هو الرزاق

نذر حضرت أمیر بود و به نیت خیرات روز پدر. می‌دانستم قرعه‌ و شانس و... بهانه است. مطمئن بودم رزق را حتماً خود حضرتشان معلوم کرده‌اند تا اسم‌ها بچرخند و آخر سر به نام آنکه باید برسد. مشتاق بودم ببینم مولایمان عیدی محبینش را چطور عنایت می‌فرمایند. کدام نفر در کدام شهر. بخاطر روز پدر دوست داشتم قرعه بیشتر به اسم آقایان باشد. اسم‌ها مشخص شدند، سه نفر اول خانم بودند و نفر آخر آقا. بله قرار نیست آنچه ما تمایل داریم یا تصور می‌کنیم بهتر است، محقق شود. آنکه کاردان است می‌داند چطور و به چه کسی رزق را مرحمت کند. نوبت پرسش آدرس و ارسال هدایای عیدانه شد، نشانی‌ها فرستاده شد. از جنوبی‌ترین نقطهٔ این دیار به شمال‌شرق و از آنجا به شمال‌غربش. در ذهنم مثلثی با سه‌گوشه رسم شد. به چهارمین قرعه فکر کردم که درون این مثلث خواهد بود یا بیرون. آدرس چهارم هم آمد، آن مرد از قلبِ تپندهٔ این آب و خاک انتخاب شده بود. جالب بود برایم عنایت حضرت أمیر به تمام نقاط این مرز و بوم، رسیده بود. دوست داشتم این شگفتی را با شما هم سهیم شوم. ۱. هرمزگان. بندرلنگه. بندرکُنگ. ۲. مشهد. رضاشهر. ۳.تبریز. باسمنج. فلکه امام علی(ع) ۴. تهران. خیابان آزادی ای گنج عشق و حسن و هنر، ای ابوالحسن ای من غلام آن‌که به عشق تو مبتلاست #نذر‌کتاب #عنایت‌‌مولا #هدیهٔ‌روز‌پدر مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor

«چشم از جهان بپوش؛ طلبکار خویش باش»

‌ ‌ ‌📚 برای هر بازی فقط یک سوتِ آغاز زده می‌شود. هر بازی هم یک وقتی سوتِ پایان دارد. #یک_پیاله_کتاب‌ #کتاب_آمیخته_به_بوی_ادویه‌ها @Negahe_To

و تو بعضی بازی‌ها، تازه وقتی سوت پایان زده میشه، میفهمی باختی بدجور هم باختی...... مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor

. شنیدن این سبک موسیقی، صبوری می‌خواهد و مکث. چیزی که انسانِ امروز، هر روز بیشتر گمش می‌کند. #علیرضا_قربانی #میدانی_تو ✨🌱✨@mastoooor .

به یاد تمام عشق‌ها رفاقت‌ها زندگی‌ها نگاه‌ها که نیمه‌تمام ماند... #امشب‌امشب‌با‌خیالت @hofreee

هو المحبوب

نشسته‌ام به انتظار، و می‌دانم خواهی آمد دیر یا زود، در روزی سرد و یخ‌زده، یا شاید در بعدازظهری گرم و شرجی، و یا حتی در شبی سفید‌پوش، اما اگر به من است در هوای دلکش بارانی بیا، وقتی زمین نم‌دار اشک‌های آسمان است. و هوا نه تن به حرارت مست خورشید سپرده و نه اسیر رخوت بادهای سوزان شده. آنگاه که عشوهٔ آفتاب تن عصیانگر باد را اسیر می‌کند و اعتدال در هوا زائیده می‌شود. بیا و تنگ در آغوشم بکش، و از خود بیخودم کن، و برسان به وصال، و زنده کن شوق را، همان‌آن که می‌میرانی‌ام ز خود، منتظرت هستم. هر لحظه، هر آن، و تمام روزها و شب‌های آمده و نیامده. که می‌دانم خواهی آمد.... دیر یا زود، و در آغوش خواهی‌ام گرفت، در آب، آتش، خاک یا که معلق در هوا، بی‌محابا و برق‌آسا، بی‌آمادگی برای پیشواز یا که حتی بدرقه، در کشاکش غم‌ها و دل‌تنگی‌ها، و یا در آسودگی چُرت خوش بعدازظهری دل‌گیر، و یا میان دویدن‌ها و نرسیدن‌ها، و یا آرزوی تمام‌شدن‌ها، تو قطعاً خواهی آمد..... و حتماً مرا با خود خواهی برد، به ناکجاآباد، به جایی تهی از خودم، و به بزم دیدار، به همان نقطهٔ نامعلوم وصال، و من منتظرت خواهم ماند..... تو خفته‌ای ز دیرگه و عمر در گذر تو غافلی ز کار خود و مرگ در قفا #عالی‌جناب‌مرگ مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor

هو المحبوب

می‌گفت: تا می‌توانی دل به کسی نبند! پرسیدم: مگر می‌شود؟! مگر زندگی بی‌دوست‌داشتن معنا دارد؟! گفت: تاوان دوست‌داشتن سنگین است، اگر دل به دریا زدی آمادهٔ غرق شدن هم باش! مُهیای ذوب شدن، نیست شدن! گفتم: ولی عشق نجات است، آبادانی است، غوطه‌ور شدن در نعمت وجود محبوب است. عشق را با تاوان چکار؟! گفت: بدان که عشق بی‌رحم است. و توأم با رنج و زجر و نیست شدن. و دردناک‌تر، عشق بی‌وصال است، که چون نفرینی زهرآلود، تمام جانت را مبتلا می‌کند. و وقتی ذره ذرهٔ وجودت به زهرش آلوده شد، مجبورت خواهد کرد تمام تنت را قی کنی و هیچ از خودت را نخواهی که باقی بماند و بخواهی که بشود یکسره زهر...... گفتم: #فاضل‌می‌فرماد نشاط عشق به رنج وجود می‌ارزید ملالِ این سفرِ جاودانه را بپذیر... #عالی‌جناب‌عشق مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor