#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_صد_سی_هشتم🎬: بونا اولین سنگ را از جلوی دهانه غار برداشت و همزمان تعدادی از سنگ های رویی فرو ریخت. بونا احساس کرد همراه صدای ریختن سنگ ها، صدای طفلی را شنیده، او سرش را به دو طرف تکان داد و گفت: امکان ندارد، حتما خیالاتی شدم. بونا دوباره چند سنگ بزرگ از دهانه غار برداشت و ناگاه دو ردیف از سنگ ها با صدای مهیبی فرو ریخت، کمی عقب رفت تا سنگ ها به او آسیبی نرسانند و در همین حین دهانه غار به اندازه ای که بتواند داخل شود، باز شد. بونا قدمی جلو گذاشت و دوباره صدای کودکی را شنید که انگار می خندید، او با شتاب خود را از دهانه غار به داخل انداخت، چند لحظه صبر کرد تا چشمانش به تاریکی عادت کند، حالا در نوری که از دهانه غار به داخل می تابید، کودکی را در مقابلش می دید که روی پارچه ای نشسته و مشغول بازی با سنگ های پیش رویش است. بونا ناباورانه جلو رفت، نگاه خیره اش به صورت طفل بود، او درست میدید درست است از نظر جثه خیلی بزرگ شده بود اما این صورت ابراهیم بود. بونا با پاهای لرزان جلو رفت و صدا زد: ابراهیم! کودک نگاهش به مادر افتاد و همانطور که خنده شیرینی می کرد، خواست به سمت بونا حرکت کند. بونا خودش را به کودک رساند، در کنار او نشست و کودک را در آغوش گرفت. ابراهیم که انگار بوی مادر را خوب می شناخت خود را در آغوش مادر فرو کرد. ابراهیم شباهت به یک نوزاد ده روزه نداشت و او بیشتر حرکات و جثه اش شبیه کودک ده ماهه بود. بونا همانطور که از خوشحالی اشک شوق می ریخت ابراهیم را به خود فشار داد و‌گفت: خدایا شکرت! آخر چگونه امکان دارد تو بعد از اینهمه روز بدون تغذیه و شیر زنده باشی؟! بونا دست به سمت یقه اش برد تا به ابراهیم شیر دهد، در همین هنگام ابراهیم انگشت دستش را به دهان فرو برد و شروع به مک زدن کرد و بونا با چشم خود می دید که دهان کودک پر از شیر شد، شیری که عطری دل انگیز می داد، گویا شیری که ابراهیم از انگشت دستش می خورد بوی بهشت را می داد. به قدرت خداوند، ابراهیم از انگشت خود شیر می نوشید و هر روز که می گذشت به اندازه یک ماه نوزاد معمولی رشد می کرد. وقتی ابراهیم بدون واسطه شیر را از خداوند دریافت کند به حالت فطرت اولیه باقی می ماند یعنی در حقیقت دور بودن ابراهیم از انسانها و تغذیه بدون واسطه او، او را در نزدیک ترین حالت به فطرت الهی قرار داده بود. بونا از خوشحالی در پوست خود نمی گنجید، ساعتی در کنار ابراهیم ماند، چون احتمال نمیداد که فرزندش زنده باشد هیچ لباسی برای ابراهیم نیاورده بود. رسم بود که زنان بابلی اصیل دو پیراهن با دامن های بلند بر روی هم می پوشیدند،پس بونا دامن لباس زیرینش را پاره کرد و آن را به صورت لباس به دور ابراهیم و دست و پایش پیچید. دیگر وقت رفتن بود چرا که اگر پدرش آزر به خانه می آمد و از نبود او مطلع میشد، شاید به خاطر نگرانی از سلامت او به دنبالش می آمد و سر از راز زنده بودن ابراهیم در می آورد پس بونا با اینکه دلش پیش ابراهیم باهوش و زیبایش مانده بود او را بوسه باران کرد و از کودک خداحافظی نمود و او را به خدای یکتا همان که ابراهیم را در پس الطاف خود سالم نگه داشته بود سپرد و با قلبی مطمئن به الطاف الهی از غار بیرون آمد و دوباره دهانه غار را سنگ چین نمود، آخر هیچ کس نباید از زنده ماندن ابراهیم آگاه می شد. بونا از کوه پایین آمد و با هر قدمی که از ابراهیم دور میشد، قلبش به هم فشرده میشد، او با دیدن دوباره ابراهیم تمام دلش را به او داده بود، انگار که فقط همین یک فرزند را دارد، مهری عجیب بر قلبش نشسته بود و بونا بیم آن را داشت اگر فراق ابراهیم طول بکشد جان از کالبد تنش بیرون رود. بونا خود را به خانه رساند، مادرش که زمان رفتن او را گریان و پریشان دیده بود، خوب در احوالات بونا دقیق شد، او به کل تغییر کرده بود و بی جهت لبخند میزد، پس مادر زیر لب زمزمه نمود: مردوک ای خدای خدایان، دخترم را به تو سپردم چرا که فکر می کنم مجنون شده است و این ظن زمانی که پیراهن بونا که دامن لباسش پاره شده بود را دید قوی تر شد به طوریکه به اطلاع آزر رساند که بی شک بونا راهی تا دیوانگی ندارد. ادامه دارد... 📝به قلم:ط_حسینی 🌼🍂🌼🍂🌼🍂

