•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_اول #عطرِ_مریم . ■ نهم تیر ماہ سال ۱۳۵۷/۲۵۳۷■ مثل تمام روزهاے گرم و آفتابے تیر ماہ،بانوے آسمان روے سر حیاط سایہ انداختہ بود. چشم بہ عقب گرداندم و خوب اطراف را دید زدم! خبرے از مامان فهیمہ و ریحانہ نبود اما براے اطمینان خاطر،پاورچین پاورچین بدون دمپایے روے موزاییڪ هاے داغ قدم برمیداشتم. از ترس این ڪہ نڪند یڪهو حاج بابا هوس ڪند وسط ظهر بہ خانہ جلوس ڪند،روسرے حریرم را مرتب ڪردم. هرچند موهاے بافتہ شدہ ام روے ڪمر افتادہ بود! زبان دور لب هایم گرداندم،تنم تب داشت و گلویم عطش! احساس میڪردم قرار است بزرگترین خبط دنیا را مرتڪب شوم! قلبم بے تاب و بے قرار بہ سینہ ام مے ڪوبید،آهستہ نفسم را آزاد ڪردم و بہ راهم ادامہ دادم. باید ملتفت مے شدم آن پایین چہ خبر است،هرچند چیزهایے حدس میزدم! چند قدم ماندہ بہ پلہ هاے آجرے انبار صداے در حیاط بلند شد. از ترس لب گزیدم اما سریع بہ خودم آمدم. عادے روے برگرداندم ڪہ دیدم حاج بابا دارد در را مے بندد. آب دهانم را قورت دادم و نفس تازہ ڪردم. بیخود بہ دلم بد نیوفتادہ بود! خواست راہ خانہ را پیش بگیرد ڪہ چشمان میشے رنگش شڪارم ڪردند. مهلتش ندادم و زبان چربم را چرخاندم:سلام حاج بابا! خداقوت! خوش اومدین! و در همان حین با نازے دخترانہ بہ سمتش خرامیدم! ابرو بالا ڪشید و جواب داد:علیڪ سلام! این چہ وضعشہ؟! سپس با نگاهش پاهایم را نشانہ گرفت. پشت سرش ایستادم و ڪمڪ ڪردم ڪت قهوہ اے رنگس را از تن خارج ڪند. _منظورتون پاهاے برهنمہ؟! _بعلہ! گلو صاف ڪردم و رو بہ رویش ایستادم:اصلا حواسم نبود! مامان فهیم سرش درد میڪرد از بس گف سر و صدا نڪنین پا برهنہ تو حیاط دورہ افتادم! آهانے گفت ڪہ بوے طعنہ میداد. اخمے تحویلم داد و گفت:صد مرتبہ گفتم این گیسا رو ڪامل بپوشون! نسیہ عمل میڪنے؟! با دست بہ پشت بام همسایہ ها اشارہ ڪرد و ادامہ داد:دور و ور این حیاط صد جفت چِش هس! خوش ندارم همہ ے اهل محل بشینن از موهاے ڪمند دختر حاج خلیل حرف بزنن! سر بہ زیر انداختم و زمزمہ ڪردم:شرمندہ حاج بابا! آخہ... تحڪم در صدایش موج زد! _آخہ و ولے و اما و شعر و قصہ ندارہ رایحہ! دیگر ڪلامے بہ زبان نیاوردم،چند قدم دور شد و پا روے پلہ ے ورودے پذیرایے گذاشت! _هنوز واسادے ڪہ! مامان فهیمت یادت ندادہ چطور باید از مرد خونہ استقبال ڪنے؟! سر بلند ڪردم و لبخند زدم:الان بساط هندونہ و شربت خاڪ شیرتونو آمادہ میڪنم. با عجلہ بہ سمتش دویدم،ڪنارش ڪہ رسیدم ڪتش را بہ سمتم گرفت و گفت:اینو ببر داخل. میخوام بشینم حیاط. سرے تڪان دادم و ڪتش را گرفتم. بہ سمت حیاط عقب گرد ڪرد و ڪنار حوض نشست. دستش را داخل حوض برد و مشتے آب برداشت. از چهار پلہ ے ورودے ڪہ گذشتم صدایم زد:رایحہ! سر برگرداندم:بلہ حاج بابا؟! نگاهش بہ گلدان شمعدانے روے حوض بود. با یڪ دست ساقہ ے گل شمعدانے را نوازش میڪرد و با دست دیگر ریش هاے تقریبا پر پشت سیاهش را. _راجع بہ انبارے ام نسیہ عمل نڪن! اینم صد مرتبہ گفتہ بودم! دیگہ نبینم دور و ور انبار مے پلڪے! پس دستم را خواندہ بود! بہ چشم گفتنے اڪتفا ڪردم،شڪست خوردہ و رنجیدہ وارد خانہ شدم. از حرص پا روے زمین ڪوبیدم و بہ خودم نهیب زدم:خاڪ بر سر بے عرضہ ت! نتونستے یہ انباریو دید بزنے و بفهمے چہ خبره! با حرص ڪت حاج بابا را روے رخت آویز چوبے آویزان ڪردم و بہ سمت آشپزخانہ رفتم. باید یڪ سر بہ خانہ ے عمو باقر مے رفتم و سر و گوشے آب میدادم. از حاج بابا و مامان فهیم چیزے دستگیرم نمے شد. سر منشاء همان جا بود و ساڪنِ منفور خانہ! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے ۹۸/۷/۱۲ . پ‌ن:سلام مهربونا و همراہ هاے همیشگے❤ دوتا نڪتہ راجع بہ داستان رایحہ ے محراب. نڪتہ ے اول:رایحہ ے محراب داستان تقریبا بلندہ و رمان نیست. جمع و جور،ڪوتاہ و با فاصلہ هاے زمانے متفاوتہ صرف این ڪہ با عطر خوشش مدتے مهمون چشم و دلتون باشہ. نڪتہ ے دوم:پست هاے مربوط بہ داستان فقط دو روز در هفتہ،روز هاے دوشنبہ و پنجشنبہ توے پیج و ڪانال قرار میگیرہ. این قسمت اول علی الحساب خدمتتون☺ انرژے و حس خوبتون رو برسونید ڪہ من و رایحہ شدیدا منتظرشیم😍❤️ از یہ جاهایے بہ بعد مثل من،دلتون براش میرہ. دوستانتون رو براے خوندن یہ داستان خوش عطر بہ ڪانال دعوت ڪنید. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻کپی و نشر ممنوع👉🏻

