لزوم بیان داستان انبیاء و تاریخ ائمه اطهار علیهم السلام برای کودکان مادرستان ، سرزمین مادرانه نوشت‌ها https://eitaa.com/maadarestaan

«مامان بهش شیر بده ..» پسرک سه ساله ی من, درحالیکه، دست روی سر شیرخوار خانه یمان میکشید، بلکه گریه اش آرام شود، این را مدام میگفت، دوا و درمان گریه اش را شیر میدانست .. دست هایش را دور بدن خواهر کوچکش حائل قرار داد، و آرام روانه ی آغوشم کرد. ومدام تکرار میکرد «مامان بهش شیر بده بهش شیر بده...» روضه خوان رسیده بود به قلب ماجرای روضه. و من گریز میزنم به سفر اربعین گذشته ام .. وقتی حوالی حرم میان موکب بی شیر شده بودم برای طفل پنج ماهه ام .. با طفل روی دستانم، رو به حرم می ایستم. صدایش میزنم بانو.... میدانم که اینجایید سرگردان و مبهوت .. میان صحرا ... در پی گمشده ی شش ماهه یتان .. میدانم که میدانید.. هر دو مادریم و هم زبان .. اصلا ما مادرها بچه های هم سن و سال که داشته باشیم، بهم نزدیکتر هم میشویم انگار که هر دو مادر طفل های همیم و هردو خواهرانه با ذوق از کودک هایمان و عادت هایشان حرف میزنیم. حتی نگاه همدیگر را نیز میخوانیم .. بحثمان میشود خلق و خوی بچه هایمان به ساعت های شیردادن هایمان به کم و زیادی شیر خوردن هایشان بله! میدانم که میدانید.. بی رمقی و بی حالی، از بی شیری بچه را شما میدانید یعنی چه .. بی تابی برای شیر و بی رمقی از ناله سردادن را.. شما میدانید چنگ زدن به ضریح سینه ی مادری که درمانده شده از پاسخگویی.. رضا نباشید، اینجا دوباره مادری شرمنده ی دست های طفلی شود که چنگ می اندازد و کامش تر نشود ... مگر گونه های کوچک و لطیفی که با اشک های دیده ی مادر تر می شود... اما بعد از آن دخیل از مادری که شرمندگی اش را توی دست هایش رو به بانو گرفته بود.. آن شب، پنج ماهه ی من در نزدیکی حرم سیراب شده از شیر خوابید.. صدای روضه خوان میکشاندم در دل روضه .. او میخواند از دست رد زدن به سینه ی مادری که امید داشت به تر شدن لب های خشکیده ی طفل... ولی.... من به فدای مادری شوم که ضریح ودخیل تمامی مادرانگی های ما مادرهاست... هم زبان است... و درد را میفهمد.. درست است که روزی دست رد به سینه اش زدند اما هیچگاه به دامان ما مادرها دست رد نزد بانو کام طفلانم با تربتی باز شده که شما رویش قدم زده اید غم و مهر شما و اربابتان را با شیری مشق جان و روح بچه ها کرده ایم که با اشک های پای روضه ی شما متبرک کرده ایم. روضه ی شما که میشود ما مادرها زندگیش میکنیم دلمان میشود انار هزار تکه شده خونش اشک میشود و از چشم هایمان جاری.. اشک غمتان را از روی گونه هایمان که میچینیم به عنوان اشکی که متبرک شده به روضه یتان میکشیم بر سرو وصورت فرزندانمان ... همین اشک و روضه باشد میراث ما به فرزندانمان ... *من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم.... روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم* #آه از روضه ای که راویش مادری باشد... #مامان بچه ها کانال ما در بله https://ble.ir/madaroneh کانال ما در ایتا https://eita