#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_صد_سی_نهم🎬: از آن روز به بعد بونا به بهانه کارهای مختلف خود را به بیرون از خانه می کشاند و با احتیاط کامل به سمت فرزند دلبندش می رفت و ساعتی را در کنار ابراهیم می گذراند، آن روزها هنوز بازار کودک کشی نمرود گرم بود و کودکان پسر نایاب شده بود، تمام نوزادان پسری که در آن سال متولد شدند به پای مردوک قربانی شدند و به همین دلیل بونا بعضی مواقع آنچنان او را زیر نظر می گرفتند که نمی توانست از خانه خارج شود، درست است که تمام دل و قلبش در غاری بیرون از شهر بابل بود اما برای امنیت ابراهیم و حفظ جانش، پا روی خواسته دلش می گذاشت و بعضی اوقات از دیدار ابراهیم صرف نظر می کرد، او خوب می دانست که خداوند بلند مرتبه خودش ابراهیم را حفظ می کند. روزها و هفته ها و ماه ها و سالها در پی هم می آمد و می گذشت، حالا سیزده سال از زمان تولد ابراهیم گذشته بود و او در غار به نوجوانی رشید و زیبا تبدیل شده بود، نوجوانی که سیزده سال از عمرش را در غاری دربسته سر کرده بود بدون آنکه حتی آسمان را ببیند و اراده خداوند برآن بود که جثه ابراهیم بیش از سنش نشان دهد تا هیچ کس شک نکند که او یکی از همان نوزادان پسر سیزده سال قبل است که می بایست کشته بشود اما نشده بود پس او در انظار عمومی به نوجوانی هجده یا بیست ساله بیشتر شبیه بود. ابراهیم شبانه روز در ارتباط با خداوند بود و در آفرینش خلقت تدبر می کرد و شاید بهتر است بگوییم، ابراهیم توسط خداوند تربیت شد تا به امری بزرگ برگزیده شود. ابراهیم در حال قدم زدن درون غار بود که دوباره صدای فرو ریختن سنگ های دهانه غار به گوشش رسید، او لبخندی به روی لب نشاند و گفت: خدا را شکر! گویا امروز هم سعادت دیدار مادر نصیبم شده. ابراهیم با شوق فراوان به استقبال مادر رفت و با ورود ایشان به غار، سلام کرد و خود را به آغوش پر از مهر بونا سپرد. بونا همانطور که بوسه ای از سر فرزندش می چید گفت: حالت خوب است پسرم؟! امروز و روزهای گذشته را چگونه گذراندی؟! ببخش که نتوانستم به تو سر بزنم، خوب میدانی دلیل این نیامدن، فقط حفظ جان خودت است‌ ابراهیم با تواضع دست مادر را گرفت و او را بر تخته سنگی کنار دیواره غار نشاند و خودش در مقابل تخته سنگ زانو زد و فرمود: امروز هم چون دیگر روزها محو قدر پروردگار و خلقت این جهان هستی بودم، درست است که پای از این غار بیرون نگذاشتم، اما خدا در همه جا جاریست، در این غار، در این هوا، در این کوه، در ان خارج ، در آسمان ها و زمین و درختان و دریاها...و بعد نگاهی مهربان به چهره پر از مهر مادر نمود و فرمود: مادر، آیا وقت بیرون آمدن من از غار فرا نرسیده؟! من می خواهم پای بیرون نهم و تمام خلقت خداوند را با چشم خویش ببینم، من می خواهم همراه شما به شهر بیایم و با مردم و بنده های خدا حشر و نشر کنم. بونا نمی توانست دست رد به خواسته فرزند دلبندش زند و از طرفی ترس از آن داشت که جانش در خطر بیافتد پس دست ابراهیم را در دست گرفت و گفت: ابراهیم! میترسم، از جان تو بیم دارم! بیرون این غار چیزهای ناراحت کننده ای خواهی دید، مردم شهری که در آن هستم همه بت های سنگی و دست ساز خویش را به جای خداوند یکتا می پرستند، ابراهیم! بیرون این غار ظلم و ستم بیداد می کند و مردم بردگان ابلیس هستند و من میترسم آنان چشم زخمی به تو زنند. ابراهیم لبخندی زیبا به روی مادر پاشید و فرمود: مادرجان! شما را به خدای یکتا سوگند مرا با خود ببرید و برای سلامت من نگران نباشید، چرا که همان خدایی که مرا از نوزادی در پناه الطاف خود نگهداشته است خودش مرا حفظ خواهد نمود. قلب بونا از شنیدن این حرف آرام گرفت، چرا که با پوست و گوشت و خونش قدرت این خدای مهربان را درک کرده بود، پس رو به فرزندش نمود و فرمود: ابراهیم! من باید پدرم آزر را از وجود تو باخبر کنم و تصمیم با اوست که اجازه دهد در انظار ظاهر شوی یانه؟! چون او اینک ولیّ من و تو هست. ابراهیم سری تکان داد و فرمود: باشد تا کسب اجازه از پدربزرگم در این مکان می مانم. بونا از جا بلند شد و گفت: من می روم به پدرم بگویم، فقط به یاد داشته باش همانطور که قبلا گفتم، پدربزرگت بزرگ کاهنان معبد بابل است و بزرگترین کارگاه بت سازی در بابل از آن اوست، پس جلوی ایشان با احتیاط از خداوند یکتا سخن بگو، مبادا که سخنانت او را به جدال با تو برانگیزد. ابراهیم با چشمان زیبایش خیره به صورت مهربان مادر شد که همیشه نگران او بود و فرمود: شما از این بابت نگران نباشید، خدا حافظ فرزندت است مادر... ادامه دارد... 📝به قلم:ط_حسینی 🌕✨🌕✨🌕✨🌕

