eitaa logo
کتابخانه فضائل
1.4هزار دنبال‌کننده
706 عکس
335 ویدیو
5 فایل
|بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم| امام‌صادق‌علیه‌السلام: هر‌كه‌‌بخواند‌‌نوشته‌اى‌از‌ فضائل‌علی‌بن‌ابیطالب‌‌ر‌ا‌ خداوند‌گناهانى‌‌راكه‌او‌از‌ راه‌چشم‌مرتكب‌شده‌مى‏‌آمرزد. الأمالی‌ص١٣٨ #تاروز‌حَشـر‌هرچـه‌بگویم‌عـلـے‌ڪم‌است•• #اللهم‌عجل‌الولیڪ‌الفرج••
مشاهده در ایتا
دانلود
کتابخانه فضائل
قَصْر: کوتاهی کردن
قَالَ الْمُفَضَّلُ قُلْتُ لِلصَّادِقِ (عليه السلام) يَا مَوْلَايَ مَنِ الْمُقَصِّرَةُ؟ يَا مُفَضَّلُ الْمُقَصِّرَةُ هُمُ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ إِلَى فَضْلِ عِلْمِنَا وَ أَفْضَى إِلَيْهِمْ سِرَّنَا فَشَكُّوا فِينَا وَ أَنْكَرُوا فَضْلَنَا وَ قَالُوا: لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيُعْطِيَهُمْ سُلْطَانَهُ وَ مَعْرِفَتَهُ. 📚هداية الكبري باب١٤ ص٤٣١
کتابخانه فضائل
امام سجاد عليه‌السلام "يَا جَابِرُ خَالِفْ ظَنَّكَ وَقَصِّرْ رَأْيَكَ أُولَئِكَ اَلْمُقَصِّرُونَ و
نه جابر گمان تو زياد است آنهائى كه خيال ميكنى مقصّره هستند و از ياران تو نيستند! عرض كردم يابن رسول اللّٰه مقصّر كيست‌؟ فرمود: كسانى كه در معرفت امام كوتاهى دارند! و همچنين در معرفت آنچه خدا بر آنها واجب نموده از امر و روح خود
کتابخانه فضائل
قَالَ الْمُفَضَّلُ قُلْتُ لِلصَّادِقِ (عليه السلام) يَا مَوْلَايَ مَنِ الْمُقَصِّرَةُ؟ يَا مُفَضَّلُ
مفضل گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم ای مولای من مقصّره کیست؟ فرمود: ای مفضّل! کسانی که خدا راهنمائی‌شان کرد به زیادتی علم ما و افاضه کردیم به او سرّ خود را پس از آن شک کردند در حق ما و منکر فضليت ما شدند و گفتند: خدا سلطنت و قدرت خود را به ایشان نداده اینها مقصره هستند!
کتابخانه فضائل
قَصْر: کوتاهی کردن
تقصیر و کوتاهی ولو در این حد! شهید ثانی در کتاب منیة المريد نقل می‎کند که اول کسی که [ص، ع، س] را اختراع کرد به جای استفاده [علیه‌السلام، صلوات‌الله‌علیه، سلام‌الله‌علیه]، بر اثر این بی‌حرمتی، دستش فلج شد!
کتابخانه فضائل
-
تویی به جای همه،هیچکس به جای تو نیست..
