به نـام خــدای مهربـــان "به قدر توان‌تان" این روزها حال و هوای اربعین پخش شده در جان همه‌مان. چه راهی شده باشیم و چه نه، همه‌مان چشم و دل‌مان سمت کربلاست. بغض‌مان می‌گیرد از مهمان‌نوازی عراقی‌ها و جان‌مان برای نفس کشیدن در هوای مشایه می‌رود. این روزها میان ما فیلم‌ها و عکس‌های زیادی رد وبدل می‌شود از اربعین. حال و هوا این‌جا حسابی اربعینی است. اما راستش در بعضی کشورها سانسور زیادی نسبت به این تجمع بزرگ انجام می‌شود. این روزها خیلی‌ها تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا اربعین را زیر سوال ببرند، زائرین را مسخره کنند، خبرها را سانسور کنند و... ما این میان وظیفه داریم دِین خودمان را ادا کنیم. از خلاقیت و هنرمان، از قلم و دانش‌مان، از رسانه و ابزار دم دست‌مان کمک بگیریم و اربعین را به گوش دیگران برسانیم. البته حواس‌تان باشد پخش کننده پیام‌های حاشیه‌دار نباشید. مراقب باشید درگیر دشمنی‌ها نشوید. به فیلم‌هایی که نشر می‌کنید و حرف‌هایی که می‌زنید دقت کنید. این روزها تا اربعین، از هرچه در توان‌تان است کمک بگیرید و هرچه بیشتر نام اباعبدلله را جهانی‌ کنید... _نجمه حسنیه_ + بستر ایتا همدل و هم‌زبان است. از آن غافل نشوید. یادتان نرود از هشتک‌های مهم استفاده کنید. + هشتک‌های پرکاربرد ایتا این روزها: #اربعین #امام_حسین #کربلا ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

حرمت، پایگاه جبهه حق و «لبیک یا حسین» شعار اصلی آن‌ها برای نبرد آخر الزمان است... نبردی که هر لحظه چشم انتظار آن هستیم؛ که در زیارت اربعین‌تان می‌خوانیم: «وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يَأْذَنَ اللَّهُ لَكُمْ» و ما مشتاق لحظه‌ای هستیم که خداوند، اذن قیام دهد... (به نیابت از اهالی مدرسه مبنا در حرم اباعبدالله الحسین علیه السلام) #اربعین

. نگاهی به وسایل روی میزم می اندازم و پاسپورت زیارتی ام را می گذارم توی کشو و پاسپورت رسمی ام را می گذارم توی جیب کوله و توی دلم می گویم «دنیا با پارسال همین موقعها خیلی فرق کرده. محال که نیست! یکهو دیدیم شد.. خدا ، خدای شدنِ کارهای نشدنی است. فردای اربعین ملت قرار است از راه کربلا بروند سمت قدس. تا چند سال دیگر این فیلم ها واقعی می شود و جدی جدی از بین الحرمین مسیرمان را کج می کنیم سمتِ فلسطین. تا آن‌موقع این دو تا ملکِ مقرب و کمی هم مأموران عذاب برای خودشان آدمی شدند و دیگر وسط راه غُر نمی زنند که برگردیم» 💫 ما توی دلمان نیت کردیم همراهِ زائرهای اربعین تا مرز اردن برویم تا تحقق این وعده امام خمینی باشیم که «راه قدس از کربلا می گذرد» تا خدای إنما الأعمال بالنیّات چه تقدیری برایمان چیده باشد... ✍️ طیبه فرید #روایت #اربعین | @mabnaschoole |

🏴 چرا اربعین این‌قدر مهم است و نمی‌شود از کنارش ساده گذشت؟ روزگاری بود که دین را در چند عبادت فردی و نهایتا اجتماعی خلاصه می‌کردیم. چند کار خوب، چند عمل مستحبی، و خیال‌مان راحت بود. اما امروز وقت چیز دیگری است… وقت برپایی دین، وقت برافراشتن پرچم حق در میدان زندگی: «وقــــت اقامـــــه» 🔻 یکی از روشن‌ترین قله‌های این برپایی، پیوند دل‌ها حول محور اباعبدالله(ع) در زیارت اربعین است؛ جایی که قلب‌ها از همه‌ جای جهان، مثل رودهایی خروشان، به یک دریا می‌ریزند. بیایید چند لحظه چشم‌ها را ببندیم و جلوتر برویم و تصور کنیم روز موعود آمده است؛ همان روزی که صدای امام، تمام زمین را در بر می‌گیرد: «ألا یا أهل العالم! إن جدّی الحسین قتلوه عطشاناً» 🚩 حضرت، خودشان را با حسین(ع) معرفی می‌کنند و پرچم قیام را با خون حسین(ع) بلند می‌کنند: «یا لثارات الحسین». 🌱 این یعنی ظهور، در آینه کربلا دیده می‌شود. یعنی اگر می‌خواهی جهان را به ظهور دعوت کنی، باید همه را به حسین(ع) دعوت کنی! #اربعین | @mabnaschoole |