#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_صد_چهل🎬: بونا از کوه پایین آمد و با شتاب راه شهر را در پیش گرفت و در بین راه با خدای یکتا راز و نیاز می کرد و به او توکل کرد تا خود خدا، همه کارها را درست کند و قلب آزر را نسبت به ابراهیم رئوف نماید. دم دم های غروب او به خانه رسید و ان وقت روز، آزر در معبد بود، پس بونا منتظر شد تا پدر از معبد برگردد قبل از آمدن آزر، پسران دیگر بونا به همراه پسران آزر از کارگاه بت تراشی و حجره هایی که در بازار داشتند به خانه آمدند. بعد از گذشت ساعتی، آزر هم به خانه آمد و سفره شام گستردند، بونا صبر کرد تا شام را خوردند، آزر از جای برخاست تا به خوابگاهش برود که با صدای ملایم بونا بر جای خود ایستاد: پدر! سخنی با شما دارم اگر خلوتی باشد بهتر است. آزر به عقب برگشت نگاهی به بونا و نگاهی هم به پسرانش کرد و‌گفت: خلوت؟! هر چه می خواهی بگویی، همین جا بگو، همه محرم رازند، چیزی پنهانی نداریم. بونا سرش را پایین انداخت و گفت: چشم امر، امر شماست اما سخنم راجع به آن غار... آزر که انگار خاطرات آن زمان را فراموش نکرده بود و هنوز برق نگاه آن نوزاد را در خاطر داشت به میان حرف بونا دوید و گفت: بیا به اتاق خدایان... در ان زمان در هر خانه یک اتاق یا جایگاه اختصاصی برای بت های بی جان در نظر می گرفتند و مثلا اتاق عبادتشان بود. بونا چشمی گفت و به دنبال پدرش وارد آن اتاق شد. آزر به محض ورود بونا، درب اتاق را محکم بست و رو به بونا گفت: قرار بود آن واقعه را فراموش کنی، می دانم سخت است، آخر من هم بعد از گذشت اینهمه سال از آن واقعه هر وقت به یاد آن نوزاد و صورت ملیح و نگاه معصوم و مهری که در جانم با یک نگاهش جاری کرد، میافتم، سخت ناراحت می شوم، اما امر نمرود می بایست انجام شود و من به تو افتخار می کنم که امر خداوندگار این شهر را پذیرفتی و دل از فرزند دلبندت کندی. بونا آب دهانش را قورت داد و گفت: پدرجان! تو خود شاهد بودی که آن کودک را گرسنه و تشنه و بی پناه در غار رها کردم و دهانه غار را خود مسدود نمودی و تا ده روز به من اجازه خروج از منزل را ندادی... آزر سرش را تکان داد و گفت: آری تو چنین کردی و من ممنونم از همکاری ات و ممنونم که بی قراری نکردی و نگذاشتی این راز فاش شود و آبروی من در شهر و در درگاه نمرود برود. بونا سرش را بالا گرفت و همانطور که خیره در چشمان پدرش بود گفت: اما بعد از ده روز من به آن غار رفتم و در کمال تعجب دیدم آن نوزاد زنده است و اینک به نوجوانی زیبا و قوی هیکل تبدیل شده، نوجوانی که می تواند نام شما را زنده نگه دارد... آزر با شنیدن این حرف یکه ای خورد و گفت: تو حقیقت را می گویی؟! آن کودک زنده است و بعد در حالیکه لبش را به دندان گرفته بود ادامه داد: امکان ندارد... نمی شود...آخر چگونه بدون شیر و آب زنده مانده؟! بونا سرش را به دو طرف تکان داد و گفت: نمی دانم چگونه زنده مانده، فقط این را بدان که من حتی یک بار هم به او شیر ندادم، اما او زنده است و البته این را هم بگویم تا این لحظه پا از غار بیرون نگذاشته و با هیچ بنی بشری به غیر از من هم صحبت نشده، او حتی آسمان را هم ندیده... بونا از ابراهیم تعریف می کرد و دل آزر در سینه میتپید و این اراده پروردگار است که مهر انبیاء خود را بر قلب نزدیکانشان مینشاند. سخنان بونا تمام شده بود و او از خواسته ابراهیم مبنی بر خروج از غار سخن ها گفت و آزر در فکر فرو رفته بود. لحظات سخت و نفس گیری برای بونا بود و او منتظر، چشم به دهان پدر دوخته بود تا نظرش را بگوید. بعد از دقایقی سکوت ، آزر نفسش را محکم بیرون داد و گفت: از آنجا که او دور از شهر و انسان ها بزرگ شده نمی تواند آن فردی باشد که برای حکومت خطر داشته، پس باید اول من او را ببینم اگر او را دیدم و باز هم بر همین نظر بودم، اجازه می دهم در این خانه بماند. بونا با خوشحالی قدمی جلو نهاد و می خواست دست پدر را ببوسد و در همین حین گفت: پس من فردا صبح به غار می روم و ابراهیم را با خود می آورم. آزر لبخندی زد و گفت: ابراهیم! چه نام زیبایی برای او نهاده ای و بعد با تحکمی درصدایش گفت: نه....تو به تنهایی نباید او را بیاوری، چرا که ممکن است مردم شهر ببینند و به گوش سربازان و نمرود برسد و آن وقت مرا عقوبت می کنند، باید با نقشه پیش برویم، فردا تو و پسرانت به همراه برادران نوجوانت به خارج شهر می روید و زمانی که ابراهیم از غار بیرون می آید در این جمع قرار گیرد و در شلوغی این جمع وارد شهر شود که کسی اصلا متوجه او نشود و فکر کنند این پسر هم سالها در خانه آزر بوده است بونا که اشک شوق از دیدگان روان کرده بود چشمی گفت و از حضور پدر مرخص شد، او احتیاج به خلوتی داشت تا به شکرانه این اتفاق مسرت بخش در آستان خداوند یکتا سر به سجده شکر گذارد.. ادامه دارد... 📝به قلم:ط_حسینی 🌕✨🌕✨🌕✨🌕

