#طلبه_یعنی… #به_فکر_طلاب سید علاء از دغدغه شما و حاج کاظم عبدالحسین عزیز برای خرید خانه با من صحبت کرد. وگفت که برای این کار،شخصی داوطلب شده تا مبلغ هفت هزار دینار کویتی بدهد. عزیز من!از شما واین توجهاتتان تشکر می کنم و از خداوند متعال می خواهم به آن شخص بهترین اجر محسنین را عطا فرماید و بر توفیقاتش بیفزاید…درعین حال از قبول این هدیه برای خرید خانه عذر می خواهم؛چون من فقط به اندازه ای احساس نیاز به اموال این دنیا میکنم که با آن استقرار لازم برای انجام مسولیت های دینی ام را فراهم کنم واین غرض با خانه اجاره ای مناسب هم به دست می آید. فرزندانم نیز که هرگز از پدرشان چنین میراثی به ارث نخواهند برد،به او اقتدا کنند که خودش هم از پدرش ملک و خانه ایی به ارث نبرد. اما با توجه به اینکه من نمی توانم مبلغ تبرعی برای خرید خانه را بپذیرم،پیشنهادی درباره چگونگی مصرف آن دارم.وآن اینکه نحوه مصرف این مبلغ تغییر کند؛به این صورت که با این مبلغ زمینی تقریبا نزدیک به حرم ومساجد اطراف آن که مراکز درسی حوزه هستند،ساخته ووقف طلاب متاهل شود؛زیرا طلبه های متاهل از اجاره های روز افزون منزل تحت فشار شدید هستند…به گمان من اگر این فکر را عملی کنیم،الگویی برای موارد مشابه خواهد شد. 📝نامه شهید صدر به یکی از ارادتمندان./(حوزه و بایسته ها،ص۲۵۰) #اختصاصی •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

⭕️دیداری به یاد ماندنی با #مجتهد_شهید خاطره منحصر به فرد مرحوم آیت‌الله یزدی از شهید آیت‌الله سیدمصطفی خمینی #اختصاصی انتشار برای نخستین بار #آیت‌الله_یزدی #پیشتاز_نهضت_اسلامی @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.

🎥واکنش آیت الله خویی قدس سره نسبت به شهادت بعضی از طلاب توسط صدام ملعون. #ناگفته_های_تاریخ #اختصاصی •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#فقه_حکومتی #اختصاصی 📌باید بدانیم دین اسلام،بلکه عموم ادیان،پدیده ایی است،تعیین کننده نقش وحی خداوندی[است]نه آراء افراد و سرنوشت عموم مکلفین به او ارتباط دارد،نه به خود آنها. پس جعل قانون در برابر وحی آسمانی خروج از دین است و مازاد بر اصل عقیده دینی ومازاد بر اصل عبادت...وهمچنین میتواند مازاد بر اصل معاملات و احکام سیاسات مصرحه منصوصه در قرآن یا سنت مکلف با عقلاء مشورت نماید و بحصول شور عمل کند علیهذا قوانین قابل جعل و بررسی فقط همان مازادها است. 🎙نطق آیت الله محمد کرمی رحمه الله در جلسه سوم مجلس خبرگان بررسی قانون اساسی. 💢💢💢 📸 از راست: آیات عظام محمد صدوقی، لطف الله صافی گلپایگانی و محمد کرمی. 💢💢💢 •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#اختصاصی 🌀 سقوط روحانیت؟! 🎥 مردم، متدین‌اند ‼️ برخی آقایان تبلیغ می‌کنند بعد از تشکیل جمهوری اسلامی، روحانیت سقوط کرد!! 📌 کار مشترک رسانه حوزوی مناهج و مرکز فرهنگی رسانه‌ای هنر هدایت 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #دینداری_مردم #انقلاب @Manahejj