. و امروز، اگر قرار است شوق ظهور در دل عالم شعله بگیرد، باید عشق حسین(ع) در دل‌ها کاشته شود! 🪴 ◾️و چه صحنه‌ای باشکوه‌تر از اربعین؟ اربعین، همان مسیری است که پیامبران پیش از ما به سمتش قدم برداشتند. و کربلا، میعادگاهی است که تاریخ در آن به هم رسیده؛ از آدم تا نوح و عیسی، همه این خاک را زیارت کرده‌اند. جمعیت میلیونی اربعین، نه فقط شکوه ایمان، که نگاه جهان را به خود خیره می‌کند. 🔻پیاده‌روی اربعین یک آیین ساده نیست؛ این، یک قیام است! قیامی برای اقامه. یک زبان است! زبانی بی‌کلام برای معرفی حسین(ع) به مردم جهان. 🚩 بدانیم که در این مسیر، تنها نبوده‌ایم… هر قدمی که بر خاک کربلا گذاشته‌ایم، نگاه انبیا و شهیدان حتما همراهمان بوده... ✨ از روز نخست خلقت، این کاروان در حرکت بوده… و اربعین، همان نقطه‌ای است که گذشته و آینده، زمین و آسمان، در آن به هم می‌رسند... زیارت و عزاداری‌هایتان قبول، اهالی کاروان تمدنی اربعین...🍃 #اربعین | @mabnaschoole |

«انا علی العهد» توی بدو بدو های روز آخر، بادکنک‌ها و شکلات‌ها را گذاشتم توی کیف و راهی دورهمی دوستانه‌مان شدم. قرار بود روی بادکنک‌ها پرچم فلسطین را بکشیم. اما هرچه کردیم تمیز از آب درنمی‌آمد. بی‌خیالش شدیم! توی هر پلاستیک، یک بادکنک و یک شکلات گذاشتیم. خیلی زود همه‌شان بسته‌بندی شده بودند. اما انگار ته دلمان راضی نبود. بسته‌ها یک چیزی کم داشتند؛ یک چیزی شبیه به معنا، شبیه به هویت. هنگام خداحافظی، دوستم گفت: «کاش حداقل عکس شهدا یا حضرت آقا رو می‌زدیم روی بسته‌ها.» نتیجه این شد که برچسب عکس شهدا و آقا را چاپ کنیم و توی بسته‌ها بگذاریم. خودش کار را تقبل کرد و تا آخر شب، یک عکس مهمان هرکدام از بسته‌ها شده بود. بسته‌ها تازه با معنا شده بودند. چند روز بعد، هدیه‌های شهدا، توی طریق‌الحسین، به دست کودکان می‌رسید. دخترک سن و سال زیادی نداشت. بعید به نظر می‌آمد که هفت سال را رد کرده باشد. عکس را بوسید و روی پیشانی گذاشت و چند بار دیگر، همین کار را تکرار کرد. بستهٔ کوچک که توی دستانش آرام گرفت، چشم تیز کردم که ببینم عکس کدام عزیز بوده است. چشمانم روی لبخند سید حسن خیره ماند. چیزی نگذشت که دوباره قاب نگاهم از عکس خالی شد و عکس بین لب‌ها و پیشانی دخترک عرب به هروله افتاد. توی گوشم، صدای تلویزیون خانه پیچیده بود که زنده از بیروت، مراسم تشییع سید را نشان می‌داد. موسیقی همایونفر، غم و حماسه را زنده‌تر می‌کرد. جمعیت یک‌صدا فریاد میزد: «انا علی العهد یا نصرالله» حالا این دخترک بود که وسط مشایه، #انا_علی_العهد را تصویر می‌کشید... ✍ راضیه‌ سادات طهرانی #اربعین | @mabnaschoole |