#حضرت_معصومه #قم_المقدسه #مدح ای دختر آسمان هفتم همشیره کهکشان هشتم بانوی گل بهار نارنج باران همیشه در ترنم ای ابر کرامتت همیشه گسترده در آسمان مردم تو چشمه کوثر ولایت این دشت کویر برکه خم ای نور تو نور پاک زهرا صد آینه در شعاع آن گم ای رحمت عام و عصمت خاص زهرا رخِ زینبی تجسم تو ساحل امن حق پرستی ما بحر همیشه در تلاطم از قدر قیامت تو این شهر کرده ست قیام و قم شده قم ای ساکن شهر شورِشیرین اعجاز تو گریه با تبسم وقتی که غم نگفته دانی دیگر چه نیاز به تکلم تا هست نفس ز عمق جانم یا فاطمه اشفعی بخوانم ✍️: #یاسر_رحمانی

#حضرت_معصومه #مدح_مرثیه تو مسیحا زاده اما دختر موسی شدی مریم قدیسه ی ذریه ی طاها شدی یک نخی از چادرت مانند کعبه محترم قبله ی عرشی ترین سجاده ی دنیا شدی بوسه بر دست تو بر سادات واجب می شود چون ستون عصمت الله بنی الزهرا شدی در میان شوره زار قم بهشتی ساختی مثل کوثر آمدی جوشیدی و دریا و شدی جا نماز غرق نورت گوشه ی عرش خداست در تقرب بر خدا بالاتر از بالا شدی وحی نازل بر لبانت استناد هر حدیث مثل بنت المصطفی صدیقه ی کبری شدی پیش پایت دیدنی باشد قیام موسوی با جلال فاطمی خاتون بی همتا شدی ناز چشمان تو و دکر خداهای پدر کو رسول الله بیند ثانی زهرا شدی خواهر سلطان عالم کار سلطان می کند بر حسین خانواده زینب کبری شدی خنده ی معصوم تو آرامش جان رضا بهترین تمکین قلبت صوت قرآن رضا از همان اول دلت گشته گرفتار رضا بین صحن چشمهایت نقش رخسار رضا جنس بی قیمت که جایش در حریم یار نیست عشق تو باشد متاع ناب بازار رضا یوسف بازار ما چون پرده بردارد ز رخ عاشقی چون تو فقط باشد خریدار رضا در تمام عرضه های بندگی پاک تو همچنان آیینه ایی پیداست رفتار رضا تا میان خطبه ها تفسیر قرآن می کنی کاملا باشد کلامت عین گرفتار رضا آمدی تا پرچم معشوق بر شانه کشی در حریم عاشقی باشی علمدار رضا هرکه عمری خاک بوسی حریمت را کند تا قیامت می شود محرم به اسرار رضا ای کریمه چاره ایی کن لحظه ی جان دادنم دیده ام روشن شود هنگام دیدار رضا روز محشر چون گنه گردد گریبان گیر من آبرو داری بود کار تو و کار رضا دلخوشم خاک حریم تو نشسته بر سرم خاکساری تو می گردد شفیع محشرم تا که دل را آه سینه راهی قم می کند با نگاهی بر ضریحت دست و پا گم می کند آه چون از دل برآید کار آتش می کند بی محابا رخنه ایی در جان هیزم می کند آن ضریحی که بود گرم طوافش جبرییل حضرت حق قبله ی حاجات مردم می کند هرکه دارد عقده در دل یاد قبری گمشده هر سه شنبه در حریمت نذر گندم می کند با سلامی نم نم اشک از دو دیده می چکد کاسه ی خالی ما لبریز از خم می کند نیمه شبها در حرم تا صحن گردی می کنم ناگهان دل یاد قبله گاه هفتم می کند لفظ خواهر گوییا مانوس گشته با بلا خون زینب در رگان تو تلاطم می کند کس ندیده تا به حالا خواهری گیسو پریش جستجوی یار زیر نیزه و سم می کند با وجودی که حدود مقتلش را دیده بود بازهم جسم عزیز مادرش گم می کند ✍: #قاسم_نعمتی

