eitaa logo
خوشه چین
150 دنبال‌کننده
358 عکس
75 ویدیو
1 فایل
■امام علی علیه السلام: «انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال» بنگر که چه گفته می‌شود نه این که چه کسی می‌گوید.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹تهمت بزنید، دروغ ببندید🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری بعضی آدم های کم سواد این «باهِتوهُمْ‏» را این طور معنی کردند: به آنها تهمت بزنید و دروغ ببندید. بعد می‌ گویند: اهل بدعت دشمن خدا هستند و من دروغ علیه او جعل می‌ کنم. با هر کسی هم که دشمنی شخصی داشته باشد می‌ گوید: این ملعون اهل بدعت است. صغری و کبری تشکیل می‌ دهد، بعد هم شروع می‌ کند به دروغ جعل کردن علیه او. شما ببینید اگر جامعه‌ ‏ای به این بیماری مبتلا باشد که دشمن های شخصی خودش را اهل بدعت بداند و حدیث «باهِتوهُمْ‏» را هم چنین معنی کند که دروغ جعل کن، با دشمن های خودش چه می‌ کند! آن وقت است که شما می‌بینید دروغ اندر دروغ جعل می‌ شود. یک وقتی یک مرد عالم بزرگی - عالم هم گاهی اشتباه می‌ کند - به من رسید و گفت: شنیده‌ ام فلان کس - یک آدمی که یک مسلمان کامل عیار است - گفته است‏ چقدر خوب شد - العیاذ بالله - که محسن حضرت زهرا سقط شد، برای این که اگر او هم می‌ ماند دوازده مصیبت برای اسلام درست می ‌کرد! گفتم: تو آخر چرا این حرف را می ‌‏زنی! او یک مسلمان است، من او را از نزدیک می ‌شناسم، او وقتی فضائل ائمّه گفته می ‌شود اشکش می ‌‏ریزد. ببینید تا کجاها علیه یکدیگر جعل می ‌کنند! آن وقت قرآن به چنین جامعه‌‏ ای که کارش جعل و بهتان و تهمت زدن است، وعده عذاب داده است. آیه بعد این است: 《انَّ الَّذینَ یحِبّونَ انْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ امَنوا لَهُمْ عَذابٌ الیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْاخِرَةِ وَ اللهُ یعْلَمُ وَ انْتُمْ لاتَعْلَمونَ‏》 دنباله همین مطلب است و تأکید بیشتری درباره این که: مؤمنین، مسلمانان! بلندگوی اشاعه حرف های بد و زشت علیه خودتان نباشید. همان طوری که قرآن تأکید بر روی این مطلب را لازم می ‌داند. 📚 آشنایی با قرآن، ج ۴، ص ۴۹ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹فضای سوءظن🔹 📣 رهبر معظم انقلاب اسلامی به اخلاق خودمان هم برسیم. اخلاق اهمیتش از عمل هم بیشتر است. فضای جامعه را فضای برادری، مهربانی، حسن ظن قرار بدهیم. من هیچ موافق نیستم با اینکه فضای جامعه را فضای سوءظن و فضای بدگمانی قرار بدهیم. این عادات را از خودمان باید دور کنیم. اینکه متأسفانه باب شده که روزنامه و رسانه و دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های گوناگون ارتباطی - که امروز روزبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌روز هم بیشتر و گسترده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر و پیچیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر می شود - روشی را در پیش گرفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند برای متهم کردن یکدیگر، این چیز خوبی نیست؛ این چیز خوبی نیست، دل ما را تاریک می کند، فضای زندگی ما را ظلمانی می کند. هیچ منافات ندارد که