💢بررسی حکم《محاربه》: 🔻بخش اول:توضیح تعریف محاربه: ✳️شهيد اول در لمعه بيان می کند:( وهي تجريد السلاح برا أو بحرا ليلا أو نهارا لاخافة الناس في مصر وغيره من ذكر أو أنثى قوي أو ضعيف لا الطليع والردء ولا يشترط أخذ النصاب .). ❇️توضيح عبارت ايشان بدين شرح است که: ¤¤بیان شروط معتبر در محاربه¤¤ در صدق محارب دو عنوان شرط می باشد: 1⃣تجريد سلاح: تجريد از جرد به معنای عريان کردن می باشد ومقصود از سلاح هر آلت ووسيله ايي می باشد که برای جنگ و درگيري تدارک ديده شده يا عرفا در اين مسير استفاده شود(۱) با اين بيان سلاح شامل سلاح سرد وگرم خواهد بود بلکه به هر آلت قتاله اطلاق سلاح خواهد شد. لازم به ذکر است که گروهی از فقها همانند صاحب جواهر علاوه بر تجريد سلاح حمل سلاح را نيز مطرح کرده است(۲)اما باید توجه داشت که اين قيد تنافی با قيد مذکور در کلام شهيد ندارد زيرا آنچه ملاک است اين است که سلاح در مسير ارعاب استعمال شود خواه ارعاب بواسطه حمل آن محقق شود خواه بواسطه اظهار آن(۳). 2⃣-قصد اخافه الناس: اين شرط دارای دو بخش است که نيازمند توضيح می باشند: الف-قصد اخافه: اخافه بر وزن افعاله به معنای ترساندن می باشد وفقها درتحقق ماهيت محارب تنها قصد اخافه را شرط دانسته اند،وطبق ظاهر عبارات فقها قصد اخافه قيد تعليلي برای شهرسلاح می باشد که در اينصورت شهر سلاح برای غير اخافه خارج خواهد شد. ب-الناس: کلمه"ناس"جمع می باشد از اين رو اين توهم را ايجاد می کند که قصد اخافه يک گروه شرط است و قصد اخافه يک فرد داخل در عنوان محارب نخواهد بود اما بايد توجه داشت با وجود آنکه در کلمات فقهای قدماء روشن نشده است که در صدق عنوان محارب اخافه يک فرد نيز کافی است ياخير لکن گروهی از اعلام همانند:شهيد ثاني(۴) صاحب جواهر(۵)و آيت الله فاضل لنکراني(۶) ارعاب وترساندن يک فرد را نيز در تحقق عنوان محارب کافی دانسته اند. حاصل آنکه در صدق محاربه دو عنوان شرط می باشد: اول:شهر السلاح دوم:قصد اخافه ____________ (۱)-ر.ک:العين،ج1،ص419-المحکم والمحيط الأعظم،ج3،ص194 (۲)-ر.ک:جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام،ج41،ص564 (۳)-ر.ک:اسس الحدود و التعزيرات،ص381 (۴)-ر.ک:مسالک الأفهام الی تنقيح شرائع الإسلام،ج15،ص5 (۵)-ر.ک:جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام،ج41،ص564 (۶)-ر.ک:تفصيل الشريعه فی شرح تحرير الوسيله،کتاب الحدود،ص641 #اختصاصی •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

💢بررسی حکم《محاربه》: 🔻بخش اول:توضیح تعریف محاربه: ¤بیان شروط غیر معتبر در محاربه¤ در مقابل شروطي را شهيد در تعريف نفی می کند و بيان می دارد که آنها در صدق عنوان محارب لازم نمی باشند که عبارتند از: 1⃣ تحقق فعل خارج از شهر: فقهای حنفي و حنبلی در تحقق محاربه معتقد هستند که بايد ارعاب بوسيله سلاح در خارج از شهر وآبادي محقق شود و با ارعاب درون شهر عنوان محاربه صدق نخواهد کرد(۱) شهيد در تعريف اعتبار اين شرط را نفی می کند ومی فرمايدکه صدق عنوان محارب در شهر وخارج آن علی السويه است وتفاوتی ندارد. 