{♡} |برای خالقِ لبخندهاے علے (ع)| . آرام ولے با دلے شڪستہ،خاڪ را مے ڪَند.آرام ولے با دیدگانے تار. بہ حتم ابوتراب،با فرزند خود درد و دل مے ڪرد! داشت دردانہ اش را بہ خاڪ مے سپرد. قلبِ خاڪ را براے قلبش مے شڪافد و دانہ هاے اشڪش در آن حفرہ ے غم،جا مے گرفت. ڪاش ڪسے میگفت مولاے من!تمام ڪن این اشڪ ها را! این قبرے ڪہ براے جانت ڪندہ اے از اشڪ لبریز شد... خاڪ را ڪنار مے زد و نغمہ هاے عاشقانہ اش دل خاڪ را آب مے ڪرد! _اے خاڪ! امشب دردانہ ے خاتم الانبیا مهمان توست. اے خاڪ! بهار جهان و محبوب خداوند مهمان توست. میان ڪلمات،قطرہ ے اشڪے بہ خاڪ آمیختہ میشد و آن را مے سوزاند. _اے خاڪ! عزیزترینِ علے را برایت آوردم! با عزیزِ علے مهربان باش ڪہ مردم این شهر نبودند. اے خاڪ! بانوے من خستہ و استخوان شڪستہ بہ دیدارت آمده،بر او سخت نگیر. تمام مے شود شڪافتن قلب خاڪ. _اے خاڪ! مراقب جانِ علے باش! چشم های تنهایش بہ سمت تابوت رفت،نااستوار و بے رمق قدم بر مے داشت خیبرشڪن! زهرایش را روے دو دست بلند ڪرد براے وداع و فراق. آهستہ آهستہ بہ سمت حفرہ ے غم نزدیڪ مے شد،زیر لب مے خواند:مِنها خَلَقناڪُم...شما را از زمین آفریدیم. چند قدم نزدیڪ شد:وَ فیها نُعیدُڪُم...و بہ آن باز مے گردانیم. بالاے سر خانہ یِ جدید یارِ جوانش رسید. _وَ مِنها نُخرِجُڪُم تارَةً أخرَے...و بار دیگر از آن بیرونتان مے آوریم! قصد ڪرد براے پا گذاشتن بہ خانہ ے جدید فاطمہ (س) ڪہ ناگهان دست هایے آشنا از داخل قبر بیرون آمدند و زهرا (س) را طلب ڪردند! شرمگین شد چشم هاے علے (ع)،سر خم ڪرد و با هزار پریشانے خالقِ لبخندهایش را بہ دست هایے ڪہ منتظر و دلتنگ امانتشان بودند سپرد! و ڪوثر در دلِ خاڪِ مدینہ جارے شد... زهرا (س) ڪہ در خاڪ آرمید،روشنایے از جهان علے (ع) ڪوچ ڪرد. زانو زد و سرش را داخل قبر برد تا خوب بشنود شریڪِ مهربانِ غربتش،شهیدِ حقانیتش. _مِنها خَلَقناڪُم وَ فیها نُعیدُڪُم وَ مِنها نُخرِجُڪُم تارَةً أخرَے زهرای من. شما را از زمین آفریدیم و بہ آن باز مے گردانیم و بار دیگر از آن بیرونتان مے آوریم. لبخند زد بہ روے نیلیِ جهانش. محزون و دلربا! از آن لبخندهایے ڪہ فقط حوالہ ے نگاہ فاطمہ (س) مے ڪرد. _آسودہ بخواب همدم و بهارم! ما دوبارہ بہ هم بر مے گردیم حیاتِ علے... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے . •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○•

