شرح و تدریس حدیث اول باب دوم #توحید_صدوق فراز: الذّی بطن من خفیات الامور _جهات تنزیهی و سلبی ظهور و بطون حق تعالی در روایات جلسه شصت و یکم

شرح و تدریس حدیث اول باب دوم #توحید_صدوق فراز: الذّی بطن من خفیات الامور _جهات تنزیهی و سلبی ظهور و بطون حق تعالی در روایات جلسه شصت و دوم

💢آغاز پذیرش مرکز آموزش تخصصی فلسفه اسلامی قم 🔰این مرکز در رشته تخصصی فلسفه اسلامی از میان طلاب مستعد، در سطح ۲ و ۳ دانش‌پژوه می‌پذیرد. تماس: ۷۷_۳۷۷۵۹۳۷۵ _ ۰۲۵ عسگری ۰۹۱۹۳۴۹۷۴۶۲ از ساعت ۷ الی ۱۳ 🆔 @mtfalsafeh

#بدایه الحکمه #المرحله_الحادیه_عشر_فی_علم_و_العالم_و_المعلوم _مقدمه _ الفصل الاول فی تعریف العلم و انقسامه الاولی جلسه اول

#بدایه الحکمه #المرحله_الحادیه_عشر_فی_علم_و_العالم_و_المعلوم _فصل اول علم حصولی و علم حضوری جلسه دوم

🌹حلول ماه مبارک رمضان بر همه ی مسلمین جهان گرامی باد.... 🍃"شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن"🍃 @Kanoon_tafakor

💠مروری برکتاب 🍃"درسنامه ی غناء و موسیقی" در س خارج فقه مقام معظم رهبری🍃 🔹توسط حجت الاالسلام و المسلمین استاد مهدی منصوری🔹 ♦️و اما چند نکته مهم : 🔸اول،این جلسات مروری بر کتاب است و بنایی بر تدریس این کتاب نیست. 🔸دوم ، خوب است قبل از هر صوت ، درس خوانده شود و پس از آن صوت گوش داده شود و برای بار دوم ، درس مجددا خوانده شود . 🔸سوم ،خوب است به نوع روش اجتهادی که در کتاب است ، دقتی فراوان صورت گیرد. #مروری_بر_کتاب_غنا_و_موسیقی @kanoon_tafakor

نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: 🍃شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَکَهِ؛🍃 ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاک مى‏کند و آن ماه برکت است. "بحار الانوار(ط-بیروت) ج۹۳ ، ص۳۴۰ – فضایل الاشهر الثلاثه ص۹۵" @kanoon_tafakor