2⃣مرد بودن: فقهای حنفی مرد بودن را شرط در محارب دانسته اند(۲)وشهيد ثاني رحمه الله نيز اين قول را به ابن جنيد از فقهای اماميه نسبت داده است(۳) طبق عبارت شهيد قدس سره اين شرط نيز در صدق عنوان محارب لازم نمی باشد. 3⃣ قوی بودن: گروهی از فقها همانند محقق حلی در صدق محارب با وجود ضعيف بودن اشکال کرده است لکن در انتها ملتزم شده است که محارب با وجود ضعف نيز صدق می کند(۴)شهيد نيز همانند:علامه حلی(۵) ابتداء بدون بيان تردد معتقد شده است که شخص ضعيف نيز در صورتی که سلاحی را جهت ترساندن مردم بکار بگيرد محارب خواهد بود. 4⃣عدم صدق عنوان بر"طليع"و "ردء": مقصود از"طليع" ديدبانی است که برای محارب ديده بانی می کند ومقصود از"ردء"کسي است که نياز های محارب را بر آورده می کند واصطلاحاً تدارکاتچی محارب می باشد بدون آنکه خود در محاربه دست داشته باشد. فقهای حنفی حکم کرده اند که اين دو دسته نيز ملحق به محارب می باشند(۶) لکن فقهای اماميه از زمان شيخ طوسي(۷)معتقد اند که به اين دسته حکم محارب صدق نمی کند. 5⃣ أخذ نصاب: فقهای عامه در صدق عنوان محارب أخذ مال از ديگري را شرط دانسته اند و فتوا داده اند که هرکس بمقدار مقرر در حد سرقت مالی را از کسي در صحرا بواسطه اسلحه ببرد محارب خواهد بود(۸)أما در مقابل فقهای اماميه اخذ نصاب سرقت را در صدق محارب شرط ندانسته اند بلکه معقتد هستند که محارب بدون اخذ نصاب نيز صادق است البته فقها در خصوص قطع يد محارب در اعتبار أخذ مال به مقدار نصاب اختلاف کرده اند اما اين اختلاف با قول اهل سنت فرق دارد زيرا اهل سنت اصل عنوان محارب را مشروط به أخذ مال می دانند نه تعين حکم قطع يد را. ♻️بعد از آنکه قيود مذکور در تعريف شهيد اول روشن شد لازم است مستند مطالب مذکور روشن شود. _________________ (۱)-ر.ک:المغني لإبن قدامه،ج8،ص288 (۲)-ر.ک:بدائع الصنائع،ج7،ص91 (۳)-ر.ک:مسالک الأفهام الی تنقيح شرائع الإسلام،ج15،صص5و6 (۴)-ر.ک:شرائع الإسلام فی مسائل الحلال والحرام،ج4،ص167 (۵)-ر.ک:قواعد الأحکام،ج3،ص568 (۶)-ر.ک:المبسوط للسرخسي،ج9،ص98 (۷)-ر.ک:الخلاف،ج5،ص466،م10 (۸)-ر.ک:بدائع الصنائع،ج7،ص95 #اختصاصی #پژوهش_طلاب_مدرسه •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

💢بررسی حکم《محاربه》: ♦️بخش دوم:بررسي مستند شروط معتبر در محاربه: 🔘[بخش اول]🔘 1⃣مستند شرط اول:تجريد السلاح: عنوان"سلاح"ازجمله عناوين مستالم در عنوان محارب می باشد لکن می توان برای اثبات اعتبار اين عنوان می توان به دو دليل تمسک کرد: الف:آيه مبارکه:(إِنَّما جَزاءُ الَّذينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ......)[مائده:33]. وجه استدلال بدين شرح است که:صدق عرفی عنوان "حرب"متوقف بر وجود سلاح واستعمال آن است ودر غير اينصورت عرفا عنوان حرب صدق نمی کند. ب:گروهی از روايات وارده در ارتباط با محارب وماهيت آن در موضوع حکم محارب عنوان سلاح را شرط دانسته اند برای مثال در صحیحه محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام وارد شده است که:«من شهر السلاح في مصر من الأمصار....»