eitaa logo
خادمیاران سملقان
85 دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
1.1هزار ویدیو
5 فایل
السلام ای حضرت سلطان عشق یا علی موسی الرضا ای جان عشق السلام ای بهر عاشق سرنوشت السلام ای تربتت باغ بهشت
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 ۱۰ عامل مهم وسعت رزق و روزی💠 🌟آیت الله مهدوی در جمع طلاب اصفهان: آنچه باید از آن به عنوان اولین عامل توسعۀ رزق نام برد، تلاش و کوشش برای تحصیل معاش است، ولی در آیات قرآن و روایات اهل‌بیت(علیهم‌السلام) عوامل دیگری نیز وجود داردکه رعایت آن موجب گشایش در روزی انسان است. 1️⃣ خداوند متعال در آیه ۳ طلاق می‌فرماید: «وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّاللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللّهُ لِکُلِّ شَیْء قَدْراً / و او را از جائى که گمان ندارد روزى مى دهد، و هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را مى کند. خداوند فرمان خود را به انجام مى رساند، و خدا براى هر چیزى اندازه اى قرار داده است!» 2️⃣ قرآن کریم در ادامۀ آیۀ ۳ طلاق می‌فرماید: «وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»(کسی‌که توکل به خداوند داشته باشد، خداوند او را از همه جهت کفایت می‌کند) و یکی از جهاتی که خدا بنده‌اش را کفایت می‌کند، در بحث رزق و روزی است. 3️⃣ و حُسن‌خلق امام‌صادق(علیه‌السلام) فرمودند: «حُسْنُ الْخُلُقِ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ»؛ خوش‌رفتاری رزق انسان را زیاد می‌کند. 4️⃣ دعا کردن در درگاه الهی، نوعی طلب رزق است. خداوند در آیۀ ۳۲سورۀ نساء می‌فرماید: «وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ»(به‌وسیلۀ دعا، فضل الهی را درخواست کنید). 5️⃣ پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند: سرعت تأثیر اطعام دیگران برای جلب روزی، از چاقویی که گوشت را می‌بُرَد بیشتر است و امام صادق(علیه‌السلام) نیز فرمودند: وقتی مهمان بر شما وارد می‌شود با خودش از سوی خدا رزق فراوان و برکت می‌آورد و وقتی هم که از خانه بیرون می‌رود، خارج می‌شود در حالی‌که گناهان شما پاک می‌گردد.(الکافی، ج۲، ص۲۰۲.) 6️⃣ امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمودند: آسان‌گرفتن نسبت به دیگران، باعث جلب روزی می‌شود.(غرر الحکم و درر الکلم، ص۴۰۵.) 7️⃣ امام علی(علیه‌السلام) در روایتی می‌فرمایند: برنامه‌ریزی درست، مال کم را رشد می‌دهد، یعنی رزق انسان را زیاد می‌کند و بی‌برنامگی و اسراف هم مال را -هر قدر هم زیاد باشد- از بین می‌برد.(غرر الحکم و درر الکلم، ص۳۴۵.) 8️⃣ بودن پیامبر گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به شخصی فرمودند: اگر دائم‌الوضو باشی، رزقت توسعه پیدا می‌کند. 9️⃣ رسول گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: «أَکْثِرُوا مِنَ الصَّدَقَةِ تُرْزَقُوا»؛ زیاد صدقه بدهید تا رزقتان زیاد شود، حتی در بعضی از روایات می‌فرمایند: همان وقتی هم که رزقتان تنگ است، [باز] مقدار کمی را صدقه بدهید، این کار در توسعۀ رزق شما مؤثر است. 🔟 قرآن کریم می‌فرماید: «إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»؛ بی‌همسران خود را همسر دهید و اگر تنگ‌دستند، خداوند آنان را از فضل خویش بی‌نیاز خواهد کرد، و خدا گشایش‌گر داناست.(نور، ۳۲)