#چگونه_درس_بخوانیم ۱ ✅تذکر اول: باید سطح ما سطح علم و دانش شود: 🔹اگر سطح ما سطح علم و دانش شد، آن موقع خیالمان راحت است. نکند در کلاسی شرکت داشته باشیم و یا کتابی را مطالعه کنیم ولی سطح خود را ارتقاء نبخشیده باشیم. کسانی که سطح خود را ارتقاء می بخشند، سیر سریعی در علم می یابند. 🔹کسانی که به سطح علم دست می یابند، می فهمند که دارند علمی را کار می کنند و به عالَم علم دست می یابند. عده ای هستند که مشغول فعالیت های علمی هستند ولی نمی فهمند که قدمی در وادی علم نهاده اند؛ مثل اینکه علمِ اصول کار می کنند ولی نمی فهمند که اصول کار می کنند. عده ای فلسفه کار می کنند ولی درکی از فلسفه خواندن ندارند. تا سطح ارتقاء نیابد، مشکل حل نمی شود. 💠باید به خود نهیب بزنیم انسان باید به خود نهیبی بزند و به خود تفهیم کند که دارد فلسفه می خواند، دارد اصول می خواند، دارد فقه می خواند، تا لوازم اینها را بپذیرد و با رعایت لوازم نتیجه ها حاصل گردد. ارتقاء سطح و همسانی و یکسانی سطحی با دانش و علم منوط به این است که تمرکز حاصل گردد. توحد نیاز است و توحد ها هم با تعلق جمع نمی شود؛ باید تعلق ها از بین رود تا با توحد، تعقل حاصل شود. 🔹باید مواجهت با دانش صورت گیرد و مواجهت با دانش سطح را ارتقاء می بخشد. مواجهت با دانش، اقبال به دانش و إعراض از هر چیزی است که دانش را از انسان می گیرد. 💠اقبال به دانش با یکسری فعالیت های مناسب صورت می گیرد: 1⃣مطالعه است؛ که انسان می تواند با این فعالیت تابشی بر جانش داشته باشد و گزینه هایی را برای او مطرح نماید. 2⃣مباحثه است؛ مباحثه مواجهت را فراهم می کند و اجازه می دهد که علم از ذهن به زبان کشانیده شود و بر سر زبان جاری گردد و از زبان به ذهن کشیده شود و شناخت ذهنی را فراهم آورد و تحکیم و تثبیت را برای ذهن فراهم کند . 3⃣تفکر است؛ تفکر و اندیشه درگیری است که برای ذهن حاصل می شود و با درگیری که ذهن پیدا می کند ، امکان غور بیشتری برای ذهن حاصل می شود و ذهن آماده تر می شود . تفکر قرار است لایه های عمیق تری از مطلب که در ارتباط سطحی به دست می آید را در اختیار قرار دهد و انسان را در واقع با مراتب باطنی تر از واقعیت آشنا نماید و به عبارتی مطالعه ای دوباره است که انسان محقق می سازد. 4⃣مرور و تکرار است؛ بدون مرور و تکرار ، نباید به دنبال نتیجه باشیم . مرور و تکرار انس بیشتری برای ذهن حاصل می کند و باعث می شود که هیبت و صولت مطلب شکسته شود و جهات متعددی از آن را ببیند و بستری برای تذکر فراهم آورد که انسان بتواند متذکرانه به او نظر افکند و او را اگر ایمانی است به قلب بکشاند . 5⃣نوشتن است؛ که باید علم به دست بیاید و بتواند از طریق نوشتن یادگیری متناسب خودش را داشته باشد . چون وقتی انسان می نویسد ، هر چند در ظاهر آنچه را که یاد گرفته است را می نویسد و ابراز می کند ولی در واقع آنچه را که می نویسد تازه یاد می گیرد و نوشتن خود یگ یادگیری دوباره و جدید و تحکیم و تثبیت است. ادامه دارد... . #استاد_مهدی_منصوری @kanoon_tafakor

