مرحوم شیخ‌عباس قمی در کتاب شریف منتهی الآمال، جلد ۲، باب هشتم، زندگی امام صادق علیه‌السلام در ابتدای فصل ۲ می‌فرماید: «مؤلف گوید: که خوب تامّل کن در حال حضرت صادق علیه‌السلام و تعظیم و توقیر او از رسول خدا صلی‌ اللّه‌ علیه‌ و‌ آله‌ و‌ سلم که در وقت نقل حدیث از آن حضرت و بردن اسم شریف آن جناب چگونه حالش تغییر می‌کرده با آنکه پسر پیغمبر صلی اللّه علیه و آله و سلم و پارهٔ تن او است، پس یاد بگیر این را و با نهایت تعظیم و احترام اسم مبارک حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله و سلم را ذکر کن و صلوات بعد از اسم مبارکش بفرست و اگر اسم شریفش را در جایی نوشتی صلوات را بدون رمز و اشاره بعد از اسم مبارکش بنویس و مانند بعضی از #محرومین_از_سعادت به رمز (ص) و یا (صلعم) و نحو آن اکتفا مکن بلکه بدون وضو و طهارت اسم مبارکش را مگو و ننویس و با همه اینها باز از حضرتش معذرت بخواه که در وظیفهٔ خود نسبت به آن حضرت کوتاهی نمودی و به زبان عجز و لابه بگو: هزار مرتبه شویم دهان به مشک و گلاب هنوز نام تو بردن کمال بی‌ادبی است» .