کتابخانه فضائل
◾️محبت کودکی به سیدالشهدا.. و همان شیخ جلیل رحمه الله در مقتل خود روایت کرده است که روزی رسول خدا صلى الله عليه و آله با جماعت اصحاب خود در بعضی کوچه های مدینه می گذشت ناگاه برخوردند به بعضی کودکان که در آن جا بازی می‌کردند پس رسول الله علیه و آله نشست نزد کودکی از آن کودکان چشم‌های او را بوسید و مهربانی بسیار به او نمود پس آن کودک را به دامن مبارک خود نشانید و بسیار او را بوسید! پس بعضی اصحاب آن حضرت عرض کردند که یا رسول الله ما این کودک را که تو او را مشرف ساخته و به این همه لطف و مهربانی به او پرداخته‌ای نمی‌شناسیم این پسر کیست و این همه شفقت از بهر چیست؟ پس آن حضرت فرمود ای اصحاب من مرا ملامت میکنید که من دیدم این کودک را که روزی با حسین من بازی میکرد و خاک پای حسین مرا بر میگرفت و بر سر و روی خود میمالید پس من از آن روز تا حال او را دوست دارم که او فرزندم حسین را دوست دارد و در روز قیامت شفیع او و شفیع پدر او و مادر او خواهم بود 📚مقتل خطی نجاة الخائفین
کتابخانه فضائل
انا لاراف علیکم من امهاتکم اللاتی ارضعکم و اننا لنناغی اطفالکم فی جوف اللیل و انتم نیام همانا ما اهل بیت صلوات الله علیهم از مادران شما که شما را شیر داده اند مهربان‌تر هستیم و همانا ما برای اطفال شما لالایی گوییم (ناغی سخن خوش با کودک گفتن) در نیمه‌های شب در حالی که شما خواب هستید. 📚مقتل العبرة الساکته ج۲، ص۴۹۶
گفته‌اند ۱۸ رجب مثل چنین روزی سال‌مرگ مامون عباسی است. نقل‌ است که مامون خودش می‌نشست و مقتل امیرالمومنین و سیدالشهدا را از رو می‌خواند و می‌گریست و ضجّه می‌زد! آدمی‌زاد چه پیچیده است! و چه می‌کند با انسان حب ریاست و سلطنت طلبی.. پ‌ن: به نقل از ترجمه کتاب مقتل الحسین من أمالي السّيدين ص ۱۵۸ - ۱۵۹
کتابخانه فضائل
حکایت مدّاح پاکتی از لسان سید ذاکر #مرتفعه
- قَالَ الْمُفَضَّلُ قُلْتُ لِلصَّادِقِ -عليه السلام- يَا مَوْلَايَ مَنِ الْمُرْتَفِعَةُ قَالَ: هُمُ الَّذِينَ يَرْتَفِعُونَ بِمَحَبَّتِنَا وَ وَلَايَتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ أَظْهَرُوهُ بِغَيْرِ حَقِيقَةٍ وَ لَيْسَ هُمْ مِنَّا وَ لَا نَحْنُ مِنْهُمْ وَ لَا أَئِمَّتَهُمْ أُولَئُكَ يُعَذَّبُونَ بِعَذَابِ الْأُمَمِ الطَّاغِيَةِ حَتَّى لَا يَبْقَى نَوْعٌ مِنَ الْعَذَابِ إِلَّا وَ عُذِّبُوا بِهِ.
کتابخانه فضائل
حکایت مدّاح پاکتی از لسان سید ذاکر #مرتفعه
💠کسانی که به توسط نام اهل‌بیت رشد می‌کنند و در پی مقام و قدرت هستند! مفضل بن عمر جعفی از حضرت امام صادق علیه السلام: «مرتفعه کسانی‌اند که از حب و ولایت ما بالا می‌روند و هر آنچه از حب و ولایت ما اظهار می‌کنند دروغ و برای قدرت‌طلبی است، پس این‌ها از ما نیستند و ما هم از ایشان و ائمه آنان هم نیستیم! این گروه به عذاب امت‌های سرکش و طاغی عذاب می‌شوند، تا آن‌که نوعی از عذاب باقی نماند، مگر آن‌که به آن معذب شوند». 📚الهدایه الکبری، باب ۱۴، ص ۴۳۱
کتابخانه فضائل
حکایت مدّاح پاکتی از لسان سید ذاکر #مرتفعه
. پاکت گرفت و روضهٔ خود را شروع کرد لعنت به آنکه نرخ برای سرت گذاشت! مصداق بارز مرتفعه در این روزگار کسانی هستند که تمام درآمدشان از این راه است و با مبالغ سنگین قبول میکنند تا بیایند و روضه بخوانند و در جلسه‌ای شرکت کنند! فرقی ندارد منبری، مداح یا شاعر و یا کسی که یقه میبندد تا در اداره مراحل ترقی را طی کند و مسئول شود اگر کسی این کار را انجام دهد قطعا مورد رضایت اهل بیت نیست، و طبق حدیثی کسب نام و ثروت از نام اهل‌بیت سبب فقر می‌شود! پوشش نوکری آل‌الله هدف معرفی خود! ای نفرین و لعنت بر این جماعت
