🔹هدف و وسیله🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری یکی از مسائلی که از سیره رسول اللَّه صلی الله علیه و آله باید آموخت کیفیت استخدام وسیله است. انسان اولًا باید در اهداف خودش یعنی در هدف ها مسلمان باشد یعنی هدفش مقدس و عالی و الهی باشد، و ثانیاً باید در استخدام وسیله برای همان هدف ها هم واقعاً مسلمان باشد. بعضی از مردم از نظر هدف مسلمان نیستند، یعنی در زندگی هدفی جز خورد و خوراک و پوشاک و لذت گرایی ندارند؛ تنها هدفی که درباره آن فکر می‌کنند این است که چگونه زندگی کنند که بیشتر تن آسانی کرده باشند. در حقیقت هدف های اینها از حد هدف یک حیوان تجاوز نمی‌کند. نه تنها مسلمان به اینها نمی‌شود گفت، انسان هم به اینها نمی‌شود گفت. یک انسان از آن جهت که انسان است باید ایده‌ای بالاتر از حدود شهوات حیوانی داشته باشد، و اگر انسان واقعاً مسلمان باشد تمام هدف ها در یک کلمه خلاصه می‌شود و آن خداست و رضای حق. در مرحله بعد انسان برای هدف های پاک و مقدس و عالی خودش ناچار از وسائلی باید استفاده کند. مسأله‌ای که مطرح است این است که آیا همین کافی است که هدف، انسانی باشد و بالاتر اینکه هدف الهی باشد؟ اگر هدف الهی بود دیگر وسیله فرق نمی‌کند و از هر وسیله‌ای برای آن هدف مقدس می‌توان استفاده کرد؟ فرض این است که هدف ما هدف مقدسی است. آیا برای هدف مقدس از هر وسیله‌ ولو وسائل نامقدس و پلید می‌توان استفاده کرد؟ یا نه، برای هدف مقدس از وسیله مقدس باید استفاده کرد نه از وسیله نامقدس و پلید. 📚 سیری در سیره نبوی، ص ۱۰۵ #شهید_مطهری #هدف_وسیله ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin

🔹بر سر دین چه می آید؟🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری داستانی است مربوط به آن زمانی که یک «شاهی» ارزش داشت. گفتند یک نفر رفت دم دکان عرق فروشی و به فروشنده گفت: یک شاهی عرق بده. عرق فروش‌ گفت: یک شاهی که عرق نمی‌شود. گفت: هرچه می‌شود، بالأخره یک شاهی هم یک چیزی می‌شود. - او اصرار می‌کرد که نمی‌شود. گفت: اگر یک قران عرق می‌شود، آن را تقسیم بر بیست کن همان را به من بده. گفت: این معنایش این است که ته یک استکان هم پر نشود. گفت: همان را بده. گفت: مردم عرق می‌خورند که مست بشوند، فایده‌اش چیست که آن را به تو بدهم؟ گفت: تو همان را بده، بدمستی‌اش با خودم. بعضی از مردم دنبال بهانه هستند برای بدمستی، دیگر بدمستی‌اش با آنها. کافی است یک بهانه پیدا کند برای هرزگی کردن و بدمستی. گفته‌اند: اجازه داده‌اند هر دروغی که دلمان بخواهد، برای اهل بدعت جعل کنیم. بعد با هر کسی که کینه شخصی پیدا می‌کند فوراً به او یک نسبتی می‌دهد، یک تهمتی می‌زند و بعد می‌گوید او اهل بدعت است. شروع می‌کند به جعل کردن، دروغ گفتن و تهمت زدن، چرا؟ می‌گوید به ما اجازه داده‌اند. آن وقت شما ببینید بر سر دین چه می‌آید؟! 📚 سیری در سیره نبوی، ص ۱۱۵ #شهید_مطهری #هدف_وسیله ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin

🔹هدف مقدس، وسیله مقدس می خواهد🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری هدف ما تبلیغ دین است. دیگر از این بهتر که نمی‌شود. یک وقت هدف من در کاری شخص خودم است، کاری را برای خودم می‌خواهم بکنم، برای رفاه و منفعت خودم می‌خواهم انجام بدهم. آنجا محرز است. ولی اگر من بخواهم کاری را نه برای خودم بلکه برای دین انجام بدهم، در این صورت آیا جایز است از هر وسیله‌ای استفاده کنم؟ اگر من بخواهم برای منافع خودم کار کنم، مثلًا وقتی کار من گیر پولی یا اداری دارد بیایم پیش شما - که می‌توانید مشکل مرا حل کنید - چهار تا دروغ جعل کنم برای اینکه مشکلم حل بشود، در اینجا همه مرا ملامت می‌کنند، می‌گویند این را ببین، برای اینکه مشکلش حل بشود تملق می‌گوید، چاپلوسی می‌کند، دروغ می‌گوید، تهمت می‌زند. ولی یک وقت هدف چیز دیگر است؛ من می‌خواهم یک مسجد بسازم، برای خودم که نمی‌خواهم بسازم. واقعاً هم در مسجد ساختن هدف نامقدسی ندارم. من جزء کسانی هستم که بانی شده‌ایم در فلان محل که مسجد ندارد مسجدی ساخته بشود که در آنجا مردم بیایند نماز بخوانند، مجالس وعظ تشکیل بشود، بچه‌ها بیایند دستورهای دین را یاد بگیرند و جلساتی باشد. این مسجد مصالح می‌خواهد، گرفتاری های دیگر دارد، اشکالات اداری ممکن است پیدا کند، و از مردم نیز باید پول گرفت. حالا یک آدم اهل خیر پاشنه گیوه را ور کشیده برای اینکه کار این مسجد را درست کند. نزد کسی می‌رود، یک حرفی می‌زند که هر جور هست از او پول در بیاورد، چهارتا دروغ می‌گوید ولی بالأخره پنج هزار تومان پول برای مسجد درمی‌آورد. دو تا دروغ به یک نفر دیگر می‌گوید، چهار تا تملق و چاپلوسی نسبت به دیگری می‌کند که شما چنین هستید، چنان هستید، ما به شما از قدیم ارادت داریم، خواب دیدم که داشتید در بهشت کلّه معلّق می‌زدید، حتماً هم چنین چیزی هست. ده هزار تومان هم از این می‌گیرد. پنجاه هزار تومان از یکی دیگر می‌گیرد. حال این را ما چه می‌گوییم؟ شاید بسیاری از مردم این عمل را تقدیس و نوعی فداکاری تلقی می‌کنند؛ می‌گویند ببین این بیچاره برای خودش که‌ کار نمی‌کند، از صبح تا غروب پاشنه گیوه راور کشیده فقط برای مسجد. ببین برای این کار، دیگر چه نمی‌کند این آدم! به هرکس می‌رسد، به هر وسیله شده بالأخره این پول را برای این مسجد در می‌آورد، واقعاً مرد فداکار و باگذشتی است. آیا این کار درست است یا درست نیست؟ 📚 سیری در سیره نبوی، ص ۱۰۵ - ۱۰۷ #شهید_مطهری #هدف_وسیله ❇️ به ما بپیوندید: https://eitaa.com/koshechin