🌱كدام معنويت؟! كدام قلب؟! مدخلی بر ریشه‌یابی شبه‌عرفان‌هاي نوظهور ✍️ احسان احمدي 🔻درآمد با ورود به عصر جديد و دوران پس از قرون مياني كه اروپاييان ميل دارند آن را دوران تاريكي بنامند، انسان وارد مرحله تازه‌اي از انديشه‌ورزي ديني نيز شد؛ مرحله‌اي كه شايد بتوان آن را دوران افول شرايع الهي و ختم تعاليم اخلاقي در نگاه انسان عصر جديد دانست. دين به امري فردي بدل شد كه صرفا متكفل سامان دادن به امور شخصي بود و از آن سو حريم خصوصي افراد تا علني‌ترين عرصه‌هاي اجتماعي را نيز در بر گرفت! و اين يعني بر هم خوردن توازن ذاتي و طبيعي ميان دو ساحت رواني، حياتي و شناختي انسان؛ دو ساحت فرديت و جمعيت. با گذشت چند سده و بروز نواقص جهان‌بيني ماديِ تازه به وجود آمده، بشر غربي در پي جايگزين ساختن چيزي با دين ـ كه پیش‌تر در پاي الهگان دنياي مدرن قربانيش نموده بود ـ بتي ديگر به نام معنويت منهاي شريعت را ساخت و پرداخت. در اين معنويت كه نوعي كاركرد كپسولي و فوري براي خود قائل بود، نيازي به رعايت حدود اخلاقي و شرايع الهي نبود! در فاصله زماني بسيار كوتاهي، انبوهي از اين فرقه‌هاي نوپديد حول محور مفهومي به نام معنويت شكل گرفتند كه از يوگاي هندي و اِعمال رياضات شاقه تا انواع عرفان‌ها و معنويت‌هاي طرفدار سكس، مخدر و آزادي‌هاي بي‌حد و حصر شخصي در آن جاي مي‌گرفت؛ ملغمه‌اي از اشو، كريشنا، بودا، ماهاويرا، كاستاندا، پائولو كوئيلو، و... . #اختصاصی ✅ادامه مطلب در فایل pdf 📚منبع: نشریه معارف 98. 👇کانال نشریه معارف:👇 https://eitaa.com/maarefmags_ir

اداره امور پژوهشی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران با همکاری دبیرخانه هیات حمایت از کرسی های نظریه پردازی ،نقد و مناظره برگزار می کند: 🔻کرسی ترویجی با عنوان: رویکرد فقهی یا تاریخی در تفسیر، تعارض یا تکامل؟ 💠ارائه دهنده: دکتر محمد حسن احمدی 💠مدیر نشست: دکتر محمد علی مهدوی راد 💠ناقد: دکترمحمد تقی دیاری بیدگلی 🗓سه شنبه: 02 خرداد 1402 ⏰ساعت: 10 📌مکان :دانشکده الهیات ،تالار امام هادی(ع) لینک شرکت مجازی در جلسه: 🌐https//:vroom.ut.ac.ir/farabi10 👇کانال نشریه معارف:👇 https://eitaa.com/maarefmags_ir