🎞 گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره‌ی ملی شهدای استان اصفهان در باب تولیدات فرهنگی و هنری 🔸️صِرف ساختن کتاب کافی نیست، صِرف ساختن فیلم کافی نیست. 🔸️بروید سراغ بهترین کارگردان، بهترین سناریونویس، فیلمنامه‌نویس، بهترین پشتیبان و تهیه‌کننده؛ بروید سراغ اینها. به جای ده فیلم، دو فیلم بسازید، منتها دو فیلمی که وقتی پخش شد، همه بگویند که باز هم پخش کن. 🔸️دنبال اثربخشی باشید جوری کتاب درست کنید که مخاطب بدنبال آن باشد. 🔸️شرح حوادث و سرگذشت جنگ تحمیلی را به شکل بازی رایانه‌ای بیان کنید چرا که امروز یک ابزار انتقال پیام است وصرفا بازی نیست.

❇️خلاصه وضعیت در منطقه ✅اسرائیل خارج می شود، داعش و تکفیری ها وارد می شوند #مربی کیست؟ آمریکا

هرکی یه تحلیل از چرایی وقوع این اتفاق میگه یکی میگه روسها با ترکیه ساخت و پاخت کردن یکی میگه همون مسایل ظهوره که کسی جلو دار اینا نمیشه یکی دیگه میگه ضعف ارتش سوریه ولی من براش یک دلیلی دارم که هم مقام معظم رهبری بهش اشاره کرد و هم اینکه سنت الهی هست . عقب نشینی غیر تاکتیکی موجب عقوبت الهی میشود بار ها این رو چشیدیم ، بارها چوب سیاسی کاریامونو خوردیم ، بارها تو این وضعیت قرار گرفتیم اما درس نگرفتیم بار ها تلویحی رهبری گفت راضی به این سیاستهای منفعلانه نیست اما یک سری حضور در سیاست پسا بازنشستگی خودشون رو در گروی بازی در پازل سیاستهای وفاق میبینن لابی گرشم که همه میدونیم کی هست ... بهتر بگیم کی هستن همونایی که اجازه نمیدن نامه و احکام رهبری در ارگان ها از یک جایی جلوتر برود باز شنیدم ازاین اون که یک سری هستن به مخیلتونم نمیگنجه . مثلا اقا یک امری در جلسه ای بهتون میکنه ولی اینا بیرون جلسه جلوتو میگیرن میگن : حالا اقا یه چیزی گفت ... شما جدی نگیر #مثل_زهرا_پای_حق_می‌ایستیم

اصرار برای حفظ تکفیری ها در سوریه ولو در یک منطقه کوچک مثل ادلب برای چنین روزی بود زمانی که ارتش سوریه وجب به وجب خاک این کشور رو از لوث وجود تکفیری ها پاک میکرد . ترکیه اصرار داشت تکفیری ها فقط در یک منطقه باقی بمانند . هدفشان هم اموزش و تجدید قوای تدریجی بود . سردار سلیمانی خیلی تلاش کرد تا به جای ادلب تکفیری هارو در یک نوار مرزی کوچک وادار به استقرار کند . اما خب نظر یقه سفیدان دولتی به نظرات ایشان چربید . #مثل_زهرا_پای_حق_می‌ایستیم

🎙 #شرح_دعای_عرفه 📌 جلسه 8 وَ رَوَّعَتَنی بِعَجائِبِ حِکْمَتِک…..مِنْ اَنْواعِ الْمَعاشِ وَ صُنُوفِ الرِّیاش ◀️ در مراحل خلقت تا سن کودکی، با فطرت پیش می رویم، از این سن به بعد نیاز به معرفت داریم. معرفت خدا در گرو معرفت اهل بیت است. ◀️ روْع: یعنی به لرزه افتادن دل از عجائب حکمتهای الهی. نوجوانی سن درک حکمتهای الهی است. ◀️ بدائع: جمه بدیع به معنای نوآوری شده. جوانی، مرحله کشف بدعتهای الهی است. ایقاظ: یعنی از خواب بیدار شدن. خداوند بدائع خلقت را مهیا کرد برای بیداری من. ◀️ ارزش یک انسان برابر است با عالم خلقت. ◀️ در دعای عرفه ارزشهای وجودی خودمان را پیدا کنیم، تا به خدا برسیم. اول شناخت ارزش نفس، سپس معرفت الله. ◀️ انتباه، نوع دیگری از بیداری است، به معنای از غفلت خارج شدن. میانسالی سن هوشیار شدن با یاد خدا و سپاسگزاری از نعمات خدا است. ◀️ عبودیت در سن میانسالی، با جوانی و نوجوانی فرق می‌کند، چون هوشیار شدیم. ◀️ ۴۰ سالگی سن کمال است. پذیرش رضای خدا آسان می شود. ✅شنیدن صوتها برای آقایان بلامانع می باشد.

