‌‌#نشر_مجدد 🔆متن شبهه این هم یکی دیگر از بزرگ نماییهای شیعه چرا فقط به امام #حسين(ع) اى #خون_خدا و #پسر #خون_خدا گفته مى شود مگر همه امامان مانند هم نبودند!!! 🔆پاسخ شبهه 1⃣ السَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الوِتْرَ المَوْتُورِ؛ سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون او سلام بر تو اى يگانه دوران، [ثار: مخفّف ثائر، به معناى خون و طالب خون است. وِترِ موتور، مثل يومِ أيوم و ليلِ اليل و حجرِ محجور و قدَرِ مقدور و وعدِ موعود تأكيد است يا به معناى فردى كه كسانش كشته شده باشند و يكّه و تنها مانده باشد]. حسين خون خدا و يگانه دوران؛ 2⃣ آرى! او خون خدا و فرزند خون خدا است. على(عليه السلام) كه ثاراللّه است، فرزندى به نام حسين(عليه السلام) دارد، (درباره معناى «ثاراللَّه» پنج احتمال گفته شده، كه به نظر نگارنده آن چه در متن آمده است، از همه آن ها پوياتر است؛ شفاء الصّدور فى شرح زيارة العاشور، ص 228. 3⃣ هر چند معناى منتقم نيز زيباست. همان گونه كه مرحوم ابن قولويه در زيارت هفدهم و بيست و سوم امام حسين(عليه السلام) اين فقره را نقل مى كند: وَ اِنَّكَ ثارُ اللَّهِ فِى الأَرضِ وَ الدَّمُ الَّذى لا يُدرِكُ تَرَتَهُ أَحَدٌ مِن أَهلِ الأَرضِ وَ لا يُدرِكُهُ اِلاَّ اللَّهُ وَحدَهُ ، (كامل الزيارات، ص 368 و ص 406). خدا موجود مادّى نيست كه داراى جسم و بدن باشد و دستگاه گوارش و مركز پالايش خون داشته باشد، ليكن اين تعبير از باب تشبيه معقول به محسوس است؛ يعنى همان گونه كه نقش خون در بدن آدمى نقش حياتى است، بود و نبودش، مرگ و زندگى او را رقم مى زند، وجود مقدّس امام على و امام حسين(عليهما السلام) نزد خدا و در دين او چنين نقشى دارند كه اگر على(عليه السلام) نبود، اسلام نبود و اگر حسين(عليه السلام) نبود، اسلام و تشيّع نبود. و امام حسين(عليه السلام) يكّه تاز اين ميدان است 4⃣ اما هیچ کس چنين وصفى ندارد، حتّى پدر بزرگوارش. زيرا پدرش گرچه ثارالله است، ولى «ابن ثار الله» نيست. تنها كسى كه اين دو فضيلت را ويژه خود ساخته است، امام و سالار شهيدان حسين بن على(عليهما السلام) است. آرى! تا ياد و نام سيّدالشّهدا(عليه السلام) زنده و بر سر زبان ها است، تا عشق حسين(عليه السلام) در دل ها مى تپد، تا آتش محبت و ولايت او در قلوب انسان ها مشتعل است، تا فرياد «يا حسين» بر بلنداى آسمان ها و زمين طنين انداز است، نام و ياد خدا زنده و پايدار است. 5⃣ چون او همه هستى خود را در راه خدا انفاق و ايثار كرد، سيماى ننگين رياكاران و تحريف گران زمان را آشكار كرد و نقاب از چهره زشت آن ها برداشت و اسلام ناب نبوى و علوى(عليهم السلام) را بر مردم نماياند. 6⃣ هم چنين در زياراتى كه امام صادق(عليه السلام) به عطيه آموخت، آمده است: و انك ثارالله فى الارض من الدم الذى لا يدرك ثاره من الارض الا باوليائك ، (بحارالانوار، ج 98، ص 148، 168 و 180). شدت همبستگى و پيوند سيدالشهداء با خدا به نحوى است كه شهادتش همچون ريخته شدن خونى از قبيله خدا مى ماند كه جز با انتقام گيرى و خون خواهى اوليا خدا تقاص نخواهد شد، (فرهنگ عاشورا، جواد محدثى، ص 125). و آن ولى خدا حضرت حجت(عجل الله تعالي فرجه) است كه انتقام ثارالله را مى گيرد. «... بزرگترين لقب آن نجات دهنده آخرين انسان از اين رابطه ثارالله «منتقم» است. انتقام چه چيز را مى گيرد؟ همه مى گويند انتقام قاتلين سيدالشهداء نه! انتقام ثارى كه به گردن بنى هابيل است... 7⃣ اگر غيرت و آگاهى وجود داشته باشد تمام فضاى تاريخ ما پر از ضجه و دعوت خون خواهى ثارهاست. اما اين ثارها، ثارهاى قبيله اى نيست، ثارالله است. اينها ثارالله هستند كه بايد از قاتلين بنى طاغوت گرفته شوند، حسين وارث يكى از ورثه است كه خودش به صورت ثار درآمد و فرزندش و باباش اينها همه ثارهاى خدا هستند و پدر ثارهاى خدا و پسر ثارهاى خداست». «... هدف انتقام كشيدن از «بنى قابيل است» كه آن هم دستش به خون ثارهاى عزيز ما آغشته است. (يا ثارالله وابن ثاره)»، (آثار، على شريعتى، ص 18، نقل از فرهنگ عاشورا، جواد محدثى). ╔═.🍃.═══════╗ 🌼@khademngoo🌼 ╚═══════.🍃.═╝