🔹شیخ شایسته تر از من است🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری می‏ گویند مرحوم آیت اللّه سید حسین کوه کمری {رضوان اللّه علیه} که از شاگردان صاحب جواهر و مجتهدی مشهور و معروف بود و حوزه درسی معتبر داشت، هر روز طبق معمول در ساعت معین به یکی از مسجدهای نجف می‏ آمد و تدریس می‏ کرد. چنان که می‏ دانیم حوزه تدریس خارج فقه و اصول، زمینه ریاست و مرجعیت است. ریاست و مرجعیت برای یک طلبه به معنی این است که یک مرتبه از صفر به لا نهایت برسد؛ زیرا یک نفر طلبه تا مرجع نشده است هیچ است و به رأی و عقیده او کوچک‏ترین اعتنائی نمی‏ شود و از نظر زندگی غالباً در تنگدستی بسر می‏ برد؛ ولی همین که مرجع شد یک مرتبه رأی او مطاع می‏ گردد و کسی در مقابل رأی او رأی ندارد؛ از نظر مالی نیز بدون حساب و کتاب، اختیار مطلق پیدا می‏ کند. علیهذا طلبه‏ ای که شانس مرجعیت دارد مرحله حساسی را طی می‏ کند؛ مرحوم سید حسین کوه کمری در چنین مرحله‏ ای بود. یک روز آن مرحوم از جایی - مثلًا از دیدن کسی- بر می‏ گشت و نیم ساعت بیشتر به وقت درس باقی نمانده بود، فکر کرد در این وقت کم اگر بخواهد به خانه برود به کاری نمی‏ رسد، بهتر است برود به محل موعود و به انتظار شاگردان بنشیند. رفت و هنوز کسی نیامده بود، ولی دید در یک گوشه مسجد شیخ ژولیده‏ای با چند شاگرد نشسته و تدریس می‏ کند. مرحوم سید حسین سخنان او را گوش کرد، با کمال تعجب احساس کرد که این شیخ ژولیده بسیار محقّقانه بحث می‏ کند. روز دیگر راغب شد عمداً زودتر بیاید و به سخنان شیخ گوش کند؛ آمد و گوش کرد و بر اعتقاد روز پیشش افزوده گشت. این عمل چند روز تکرار شد؛ برای مرحوم سید حسین یقین حاصل شد که این شیخ از خودش فاضل‏تر است و او از درس این شیخ استفاده می‏ کند و اگر شاگردان خودش به جای درس او به درس این شیخ حاضر شوند بهره بیشتری خواهند برد. اینجا بود که خود را میان تسلیم و عناد، میان ایمان و کفر، میان آخرت و دنیا مخیر دید. روز دیگر که شاگردان آمدند و جمع شدند گفت: رفقا امروز می‏ خواهم مطلب تازه‏ ای به شما بگویم، این شیخ که در آن کنار با چند شاگرد نشسته از من برای تدریس شایسته‏ تر است و خود من هم از او استفاده می‏ کنم؛ همه با هم می‏ رویم به درس او. از آن روز در حلقه شاگردان شیخ ژولیده که چشم هایش اندکی تراخم داشت و آثار فقر در او دیده می‏ شد درآمد. این شیخ ژولیده پوش همان است که بعدها به نام حاج شیخ مرتضی انصاری‏ معروف شد؛ اهل شوشتر است و استاد المتأخرین لقب یافت. شیخ در آن وقت تازه از سفر چند ساله خود به مشهد و اصفهان و کاشان برگشته بود و از این سفر توشه فراوانی برگرفته بود، مخصوصاً از محضر مرحوم حاج ملّا احمد نراقی در کاشان. چنین حالتی در هر کس موجود باشد مصداق‏ اسلم وجهه للّه‏ است. 📚 عدل اسلامی، ص ۲۹۲ - ۲۹۳ #شهید_مطهری #سید_حسین_کوه_کمری #شیخ_مرتضی_انصاری #داستانک ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin