#حضرت_زینب_اسارت #ورود_به_شام در شهر یهودیان به اجبار وارد شده زینب عزادار این بارِ نخستِ اوست والله تا حال نرفته است بازار جای علی اکبر و اباالفضل دور و بر اوست خیل اشرار می داد سلام و سنگ می خورد سنگ است مگر زبان گفتار؟ این مجلس شوم مجلس کیست جمع است در آن چقدر کفتار از حد تصور است بیرون فهمیدن روضه است دشوار ناموس یزید در حجاب و ناموس حسین بین انظار با دختر فاطمه چه کردی! نفرین به تو روزگار بی عار... #علی_ذوالقدر #اسارت #ورود_به_شام شامیان سنگ جفا بر سر طفلان نزنید خنده بر اشک یتیمان پریشان نزنید گر که مرهم به روی زخم دل ما ننهید نمک از کینه به زخم دل طفلان نزنید خار و خاشاک نریزید به روی سرما این قدر آتش غم بردل سوزان نزنید از چه ای سنگ دلان سنگ گرفتید به دست سنگ بر رأس پدر پیش یتیمان نزنید سوره ی نور کند جلوگری بر سر نی شرمتان باد زحق، سنگ به قرآن نزنید سوی ناموس خداوند تماشا نکنید زخم دیگر به دل زخمی و نالان نزنید ز شما ریخته شیرازه ی قرآن از هم دم بیهوده ز قرآن و ز ایمان نزنید شامیان روز شما باد سیه تر از شام که دگر طعنه به ما سوخته جانان نزنید بی «وفایی» شما شهره ی عالم شده است لکه ی ننگ دگر بر روی دامان نزنید #سیدهاشم_وفایی