🖤با سینه‌ای که آتش ازآن شعله میکشید ناله برای کشته دیوار و در کشید 🖤او بودو خاک حجره ویک ناله ضعیف آری نفس نفس زدنش تا سحر کشید 🖤یک روزه زهر بر دل زارش اثر نمود گاه سحر به جانب جانانه پر کشید 🖤در انتظار آمدن میوه‌ی دلش پا را به سوی قبله چنان محتضر کشید 🖤سینه زنان دریده گریبان پسر رسید دستی به روی ماه کبود پدر کشید 🖤شمس الشّموس روی زمین اوفتاده و فریاد ای پدر ز دل خود قمر کشید 🖤آه از دمی که زینب کبرای غم نصیب آمد تن امام زمانش به بر کشید 🖤با دست زخم خورده خود دختر علی تیر شکسته از تن ارباب در کشید 🖤گل مانده بود در وسط تیغ و نیزه‌ها‌ آمد ز پای ساقه یاسش تبر کشید #یا_غریب_الغربا #امام_الرئوف