# زبان اگر مهار نشود مانند عقربی است که ذاتش گزیدن است.🦂🦂🦂
✨حضرت امام باقر -عليه السلام- فرمودند:
إِنَّ هَذَا اللِّسَانَ مِفْتَاحُ كُلِّ خَيْرٍ وَ شَرٍّ فَيَنْبَغِي لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَخْتِمَ عَلَى لِسَانِهِ كَمَا يَخْتِمُ عَلَى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِه!.
به راستى كه اين زبان كليد همه خوبى ها و بدى هاست پس شايسته است كه مؤمن زبان خود را مُهر و موم كند، همان گونه كه (صندوق) طلا و نقره خود را مُهر و موم مى كند.
📚تحف العقول، ص 298.
🌸سلسه بحث آفات زبان🌸
#موضوع: شماتت قسمت اول
(۱): تعریف شماتت
شماتت نزد دانشمندان اخلاق، اظهار شادمانى از مصیبت دیگران است. وقتى شخصى دریابد که بر برادر دینى اش، مصیبتى وارد شده است، اگر اظهار خوشحالى و سرور کرده، به سرکوفت بلا دیده بپردازد، گرفتار بیمارى شماتت شده است؛ البته سرکوفت و سرزنش، در برابر رفتارى است که از شخص بلا دیده سرزده است به این معنا که شماتت کننده با اظهار سرور از بلایى که بر سر دیگرى آمده، مصیبت را نتیجه آن رفتار مى داند و چه بسا در سرکوفت، به بیان آن نیز بپردازد.
(۲): اقسام شماتت
شماتت را از جهت ابراز یا عدم ابراز خشنودى به دو قسم مى توان تقسیم کرد:
۱ – شماتت درونى
آن گاه که انسان از مصیبت دیگران، در درون خویش مسرور شود؛ ولى شادى اش را آشکار نکند، به این حالت، شماتت درونى مى گویند.
۲ – شماتت فعلى(بیرونى)
زمانى که فرد از بلاى رسیده به دیگران، خوشحال شود و این بلا را با حالت سرزنش، جزاى رفتارى که از فرد مصیبت دیده سرزده، معرفى کند، به رفتارش شماتت فعلى گفته مى شود؛ البته شماتت فقط به شکل مجازى؛ قسم اول به کار مى رود؛ زیرا همان گونه که در تعریف آمد، شماتت، اظهار شادمانى از مصیبت دیگران است.
شماتت را از جهت رفتار فرد بلا دیده نیز مى توان به دو قسم تقسیم کرد:
الف – شماتت در برابر رفتار پسندیده
گاه رفتار شخص مصیبت زده، زشت نیست و فقط به نظر شماتت کننده، نادرست مى آید و با اهداف او سازگارى ندارد؛ براى مثال، وقتى شخص عملى مانند انفاق را انجام مى دهد که با اهداف شماتت کننده بخیل، همسان و سازگار نیست، چنانچه پس از انجام این عمل، آن شخص، به مصیبت و بلا دچار شود، شماتت کننده، این بلا را نتیجه عمل او دانسته، او را براى رفتار درستش سرزنش مى کند. سرکوفت منافقان به اهل ایمان در بلاها و مصیبت ها، از این قبیل است.
ب – شماتت در برابر رفتار ناپسند
گاه مصیبت دیده را در برابر رفتار ناشایستى مانند ورشکستگى به سبب عدم رعایت موازین دینى در معاملات پیشین او سرزنش مى کنند.
اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان
به نقل از: کانال استاد رفیعی
🌐Admin
@hojjati_mohajerin
به ما بپیوندید🌷🌷🌷♻
کانال:https://eitaa.com/sut_matn_sharh_doaa
گروه:http://eitaa.com/joinchat/1976172574C764de743b2
ارتباط با مدیر کانال و گروه:
تلفن📳:00989302867043
🌸سلسله بحث آفات زبان🌸
#موضوع شماتت قسمت دوم
نکوهش شماتت از دید شرع و عقل
شاد شدن از مصیبتى که براى دیگرى پیش آمده، از حالت هایى است که عقل و شرع آن را نکوهیده اند. عقل و فطرت بشر، به حکم طبیعت اجتماعى او، انس و مدارا با افراد را مى پسندد و الفت و انس، با همدردى سازگار است و صد البته که همدردى با دیگران، با شادى و سرور از مصیبت ایشان سر ناسازگارى دارد؛ از این رو فطرت پاک انسان، شادى و خوشحالى از بلا و غم دیگران را نمى پسندد، بلکه آن را سرزنش مى کند.
پیشوایان معصوم(ع) این رفتار را در عبارت هاى بسیارى نکوهیده و از آن نهى فرموده اند.