🔸اثر احترام به نام اهل‌بیت! يروی أنّ یهودیاً مات فأمر بدخول الجنة فقالت الملائکة: یا ربنا، هذا کان یهودیاً و مات یهودیاً، فأجابهم الله: بأنه ذات یوم یقرأ التوراة فوصل الی اسم خاتم النبیین سید المرسلین محمد صلی الله علیه و آله فقبّله و عظّمه فلذا أمرته بدخول الجنة. طبق نقلی مردی بود یهودی وقتی که وفات نمود خداوند امر کرد به وارد کردن آن به بهشت! ملائکه گفتند خداوندا این فرد یهودی مذهب بود و بر این مسلک جان داد، پس خداوند در پاسخ فرمود همانا این یهودی روزی در حال قرائت تورات بود و رسید به اسم خاتم‌الأنبياء پس آن اسم را بوسید و تعظیم نمود فلذا امر نمودم به وارد کردنش به بهشت! 📚 مخطوط فواكه المتعلمين ص١١٤
هدایت شده از کتابخانه فضائل
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
[این‌چھ‌‌سریست‌كِ‌دلتنگ‌حَـرم‌ میگردم‌سرنۅشتم‌بھ‌‌ضریح‌ِتۅگرھ‌ خۅرده‌حسین..]✨ 💛
يروى عن رسول الله صلي‌الله‌عليه‌وآله‌أنه قال: من بكى على مصاب الحسين أو تذكر أو جلس في مجلس أو خدم أهل العزاء كأنه زارني على العرش اربعين مره مع علي طبق نقلی از پیامبر اکرم آمده است کسی که بر مصائب حسین علیه‌السلام گریه کند یا مصائب آن حضرت را یادآوری کند و یا بنشیند در مجلس عزا و ذکر مصیبت آن حضرت و یا خدمت کند عزاداران حسین را مانند این است چهل مرتبه مرا در عرش همراه با علی علیه‌السلام زیارت کرده است! 📚مقتل بحور الغمة لمحمد علي لنكهوي ج ١، ص ٦٦١
در کتاب سفينة النجاة مسطور است که در حدیثی وارد شده است که هرگاه ملائکه ملأ اعلی به زمین نزول نمایند حور العین به ایشان گویند که از برای ما خاک و تسبیح از آن ارض منوّر و معطّر بیاورید. چنان چه در میان این زائران رسم و عادت است، هكذا ملائکه به حور العین تربت کربلا و تسبیح هدیه و سوغات می‌دهند. ١.کامل الزيارات: ۲۷۰ باب ۸۸ ۲.كتاب المزار: ۲۳ . ٣.بحار الانوار: ۹۸ ص۱۰۸ ٤.مخزن البكاء: ۱۷۲.
◾️پیراهنی که هر روز امام زمان می‌بیند! ان امام زمان سلام اللّه علیه یشهد منظر الطف فی کل صبیحه و غروب هذه هی حیات ولی عصر سلام اللّه علیه و ان قمیص جده سیدالشهدا سلام اللّه علیه معلق فی صدر الدار التی یقطنها بحیث یشهد فیها کل یوم منظر القمیص و هذا القمیص سیبقی علی تلک الحال حتی یری المولی تجدد الدماء علیه و نبوعها منه فیعلم أن ساعه ظهوره قد حانت. همانا امام زمان عجل‌الله‌فرجه هر صبح و شام کربلا را مشاهده می‌کند و این زندگی امام عصر سلام اللّه علیه است و همانا پیراهن جدش سیدالشهدا سلام‌اللّه علیه بالای خانه‌ای که حضرت در آن است معلَّق است طوری که هر روز به آن پیراهن نگاه می‌کند و این پیراهن بر این حال است تا وقتی که مولی می‌بیند خون تازه از آن می‌جوشد پس می‌فهمد که وقت ظهورش رسیده است. 📚الوصایا العشر (عباس بن نخی) ص ١٥
قَالَ‌الْإِمَامُ‌الْمَهْدِي‌عَجَّلَ‌اللهُ‌فَرَجَه رُدُّوا الاْمْرَ إلَیْنا، فَعَلَیْنا الاْصْدارُ! حضرت مهدی صلوات اللّه علیه کارها را به خود ما واگذار کنید چون وظیفه ما است که شما را بی نیاز و سیراب نمائیم. 📚الغيبة (للطوسي) ٢٨٧
هدایت شده از کتابخانه فضائل
ان عزرائيل بأمر امير المؤمنين يقبض
 الارواح ولا يولد اي طفل إلّا وعليٌ حاضر
همانا عزرائیل به أمر امیرالمؤمنين قبض روح می‌کند! و نوزادي متولد نمي‌شود مگر اینکه امیرالمؤمنين حاضر به حضور است 📚تذکرة الائمة. ص٩١
روي الذي نادى: يا موسى ألق عصاك
 حتى تصير ثعبان هو أمير المؤمنين
وارد شده است آن ندایی که ندا داد به موسی کلیم‌الله عصایت بیانداز تا بدل به اژدها گردد مولانا حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بود! 📚زینة الواعظین بهجة المستمعین ص١١٤ (خطي)
تحت فرمان علی هستند خاک و باد و آب ذره هــا را بـا نـگـاهـش مـی‌نـمـاید آفـتـاب!
