راحیل مطمئنی حالت خوبه؟ حالم خوب نبود، ولی با خودم فکر کردم این حالگیری من حتما یه دلیلی داشته، باید دلیلش را پیدا میکردم. –نه، آرش حالم بده، انگار با همون لیوان مسیِ کذایی زدن توی سرم. دستش را دور شونه ام انداخت وهمانطور که راه می رفتیم پرسید: –به اون سنگها و صدفهای به هم ریخته مربوط میشه؟ سرم را تکان دادم. –چیزی درست کرده بودی؟ باز هم سرم را تکان دادم. از من فاصله گرفت ودکمی صدایش را بلندکرد و گفت: –بگو دیگه دق دادی... باتعجب نگاهش کردم و برای فرار کردن از سوالهایش دویدم. برگشتم پشتم را نگاه کردم هنوز همانجا ایستاده بودو نگاهم می کرد. بلندگفتم : –بیا من روبگیر. دوباره دویدم. چیزی نمانده بود به ساحل سنگهای قشنگ برسم که صدای پاهایش را شنیدم. آرش می دوید. در چشم به هم زدنی به من رسید و چادرم را گرفت. برای این که چادر از سرم نیفتد، سرعتم را کم کردم ولی دیر شده بود چادرم را کشید و چادرم از سرم افتاد . –عه، آرش... مانتو تنم نیست. زود چادرم را دورم گرفت و نگاه خریدارانه ایی به من انداخت و گفت: –اینجا که کسی نیست . –اینجا پر از ویلاست، ممکنه از پشت پنجره نگاه کنن اوه، فکر کجاها رو میکنی توام دیگه. –بیا بشین. کنارم نشست وگفت: –من سروپا گوشم. موبایلم را از جیب شلوار کتانم در آوردم و عکسی را که از قلب سنگی ام انداخته بودم نشانش دادم و گفتم: –این همونیه که اونجا خراب شده بود. برای چند ثانیه در سکوت با دقت نگاهش کرد، سکوت را شکستم. –از اینجا که الان نشستیم سنگ بردم تا دورش رو سنگ بچینم. من تلاشم رو کردم ولی نشد که غافلگیرت کنم. –چطوری این همه سنگ رو بردی تا اونجا؟ اصلا کی خرابش کرد؟ –فکر نکنم کسی خرابش کرده باشه، حتما حیونی، سگی، چیزی خواسته اونجا کاری کنه، ماسه هارو جابجا کرده. باز خوبه ازش عکس گرفتم. –راحیل خیلی قشنگ درست کردی، چه قلب بزرگی. بعد بغلم کرد و گونه ام را بوسید. از کارش خون توی صورتم دویدو خجالت کشیدم. –فقط بفهمم کی خرابش کرده... –نه آرش، همینجا فراموشش کن، دیگه حرفش رو نزنیم. –میگم شاید اون باغبونه، خرابش کرده. کلا باغبونه یه جوریه، شیرین میزنه... اصلا مهم نیست. وقتی خراب شده بهتره که دیگه بهش فکر نکنیم . دستم را بوسید و گرفت توی دستش ونوازشش کرد و گفت: –همه ی ساعتی که من خواب بودم تو اینجا داشتی واسه من دوستت دارم می نوشتی قربونت برم؟ –نچی نچی کرد. –اگه خراب نمیشد چه غافلگیری تاریخی میشد. –نفسم را بیرن دادم و گفتم: –میشه دیگه حرفش رو نزنیم؟ –راحیل من ازت معذرت می خوام. –برای چی؟ –نمی دونم، فقط دلم میخواد الان ازت عذرخواهی کنم، چون این همه ساعت تنها بودی و به خاطر من این همه اذیت شدی. –پس من چی بگم که توی تخت نرمم خوابیده بودم وتو، توی ماشین دیسک کمر می گرفتی. یهو پقی زد زیره خنده وتکرار کرد: –دیسک کمر می گرفتی. سرم را بوسید و دوباره به عکسی که از قلب سنگی انداخته بودم زل زد. شاید نزدیک به پنج دقیقه از زوایای مختلف نگاهش کرد.