#چگونه_درس_بخوانیم۲ 💠ادامه تذکر اول: باید سطح ما سطح علم و دانش شود. 🔹عده ای هستند که کتابی را که درس می گیرند و یا مطالعه می کنند، سعی نمی کنند که خودشان را به سطح کتاب برسانند و به دنبال آن به سطحِ علم دست یابند و بلکه همیشه سطح و فکر و فهم شان کمتر از کتاب و فکر تجلی یافته در آن است و قَد آنها خیلی کوتاه تر از فهم آن کتاب است و سعی هم نمی کنند که خود را ارتقاء دهند 🔹و در حالی که می توانند بهره شان را از کتاب بالا ببرند و متأسفانه کتاب را می گذرانند و آن حظّی را که باید ببرند نمی برند. 🔹به همین جهت به دنبال خواندن کتاب های بیشتر هستند و همیشه می خواهند کتاب های بعدی هم در کار باشد تا مشکلاتشان را آنجا حلّ کنند. 🔹ولی اینها حتی اگر به کتاب های بعدی هم برسند چون سطح شان پایین تر از کتاب هست نمی توانند حظّ کامل و وافی را از کتاب ببرند و همیشه درس خواندن و مطالعات خود را در اعتراض و نِق و غُر می گذرانند و نمی توانند لذّت ببرند. 💠مهم آن است که دانش پژوه، به قدر سطح و ظرفیت کتاب، با کتاب، خود را به سطح کتاب و فکر نویسنده برساند. 🔹نمی شود کسی کتاب تربیتی همچون کتاب تربیت دینی کودک 🍃آیت الله حائری🍃 را بخواند ولی سطحش را پایین تر از کتاب و فکر نویسنده نگه دارد و بعد ادّعا کند که کتاب را خوانده است؛ در حالی که این شخص کتاب را آن طور که باید و شاید نخوانده بلکه مطالبی را با توهمّات خودش همراه کرده است و از سرِ توهّم، گمان می کند که کتاب را پیش برده است . 🔹در این چند ساله مکرّر دیده ام چه بسیار دانش پژوهانی که مشغول کتابی بوده اند ولی سطح کتاب خیلی بالاتر از آنها بوده و به همین جهت کتاب را از دست دادند و حتی می توانم بگویم به کرّات دیدم که مسیر ملّاگی و عالمیت خودشان را سدّ نمودند و آرام آرام مسیر زندگی شان تغییر کرد. 🔹وقتی کتابی می خوانید و یا درس کتابی را گرفته اید، فرض کنید که در این موضوع فقط قرار است همین کتاب گذرانده شود و کتابی دیگر در کار نیست؛ با این فرض، کتاب بسیار دقیق خوانده می شود و دانش پژوه سعی می کند خودش را به سطح فکر کتاب در نوشتارش برساند . 🔹اگر سطح ما سطح علم و دانش باشد در اینصورت علم خود را عرضه می کند و چون واقعیت را می نمایاند می توان در واقعیت غور کرد و آن موقع است که فهم صورت گرفته است . 🔹از جمله مواردی که می تواند سطح ما را همان سطح علم و دانشی که مشغولش هستیم بکند که پرسش داشته باشیم ؛ علمی را که برای اش پرسش نداریم انتظار نداشته باشید ذهن و عقل خودمان را به خدمت اش ببریم . رسیدن به ساحت پرسش سختی و زحمت دارد و دردسرهای متعددی را در پی دارد . انسان تمامی فعالیت های فوق را باید داشته باشد تا برسد به پرسش و نیاز که اگر رسید آن موقع است که سطح ما می شود سطح علم و دانش که در اینصورت علم و دانش سخن می گوید و گفتن دارد و ما گوش و شنیدن می شویم. 🔹عده ای کتاب روان شناسی می خوانند ولی هنوز سطحش آن کتاب نشده است تا راهی برای حرکت در آن علم فراهم آید . وقتی من سطح ام ، سطح کتاب نشود انتظار نباید داشت راه برای حرکت در علم باز شود . من در کتاب باید دغدغه های نویسنده را دست یابم تا بتوانم با آن همراه شوم و گرنه کتابی را که بدون فهم دغدغه های نویسنده می خوانم ، نمی توانم ادّعا کنم که گوش شنوایی را به خدمت نویسنده گذارده ام تا بشنوم آنچه را می خواهد بگوید . 🔹اگر سطح ما سطح علم و دانش بشود ، به مرتبۀ گوش کردن رسیده ایم چون حرفی نداریم که بزنیم بلکه گوشی هستیم که باید بشنویم . 🔹چون با پرسش ، حسّ نیاز برانگیخته می شود و با نیاز ، کار ما تقاضا است که با تقاضا فقط منتظریم که چگونه نیاز من برطرف می شود از اینرو تازه به مقام گوش کردن می رسیم و کنار نوشتن و خواندن ، گوش کردن در دستور کار ما قرار می گیرد . 🔹کسانی که هنوز به مرحلۀ گوش کردن نرسیده اند ، اینها در واقع کودکانی هستند که در جمع و محفلی با پدران خود شرکت کرده اند ولی صحبت های آن محفل دردی از دردهای کودک دواء نمی کند و تنها چیزی که می تواند مشکل اش را حلّ کند بازی است و دور شدن از صحبت هایی که در آن محفل صورت می گیرد . این کودک گوش نیست و هنر گوش کردن ندارد چون گوشی ندارد از اینرو اگر گوش شد تازه اهل آن محفل می شوند . 🔹عده ای هستند که کتابی را تمام می کنند ولی نمی فهمند که تمام شد چون وارد کتاب نشدند که بفهمند تمام شد چون نه چشم بودند و نه گوش و بلکه همه اش زبان بود و گفتن و دائما یا زبان بدن و یا زبان خیال مشغول صحبت بود که آنقدر صحبت کرد که نگذاشت که بفهمیم که کتاب چه می گوید از اینرو سطح این شخص هنوز سطح کتاب نیست و یا سطح آن هنوز سطح کلاس نیست چون نیاز ندارد و اگر نیاز ندارد چون پرسش ندارد . #استاد_مهدی_منصوری @kanoon_tafakor