• خاطره یک شاعر• اردیبهشت سال ۹۵ در #مراسم یادواره #شهدا، آقای سلیمانی را دیدم. گفتم: سردار! اون متن «یاران همه رفتند، #افسوس که جا مانده منم» که توی فلان مصاحبه‌ات خوانده بودی رو از کجا آورده بودی⁉️ 🍃(یک مصاحبه قدیمی از #ایشان دیده بودم که در آن کلمات شعرگونه‌ای را خوانده بودند با این #مضمون): یاران همه رفتند، افسوس که جا مانده منم #حسرتا این گل 🥀خارا، همه جا رانده 🌸منم پیر ره آمد و #رفتن آموخت آنکه نا رفته و جا مانده منم خندید 😃و گفت: چطور❓ فاتحانه گفتم: چون نه وزن داره، نه ردیف و نه قافیه! حالا نوبت او بود که پاتک بزند. دست گذاشت روی شانه‌ام 🌟و گفت: شعر اصلی ما در میدان جنگ است! وزن ما روی #صحبت سینه دشمن! ردیف ما صف بچه‌های رزمنده! قافیه ما فریاد #الله‌اکبر است! 🍃بعد رو کرد و با #بقیه گپ زد و من مبهوت از این #حاضر جوابی او بودم که پاتک توی پاتک زد و ناگهان رو کرد به من .... و گفت: خدا کنه #شهید بشم و تو برام #شعر با وزن و قافیه بگی! #حاج_قاسم_سلیمانی🌷