(1). از اين رو اعتبار بکارگيري اسلحه در صدق عنوان محارب علاوه بر تسالم فقها ظاهر از آيه مبارکه و تصريح صحيحه محمد بن مسلم می باشد. 2⃣مستند شرط دوم: قصد اخافه الناس: همانگونه که گذشت اين شرط دو عنوان دارد:الف إخافه ب-الناس هرکدام از دو عنوان نيازمند اثبات می باشد از اين رو مستند اين شرط را در دو مرحله بررسي می کنيم: [اول]:مستند عنوان"قصد إخافه" در عنوان اخافه در بين اماميه دو قول مطرح شده است: قول اول:قول به اعتبار عنوان "قصد اخافه" اين قول مشهور ديدگاه مطرح شده در بين اماميه می باشد. قول دوم:قولی در مقابل قول مشهور است که قائلی به آن جز شهيد ثاني رحمه الله در شرح لمعه يافت نمی شود ايشان در شرح لمعه معتقد اند که قصد اخافه در عنوان معتبرو لازم نمی باشد(2). صاحب رياض رضوان الله تعالی عليه در اثبات قول اول سه دليل را مطرح می کند: أول:اتفاق وتسالم فقهای اماميه بر اعتبار قيد مذکور در عنوان محارب. دوم:عدم صدق عرفی عنوان محارب در آيه بدون قصد اخافه توضيح آنکه: حرب در مقابل صلح وسلم است از اين رو در عنوان حرب دشمنی أخذ شده است و ادنی مرتبه دشمنی ترساندن می باشد به همين جهت در عنوان محارب ترساندن لازم است. سوم:روايت علی بن جعفر سلام الله عليهما،ايشان از امام کاظم عليه السلام سوال کرده است:« عن رجل شهر إلى صاحبه بالرمح و السكين‏؟»در پاسخ به ايشان امام کاظم عليه السلام فرموده اند:« إن كان يلعب فلا بأس»(3).(4). وجه استدلال به اين روايت تمسک به مفهوم شرط در روايت می باشد به اين بيان که "إن لم یقصد اللعب فيثبت البأس" ودر صورت نفی لعب و اثبات جديت لازم می آيد که ادنی مرتبه جديت در محاربه ترساندن می باشد. در مقابل اين سه دليل شهيد ثاني در شرح لمعه تمسک به عموم آيه مبارکه 33 سوره مائده تمسک کرده است لکن بايد توجه داشت که اين دليل محل إشکال است زيرا در دليل دوم صاحب رياض روشن شد که در موضوع محاربه عرفاً ترساندن أخذ شده است از اين رو آيه تخصصاً شامل فرض غير ترساندن يعني مراتبه ادنای از ترساندن همانند شوخی کردن ولعب نمی شود. وبايد توجه داشت که مراتب اعلای از ترساندن همانند قصد قتل را بطريق اولی شامل می شود . [ب]:مستند عنوان"الناس": ذيل اين عنوان لازم است متعرض به پاسخ دو سوال مهم شويم: اول:آيا در عنوان ناس اسلام أخذ شده؟ دوم:آيا إخافه يک شخص نيز مصداق إخافه ناس می باشد؟ (((پاسخ به سوال اول))): در کلام مشهور فقهای اماميه عنوان"ناس"بعنوان مضاف الیه برای اخافه مطرح شده است(5)درمقابل تعبير مذکور سه تعبير ديگر نيز مطرح شده است: الف-عدم ذکر عنوان "ناس"و تقييد إخافه به مکان خاص اين تعبير را می توان از عبارت شيخ مفيد رضوان الله تعالی علیه استفاده کرد ايشان در بيان شرط اصلی محاربه می نويسد:«اذا جردوا السلاح فی دار الإسلام»الخ(6) همين تعبير را نيز سلار با کمی تفاوت مطرح کرده است(7). ب- ذکر عنوان"ناس"وتقييد آن به خصوص مسلمانان اين روش تعبير در عبارات فاضل اصفهانی در کشف اللثام يافت می شود ايشان در تعريف محارب نوشته است:«جرّده لإخافة الناس المسلمين»(9). ج-عدم ذکر عنوان "ناس"ومطرح کردن خصوص عنوان "مسلمين"اين روش تعبير از مسأله در کلمات فاضل صيمري مطرح شده است(10). ظاهر از ادله اولويت تعبير مذکور در کلمات مشهور اماميه است زيرا خصوصيتي در مسلمان ياد دار الإسلام از ادله استفاده نمی شود بلکه آنچه