بسم الله الرحمن الرحیم آن دنیا وقتی با کارنامه‌ی سیاه ایستاده‌ایم گوشه‌ای و در اوج حسرت و خسران و ندامت و بلاتکلیفی، ته دلمان هنوز نور ِ امیدی روشن است و منتظر شفاعت حسین(ع) هستیم، ما ته صفی‌ها احتمالا باز ته صف ایستاده‌ایم! دلمان شور می‌زند و منتظریم زودتر «اشک بیشتر ریخته‌ها» را سوا کنند تا نوبت برسد به ما. از اینجا به بعدش نمی‌دانم دقیقا چه اتفاقی می‌افتد اما خیالم می‌گوید امام‌حسین(ع) که از راه برسد، همان اولِ بسم‌الله زل می‌زند به آخر صف! اشاره می‌کند به ماها که «اول شما بفرمایید!» ما بهت‌زده خیره می‌‌شویم به دور و برمان و حس‌می‌کنیم مخاطبش هر کسی غیر از ماست! دوباره نگاهش می‌کنیم و می‌بینیم ردِ نگاه مهربانش از روی ما تکان نمی‌خورد. با تردید می‌پرسیم  «من؟» و او با لبخند سر تکان می‌دهد که یعنی  «بله! شما!» بعد آن موقع ما مادرهای اشک‌نریخته‌ای که همیشه جایمان آن ته بوده، ما مادرهایی که صدای هیچ میکروفونی به ما نمی‌رسید، ما مادرهای کلافه از گرما، لرزان از سرما،  خسته از صدای غرغر بچه‌ها، ناراحت از خشم‌مان توی مجلس عزا، دلشکسته از گوش‌ندادن روضه؛ با چشم‌های پر از اشک می‌رویم اول صف. خیالم شک ندارد آن دنیا درست وقت شفاعت حسین(ع) ما مادرهای اشک نریخته‌ی روضه گوش‌نداده‌‌ی همیشه خسته‌؛ برای اولین‌بار در اولویت‌ایم... ✍#زینب‌توقع‌همدانی #نشرباذکرمنبع @zeinab_tavagho مادرستان ، سرزمین مادرانه نوشت‌ها https://eitaa.com/maadarestaan

*«روضهٔ خانوادگی ما»* #س_نصیری (مامان #محمدمهدی۱۳، #علی ۱۱، #فاطمه ۶، #زینب ۲.۷ و #محمدحسین ۷ماهه) چند روزی بود که فاطمه می‌خواست حلوا درست کنیم و بگذاریمشان لای نان‌های حصیری. به یاد پارسال، که خودش تعارف می‌کرد و می‌گفت: «لطفاً صلوات برای امام زمون یادتون نره.» قول داده بودم روز اول محرم حلوا می‌پزیم. الوعده وفا! آردها را توی تابه رهایشان کرده‌ام واجازه دادم تا باقاشق چوبی همشان بزند. این روزها به اندازهٔ نوک سوزن حال عمه سادات را می‌فهمم.😔 دور وبرم شلوغ‌تر از قبل است. بچه‌هایی که امیدشان به من است و خواسته‌هایشان را از دست‌های من طلب می کنند. به یاد عمه جان! که برای بچه‌ها طعامی مهیا می‌کردند تا جان بگیرند و توانشان بدهد برای گریه‌های گاه وبی‌گاهشان.😥 زیر لب زمزمه می‌کنم؛ عمه سادات بی‌قراره / غصه و غم‌هاش بی‌شماره غروب... اشک از گوشهٔ چشمم شره می‌کند. این روزها برای خودم یک پا روضه‌خوان شده‌ام. محمدحسین، نوزاد هفت ماههٔ خانه‌مان، از شلوغی و گرما کلافه می‌شود و بی‌قرار. خدا نکند که ساعت خوابش بهم بخورد. آن وقت است که زمین و زمان را بهم می‌دوزد. امسال نیت کرده‌ام که روضهٔ کوچک خانگی بگیریم. یاعلی گفتیم و گوشه‌ای از اتاق را با روسری سیاه‌ها و پرچم‌های عزا حال و هوای هیئت داده‌ایم. فاطمه، سر از پا نمی‌شناخت. لباس سیاه خودش و زینب و محمدحسین را آورد و تنشان کرد. موهای زینب گلی را با وسواس شانه می‌زد و گیره‌ها را یکی یکی روی سرش امتحان می‌کرد. هنوز سه سالش تمام نشده. محمدمهدی حرکات زینب را زیر نظر داشت. زینب شیرین زبانی می‌کرد و نگاه محمدمهدی روی دخترک سه سالهٔ خانه‌مان قفل شده بود. به گمانم به سه سالهٔ ارباب فکر می‌کرد. به خرابهٔ شام...😔 کاش کربلا بودی و دوشادوش قاسم پا در رکاب اماممان... کاش مایهٔ دلگرمی مادر سادات باشی... علی عرقچین سیاه روی سرش گذاشته و عبای بابا روی دوشش. با یک دست گوشه‌های عبا را نگه داشته و با یک دست بلندگو را محکم گرفته. کی تو این‌قدر بزرگ شدی مادر؟ از کودکی پا منبری پر و پا قرص باباست. ریشه‌اش پای گریه‌های عزاداران حسین سیراب شده و حالا نهال شدنش را می‌دیدم. که‌ به بار نشسته. کاش امضای مادرمان پای روضه‌هایت باشد. و دلم قرص می‌شد که فدايی مولای‌مان خواهی شد. مثل عبدالله‌، فدايی عموجان! درست است امسال توفیق روضه رفتن ندارم ولی دلم گرم است به همین مجلس بی‌ریای کوچک خودمان. بچه‌ها خودشان به تنهایی برایم کربلا ساخته‌اند. راستش این جا روضهٔ مجسم است. کافی‌ست نگاه‌شان بکنم و بی‌هوا، پای دلم برود... آن جایی که حتی تصورش ویرانم می‌کند. محمدحسین شیرش را سیر خورده و چشم‌هایش کم‌کم گرم خواب شدند. فاطمه سینی‌به‌دست با چای دارچین و نبات، و حلوای نان حصیری دور اتاق می‌چرخد. #سبک_مادری #مادران_شریف_ایران_زمین 🍀🍀🍀 *کانال مادران شریف ایران زمین* @madaran_sharif