گنهکار تاوان گناه خودش را ببیند، اما فضا، فضای اشاعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی گناه نباشد؛ تهمت زدن، دیگران را متهم کردن به شایعات، به خیالات. همین جا من این را هم بگویم: اینکه در دادگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها - که در تلویزیون هم پخش می شد - از قول یک متهمی چیزی راجع به یک کس دیگری گفته می شود، من این را بگویم که این، شرعاً حجیت ندارد. بله، متهم هرچه درباره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی خود در دادگاه بگوید، این حجت است. اینکه بگویند در دادگاه درباره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی خودش اگر اعترافی کرد، حجت نیست، این حرف مهملی است، حرف بی ارزشی است؛ نه، هر اقراری، هر اعترافی، شرعاً، عرفاً و در نزد عقلا در یک دادگاه در مقابل دوربین، در مقابل بینندگان میلیونی که متهم علیه خود بکند، این اعتراف مسموع است، مقبول است، نافذ است؛ اما علیه دیگری بخواهد اعترافی کند، نه، مسموع نیست. فضا را نباید از تهمت و از گمان سوء پر کرد. قرآن کریم می فرماید: 《لو لا اذ سمعتموه ظنّ المؤمنون و المؤمنات بانفسهم خیرا》 وقتی می شنوید که یکی را متهم می کنند، چرا به همدیگر حسن ظن ندارید؟ تکلیف دستگاه اجرائی و قضائی به جای خود محفوظ است. دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اجرائی باید مجرم را تعقیب کنند، دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های قضائی باید مجرم را محکوم و مجازات کنند؛ با همان روشی که ثابت می شود و در قوانین اسلامی و قوانین عرفی ما هست و هیچ هم در این زمینه نباید کوتاه بیایند؛ اما مجازات مجرم که از طرق قانونی جرم او ثابت شده است، غیر از این است که به گمان، به خیال، به تهمت، یکی را متهم کنیم، بدنام کنیم، توی جامعه دهن به دهن بگردانیم. اینکه نمی شود. این فضا، فضای درستی نیست. یا دیگران - خارجی ها، بیگانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، تلویزیون های مغرض - علیه کسی یا کسانی حرفی بزنند، ادعا کنند که اینها فلان جا خیانت کردند، فلان جا خطا کردند؛ ما هم عین همان را پخش کنیم. این، ظلم است؛ این، مورد قبول نیست. رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بیگانه کِی دلشان برای ما سوخته است؟ کِی خواسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند حقائق در مورد ما روشن بشود، که در این مورد بیایند حقیقت را گفته باشند؟ می گویند، حرف هائی می زنند، ادعاهائی می کنند. نباید گفت اینها شفافیت است. این، شفافیت نیست؛ این، کدر کردن فضاست. شفافیت معنایش این است که مسئول در جمهوری اسلامی عملکرد خودش را به طور واضح در اختیار مردم قرار بدهد؛ این معنای شفافیت است، باید هم بکنند؛ اما اینکه ما بیائیم این و آن را بدون اینکه اثبات شده باشد، بگیریم زیر بار فشار تهمت و چیزهائی را به آنها نسبت بدهیم که ممکن است در واقع راست باشد، اما تا مادامی که ثابت نشده است، ما حق نداریم آن را بیان کنیم؛ این آن را متهم کند، آن این را متهم کند؛ از رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بیگانه - رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی مغرض انگلیس - شاهد برایش بیاوریم، بعد هم یک نفر از آن طرف پیدا بشود و کل نظام را به اموری که شایسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی نظام اسلامی نیست و نظام اسلامی شأنش بسیار بالاتر است از این چیزهائی که بعضی به نظام اسلامی نسبت می دهند، متهم بکند، این اشکال بر آنها بیشتر هم وارد است. تهمت زدن به یک شخص گناه است، تهمت زدن به یک نظام اسلامی، به یک مجموعه، گناه بسیار بزرگتری است. پروردگارا! با تقوای خود ما را از این گناهان دور کن. 📚 خطبه‌های نماز عید سعید فطر، ۱۳۸۸/۶/۲۹ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹دروغ است🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری می‌ گوید: چرا مؤمنین و مؤمنات به خودشان گمان خوب نبردند؟ اولًا زن و مرد را با هم ذکر می‌ کند، یعنی زن و مرد ندارد، و ثانیاً کلمه ایمان را دخالت می‌ دهد؛ می‌ خواهد بگوید ایمان ملاک وحدت و اتحاد است، مؤمنان از آن جهت که مؤمن ‏‌اند نفس واحد هستند، یعنی ملاک وحدت و اتحاد را هم بیان می‌کند. در واقع می‌ خواهد بگوید: ای مردان مؤمن و ای زنان مؤمن، آیا اگر به شما چنین تهمتی زده بودند حاضر بودید تهمتی را که به خودتان زده ‌اند بازگو کنید؛ هر جا بنشینید بگویید به من چنین تهمتی زده‌ اند و درباره من چنین حرفی می‌ ‏زنند؟ هیچ وقت درباره خودتان چنین سخنی می‌ گفتید؟ چطور اگر درباره شما حرفی بزنند خودتان می‌ فهمید که باید سکوت کنید و حرف بدی را که مردم برای شما جعل کرده‌ اند دیگر خودتان اشاعه نمی‌ دهید و می‌ فهمید که باید آن را دفن کنید، پس چرا وقتی که درباره برادران و خواهران مؤمن خودتان حرفی را می ‏‌شنوید، همان کاری را که درباره خودتان می‌ کنید درباره آنها نمی‌ کنید؟ 《لَوْلا اذْ سَمِعْتُموهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِانْفُسِهِمْ خَیراً وَ قالوا هذا افْک مُبینٌ‏》 آن وقتی که شنیدید، چرا مؤمنین گمان خوب درباره خودشان نبردند؟ چرا وقتی که شنیدند همان جا نگفتند این یک دروغ بزرگی است که جعل شده؟ پیغمبر اکرم یک ماه یا بیشتر سکوت کرد. مسلمانان غافل به جای این که روز اول بگویند هذا افْک مُبینٌ‏ این یک دروغ واضحی است که جعل شده است، مرتب بازگو کردند و گفتند شنیدیم و آن را نُقل مجلس خودشان کردند. قرآن می‌گوید: شما روز اول باید می‌ گفتید هذا افْک مُبینٌ‏. پس بعد از این‏ آگاه باشید، این افک ها که در میان شما جعل می‌شود فوراً بگویید هذا افْک مُبینٌ‏. 《لَوْلا جاؤا عَلَیهِ بِارْبَعةِ شُهَداءَ فَاذْ لَمْ یأْتوا بِالشُّهَداءِ فَاولئِک عِنْدَ اللهِ هُمُ الْکاذِبونَ‏》 شما در کارتان قانون و حساب دارید، اسلام برای شما وظیفه معین کرده؛ شرعاً وظیفه دارید که هر تهمتی نسبت به یک مسلمان شنیدید مادام که بینه شرعی اقامه نشده است بگویید دروغ است، در نزد خدا دروغ است. مقصود از جمله در نزد خدا دروغ است این است که در قانون الهی دروغ است. 