🎙 #آخرالزمان_ریزشها_و_رویشها 📌 جلسه 4 ◀️ اگر چه در پیرامون ما ریزشها بسیار شده، به همین میزان و حتی بیشتر رویشها در دنیا زیاد شده ست. ◀️ حقیقت درونی همه افراد از بطن مادر شکل گرفته است. ◀️ دو واجب فراموش شده در دین ما امر به معروف و نهی از منکر است. از نشانه‌های ایمان عمل به همین دو واجب است، که باعث عاقبت بخیری فرد است. ◀️ در عالم ذرّ انسان با حقیقت محض حضرت علی آشنا و عاشق زیباییهای صفات مولا شده (معروف)، و در عین حال بیزار از هر صفت زشت (منکر) که حضرت مبری از آن هستند گردید. ◀️ تفکر و توجه به حقیقت درون، شناخت معروف و منکر و عمل به آن را در پی دارد. ◀️ دعوت به دینداری در واقع باید دعوت به درون و شناخت خوب و بد های باطن باشد. ◀️ پرداختن به عبودیت و درون؛ خود به خود عبادت و ظاهر دین را موجب میشود. ◀️ شناخت عبد و نفس خود؛ شناخت درست معبود را در پی خواهد داشت. ◀️ شناخت و رسیدن به معرفت الهی فقط از مسیر اهل بیت و ولایت ممکن است. ✅شنیدن صوتها برای آقایان بلامانع می باشد.

🎙 #کتاب_اسرار_آل_محمد 📌 جلسه 4 📎 حدیث شماره 3 و 4 ◀️ سقیفه یعنی: مکان مسقف و موقتی که فقط سقف دارد. ◀️ یک روش بیعت با خليفه غاصب، زدن دست مردم به دست خلیفه غاصب و اعلام بیعت بود، و بعد از آن مردم نادان، خود را دربیعت خليفه می‌دانستند. ◀️ دو قطبی شدن جامعه زمانی شروع می‌شود که عده‌ای به مخالفت خدا برمی‌خیزند. ◀️ خلیفه اول با استناد این سه دلیل خود را خليفه مسلمین معرفی می‌کرد ١. پیامبر از قریش بود. ٢. پیامبر فرمودند جانشینان بعد از قریش هستند.٣.در قرآن اول آيه اشاره به مهاجرین کرده، ما مهاجر هستیم. ◀️ ابليس و مریدان او، از غدیر تا سقیفه حضور داشتند. اولین، بیعت کننده با خلیفه غاصب ابليس بود. ◀️ ابلیس تمام امتهایی را که از پیامبر خود اطاعت نکردند به گمراهی کشاند. ◀️ بنی هاشم سید قریش بودند و ابوبکر و عمر جزء پایینترین قبایل قريش، که معروف به صفات ناشایست بودند. ✅شنیدن صوتها برای آقایان بلامانع می باشد.

#عمل نجات دهنده (قسمت ۳۲) 🌺 ما جزء خانواده اهل بیت هستیم #استاد حاجیه خانم رستمی فر

🔻کلیپ روانشناسی 🔻( قسمت چهارم ) ✅ مهارت کلام در خانواده دکتر سعید عزیزی 🎤 #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ

#روضه_حضرت_زهرا غنچه پرپر گشته بود و گل جدا افتاده بود پشت در جان علی مرتضی افتاده بود دست مولا بسته و بیت ولایت سوخته آیه ای از سوره ی کوثر جدا افتاده بود گوش ناموس خدا شد پاره همچون برگ گل گوشواره من نمی‌دانم کجا افتاده بود دست قنفذ رفت بالا بازوی زهرا شکست پای دشمن باز شد زهرا ز پا افتاده بود مجتبی در آن میانه رنگ خود را باخته لرزه بر جان شهید کربلا افتاده بود فاتح خیبر برای حفظ قرآن در سکوت کل قرآن در میان کوچه ها افتاده بود کاش ای آتش بسوزی در شرار قهر حق هرم تو بر صورت زهرا چرا افتاده بود مادر مظلومه می‌پیچید پشت در به خود دختر معصومه زیر دست و پا افتاده بود غیر زهرا غیر محسن غیر آتش غیر در کس نمی‌داند که پشت در چه ها افتاده بود فاطمه نقش زمین گردید میثم آه آه فاطمه نه بلکه ختم‌الانبیا افتاده بود

