🇮🇷بسم الله النّور علی نور🇮🇷 #سرّ_لقب_رضا #ره_توشه_حریم_رضوی استاد معظم علامه جوادی آملی حفظه الله در بیانی تصریح فرموده اند: وجود مبارك امام هشتم علیه السلام كه به لقب پر‌افتخار رضا ملقب است به این معناست كه هر انسانی در هر شرایطی بخواهد راضی بشود به وساطت فیض رضاست، در نظام توحیدی هیچ كس، كسی را راضی نمی‌كند مگر به افاضه رضوی! ✍ ره توشه رضوی - کشتی نوح آخرالزمان ذات اقدس الهی اگر بخواهد بر اساس رَضِی اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ[۱] فیض رضوان را بهره كسی كند به وساطت رضاست، این القاب از اسمای خاصّ الهی است، به اعتبار تکوینی که مقام خلیفة اللهی از سوی حق تعالی به امام علیه السلام جعل شده است لذا وجود ایشان در ملکوت عالم بنا به مظهریت اسماء الهی، سلطنت داشته و مالک و صاحب تدبیر امر(کون فیکونی) میباشند، یعنی تمام فیوضات معنوی و نوری که منجر به مقام رضاست از سوی آنحضرت است که مخصوص به لقب رضا شده، لذا هیچ كس در هیچ مقطعی از هیچ چیزی یا از هیچ كسی خشنود نخواهد شد مگر به وساطت مقام ولایت رضوی است. مقام رضا نهایت مقام سالک است، سالکى که در طریق محبّت، قدم میگذارد سرانجامش به بهشت رضوان خداوند ختم خواهد شد به همین دلیل اهل معرفت فرموده اند: رضا، مقام واصلان است نه مقام سالکان، زیرا سالک پس از سیر و سلوک و طی منازل و مقامات به تدریج به مراتب یقین راه یافته و با وصول به مقام یقین از تجلّی نفحاتِ بهشتی سکینه الهی بهره مند خواهد شد! در واقع واصل کوى دوست، صاحب مقام رضاست، کسى که دلش به نور یقین آباد شده و با بصر باطنی تحت نور ولی الله الاعظم، قادر است احسن تدبیر و نظام احسن را مشاهده باشد به مقام رضا واصل شده است! مقام رضا نیز همانند محبّت دو سویه میباشد؛ ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً:ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺩﺭﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﻭ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩ[۲]/مقام رضا، رتبه باطنی که بس رفیع و عطیّه ی الهی است که آبادگر قلب، معمار شاکله باطنی و ثمره ی یقین است و جز سوار بر کشتی نجات ولایت تصرّفی رضوی و قرار گرفتن تحت قیّومیّت و سلطنت صاحب اسم رضا میسر نیست و البته شرط آنست که سالک تحت جذبه ی معرفت به نورانیّت و محبّت محمّد و آل محمّد صلی الله علیه و آله، به طواف باطنی کعبه رضوی، مشغول باشد و نماز عشق را بسوی قبله رضا بخواند و سعی و صفا را در حریم رضوی بجای آورد تا ظاهر و باطنش، رنگ و بوی رضوی بگیرد و به سبب آن، کفویّت و سنخیّت حاصل شود برای مقام شفاعت رضوی که باطنش، مقام رضا و ثمره اش، سکینه قلبی است. پس زیارت، حکایت دل را بازگو می‌کند و زائر اگر بداند و بشناسد به نورانیّت قلبی که چه کسی را زیارت می‌کند، دیگر نمی‌پرسد: امام کجاست؟! اصلا در حریم و حرمی که مدفن جسم قدّسی و مطهر ولی الله الاعظم است خشت و گل و سنگ و چوب آن که قرب و همجواری مکانی با ایشان را دارند به عالم نور میدهند! حالا بماند روح و جان و قلب امام علیه السلام، اینکه در روایات تصریح شده ملائکه مقرب به اذن الله، از هم سبقت میگیرند تا خود را به قبر و در و دیوار حرم و حریمی که بدن مطهر و عرشی ولی الله الاعظم را در برگرفته، برسانند و متبرک کنند این در حالیست که ملائکه الهی نور و فعلیّت محض اند! اینکه برخی از عرفا تا آستانه ورودی مشهد امامان علیهماالسلام، جلوتر نمی آمدند و همانجا سر بر سجده خاک می نهادند نشان از اسرار و خبرهای مگو است، اینکه شخص امام علیه السلام تصریح و تاکید فرموده اند: زیارت به شرط عارِفاً بِحَقِّهِ یعنی تحت قُبِّه ی ملکوتی معرفت به نورانیّت راه می‌افتد  آن‌گونه که حضرت خضر علیه السلام به دنبال آب حیات روان شد تا برسد! بیابد! بهره گیرد! و کامیاب شود... پی نوشت: [۱] - مائده - آیه ۱۱۹ [۲] - فجر - آیه ۲۸ -----------------------------❀○❀-------------------------- 🆔️#آیدی_ادمین @zohor313iran 🆔️#آیدی_کانال https://eitaa.com/joinchat/2461138948Cdf2697a104