برام بفرستش. معلومه خیلی روش زحمت کشیدی، دستت درد نکنه، می فهمم چه حالی شدی وقتی دیدی خراب شده... حالا چجوری جبران کنم؟ حالم هنوز خوب نشده بود. عصبی بودم و حرص میخوردم حالا از دست کی، خودم هم نمیدانستم. دلم نمی خواست آرش از کنارم تکان بخورد. وجودش حالم را بهتر میکرد. –آرش –جانم –میشه تا شب پیش هم باشیم. باتعجب نگاهم گردوگفت: –خب پیش همیم دیگه قربونت برم. –منظورم اینه که دوتایی باشیم پیش بقیه نریم. نگاه سنگینش را روی خودم احساس کردم، ولی چشم هایم فقط ماسه ها و موجها را می دید. بعد از چند دقیقه سکوت گفت: –اینجوری جبران میشه؟ –حرفی نزدم. باز چند دقیقه به سکوت گذشت، بالأخره سرم را بالا گرفتم و چشم هاش را کاویدم. غم داشت. نگاهش را از من دزدید وبلند شدو گفت: –پاشو بریم حاضرشیم. –کجا؟ –اگه اینجا باشیم که ولمون نمی کنن، هی میخوان آمار بگیرن، بعد چشمکی زدو گفت: بایدفرار کنیم. تا چشمم توی سالن به مادر آرش افتاد که داشت بادقت تلویزیون نگاه می کرد، گفتم: –راستی آرش مامانت گفت، بیاییم چایی بخوریم، یادم رفت بهت بگم. –میخوای چای بخوریم بعد بریم؟ –من نمی خورم. –پس تو برو بالا آماده شو منم یه چیزی به مامان میگم زود میام بریم. مژگان در آشپزخانه بود، ولی نفهمیدم چکار میکند. لباسهایم را عوض کردم و جلوی پنجره ی اتاق ایستادم و به قلب سنگی متلاشی شده ام چشم دوختم، آنقدر غرق افکارم بودم که متوجه ی امدن آرش نشدم. از پشت بغلم کرد و گفت: –اگه به من میگی حرفش رو نزنم، پس خودتم اینقدر درگیرش نباش... برگشتم طرفش و گفتم: –راست میگی. باشه. –واسه مامان یواشکی توضیح دادم که ما آخر شب میاییم، شامم بیرونیم. –چه طوری بهش گفتی؟ یه وقت ناراحت نشن تنهاشون میزاریم. –خیلی محترمانه گفتم، می خوام بازنم تنها باشم... اگه منظورت کیارش و مژگانه که، اونا ناراحت نمیشن. ✍ نویسنده لیلا فتحی پور @komail31 ☘☘🌺☘☘

.: اَلسلٰام اِے پَناھِ دلَم ..؛ آخَرین تِڪٖیھ گٰاھِ دلَم! #دلمودریاب‌مهدی‌جان..(:♥️ چقـدرنبودنت، حال‌ِجهـان‌را پریشان‌کرده‌است! مـولاۍمـن...💔 ‌‌『اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفࢪَج』 #امام_زمان

💠مستندی جالب از بهنام محمدی دانش آموز ۱۳ ساله که بعد از ۲ ماه جنگ و مقاومت در خرمشهر به شهادت رسید ✔به همراه تصاویر و مصاحبه دیده نشده از شهید 🔹️به مناسبت سالروز فتح #خرمشهر @komail31 ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯

🇬🇧 پاسخ جک استراو به نگرانی بی‌بی‌سی و سایر رسانه های غربی از کمبود روغن و ماکارانی در ایران جک_استراو در کتاب کار انگلیسی می‌نویسد: ایرانی‌ها حق دارند از «روباه استعمارگر» خشمگین باشند ما در جنگ جهانی اول موجب قحطیِ فاجعه بار و مرگ ۱۰ میلیون نفر در ایران شدیم ( #مرگ_نیمی_از_جمعیت_ایران 🚨) وزیر خارجه اسبق انگلیس: 🔹ایران هرگز مستعمره بریتانیا نبوده، اما این به معنی نیست که ما از این کشور برای رسیدن به ثروت و قدرت، بهره‌کشی نکرده‌ایم. 🔹آن‌ها دلایل خوبی دارند تا از «روباه حیله‌گر و استعمارگر» - لقبی که به ما داده‌اند - خشمگین باشند. 🔹در طول قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، ما با رشوه و فریب، ایران را به انجام خواسته‌هایمان واداشتیم و هر وقت هم که این‌ها نتیجه نداد، در این کشور نیرو پیاده کردیم. 🔹ما در جنگ اول جهانی به این کشور تجاوز کردیم و با این کار به شکل‌گیری یک قحطی فاجعه‌بار کمک کردیم. 🔹ما در سال ۱۹۴۱ شاه را کنار گذاشتیم و پسر ضعیف‌تر و حرف‌شنوتر او را سر کار آوردیم.ما به تقویت شاه در نیمه و اواخر دهه ۱۹۷۰ کمک کردیم. 🔹در دهه ۱۹۸۰، زمانی که صدام تصمیم گرفت بدون هرگونه توجیهی به ایران حمله کند، تمام غرب - آمریکا، فرانسه، انگلستان و روسیه - از عراق حمایت کردند. #خرمشهر @komail31

#خاطره «در غروب یکی از روزهایی که مأموریّت ما در کردستان پایان پایان می پذیرفت جایش را در پایگاه خالی دیدم و سنگرش خالی از وجود این عاف شب زنده دار بود . در آخرین لحظاتی که خورشید در حال طلوع کردن از پشت کوههای کردستان بود ، محمّدرضا را دیدم که از دور می آید . به نزدیک او رفتم و پرسیدم از کجا می آیی ؟ طبق معمول جوابم را با لبخندی که بر لبانش نقش بسته بود داد . فهمیدم دلش نمی خواهد من بدانم او چه کرده و از کجا می آید . وقتی جیب بلوزش را نگاه کردم ، دیدن کتاب دعایش مرا میخکوب نمود . فهمیدم که از دعا در خلوتگاه می آید و با معشوقش راز و نیاز می کرده است بدون اینکه کسی مطّلع شود .» #شهید محمدرضا پلنگی‌

♥️🍃 کاش خدا، مرا هم، همچون خرمشهر آزاد میکرد  آزاد از نَفسم !!! روزی به تابلوی دل  حک خواهد شد  اين دل را،خدا آزاد کرد... #خرمشهر♥️