ابوتراب شیرازی می‌گوید:در عصر عاشورا دیدند آهویی به سرعت به سمت خیمه‌ها می‌آید و از پستان‌های او شیر می‌ریزد، لشکر عمر سعد ملعون نتوانستند آهو را بگیرند، آمد خودش را به خیمه امام سجاد صلوات الله علیه زد، گفت آقا این لشکر بچه مرا گرفته اند،من بچه ام را از شما میخواهم. حضرت به لشکر خطاب کرد،هر کس بچه‌ی آهو را گرفته بیاورد، سه بار فرمود کسی جواب نداد،حضرت نهیب زد کسی از حرام زاده ها بچه را آورد،حضرت فرمود چرا بار اول و دوم نیاوردی؟ گفت بار سوم که نهیب زدید آقایی را با چشم سرخ با ذوالفقار فرمود برو بچه آهو را به مادرش پس بده که مادرش دخیل ما شده است. دیدند حضرت رباب صلوات الله علیها صدا زد ای آنکه بچه آهو را به مادرش رساندی بچه ی مرا هم به من برگردان.. 📚مقتل خطی جنگ مراثی ۱۳۲
همسر سیدالشهدا صلوات الله علیه در وقت خواب هم، در شب ها خشتی زیر سر می نهاد و بر روی خاک می خوابید، از او پرسیدند از این کار؟ فرمود چگونه راحت بخوابم حال آنکه دیدم سر حسین صلوات‌الله‌علیه بالای نیزه است. 📚مجالس عندلیب السادات ص۱۰
پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله از شیطان پرسیدند: نظرت درباره علی بن ابیطالب صلوات اللّه علیه، وصی من چه می‌باشد؟ شیطانِ ملعون پاسخ داد، یا رسول الله امکان دستیابی به علی صلوات اللّه علیه وجود ندارد. این انسان از نظر ما دست نیافتنی است؛چون به پروردگار عالمیان متصل است و ما نمی توانیم به او برسیم و من راضی هستم که او کاری با من نداشته باشد چرا که من طاقت یک لحظه دیدار او را ندارم چون نور الهی علی صلوات اللّه علیه آنقدر قوی است که ما را دفع می کند.. ١. کتاب انوار المجالس به نقل از سراج القلوب
کتابخانه فضائل
درباره رفتار سندی بن شاهک پس از زهر دادن به امام کاظم -علیه السلام- نوشته اند: «وَلازَمَهُ السِّندِيُّ بنُ شاهَكَ الوَغدُ الخَبیثُ، فَکانَ یُسمِعُهُ في کُلِّ فَترَةٍ أخشَنَ الکَلامِ وَأغلَظَهُ وَأقساهُ» «سندی بن شاهک پست و ناپاک کنار امام کاظم -علیه السلام- بود. او پیاپی درشت ترین و زشت ترین و تندترین سخنان را به حضرت می گفت!» 📚حیاة الإمام موسی بن جعفر علیه السلام، قرشی، ج۲، ص۵۱۱.
کتابخانه فضائل
سندی بن شاهک امام کاظم -علیه السلام- را به خوردن خرماهایی زهرآلود وادار ساخت۱. در گزارشی پیرامون آن زهر آمده است: «وَکانَ السَّمُّ مِمّا یُتلِفُ بَعدَ ثَلاثَةِ أَیّامٍ»۲ : «آن زهر از زهرهایی بود که پس از سه روز [انسان را] از بین می برند» 📚عیون أخبار الرضا علیه السلام، صدوق، ج۱، ص۱۴۶. 📚إثبات الوصیة، مسعودی، ص۲۰۰.
کتابخانه فضائل
در گزارشی پیرامون امام کاظم -علیه السلام- آمده است: «وَما رَآهُ إلّا سَبَّهُ وَشَتَمَهُ» «هر گاه سندی بن شاهک امام کاظم -علیه السلام- را می دید، به او دشنام می داد» 📚حیاة الإمام موسی بن جعفر علیه السلام، قرشی، ج۲، ص۴۸۶.