پیامبر اکرم(ص) مى فرماید:
برادر خویش را شماتت نکن؛ (چرا که) خداوند به او رحم مى کند و تو را مبتلا مى سازد.
امام صادق(ع) نیز مى فرماید:
من شمت بمصیبه نزلت باخیه، لم یخرج من الدنیا حتى یفتتن!.
کسى که برادر خویش را براى بلایى که بر او وارد شده شماتت کند، از دنیا خارج نمى شود تا گرفتار آن بلا شود.
خشنودى از مصیبت دیگران به هر شکلى ناپسند است؛ خواه در رفتار بروز کند و آشکار شود یا فقط در درون پنهان بماند؛ اگر چه آشکار کردن شادى، ناپسندتر و زشت تر است؛ زیرا افزون بر پستى شخص شماتت کننده، مایه آزردگى خاطر بلا دیده نیز مى شود و زشت تر و بدتر از همه، آن که انسان را به دلیل رفتار پسندیده اش شماتت کنند. این سرزنش نهایت پستى و رذالت شخص شماتت کننده را نشان مى دهد، زیرا سرزنش او از این رو است که شخص بلا دیده به میل و خواهش نفسانى او رفتار نکرده و حال که بلایى بر او وارد شده است وى را سرزنش مى کند؛ در حالى که چه بسا این بلا، براى رشد و تکامل فرد مصیبت دیده بر او وارد شده باشد. به قول شاعر:
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش مى دهند.
2. ریشه هاى درونى شماتت
شماتت از افسار گسیختگى نیروى غضب پدید مى آید. آن گاه که نیروى درونى غضب از سرپرستى عقل خارج شود، رذایلى به بار مى آورد که برخى از آن ها ممکن است عامل رفتار ناپسند شماتت شود. این عوامل عبارتند از:🔻🔻
⚫️۱ #دشمنى
ضربه زدن و آزردن خاطر از جمله حالت هایى است که دشمنى با دیگران، آن را پدید مى آورد. دشمن در انتظار یافتن فرصتى مناسب براى لطمه زدن به کسى است که از او نفرت دارد، یا بدین سبب با وارد شدن مصیبت بر فردى که مورد نفرت او است، سرزنش و سرکوفت را آغاز مى کند تا حس نفرت خویش را ارضا مى سازد.
⚫️۲ #خشم و #عصبانیت
گاه انسان براى فرو نشاندن آتش خشم خود از دیگرى (بدون وجود دشمنى) او را سرزنش مى کند.
⚫️۳ #حسد
سرزنش بلا دیده مى تواند ابزار مناسبى براى تحصیل خواسته حسود باشد. حسود در صدد از میان بردن شان و منزلت کسى است که به او حسادت مى ورزد و با سرزنش او نزد دیگران مى کوشد تا به خواسته خویش دست یابد.
📚اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان
به نقل از: کانال استاد رفیعی
🌐Admin
@hojjati_mohajerin
به ما بپیوندید🌷🌷🌷♻
کانال:https://eitaa.com/sut_matn_sharh_doaa
گروه:http://eitaa.com/joinchat/1976172574C764de743b2
ارتباط با مدیر کانال و گروه:
تلفن📳:00989302867043
- معارف ناب دانشی و ارزشی !
🌸سلسله بحث آفات زبان🌸 #موضوع شماتت قسمت دوم نکوهش شماتت از دید شرع و عقل شاد شدن از مصیبتى که برا
🌸سلسله بحث آفات زبان🌸
#موضوع شماتت قسمت سوم
# پیامدهاى زشت شماتت
سرکوفت و سرزنش دیگران، پیامدهاى زشت و ناخوشایندى را براى شماتت کننده در دنیا و سراى آخرت به بار خواهد آورد.
۱ – پیامد شماتت در دنیا
ابتلا به مصیبت: اظهار شادى از مصیبت، موجب گرفتارى شماتت کننده به همان مصیبت مى شود.
همان گونه که گذشت، امام صادق(علیه السلام ) فرمود:
هرکس برادر خود را به دلیل مصیبتى که بر او وارد شده است سرزنش کند، از دنیا بیرون نمى رود تا خود گرفتار شود.
۲ – پیامد شماتت در آخرت
عذاب در آخرت: آزار رساندن به مؤ من، مایه قهر خداوند و عذاب آخرتى است تا آن جا که خداوند فرموده است:
آزار دهنده بنده مؤ من من، به من اعلام جنگ بدهد.
رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم) آزار دهنده مؤمن را آزار دهنده خویش، و آزار دهنده خویش را آزار دهنده خدا و آزار دهنده خدا را ملعون معرفى کرده است.
