چرا عاشقانه زندگی نمی‌‌‌کنیم؟
زندگی با طعم عاشقی، نوعی زندگی است که هرگز قابل‌مقایسه با زندگی‌‌‌های
دیگر نیست. اگر کسی تجربۀ زندگی عاشقانه را داشته باشد، دیگر از زندگی
بدون عاشقی بیزار است و پژمرده و افسرده می‌‌شود و دیگر نمی‌تواند زندگی
کند. اما زندگی عاشقانه، یک زندگی زنده است و مردگی در آن راه ندارد و تمام عمر مثل دوران نوجوانی، سرزنده و بانشاطی.
علیه زندگی بدون عشق قیام
کنیم! مرگ بر زندگی بدون عشق!تو با چه عشقی زندگی می‌‌کنی؟
مسئله اول من و شما باید این باشدکه آیا عاشقانه زندگی می‌‌کنیم؟بعضی‌‌‌ها فکر می‌‌کنند که زندگی عاشقانه، برای یک فصل خاص از زندگی مثلاجوانی است و
وقتی آدم در سرازیری زندگی افتاد، دیگر باید با زندگی عاشقانه خداحافظی کند
و به اصطلاح، عاقلانه زندگی کند. اتفاقًا عاقلانه‌‌ترین نوع زندگی، زندگی عاشقانه است؛دوگرنه درهمان حالی که زنده‌ایم، می‌‌میریم. بایدعلیه زندگی غیرعاشقانه قیام کنیم.دزندگی غیرعاشقانه یک زندگی غیرعقلانی است؛چون ما برای عشق
و عاشقی خلق شده‌ایم و ساختار روح ما این‌‌گونه طراحی شده اسـت؛ طالب
عشق است.چطور می‌‌توانیم زندگی عاشقانه رانادیده بگیریم؟
(برگی از کتاب عشق جهانی از آقای رضا رضارحمتی)
فایل کتاب ( عشق جهانی ) برای استفاده غیر تجاری در گروه خانواده و سبک زندگی موجود است
لینک گروه خانواده و سبک زندگی👇
https://eitaa.com/joinchat/2466185868C1a489521a7