#حفے . اسماء آب مے ریخت و دست هاے علے (ع) بہ سستے روے پیڪرِ نحیفِ طاهرہ اش بہ بهانہ ے غسل،عدوات را جستجو مے ڪرد... ڪاشانہ اش چون چشمانش ڪم نور بود و بے فروغ. خون،اشڪ مے شد و از گوشہ ے چشمانِ اطهرش چِڪہ... ّبغض ها،اشڪ ها،فریادها و عشق ها حبس شدہ بود در سینہ اش. اسما مے دید ڪہ چشمانِ دلتنگ حیدر آیات قرآن را تلاوت مے ڪنند! _يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّآ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ... اے ڪسانے ڪہ ایمان دارید،بہ خانہ ے پیامبر وارد نشوید،مگر این ڪہ بہ شما اذن دادہ شود... و نفس هاے بہ شمارہ افتادہ ے علے (ع) از چشمانِ بستہ ے فاطمہ (س) مے پرسیدند:روشنایے و رونق بیتِ علے! جانِ علے! ایمان نداشتند یا پارہ ے تن رسول اللہ را بہ دخترے اش قبول؟! یا تو اذن دادے ڪہ بہ رسمشان وارد ڪاشانہ ے ما بشوند؟! ڪدام طایفہ و ڪدام مردمان رسم دارند براے عرض ادب،بہ درب شڪستن و هتڪ حرمت بہ محضر صاحبِ بیت؟! نازنینِ من! تو ڪہ تنها صاحبِ بیت علے (ع) و جانش نیستے،تو بعد از خداے عزوجل مالڪ زمین و آسمان هایے،مالڪِ عرش اعلا و جنات! ڪجا رسم دارند ڪہ دستِ سنگین مرد در برابر صورتِ نحیف زن باشد؟! گفتہ بودم مردان عرب سنگین دست هستند؟! نہ نگفتہ بودم... گفتہ بودم ڪہ دست هاے مردان جنگے عرب سنگین تر...؟! نہ نگفتہ بودم... تو هم بہ من نگفتے عزیزدلم! بغض نفسش را گرفت،سرش را روے دست زهرایش گذاشت و گریست. مثل این روزهاے حسن (ع) ڪہ شانہ مے لرزاند و همراهش حالِ عرشیان را! _علے را ببخش ڪہ عهدے با خدا و رسولش داشت! تو از علے عطوفت دیدہ اے و مهربانے اما آوازہ ے اخم ابروها و بر باد رفتن سرها را شنیدہ اے... علے معذور بود،علے باید از جانش دست مے ڪشید فاطمہ ے من! وگرنہ مقدر مے شد ڪہ من بہ پاے تو و تو بہ پاے من پیر بشوے،ڪہ زینب را عروس ڪنیم و حسنین را داماد... ڪہ علیِ حسین را ببینے،پدرت را دوبارہ در آغوش بکشے و رفع دلتنگے ڪنے... "یاعلی" در گوشش لالایے ڪنے و دوبارہ براے پدرت مادرے! مقدر مے شد اگر مے گذاشتند... اسما ڪہ ڪفن را آورد،سر بلند ڪرد و آہ ڪشید. آہ علے (ع) بہ جانِ مدینہ نشست و ارض نشینش ڪرد...