📚 آشنایی با قرآن، جلد ۴، ص ۴۳ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹مکافات گناه‏🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری مسئله مکافات قابل توجه است. چنین چیزی به ما نگفته‏ اند که هر گناهی عقوبتی در این دنیا دارد. خیلی از گناهان است که اساساً در این دنیا عقوبتی ندارد. هر گناهی در آن دنیا عقوبت دارد، اما خدا از بعضی گناهان در همین دنیا هم نخواهد گذشت. یکی از آن گناهانی که در همین دنیا عکس‏ العمل دارد - که می‏ توانید آن را تجربه و آزمایش کنید - گناه تهمت‏ زنی و آبرو بری است. آن که تهمت به ناحق می‏ زند، در یک روزی گرفتارش خواهد شد، حال یا کسی مثل خودش به او تهمت ناحق خواهد زد و یا به شکلی رسوا و مفتضح خواهد شد. 📚 آشنایی با قرآن، ج ۴، ص ۵۷ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
🔹دروغ، تهمت، استهزا🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری دو چیز هست که همه پیغمبران و شاید هر حقیقتی در دنیا با آن مواجه شده است و مواجه می‌شود، یکی مسئله‌ تهمت و دروغ‌‏ بندی، یعنی طرف وقتی که با حقیقتی مواجه می‌شود، می‌بیند با راستی که نمی‌شود با آن برابری و مواجهه و مبارزه کرد، با حربه دروغ‌‏ بستن و تهمت‏ زدن می‌آید با آن مواجه می‌شود. مسئله‌ دوم مسخره کردن است. مسخره دیگر مایه‌ای نمی‌خواهد. وقتی آدم بخواهد کسی را به اصطلاح هو کند، با هوچی گری و مسخره کردن می‌خواهد طرف را از بین ببرد. هر حقیقتی را، هر درستی را می‌شود به یک شکلی مسخره کرد. 📚 آشنایی با قرآن، ج ۵، ص ۱۷۹ ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin
هدایت شده از الو سلام حاج آقا
📞 الو سلام حاج آقا ~ ۲۷ 🔹سلام بفرمایید. ◽️برخی ها برای حلال کردن تهمت، یک "می گویند" یا "شنیده ایم" به اول گفته یا نوشته شان اضافه می کنن تا از گناه اشاعه تهمت مبرا باشن، مدعی هستن که ما نگفته ایم، بلکه صرفا از دیگران نقل قول کرده ایم. ◽️آنها به گمان خود سر خدارو کلاه می گذارن. ◽️واقعا با وصله پینه کردن، می توان از این رذیله اخلاقی گندزدایی کرد؟ ◽️به هیچ وجه، چون اولا دروغ و غیبت دو گناه کبیره اَس که انسان را مستحق رفتن به جهنم می کنه. دوما تهمت حاصل جمع این دو گناه کبیره بوده و موجب نابودی ایمان می شه. سوما اشاعه و پخش تهمت با هر شیوه ای مانند "می گویند" و "شنیده ایم" از معاصی کبیره بوده و گناهش از زنا هم بزرگتره. ◽️با این همه چرا تهمت زدن و افترا بستن نُقل و نبات مجالس ماست؟ ◽️چون ما مسلمان واقعی نبوده و ایمانمان قلبی نیس، والا تهمت زدن به بندگان خدا و ریختن آبرویشان در روایات ما از نشانه های فسق بوده، گناهش سنگین تر از کوه ها و بزرگتر از آسمانه. قرآن کریم در بیش از چهل آیه به زشتی گناه تهمت پرداخته، از آن نهی کرده و به عذاب و عقاب شدیدش هشدار داده اَس. ◽️اما گویا نتوانسته قلب ها را تسخیر کنه! ◽️چون قلب ها قبلا به اسارت شیطان در آمده، آلوده شده و از معنویت تهی گشته اند. ◾️ممنون حاج آقا، دعا کنید. 🔶 به ما بپیوندید: ✳️ http://eitaa.com/Hellohajagha
هدایت شده از الو سلام حاج آقا