⚛️ ترکیب غلط «پیامبر اسلام» را به کار نبریم! ✍️دکتر رسول جعفریان 🔹سال ها پیش که خدمت استاد ارجمندم حضرت آیت الله حاج سید محمد علی روضاتی(۱۳۰۸-۱۳۹۱ش) می رسیدم، از ایشان شنیدم که مرحوم امیری فیروزکوهی، شاعر و محقق برجسته کشورمان، مقاله ای در باره غلط بودن تعبیر «پیامبر اسلام» در مجله دانشکده الهیات مشهد نوشته است.[نشریه دانشکده الهیات مشهد، ش 14 (سال 1354)، صص 215 - 218 ] 🔸شنیدن این که این تعبیر، تعبیر نادرستی است ابتدا برایم نامأنوس بود، و اما به ویژه بعد از مطالعه آن مقاله، دریافتم که حق با آن شاعر فرهیخته و استاد ارجمند بنده بوده و هست. ایشان اصرار داشت که سخن مرحوم امیری درست است و ما نباید این تعبیر را که بسیار غلط و ساخته دست مستشرقان است در هیچ کجا به کار ببریم. 🔹مع الاسف شاهدیم که بی دقتی ما دامنه اش چندان وسیع است که بسیاری از نویسندگان ما از آن در عناوین کتابهایشان استفاده کرده اند. به علاوه طی سالها شاهد بوده و هستیم که در بیشتر متن هایی که در صدا و سیما خوانده شده یا در مطبوعات درج می شود همیشه از این ترکیب نادرست استفاده می شود. در حالی که قدسیت کلمه رسول خدا (ص) بسیار روشن و واضح و نادرستی تعبیر پیامبر اسلام با اندکی تأمل قابل درک است. 🔸در ضمن کار و مطالعه آثار اسلامی، دریافتم که آنچه همیشه و همیشه میان مسلمانان و در متون مقدس از قرآن و حدیث و غیره به کار رفته تعبیر «رسول الله» است نه رسول الاسلام که هیچ سابقه ای ندارد. حتی امروز هم در فرهنگ مسلمانان غیر فارسی زبان، به خصوص در زبان عربی، کسی تعبیر رسول الاسلام را به کار نمی برد. محتمل است که این تعبیر نادرست در آثار مارکسیست های عرب یا لائیک های ضد دین به کار برود و به وضوح یک خواننده عرب با دیدن تعبیر رسول الاسلام می فهمد که نویسنده اعتقادی به نبوت ندارد. 🔹آنچه در این باره باید توجه داشته باشیم این است که وقتی ما کلمه «رسول» را به کار می بریم مقصودمان فرستاده و نماینده است. در این فرستاده مهم آن است که از طرف چه کسی آمده است نه آن که چه چیزی را آورده است. این اهمیت از آن بابت است که قداست رسول به آن است که از طرف خدای تعالی برای زمینیان فرستاده شده است. خداوند مرتب روی این جنبه تکیه دارد و به همین دلیل است که تعبیر رسول الله در متون مقدس استفاده می شود. در قرآن به طور مؤکد تعبیر به رسول الله داریم و متأسفانه در فرهنگ ما به کاربردن این تعبیر قرآنی ترک شده و به جای آن، آن تعبیر نامأنوس آمده است. 🔸اگر ما جهت الهی رسالت را با ساختن تعبیر «پیامبر اسلام» کنار بگذاریم، درست به همان هدفی که مستشرقان از جعل و کاربرد این تعبیر داشته اند نزدیک شده ایم. آنان اعتقادی به این که محمد (ص) از طرف خدا آمده ندارند، اما با این مطلب که محمد (ص) دین اسلام را میان مردم آورده مشکلی نداشته و این تعارضی با معتقدات و باورهای غیر دینی یا ضد دینی آنان ندارد. بنابرین به راحتی کلمه پیامبر اسلام را ساخته اند و به جای پیامبر خدا (ص) گذاشته اند. 🔹البته می پذیریم که وقتی یک مسلمان ایرانی، کلمه پیامبر اسلام را به کار می برد قصد انکار آن طرف یعنی بعد الهی این رسالت را ندارد. اما این امر بر حسب یک عادت است نه آن که بر اساس این تعبیر به جنبه الهی بودن دین می رسد. حقیر احتمال می دهد که این بی توجهی و انصراف اذهان، حتی از طرف فضلا و صاحب علمان، از وقتی به ظهور و تداول عامه یافت که مترجمان کتب خارجی و سیره نویسان غیر مسلمان، به ترجمه و نقل از کتب ایشان بدون توجه و دقت شایان دست زده و عین نوشته ها و کلمات و اعتقادات و نظریات آنان را کلا و جزئا وارد عبارات و جملات مورد ترجمه خود کرده اند. 👇کانال نشریه معارف:👇 https://eitaa.com/maarefmags_ir

⚛️ تعبیر «پیامبر اسلام» ساخته انگلیسی ها ست! 🎥آیت الله احمد عابدی 🔹تقریباً در این صد سال اخیر اشتباهی در کتاب‌های فرهنگی ما رخ داده که گفته می‌شود پیغمبر اسلام؛ اما تا قبل از این قرن اخیر هر کتابی چه عربی و چه فارسی در مورد پیغمبر اکرم نوشته شده همه تعبیرها، رسول خداست. قرآن کریم هرجا از پیامبر اکرم یاد می‌کند به عنوان رسول الله یاد می‌کند و روایات نیز همیشه می‌گوید رسول الله. حضرت محمد (ص) پیامبر همه جهانیان است و تنها پیامبر مسلمانان نیست و به کار بردن تعبیر «پیامبر اسلام» درست نیست و این واژه ساخته غربی‌ها است. 🔸در طول ۱۳ قرن بعد از اسلام در هیچ نوشته‌ای از بزرگان دین و یا تعابیرشان، تعبیر پیامبر اسلام به کار نرفته و مسلمانان همه حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) را با عنوان رسول الله و پیامبر خدا می‌شناسند، اما انگلیسی‌ها برای پیش برد اهداف ضد اسلامی خود این تعبیر را درست کردند و متأسفانه در میان ما هم رواج یافته است. انگلیسی‌ها چون پیامبر (ص) را قبول نداشتند و نمی‌خواستند ایشان به عنوان پیامبر همه بشریت معرفی شود، این تعبیر را درست کردند و در یک قرن اخیر بر سر زبان‌ها انداختند. ⚛️ «پیامبر اسلام» کلمه استشراقی است! 🎥 استاد محسن الویری 🔷تعبیر «پیامبر اسلام» که بین ما متداول است و ما آن را به کار می‌بریم، کاملا کلمه استشراقی است، زیرا ترجمه «رسول اسلام» است. 🔶ما در قرآن و روایات و منابع صدر اسلام، رسول الاسلام نداریم، بلکه «رسول الله» داریم؛ رسول اسلام یعنی اینکه فردی اسلام را عرضه کرده است، ولی اینکه از ناحیه خداست، معلوم نیست! آنها [مستشرقان] اسلام را دین عرضه شده خود پیامبر می‌دانند و نه خدا. 👇کانال نشریه معارف:👇 https://eitaa.com/maarefmags_ir

⚛️پرسش و پاسخی در باره حجاب متعاقب نوشته استاد علی نصیری گیلانی با عنوان «حجاب اسلامی؛ و میزان دخالت حکومت اسلامی در باره آن» در چهار بخش یعنی (بخش اول) و (بخش دوم) و (بخش سوم) و (بخش چهارم)، یکی از مدرسان محترم دروس معارف اسلامی دانشگاه، پرسشی را در باره چگونگی جمع میان الزام به حجاب و آیه شریفه «لا اکراه فی الدین» از محضر استاد نصیری طرح کردند، که در ادامه پرسش مکتوب و پاسخ صوتی استاد تقدیم می شود:👇👇👇

✳️ پاسخ به پرسشی در باره چگونگی جمع میان الزام به حجاب و آیه شریفه لا اکراه فی الدین ❇️ پرسش سلام و عرض ادب و احترام حضور استاد فرهیخته و گرامی ضمن آرزوی سلامتی و تندرستی و توفیقات روزافزون شما مسأله« حجاب» از مسایل چالش برانگیزی است و این روزها در کلاس دانشجویان بسیار مطرح می‌شود و متاسفانه با وجود اینکه حدود دوازده واحد درسی به دروس معارف اختصاص یافته ولی بحثی مستقل، متقن و دقیق و علمی در کتب معارف در باره «وجوب حجاب » در این دروس گنجانده نشده است. حال سوال دانشجویان این است: با وجود آیه «لا اکراه فی الدین» ما در انتخاب حجاب یا عدم آن آزادی داریم و حجاب مربوط به زندگی شخصی و فردی و نوع سلیقه خود ماست و به کسی مربوط نیست! البته در باره لا اکراه فی الدین توضیح داده شد که مربوط به بیان حکم تکوینی است و نه حکم تشریعی. آیا وجوب حجاب از آیه شریفه سوره نور یا احزاب در قرآن قابل استخراج است؟ و آیا از آیه لا اکراه فی الدین می توان نتیجه آزادی در نوع پوشش را گرفت؟ غرض از تصدیع آن بود نظر مبارک شما را که همیشه برایمان راهگشا بوده جویا شوم و از بیانات شما در کلاس دانشجویان استفاده ببرم. دعای خیر حضرت ولی عصر امام زمان همراهتان با تشکر و احترام ✅ پاسخ علیکم السلام پاسخ در فایل پیوست آمده است.👆👆👆 👇کانال نشریه معارف:👇 https://eitaa.com/maarefmags_ir

⚛ حضور دانشجو در كلاس معارف، غنیمت است ✍️نقطه‌نظرات حجت‌الاسلام احمد جمالي‌زاده، مدير گروه معارف اسلامي دانشگاه شهيد باهنر كرمان ❓❓ارزيابي شما از وضعيت فعلي گروه‌‌هاي معارف اسلامي دانشگاه‌ها چيست؟ ❇️ بايد ببينيم مأموريت گروه‌هاي معارف اسلامي در دانشگاه‌ها چه بوده و هدف از راه‌اندازي اين گروه آموزشي چه مي‌باشد، تا ارزيابي دقيقي از كاركرد گروه معارف اسلامي داشته باشيم. به اهداف تأسيس گروه معارف اسلامي در اساسنامه نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري اشاره شده که در واقع بخشي از مأموريت نهاد برعهدة این گروه‌ است؛ مواردي از قبيل: تلاش در جهت توسعه و تعميق آگاهي و علایق اسلامي دانشجويان، تبيين مباحث فكري و انديشه‌اي و رشد بينش سياسي و اجتماعي، نهادينه كردن فضایل اخلاقي و گسترش فضاي معنوي و اسلامي و ايجاد روحية پژوهش، خلاقيت و اميد بين دانشجويان. #اختصاصی ✅ادامه مطلب در فایل pdf 📚منبع: نشریه معارف 99. 👇کانال نشریه معارف:👇 https://eitaa.com/maarefmags_ir