#مناجات_حضرت_زهرا یارِ امروزِ من و یاورِ فردا؛ مادر پدرم شد علی(ع) و حضرت زهرا(س) مادر آبروی همه عالم، شده مهریه اش آب هست بی شک به خدا معنیِ دریا مادر عزتم داده، همه عمر نمک گیرم کرد شأنِ ناچیزِ مرا برده به بالا مادر گرۂ کور نیفتاده به کارم هرگز قدر یک ثانیه شد واسطه هر جا مادر شده ذریۂ من فاطمی از روزی که شد برای پدرم أم أبیها مادر مادرم هست کنیزش! به من از اول گفت: فاطمه(س) هست برای همۂ ما مادر ذکر خیر شهدا این شده که هست فقط- باعث و بانیِ گمنام شدن ها مادر دوست دارم وسطِ روضه بپرسم که مرا- دوست داری؟! باب میلت شدم آیا مادر؟! جانِ حیدر؛ پدرِ خاک بیا و نگذار در دلِ خاک، بمانم تک و تنها مادر کم کن از وحشتم و زود خودت را برسان میگذارند همینکه لحدم را مادر!

#⃣ #حضرت_زهرا #⃣ #فاطمیه #⃣ #واحد 👌#سبک_دل_بردی_از_من_به_یغما چند وقتیه این دل من عقده داره توی سینه صبر  و   قراری   نداره    کرده   هوای  مدینه ماه  غم   فاطمیه  از    ره   رسیده   دوباره از  ماتم  مامِ   عصمت  دلها   گرفته  شراره یا فاطمه عشق حیدر از ناله و داغ زهرا عالم  همه خون جگر شد ازقلب پرخون زهراعرش و زمین نوحه گرشد دیدی که آخرچه ها شدگریان همه دیده هاشد از ظلم و  جور زمانه  پرپر گل مصطفی شد یا فاطمه عشق حیدر بانوی شهر  مدینه  با درد  و  غم  خو  گرفته ازضربت درب و دیوار دستش به پهلوگرفته از گریه و سوز  زهرا اشک علی  هم  چکیده بس کن تو ای نور دیده  ای بانوی قد خمیده یا فاطمه عشق حیدر حیدر کنارش نشسته زهرای او دیده بسته سوسو مزن فاطمه جان ای یارپهلو شکسته بنگر غم  و  زاریِ من  بی یاور  و  یاریِ من بعداز تو من کس ندارم بنگر تو تنهایی من یا فاطمه عشق حیدر بعداز عروج تو زهرا من زانوی غم گرفتم درد غریبیِ  خود  را  با  چاه  کوفه بگفتم بشنو که یارم گرفتند  عشقم  بهارم گرفتند با   ضربت   تازیانه   دار   و  ندارم  گرفتند یافاطمه عشق حیدر بنما  نظر   بر  گدایت  بار  دگر   کن عنایت با مِهر خود  مادرانه  از ما  تو  بنما شفاعت برما مدینه عطاکن ما را تو حاجت رواکن از  لطف خود  سائلان  را راهیِ کرببلا کن یافاطمه عشق حیدر