سوا ڪرد مدینہ را از هفت آسمان ها... بندهاے ڪفن را مے بست و با خود زمزمہ مے ڪرد:ڪاش علے را همراہ خود ببرے... تا تو بودے علے غریب نبود،حالا ڪہ مے روے غربت علے را در آغوش مے گیرد و همدمش مے شود! تو راضے اے بہ غربت علے؟! بہ تنهایے اش؟! بہ بے ڪس و ڪارے اش؟! بندهاے ڪفن را ڪہ بست غم در صدایش لانہ ڪرد و خجل فرمود:یا زینب! یا ام ڪلثوم! یا حسن و یا حسین! بیاید و با مادرتان وداع ڪنید! چرا ڪہ دیگر او را نخواهید دید... حسن (ع) شتاب ڪرد و جلوتر دوید،محتاط سر روے سینہ ے مادر گذاشت و رعشہ ے شانہ هایش طلوع ڪرد. دست ڪوچڪش را روے صورت مادر گذاشت و نالہ سر داد:مادر! با من سخن بگو! و هق هق ڪودڪانہ اش جارے شد در تار و پود خانہ. علے (ع) دید طفل تاب ندارد،خواست در آغوشش بڪشد ڪہ دید ڪودڪے مهربان،با تنے لرزان صورت بہ پاهاے مادر چسباندہ و اشڪ مے ریزد! او حفے بود! حسین (ع)! مهربان ترین و دوست ترینِ خاندان علے (ع)! رسول اللہ ڪہ از جهان دیدہ بست و رفت،همہ دل نگران احوالش بودند ڪہ مبادا قلب ڪوچڪش از تپش بایستد و بہ دیدار رحمة للعالمین بشتابد! جسم ڪوچڪش مے لرزید و اشڪ هایش زمینِ خانہ را دریا مے ڪرد. صورت از پاے مادر بر نمے داشت... _مادر! من حسینم! با من سخن بگو! با حسینت! دست هاے ضرب دیدہ ے مادر،از بند ڪفن آزاد شدند و حسنین را طلب ڪردند ڪہ مبادا حفے از دست برود! ندا آمد از عرش ڪه:یا علے! فرزندان را از روے پیڪر مادر بردار. بہ خدا سوگند ڪہ ملائڪ تاب ندارند! حفے دل بستہ ترینِ خانوادہ بود...دلسوزترین...وابستہ ترین.... ♡ ‌و بہ حتم آن روز،میان آن خیل دشمن در صحراے عاشورا ڪہ خندہ ها بر صداے طبل و شمشیرها چیرہ شدہ بود،حفے صورت روے صورت علے (ع) گذاشتہ و از او جان طلب مے ڪرد ڪه:علیِ من! میوہ ے دلم! من حسینم! با من سخن بگو! ڪہ شانہ مے لرزاند و تن پارہ پارہ را در خود حل مے ڪرد ڪہ شاید قلبش آرام بگیرد! ڪہ روح داشت از دست مے رفت،از عرش بہ زینب (س) ندا دادند ڪہ شتاب ڪن! روح از ڪالبد حسین در راہ عروج است... مے دانستند ڪہ "حفی" چقدر مهربان است،ڪہ قلبش رئوف است و مملو از دل بستگے! ڪہ آمدہ بودند قلبِ حفے را از پاے درآورند... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے @Ayeh_Hayeh_Jonon

|✨ ڪودڪان شهر بہ سمتش ڪلوخ هاے خاردار پرت مے ڪردند. ايستاد،بچہ ها را صدا زد. ڪلوخ‌ ها را بہ آرامے در دامانش جمع ڪرد و گفت: اگر خواستيد باز هم بزنيد،همين ها را بزنيد. مبادا دستتان دوبارہ زخمے شود... 🌺عید رحمت،عید مبعث مبارڪ🍃 @Ayeh_Hayeh_Jonon

[ الروح والروح ] #بخش_اول . در نزدیڪ ترین زاویہ ے مسجد نشستہ و چشم هاے ڪم سویش میخِ در بود. هر دو زانویش را در آغوش گرفتہ بود تا بہ محض‌ ورود حسین بن علے (ع) از جا برخیزد! نود و اندے سال از خدا زندگانے گرفتہ و از مُریدان آخرین فرستادہ اش بود. فرزندانش مخالف سفرش بہ ڪوفہ بودند اما او از دلتنگے بہ تنگ آمدہ بود! دلتنگ بود،دلتنگ استشمام شَمہ ے محمد (ص)! رسول اللہ را خوب بہ خاطر داشت،هم سن و سال بودند و گاهے هم بازے! مهربان ترین و معصوم ترین ڪودڪ مڪہ بود،ڪودڪ ڪہ نہ! از همان طفولیت،بزرگ بود و معظم! شخیص بود و مولا! عزیز بود و سرور! سراسر رحمت بود و برڪت! مهر و لبخند هاے محمد (ص) شش هفت سالہ را خوب بہ یاد داشت. هر جا ڪہ محمد (ص) قدم مے گذاشت نعمت از زیر قدم هایش مے رویید. شنیدہ بود ڪہ روزے خاتم الانبیا ایستادہ بود و عرق جبینش را پاڪ مے ڪرد،قطرہ اے از عرق جبینش روے خاڪ افتاد و از آن گل محمدے ریشہ زد و سر از خاڪ بیرون درآورد! محمد (ص) سراسر زیبایے بود،سراسر رحمت و عطوفت و مملو از لطافت! بہ یاد داشت روزے بہ مادرش گفتہ بود ڪه:نام محمد را باید فیض مے گذاشتند مادر! هر جا محمد هست خیر و رحمت هم همانجاست! از آن روز گاهے در خلوت خودش،محمد (ص) را فیض صدا مے زد! سے و اندے سال از ڪوچش بہ آسمان مے گذشت،هرگاہ دلتنگ بوے رسول اللہ مے شد بہ دیدار اهلش مے آمد و رفع بے قرارے مے ڪرد. ڪهولت سن و بے رمقے جسم،چندین سال او را از دیدار عزیزان پیامبر دور انداختہ بود! دیگر تاب نیاورد و هرطور بود خودش را بہ ڪوفہ رساند! براے دیدارِ حسینِ فاطمہ (س)! حسینِ محمد (ص)! با یڪ دست زانوهایش را در آغوش ڪشیدہ و با دست دیگر عصاے چوبے اش را سرپا نگہ داشتہ بود. ناگهان مردے بلند قامت و خندہ رو وارد مسجد شد،دستار سبز بہ سر بستہ بود و ڪودڪے را مانند جان در آغوش داشت. اهل مسجد بہ احترامش سر پا ایستادند،از میان جمعیت عبور مے ڪرد و با مهر جواب سلام همگے را مے داد! پیرمرد با شعف از جا بلند شد و شوقش را بہ دست عصایش سپرد! زیر لب زمزمہ ڪرد:بالاخرہ آمدے جانِ پیغمبر! این دو چشم بے سو خشڪ شدند بہ راہ درِ مسجد! بے رمق پاهاے استخوانے و ڪم توانش را بہ دنبال عصا مے ڪشید. از دور دید حسین (ع) نزدیڪ بہ ستونے نشست و ڪودڪ را روے پاے خود نشاند. صورت ڪودڪ را نمے دید،تنها مے توانست جثہ ے نحیف و موهاے بلند و مجعد سیاهش را تشخیص بدهد. طفل در آغوش حسین (ع) روے زانوهایش بلند شد و دست ڪوچڪش را در گردنش آویخت. _پدر جان! انگور مے خواهم! زنگ این صدا برایش عجیب آشنا بود! با خود فڪر ڪرد ڪاش مے رفت و بہ عنوان تحفہ،انگور براے ڪودڪ مے آورد اما بہ یاد آورد ڪہ فصل انگور نیست! حسین (ع) لبخند پر مهرے نثار چشم هاے ڪودڪ ڪرد و گفت:تو جان بخواہ از پدر! علیِ من! حسین (ع) یڪ دستش را بہ دور تن نحیف علے پیچید و با شور او را بہ سینہ چسباند! سپس دست دیگرش را بہ سوے ستون مسجد دراز ڪرد،پیرمرد دید ڪہ هالہ اے از نور ستون را فرا گرفت و سپس خوشہ اے انگور از قلب ستون بہ سمت دست حسین (ع) روانہ شد! چشم هاے ڪم سویش از هم باز شدند و دهانش از حیرت! حسین (ع) انگور را مقابل علے گرفت،علے با ذوق خندید و همہ ے چشم هاے اهالے مسجد بہ آن دو بود! علے خندید و پیرمرد عطر گل محمدے بہ مشامش رسید! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے @Ayeh_Hayeh_Jonon