📞 الو سلام حاج آقا ~ ۲۸ 🔹سلام بفرمایید. ◽️اگر مسلمانی یا موسسه ای رو به چیزی متهم کنن، ما چه وظیفه ای در قبال آن داریم؟ آیا باید بگوییم نمی دانیم؟ چه می دانیم؟ خدا عالم هست؟ شاید باشد، شاید نباشد؟ یا با نقل آن به دیگران بگوییم چنین چیزی می گویند؟ و یا کلا سکوت کنیم؟ ◽️باید بگوییم دروغ اَس. ◽️اما ما که نمی دانیم دروغه یا دروغ نیس؟ وقتی از صدق و کذب خبری اطلاع نداریم، چگونه بگوییم دروغه، شاید راس باشه؟ ◽️اولا نفی و اثبات حرف دیگران نیاز به بینه شرعی داره. دوما تا بینه شرعی اقامه نشه، رد، تایید و سکوت در برابر آن جایز نیس. سوما در غیاب بینه شرعی، وظیفه ما اتهام زدایی و تکذیب اونه، باید بگوییم دروغه. ◽️اما عامه مردم، حتی نخبگان موثر اجتماعی منتظر بینه شرعی نمی مونن! ◽️به همین دلیل اخلاق عمومی آسیب دیده، پایه های اعتماد جمعی سلب و نابود می شَن. وقتی پذیرش حرف و حدیث دیگران بدون بینه شرعی به فرهنگ و عادت همگانی تبدیل بشه، چون آتشی ایمان عمومی رو سوزانده، رشته های پیوند عاطفی جامعه رو سست، متزلزل و پاره می کنه. ◽️اگر مدعی بدون بینه شرعی به ادعای خود ایمان راستین داشته باشه چطور؟ ◽️فقط با وسوسه شیطانی چنین چیزی ممکنه. ◾️ممنون حاج آقا، کاش به اسلام بر گردیم. 🔶 به ما بپیوندید: ✳️ http://eitaa.com/Hellohajagha
🔹شنیده ایم، می گویند🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری این چه مسلمانی‏ ای است که من و شما داریم و کبائر محرّمات اسلامی را هم مرتکب می‏ شویم؟ قرآن دیگر چقدر در مورد همین معصیت رایج میان ما، یعنی غیبت کردن و تهمت زدن داد بکشد؟! به خدا قسم انسان از این همه تهمت هایی که میان مردم است تعجب می‏ کند. می‏ دانید تهمت یعنی چه؟ ما دو گناه کبیره درجه یک داریم: یکی از آنها دروغ گفتن است و دیگری غیبت کردن. گناه کبیره یعنی گناهی که انسان به وسیله آن استحقاق جهنم رفتن را پیدا می‏ کند. 《لا یغْتَبْ بَعْضُکمْ بَعْضاً ایحِبُّ احَدُکم انْ یأْکلَ لَحْمَ اخیهِ مَیتاً》 مردم! غیبت یک دیگر را نکنید. آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مسلمانش را در حالی که مرده است بخورد؟! گوشت مرده چقدر تنفّرآور است، خصوصاً اگر انسانْ مرده را بشناسد و دوستش بوده باشد. دیگر بالاتر از این تعبیر هم هست؟ تهمت یعنی دروغ به علاوه غیبت؛ یعنی دو گناه‏ که با هم دیگر توأم شوند اسمش می‏ شود تهمت، و چقدر در میان ما تهمت زدن رایج است! و بعضی از ما که می‏ خواهیم مقدسی کنیم، یک «می‏ گویند» اول حرفمان می‏ آوریم. مثلًا شخصی به یک نفر تهمتی زده، می‏ خواهیم از گردن خودمان رد کنیم، خیال می‏ کنیم که سر خدا را هم می‏ شود کلاه گذاشت! می‏ گوییم: می‏ گویند فلانی چنین است، می‏ گویند فلان جا چنین است. دیگری از ما می‏ شنود و در جای دیگر می‏ گوید: می‏ گویند چنین، و بعد می‏ گوید: خوب، من که نگفتم، من می‏ گویم دیگران گفته‏ اند که این‏ طور است. قرآن جلوی این را هم گرفته است، این را هم یک گناه بزرگ شمرده است، می‏ گوید: 《انَّ الَّذینَ یحِبّونَ انْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ امَنوا لَهُمْ عَذابٌ الیمٌ‏》 آنان که دوست دارند در میان مردم حرف زشتی درباره فرد مؤمنی، افراد مؤمنی، یک مؤسسه ایمانی شیوع پیدا کند [برایشان عذاب دردناکی است] اگر از یک احمقی یا مغرضی یا کسی که معلوم است که ریشه حرفش در کجاست درباره کسی حرفی شنیدید، حق ندارید بگویید «شنیده‏ ام»، «می‏ گویند». خود این «می‏ گویند» ها اشاعه دادن فحشاست. 📚 آزادی معنوی، ص 136 ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin