#تعطیلات 💠 حال و هوای علمای قدیم ❖ مشاهدات مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید احمد زنجانی از احوالات یکی از علمای قم: ● مرحوم آقا شیخ ابوالقاسم کبیر رحمة‌الله‌علیه از اجلّه علمای قم بود. عملاً مورد قبول عموم بود. خواص و عوام همه تصدیقش می‌کردند. ● همواره مشغول بود یا درس می‌گفت یا مطالعه می‌کرد یا در مطلب علمی فکر می‌نمود یا با طرفی که پیدا می‌کرد به بحث و مذاکره علمی مشغول می‌شد. ● غالباً کتابی در زیر بغلش بود به هر جا که می‌رسید اگر مجلس مقتضی مذاکره علمی بود فوری مسئله‌ای طرح کرده، مشغول تبادل افکار میشد و الا کتاب از زیر بغل بیرون آورده، به مطالعه مشغول می‌گردید. ● حتی در روزهای چهارشنبه عصر در منزل خود مجلس ذکر مصیبت منعقد می‌کرد در عین حال که حاضرین مشغول صرف چای و قلیان بودند او در یک گوشه‌ای مانند هر روز به تدریس و افاده‌ی علم اشتغال داشت. ● فکر روشن و نظر دقیقی داشت. مطلبی را که بین فضلاء القا می‌کرد مادامی که اطراف و جوانب آن را با نظر عمیق تحت مطالعه نیاورده و وزن آن را کاملاً به دست نیاروده، القا نمی‌کرد. ● در ورع و تقوا نمونه گذشتگان بود و در عرفیات نیز بی نهایت دقیق بود. به هر کاری که وارد میشد با کمال سنگینی و متانت قدم می‌گذاشت. خیلی هم بی ادعا و متواضع بود. ذره‌ای در وی آثار منیت نبود. ● آقا سیّد محسن امین شامی در کتاب «اعیان الشیعه» در ترجمه حال او گفته که او بر مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری ترجیح داده میشد، ولی این اشتباه غریبی است. می‌شود گفت که ترجیح دهنده او را خوب شناخته، آقای حائری را نشناخته (چنان که می گوید علی اللهی علی را خوب شناخته، اما خدا را نشناخته). ● باری، آن مرحوم روز جمعه یازدهم ماه جمادی الثانی سال ۱۳۵۳ قمری از دنیا رحلت کرد. تا یک ماه در قم مجالس ترحیم لیلاً و نهاراً، طولاً و عرضاً منعقد گردید. ( ماتوا و عاشوا بحسن الذکر بعدهم). سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نکوئی نبرد 📚الکلام یجرّ الکلام؛ ج۲؛ ص۳۴۵ @madras_emb