#حضرت_معصومه #مدح_مرثیه اى دختر و خواهر ولايت آيينه ی مادر ولايت بر ارض و سما مليكه در قم آرام دل امام هفتم معصومه به كُنيه و به عصمت افتاده به خاك پايت عفت در كوى تو زنده ، جان مرده بر خاك تو عرش سجده برده در قصر تو جبرئيل حاجب زُوّار تو را بهشت واجب گفتند و شنيده اند ز آغاز كز قم به جنان درى شود باز حاجت نبُوَد مرا برآن در قم باشدم از بهشت بهتر قم قبله ی خازن بهشت است اين جا سخن از بهشت ، زشت است قم شهر مقدس قيام است قم خانه يازده امام است قم تربت پاك پيكر توست اينجا حرم مُطهَّر توست گر فاطمه(س) دفن شد شبانه نَبوَد ز حريم او نشانه كى گفته نهان زماست آن قبر من يافته ام كجاست آن قبر آن قبر كه در مدينه شد گم پيدا شده در مدينه ی قم ... مريم به بَرَت اگر نشيند اين منظره را ، مسيح بيند سازد به سلام سَرو قد خم اول به تو ، بعد از آن به مريم ... روزى كه به قم قدم نهادى قم را شَرَفِ مدينه دادى آن روز قرار از مَلك رفت ذكر صلوات بر فلك رفت تابيد چو موكبت ز صحرا شهر از تو شنيد بوى زهرا(س) درخاك رهت ز عجز و ناله مى ريخت سرشك ، همچو لاله با گريه ی شوق و شاخه ی گل بُردند به ناقه ات توسل دل بود كه بود ، محفل تو غم گشت به دور محمل تو آن پير كه سيد زمان بود رويش همه را چراغ جان بود گرديد به گردِ كاروانت شد پاى برهنه ساربانت بردند تُرا به گريه هودَج تا خانه موسى اِبن خِزرَج ازشوق تو اى بتول دوم قم داد ندا به مردم قم كاى مردم قم به پاى خيزيد از هر در و بام گل بريزيد آذين به بهشت قم ببنديد ناموس خدا مرا پسنديد قم شام نبود تا كه در آن دشنام دهد كسى به مهمان قم شام نبود ، تا كه از سنگ گردد رخ ميهمان ز خون رنگ قم كوفه نبود تا كه خواهر بيند سر نى ، سر برادر ... حاشا كه قم اين جفا پذيرد مهمان به خرابه جاى گيرد ... بستند به گرد ميهمان صف قم با صلوات و - شام با كف ... قم مهمان را عزيز خوانند كى دخت و را كنيز خوانند؟ ... «میثم» همه عمر آن چه را گفت در مدح و مصیبت شما گفت ✍️: #غلامرضا_سازگار

#حضرت_معصومه #مرثیه_حضرت_معصومه اهل قم خیر ببینید که غوغا کردید احترامی که به این دختر زهرا کردید اهل قم خیر ببینید پناهم دادید با سلام و صلوات آمده راهم دادید همه گفتید به هم عمه سادات آمد گوییا فاطمه از سوی سماوات آمد اهل قم خیر ببیند چه مسرور شدید غیر زنها همه از محمل من دور شدید اهل قم خیر ببینید گلاب آوردید تا که دیدید که لب تشنه ام آب آوردید اهل قم خیر ببینید شما کف نزدید دور ناموس خدا ساز و نی و دف نزدید اهل قم خیر ببینید به خواهر نزدید طعنه ام بر سر هر کوچه و معبر نزدید اهل قم خیر ببینید مراقب بود تا نیفتم زروی ناقه مواظب بودید اهل قم خیر ببینید خدایی مردید چقدر چادر و پوشیه نثارم کردید اهل قم خیر ببینید محبت کردید کوچه را وقت ورودم همه خلوت کردید اهل قم خیر ببینید که همت دارید سر ناموس خدا این همه غیرت دارید شاد کردید شما قلب رضا را به خدا همچو زینب سر بازار نبردید مرا اینکه با گریه معصومه مدارا کردید همه جبران غم زینب کبری کردید بعد از آن خستگی راه توانم دادید بهترین نقطه این شهر مکانم دادید به خدا حق مرا خوب رعایت کردید روز و شب از من بیمار عیادت کردید زحمتی بود اگر غرق ملالم نکنید من دگر رفتنی هستم ،حلالم بکنید غربت و درد و غم و غصه هماهنگ شده بهر بابای غریبم دلم تنگ شده بعد مرگم اگر از کوی رضا میگذرید کمی از خاک مزارم به خراسان ببرید تا که در قبر شود یار من و همسخنم نامه اش را بگذارید درون کفنم اهل قم اجر شماها همگی با زهرا وقت تشییع بگویید فقط یا زهرا مادرم فاطمه شب دفن شد و یار نداشت به جز از هفت نفر او که عزادار نداشت نیمه ی شب چه غریبانه و مظلومانه بدن مادر ما رفت برون از خانه لرزه ها بود که بر عرش برین می افتاد پی تابوت علی هی به زمین می افتاد 🔸شاعر: #حسین_میرزایی