‍ یادشهدای گمنام🕊🕊 🌹🥀🌹🥀🌹 گمنام اما شهره ی آفاق عشقند🕊 بالایی و بالا نشین بر طاق عشقند گمنام اینجایند و آنجا آشنایند گمنام اما بهترین مصداق عشقند🕊 یاران که مثل نور تابیدند و رفتند گویی جمال دوست را دیدند و رفتند مست از شراب عشق, در خون پرگشودند آری به روی مرگ, خندیدند و رفتند یارب در قفل قفس را وا کن آخر ما قطره ها را راهی دریا کن آخر یارب به حق خون سالار شهیدان پای شهادت نامه را امضا کن آخر امشب دلم یادی ز یاران میکند باز شعری لبم را بوسه باران میکند باز صحرا پر از گلهای خونین خمینی ست امشب دلم یاد جماران می کند باز همسنگرم! از تو نشانی هم نیامد حتی پلاک و استخوانی هم نیامد ماندیم تا در پای مهدی جان سپاریم آن دلبر ابرو کمانی هم نیامد ما تحت امر نائب پیر خمینیم رزمندگانی پای تا سر شور و شینیم مهر ولایت در سر و در سینه ی ماست ما از ولادت تا شهادت با حسینیم ای یوسف بی پیرهن لطفی به ما کن ای کشته ی صد پاره تن لطفی به ما کن شوق شهادت کشت ما را یابن زهرا آقای من مولای من لطفی به ما کن اجرای سبک بانوای مداح اهبیت ع🎧 #جناب_کربلایی #رضا_صمدی🎤👌 هدیه نثارشادی شهدای گمنام صلوات

🖊 #آیت_الله_قاضی ره: یک صلوات تبدیل به چنان نوری در عالم برزخ برای مردگان می شود که آنها را از گرفتاریهای آن عالم نجات میدهد. تا می توانید برای اموات خود صلوات بفرستید که چشم انتظارند.

❇️ لحظه به لحظه در انتظار فرج ☑️ مرحوم آقا ابوالفضل قهوه چی پیرمرد متقی و با صفا و اهل توسل بود و از جمله کسانی به شمار می‌رفت که علاقه و ارادت شدیدی به آقای مجتهدی داشت و آقا هم به خاطر پاکدلی و سادگیش شدیداً به او محبت داشتند. آقا ابوالفضل تعریف می‌کرد: ▫️ در ایام ماه مبارک رمضان که آقای مجتهدی در کوه خضر بیتوته کرده بودند، شبی بعد از افطار به خاطر دیدنشان راهی کوه شدم. هنگامی که به ایشان رسیدم، دیدم بیرون از محوطه ی اتاقی که در کوه خضر است نشسته‌اند و مشغول نغمه سرایی و سیر و صفا و توسل به حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستند، من نیز که عاشق و شیفته ی حضرت بودم با دیدن آن حال عجیب و غریب و توسل ایشان به حضرت، منقلب شدم و بسیار گریستم در حالی که پیوسته حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) را صدا می‌کردم. در همین حال یک مرتبه آقای مجتهدی خطاب به من فرمودند: 🔸 آقا ابوالفضل بس است دیگر! آیا چشم حضرت بین داری؟! ▫️ و اشاره ای به سوی ماه کرده و فرمودند: 🔸 اگر چشمش را داری ببین!! ▫️ آن شب قرص ماه کامل بود هنگامی که به آن نظر کردم؛ جمال دلربای حضرت مهدی (روحی فداه) را با یک حالت نیم خیز مثل کسی که می‌خواهد برخیزد زیارت کردم، در حالی که با یک دست ذوالفقار! و با دست دیگر غلاف آن را گرفته و کمی آن را از غلاف بیرون کشیده بودند. سپس آقای مجتهدی فرمودند: 🔸 ببین آقا ابوالفضل، خود حضرت هم لحظه به لحظه در انتظار ظهورند و تا امر فرج اصلاح نگردد، ایشان هم لحظه ای آرامش ندارند. ▫️ به محض اینکه آن صحنه را مشاهده کردم طاقت نیاوردم و بیهوش روی زمین افتادم. ⬅️ لاله ای از ملکوت، جلد اول، صفحه ۳۶۱, 🏷 #امام_زمان_عجّل_الله_فرجه #ظهور #شیخ_جعفر_مجتهدی (ره)

حضرت زهرا در عالم رؤیا به اون عالم فرمود....

▪️مداحی بسیار جانسوز(سینه زنی) ▪️آی مردم آی مردم علی از دنیاتون سیره آی مردم مردم علی بی زهرا میمیره

ماشاء‌الله چه قهرمانانی دارد حزب‌الله ماشاء‌الله چه اقتداری دارد سبحان‌الله ماشاء‌الله این است آغاز راه نصرالله 🎥 حاج محمد رضا طاهری - نحن حزب الله |#استودیویی 🎥 حاج مهدی سلحشور | حاج سید رضا نریمانی 🎥 حاج مهدی رسولی | کربلایی حسین طاهری #⃣ #مقاومت ⬇️ #پیشنهاد_دانلود