[ الروح والروح ] #بخش_دوم . حسین (ع) با اشتیاق دانہ اے انگور مقابل دهان پسرش گرفت. پیرمرد مقابل پدر و پسر رسید،از شدت شادمانے نفسش بہ شمارہ افتادہ بود. با زحمت مقابلشان نشست و بہ عصایش تڪیہ داد. بغض صدایش را لرزاند:سلام بر دردانہ ے رسول اللہ! حسین (ع) دانہ ے انگور دیگرے در دهان پسرش گذاشت و با محبت پاسخ داد:سلام و درود خدا بر تو! سپس مشغول نوازش موهاے پسرش شد و دوبارہ او را بہ سینہ چسباند! بہ قلبش! دلهرہ و عشق در چشم هایش موج مے زد! زمزمہ ے بغض آلود حسین (ع) را شنید:خدا روزے را نیاورد ڪہ تو از پدر خواهشے داشتہ باشے و پدر نتواند آن را براے تو فراهم ڪند! سپس لب هایش را روے پیشانے پسر گذاشت و قطرہ اے اشڪ میان موهاے علے (ع) جهید! پیرمرد خواست دهان باز ڪند ڪہ پسر بہ سمتش سربرگرداند. لبخند مهربانے ڪنج لبش نشستہ بود و دانہ اے انگور میان دستش. دستش را بہ سمت پیرمرد دراز ڪرد و دانہ ے انگورش را تعارف زد. لحنش بوے مودت مے داد! بوے محمد (ص)! _بفرمایید! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشم پیرمرد چڪید. بے اختیار بہ سمتش دست دراز ڪرد و متحیر گفت:فیض! تویے؟! لبخند علے (ع) جان دار تر شد و رنگ نگاهش آشنا! چشم هایش را بہ حسین (ع) دوخت و فرمود:پدر جان! چہ مے شنید؟! محمد (ص)،رسول خدا در آغوش حسین (ع) جا گرفتہ بود و او را پدر صدا مے زد؟! فیضِ خلوت و دوران ڪودڪے اش؟! محمد (ص) هشتاد و اندے سال قبل بہ این قد و قوارہ بود! حال باید... یا للعجبے زیر لب گفت و زمزمہ ڪرد:بہ راستے ڪہ خودش فرمود حسینے منے و انا من حسین! با لبخند براے بوسیدن دست علے خم شد ڪہ علے با سرعت دستش را بالا برد و روے گونہ ے خیسش گذاشت! لبخند پر عاطفہ اے بہ رویش زد و مشغول نوازش صورتش شد! اشڪ هاے پیرمرد شدت گرفت و تنش بہ لرزہ افتاد از این اتفاق مبارڪ! همان محمد (ص) بود! همان محمدِ پر مهر و رحمت! براے استشمام عطر محمد (ص) از حسین (ع) آمدہ بود اما چشم هایش بہ دیدن روے ماهِ دلدارش روشن شدہ بودند... خدا باز روح محمد (ص) را در ڪالبد محمد (ص) دمیدہ بود... . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے @Ayeh_hayeh_Jonon

[♡] یک عمر اشک ریختیم، نالیدیم و حسرت در دل مان اَلو گرفت از غربت علی (ع) و از مظلومیت حسین (ع) یک عمر یادمان رفت "تو" در میان ما غریبی، "تو" هزار و صد سال و اندی در انتظاری، "تو" در انتظار مایی نه "ما" در انتظار "تو" باز هم مثل هر شب،خودت برای فرج خودت دعا کن... برای ظهورِ ما... برای ظهورِ نور... #لیلی_سلطانی | @Ayeh_Hayeh_Jonon

دوتا نکته راجع به داستان رایحه ی محراب. نکته ی اول: اوایل داستان گفته بودم که داستان با فاصله ی کمی از قسمت آخر حذف میشه. هر کانالی که داره داستان رو نشر میده هم زمان با من موظفه که داستان رو حذف کنه. اگه هنوز داستان رو نخوندید و یا از قسمت ها عقب هستید،به این نکته توجه کنید🌹 نکته ی دوم: عزیزانی که متن داستان رو عیناً از کانال تلگرام کپی می کنن،مگه شما از اینستاگرام داستان رو کپی و تبدیل به نسخه تلگرام و یا ایتاش می کنید که آی دی اینستاگرام رو می زنید؟ و چرا جمله ی "کپی تنها با ذکر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است" رو حذف می کنید؟ اگر کسی از کانال شما،بدون ذکر نام نویسنده و منبع داستان رو کپی کنه و یا نشر بده،حق الناسش به گردن شماست چون باعث این اشتباه شدید. حواستون به این موارد هم باشه،دِین به گردنتون هست و با ذکر نام نویسنده و منبعی که خودتون استفاده نمی کنید،مسئله رو توجیه نکنید🌷

[ اگر برای ابد هوای دیدنِ تو نیوفتد از سر من چه کنم؟! ] @Ayeh_Hayeh_Jonon

#دیالوگ‌_ناب _تا وقتی صدای اذان از گلدسته های مسجد بلنده،ناامیدی گناه کبیره س! | @Ayeh_Hayeh_Jonon