روشن است که سرکوفت زدن به اهل ایمان، مایه آزردگى خاطر آن ها است و پرهیز از آزار، ضرورت دارد.
شماتت، فرد شماتت کننده را از توجه به گرفتارى هاى دیگران باز مى دارد. دقت و تامل در این که چه بسا بلاى نازل شده بر او براى تادیب در برابر خطاهایش بوده است، او را از اندیشه در احوال دیگران بازداشته، به خود مشغول مى سازد.
دقت در دور ماندن از رحمت خدا به دلیل آزردن اهل ایمان نیز انسان را به ترک این رفتار زشت سوق مى دهد.
# راه هاى درمان شماتت
براى درمان بیمارى باید به آثار و عواقب آن اندیشید. آگاهى از این که فرد شماتت کننده به همان مصیبتى مبتلا خواهد شد که دیگرى را براى آن سرزنش مى کرده است، ترس و واهمه را در روح او پدید خواهد آورد و به یادآورى مکرر این پیامد، دیگر به شماتت دیگران نخواهد پرداخت.
اندیشه در این که هر بلایى بر سر اهل ایمان بیاید، ممکن است کفاره گناه یا عامل به کمال رسیدن آنان در آخرت شود او را از سرکوفت و سرزنش ایشان باز مى دارد و از سوى دیگر، بلا و گرفتارى و مصیبت، بر بدى و خوارى نزد پروردگار دلالت نمى کند؛ بلکه دلالت آن بر نزدیکى به خدا بیشتر است. توجه شماتت کننده به مصیبت ها و بلاهایى که بر خودش وارد مى شود، او را از توجه به گرفتارى هاى دیگران باز مى دارد. دقت و تامل در این که چه بسا بلاى نازل شده بر او براى تادیب در برابر خطاهایش بوده است، او را از اندیشه در احوال دیگران بازداشته، به خود مشغول مى سازد.
دقت در دور ماندن از رحمت خدا به دلیل آزردن اهل ایمان نیز انسان را به ترک این رفتار زشت سوق مى دهد.
اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان
به نقل از: کانال استاد رفیعی
🌐Admin
@hojjati_mohajerin
به ما بپیوندید🌷🌷🌷♻
کانال:https://eitaa.com/sut_matn_sharh_doaa
گروه:http://eitaa.com/joinchat/1976172574C764de743b2
ارتباط با مدیر کانال و گروه:
تلفن📳:00989302867043
💠#اخلاق نسبی💠
🔸ارزشهای اخلاقی ریشه در فطرت انسان دارند و از آنجا که فطرت در همه انسانها مشترک است، ارزشهای اخلاقی نیز در مورد همه انسانها در همه زمانها و مکانها یکسان است و این همان مطلق بودن اصول اخلاقی است!.
🔹بعضی از مکاتب اخلاقی معتقدند که ارزشهای اخلاقی نسبی هستند یعنی بر حسب شرایط زمانی و مکانی، ارزشهای اخلاقی تغییر مییابند.
🔸در یک تقسیم بندی میتوان انواع نسبیت گرایی اخلاقی را به صورت زیر بیان داشت:
1️⃣ نسبیت گرایی زیستشناختی: اصول اخلاقی، تابعی از وضعیت متغیر زیستی فرد است.
2️⃣ نسبیتگرایی جامعهشناختی: اصول اخلاقی، تابعی از اوضاع متغیر اجتماعی است که فرد در آن زندگی میکند.
3️⃣ نسبیتگرایی روانشناختی: مفاهیم اخلاقی، تابعی از وضعیت روانی متغیر فرد، ذوق و سلیقه و میل و دلخواه اوست. به این نوع گاهی نسبیت گرایی ذوقی یا اگزیستانسیالیستی نیز گفته میشود.
4️⃣ نسبیتگرایی فرهنگی: فضیلتها و رذیلتهای اخلاقی بستگی به آداب و رسوم جامعه دارد.
5️⃣ نسبیتگرایی ماتریالیستی: فضیلت یا رذیلت بودن یک صفت یا رفتار، بستگی به نقش و کارکرد آن نسبت به ایجاد برابری و تساوی مادی در بین انسانها و توزیع برابر امکانات دارد.
#موضوع گیری های این چنینی مکاتب ناقص غیر الهی، باعث شده است تا بشر امروز در حیرت و سرگردانی و توحش کامل غرق گردد.
•┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈•
#با ما همراه شوید و مطالب زیبا و جدید بخوانید!.
🌐Admin
@hojjati_mohajerin
به ما بپیوندید🌷🌷🌷♻
کانال:https://eitaa.com/maaref_Danishi_arzeshi
گروه:http://eitaa.com/joinchat/1976172574C764de743b2
ارتباط با مدیر کانال و گروه:
تلفن📳:00989302867043