خیلی خلاقانه👌😅😅 مادرستان؛ سرزمین مادرانه نوشت‌ها اینجا، دنیا مادرانه است... جایی برای اشتراک دلنوشته‌های مادرانه به ما بپیوندید 👇 https://eitaa.com/maadarestaan

خداوندا.. قَسَمَت میدهم به آن رگ ها.. به آن حلقوم بریده.. حالا که تاریخ مارا فرسخ ها فاصله داده آز آن روزها.. ،حالا که حسینی در گودال نیست و در آن لحظات تنگ، ناصر نمیطلبد..، کمک کن در زمانی نه تنگ و لحظاتی نه مضطرانه پسر حسین را ببینیم و یاری اش کنیم.. کمک کن "هل من ناصر ینصرنی" اش را بشنویم و آن قدر ظرفیت داده باشیم "عقل و دلمان" را تا همه ی غیر او را دور بریزیم و نگاهمان فقط به او و راهش باشد.. ادبی نصیبمان کن در این راه که روزی بتوانیم عباسش باشیم..، زینبش باشیم..، حبیبش باشیم.. و طاقتی مثل رباب بده مارا.. تا روزی که بخواهد بتوانیم حتی از شش ماهه هایمان بگذریم برایش..و به آغوش مبارکش بسپاریمِ شان تا سرباز راهت شوند.. تا.. سرباز راهت شویم.. الهی آمین.. ♡🖤♡ #محرم #مادرانه #ارباب_نگاهم_کن #کشاکش_عقل_و_دل #با_الهام_از_سخنان_استاد_عزیز_خانم_عبدللهی ✍️ریحانه مادرستان؛ سرزمین مادرانه نوشت‌ها اینجا، دنیا مادرانه است... جایی برای اشتراک دلنوشته‌های مادرانه به ما بپیوندید 👇 https://eitaa.com/maadarestaan

🔺مرکز علم و فناوری جمعیت طیبه دانشگاه جامع امام حسین(ع) برگزار میکند. 🔰 دوره جامع جمعیت آموزش علمی، ایده پردازی و نقش آفرینی تخصصی ✅ دوره به صورت حضوری (ظرفیت محدود) و مجازی می‌باشد ⏳ مهلت ثبت نام : ۱۱ مرداد لغایت ۱۸ مرداد ⏰ زمان شروع دوره : ۲۱ مرداد 🌐 جهت ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر به وب‌سایت http://noyan.school/ مراجعه فرمایید. 📞 شماره تماس جهت ارتباط: 09380960358 🆔 شناسه کاربری ویژه پاسخگویی به سوالات در پیام‌رسان ایتا: @Markaz_tayebeh 🔶🔸متُد (مرکز توسعه دانش مسئله محوری) 🔷🔹@mtod_ir

تیم مادرستان دوره را توصیه میکند 👌 با تخفیف ویژه مادران 😎

#خطا و #عذرخواهی نوجوان یک https://eitaa.com/maadarestaan

دو

سه با تدبر در آیه ۹۲ سوره مبارکه یوسف https://eitaa.com/maadarestaan

چهار