از دیالوگای آقا مصطفی (چمران) تو فیلم چ. اگه دلت از عالم و آدم گرفته یاعلی بگو و برو به سمت آغوش خدا! تا خدا هست،غمی نیست! و التماس دعا🌸🍃

| قَلَم، از اعجاز انگیزترین وَ آسمانے ترین، معجزات بشر... | مبارڪ باشہ بہ اهلش💙

🍃💔 [تورا چہ غم؟ ڪہ یڪے در غمت بہ جان آمد...] #سعدے @Ayeh_Hayeh_Jonon

🍃🌸 | ‏مصابة بك حتے العظم! تا استخوان بہ تو مبتلایم... | @Ayeh_Hayeh_Jonon

🍃🦋 گاهے علے (ع)،فاطمہ را اينگونہ خطاب ميكرد: [ يا كُلَّ مَنیتے ... اے همہ ے آرزوے من ... ] @Ayeh_Hayeh_Jonon

🍃🌸 { رسید مژدہ ڪہ ایام غم نخواهد ماند چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند... } #حافظ @Ayeh_Hayeh_Jonon

به نظرم لازمه هر روز این بیت حضرت حافظو بخونیم و لبخند بزنیم به روی هم و به روی دنیا! اینطور که نمی مونه رفیق❤️

🌿 [ بہ دلِ خستہ بگویید خداوندے هست... ] @Ayeh_Hayeh_Jonon

هر آن چه که از امید می خواید این جمله با خودش داره...

🌿 تو دعاے عرفہ یہ عبارت هست ڪہ خودش یہ پا روضہ شب هشتم محرمہ! فڪر ڪن با چہ حالے امام حسین مے خوندہ! [ وَ مُمْسِكَ يَدَيْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ ذَبْحِ ابْنِهِ بَعْدَ كِبَرِ سِنِّهِ وَ فَنَاءِ عُمْرِهِ... اے خدایے ڪہ اسماعیلو بہ ابراهیم بخشیدے و نذاشتے داغشو ببینہ... آخہ سنے از ابراهیم گذشتہ بود... ] @Ayeh_Hayeh_Jonon

🌿 _قال اللہ عزوجل: اے آدم! آنچہ بین من و توست: از تو دعا و از من اجابت! | الخصال @Ayeh_hayeh_jonon

🌱 #آرامشانہ [ لا تَخَفْ وَ لا تَحزَن إنّا مُنَجُّوك نترس! ما نجاتت ميدیم... ] سورہ عنكبوت | آیہ ٣٣ @Ayeh_Hayeh_Jonon

🌱 این عبارت دعاے عرفہ حرف دل ماست بہ خدا! [ يَا رَادَّهُ عَلَي يَعْقُوبَ... اے برگردانندہ ے یوسف بہ یعقوب... ] خدایا! یوسف ما رو بہ ما برگردون... درستہ ما بدیم و نالایق... ولے غریبیم... @Ayeh_Hayeh_Jonon

🌿 [ وَ إلَي غَيْرِكَ فَلاَ تَكِلْنِي... و بہ غیر خود،واگذارم مڪن... ] این عبارت همون: آخہ ما بہ جز تو ڪسے رو نداریم ڪہ ی خودمونہ :) @Ayeh_Hayeh_Jonon

🍃🌸 { جانِ هر زندہ دِلے،زندہ بہ جانے دگرست... } #خواجوے_ڪرمانے @Ayeh_Hayeh_Jonon

سلام عزیزان خانم سلطانی به جز این کانال،کانال دیگه ای تو ایتا ندارن. در حال حاضر فقط در پیج اینستاگرام،کانال های تلگرام و ایتا فعالیت دارن و تو برنامه های دیگه صفحه یا کانال ندارن. پیج اینستاگرام👇🏻 https://www.instagram.com/leilysoltaniii کانال تلگرام👇🏻 https://t.me/joinchat/AAAAAEKU4xEE2WC1Waso2g کانال ایتا👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/3706388480C6acd183008

🌿 #آرامشانہ [ وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ هنگامے كہ بندگانم از تو دربارہ من بپرسند، (بگو) یقیناً من نزدیكم... ] سورہ بقرہ | آیہ ۱۸۶ @Ayeh_Hayeh_Jonon

سلام! سلام بہ همہ ے قَشنگایِ خدا🌱