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) درباره طولانی بودن سفر آخرت و لزوم تهیه «زاد و توشه» چه فرموده است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔸 (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ که خطاب به (علیه السلام) نوشته شده، به «طولانى بودن و نياز شديد به تهيه زاد و » براى اين سفر از طاعات و كارهاى خير به ويژه انفاق در راه خدا اشاره كرده است. 🔹 (عليه السلام) در قسمت دیگری از وصيّتنامه براى تشويق به در راه خدا از تعبير ديگرى استفاده كرده مى فرمايد: «وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَكَ فِي حَالِ غِنَاكَ لِيَجْعَلَ قَضَاءَهُ لَكَ فِي يَوْمِ عُسْرَتِكَ» ([و همچنين] اگر كسى را پيدا كنى كه در حال غنی و ، از تو بگيرد و اداى آن را براى روز سختى و تنگدستى تو بگذارد، آن را بشمار). حاصل اينكه و هوشيار بايد از وجود دو كس بهره بگيرد: كسى كه داوطلبانه و رايگان بار سنگين توشه انسان را بر دوش مى گيرد و با شادى و خوشحالى آن را به مقصد مى رساند، و ديگر كسى كه در هنگام انسان به مال، بخشى از او را مى گيرد و در آن زمان كه شديداً به آن نيازمند است بازپس مى دهد. 🔹آرى چنين است حال كسانى كه در راه خدا مى كنند و تعبيرى جالب تر و زيباتر از اين پيدا نمى شود. تعبير دوم برگرفته از است، آنجا كه مى فرمايد: «مَنْ ذَا الَّذی يُقْرِضُ اللهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثيرَة» [۱] (كيست كه به خدا دهد، [و بدون منت، انفاق كند]، تا آن را براى او، كند؟). البتّه آيه مسئله را با نكته اضافه اى بيان مى دارد، و آن اينكه خداوند وامى را كه از بندگانش مى گيرد، دو چندان يا به آنها باز پس مى دهد. تعبير اوّل را هم احتمالا بتوان از آيات شريفه «سوره بلد» استنباط كرد، آنجا كه مى فرمايد: «فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ - وَ ما أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ - فَكُّ رَقَبَة - أَوْ إِطْعامٌ فِى يَوْم ذِى مَسْغَبَة». [۲] 🔹شايان توجّه است كه مرحوم صدوق در «کتاب علل الشرايع»، روايت جالبى متناسب با وصيّتنامه بالا نقل مى كند كه «سفيان بن عُيَيْنَه» مى گويد: زُهرى (يكى از تابعين معروف) در شبى سرد و بارانى (عليه السلام) را ديد كه آرد بر دوش خود حمل مى كند؛ عرض كرد: يابن رسول الله اين چيست؟ فرمود: «أُرِيدُ سَفَراً أُعِدُّ لَهُ زَاداً أَحْمِلُهُ إِلَى مَوْضِع حَرِيز»؛ (سفرى در پيش دارم كه زاد و آن را به جاى مطمئنى نقل مى كنم)؛ زُهرى گفت: غلام من در خدمت شماست آن را براى شما حمل مى كند؛ حضرت قبول نكرد، زُهرى گفت: من خودم آن را بر دوش حمل مى كنم، شما والامقام تر از آنید كه بخواهید چنين بارى را بر دوش حمل كنید. 🔹 (علیه السلام) فرمود: «لَكِنِّی لاَ أَرْفَعُ نَفْسِی عَمَّا يُنْجِينِی فِي سَفَرِی وَ يُحْسِنُ وُرُودِي عَلَى مَا أَرِدُ عَلَيْهِ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ اللهِ لَمَّا مَضَيْتَ لِحَاجَتِكَ وَ تَرَكْتَنِي» (لكن من خودم را والاتر از آن نمى دانم كه آنچه مرا در سفرم نجات مى بخشد و ورودم را بر آنچه مى خواهم نيكو مى سازد بر دوش حمل كنم. تو را به خدا سوگند مى دهم به دنبال كار خود بروى و مرا به حال خود رها سازى). زُهرى به دنبال كار خود رفت بعد از چند روز حضرت را ديد، عرض كرد: اثرى از سفرى كه فرموديد نمى بينم، امام (عليه السلام) فرمود: «بَلَى يَا زُهْرِيُّ لَيْسَ مَا ظَنَنْتَ وَ لَكِنَّهُ الْمَوْتُ وَ لَهُ كُنْتُ أَسْتَعِدُّ إِنَّمَا الاْسْتِعْدَادُ لِلْمَوْتِ تَجَنُّبُ الْحَرَامِ وَ بَذْلُ النَّدَى وَ الْخَيْرِ» [۳] (آن سفرى كه تو گمان كردى نيست، منظورم است، و من براى آن آماده مى شوم، و آماده شدن براى اين سفر با پرهيز از حرام و در راه هاى خير حاصل مى شود). پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره بقره، آيه ۲۴۵ [۲] سوره بلد، آيات ۱۱ الی ۱۴؛ ترجمه: «ولى او از آن گردنه مهمّ نگذشت! - و تو نمی ‏دانى آن گردنه چيست! - آزادكردن برده‏ اى - يا غذا دادن در روز گرسنگى». [۳] علل الشرائع‏، ابن بابويه، كتابفروشى داورى‏، قم‏، چ اول‏، ج ‏۱، ص ۲۳۱، باب ۱۶۵ 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۹، ص ۵۷۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel