نیازمند وقوع بر مفعول است) به دست می آید این است که عمل رو به قبله نمودن باید بر مفعول یعنی ذبیحه یا همان حیوانی که فاعل میخواهد آن را ذبح نماید، واقع گردد. به همین جهت فقهاء در مورد وجوبِ روبه قبله قرار دادن مذبوح اتّفاق نظر دارند. امّا در عین حال بحث دیگری را نیز مطرح کرده اند و آن این که آیا از این روایت و مثل آن می توان وجوبِ رعایتِ قبله را در مورد خود فاعل و ذابح نیز استفاده کرد یا خیر؟

🔰 گفتارهایی در باب #تحوّل_حوزه در زمینه #علوم_ادبی 📝برای مطالعه قسمت دوّم کلیک نمایید:👇 💢https://eitaa.com/kanon_adabi/2445 📝 #قسمت_سوّم ♦️ در قسمت قبل گفته شد که سیر حرکت از نقص به کمال را باید در دو محور تطبیق و تمرین و همچنین پیچیدگی و تخصّصی بودن کتب مربوط به علم نحو بررسی نمود. 🔰 امّا #محور_اوّل یعنی تطبیق و تمرین: همانطور که روشن است مقصود از تطبیق و تمرین همان تجزیه و ترکیب می باشد که عدم تحقّق و یا کم رنگ بودن آن به عنوان یک نقص، مدّ نظر قرار گرفته لذا پرداختن به مسأله تطبیقات نحوی و ارائه تمارین در جهت تحصیل و نهادینه کردن قدرت تطبیق ادبی، کمال محسوب شده است و حتّی از گفتگوی مربوطه نیز پیداست که این امر یک کمال ابتدایی نمی باشد بلکه غایت و هدف اساسی از این علم در نظر گرفته شده است. ♦️نتیجه آن که نقصی که در زمینه تطبیقات ادبی وجود دارد متولیان امر را وادار به حرکت به سمت تغییر کتب نحوی نموده است. در این جا باید تصدیق کرد که خروجی های ناکارآمدی که پس از سه سال تحصیل در زمینه ادبیات حاصل می شود و توان مواجهه با عبارات فقهی و اصولی را در پایه های بالاتر ندارند، گواه روشنی بر وجود این نقص بوده و قطعا نیازمند طرح و برنامه ریزی های لازم می باشد. ♦️امّا ناگفته پیداست که قبل از هر حرکت تحوّلی و برنامه ای که در این زمینه پیشنهاد می شود ابتداء باید تصویر شفافی از منشأ به وجود آمدن نواقص ارائه نمود زیرا تا زمانی که علل و عوامل پیدایش این نواقص به خوبی شناخته نشود، هر حرکتی محکوم به شکست و خسارت خواهد بود. در رابطه با نقصی که در زمینه تطبیق و تمرین وجود دارد شاید بتوان سه امر را به عنوان عوامل پیدایش آن بر شمرد: ۱. عدم آموزش صحیح ۲. عدم وجود برنامه تمرینی لازم در سیستم آموزشی برای نهادینه کردن قدرت تطبیق ۳. عدم کارایی و تناسب کتب آموزشی ♦️ نتیجه آن که تنها در صورتی می توان به سمت تغییر کتب آموزشی حرکت کرد که امر سوّم یعنی عدم کارایی کتبی چون هدایه، صمدیه، سیوطی و مغنی نقش عمده را در پیدایش نقص مذکور ایفا نمایند. حال از #متولیان امر سؤال می کنیم: ❓آیا منشأ خروجی های ناکارآمد حوزه در زمینه اهدافی که از علوم ادبی دنبال می شود، عدم کارایی کتب موجود نسبت به این امر بوده یا خیر؟ ❓آیا اساساً سهمی برای عدم آموزش صحیح یا عدم تدوین برنامه ای برای تمرین در این سیستم آموزشی قائل هستید یا خیر؟ ما در این گفتارها به دنبال آنیم تا باب گفتگو درباره چرایی حرکت به سمت تحول در کتب آموزشی را باز کنیم و ببینیم آن چه متولیان امر را به سمت تحوّل کشانده تا چه اندازه قابل قبول می باشد. بدیهی است که تحوّل، یک امر ضروری و از لوازم قطعی مقام آموزش می باشد اما نکته مهم اینجاست: تحول از کدامین نقص و به سمت کدامین کمال؟ 👌در قسمت های بعدی در این زمینه بیشتر سخن خواهیم گفت. ✅ #ادامه_دارد ... 🔹 یادداشتی از طلبه حسین لیاقت پور ❌💯کپی #فقط با ذکر منبع مجاز است ⚫️ لینک کانال #کانون_ادبیات_عرب ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28 ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