از ادله محارب استفاده می شود اين است که جنگيدن با هرشخصي که شارع حکم به حقن دم ايشان کرده است موجب صدق عنوان "يحاربون الله و رسوله"خواهد شد خواه شخص مسلمان باشد يا از اهل ذمه در ارض اسلام باشد يا در دار الکفر زيرا عرفاً جنگ باشخصي که تحت حمايت وحفظ کسي است جنگ با شخص حافظ و حامی است واهل ذمه مثلاً شرعاً تحت حمايت قانونی شارع می باشند به همين سبب جنگ با آنها جنگ با شارع نيز قلمداد می گردد. #اختصاصی #پژوهش_طلاب_مدرسه •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

💢بررسی حکم《محاربه》: ♦️بخش دوم:بررسي مستند شروط معتبر در محاربه: 🔘[بخش دوم]🔘 (((پاسخ به سوال دوم))): همانطور که گذشت در صدق عنوان محارب با اخافه يک شخص کلامی از قدما نقل نشده هرچند از عبارت شهيد ثانی در مسالک اين مسأله فهميده می شود. برای اثبات مدعای شهيد ثانی دو دليل مطرح شده است: الف –استدلال صاحب جواهر: صاحب جواهر درمقام استدلال واثبات صدق محاربه با اخافه يک فرد می نويسد: عنوان محاربه با قصد افساد فی الأرض تحقق می يابد از اين رو اگر اخافه يک شخص به گونه ايي باشد که مقرون به اين قصد باشد عنوان محاربه صدق خواهد کرد(11). ب-استدلال آيت الله فاضل رحمه الله : مرحوم آيت الله فاضل لنکرانی قدس سره نيز در مقام استدلال می نويسد:« ترساندن يك نفر در صدق عنوان كافى است؛ زيرا اگر فردى انسانى را بى‌جهت آزار دهد، در تعبير فارسى مى‌گويند: فلانى مردم آزار است. مردم آزارى مقيّد به آزار دادن گروه و جمعيّت نيست؛ به آزار يك نفر نيز صدق دارد. إخافة‌الناس نيز به ترساندن يك نفر صادق است»(12). با اين دو دليل می توان مدعای شهيد ثانی رحمه الله را اثبات کرد اما وجه دوم خالی از اشکال نيست زيرا عنوان"اخافة الناس"عنوان مأخوذ در دليل نمی باشد تا با صدق عرفی آن بر يک نفر حکم داده شود بلکه اين عنوان از عناوین مأخوذ در کلام فقها است از اين رو بايد بررسي شود که ملاک و موضوع حکم محارب در روايات شامل يک نفر می شود يا خير؟ از اين رو بيان صحيح همان بيان صاحب جواهر است که با بررسي صدق موضوع دليل بر إخافه يک نفر حکم را شامل فرض مورد بحث کرده است . حاصل آنکه در اخافه اخافه مجموعه ايي از مردم شرط نمی باشد. _____________ (1)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏7، ص: 248-الإستبصار فيما اختلف من الأخبار، ج‏4، ص: 257 (2)-الروضة البهية فی شرح اللمعه الدمشقيه،ج2،ص384 (3)-قرب الإسناد (ط - الحديثة)،ص: 258 (4)-رياض المسائل فی تحقيق الأحکام بالدلائل،ج16،ص150 (5)-ر.ک: ‌موسوعة ابن إدریس الحلي،ج ١٣،ص ٢٥١- شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام،ج٤،ص١٦٧ (6)-المقنعه،ص804 (7)-المراسم فی الفقه الإمامي،ص251 (9)-کشف اللثام عن قواعد الأحکام،ج10،ص634 (10)-غاية المرام فی شرح شرائع الإسلام،ج4،ص350 (11)-جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام،ج41،ص564 (12)-آيين کيفري اسلام،ج3،ص326-تفصيل الشريعه،کتاب الحدود،ص641 #اختصاصی #پژوهش_طلاب_مدرسه •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

💢بررسي حکم 《محاربه》: 🔻بخش سوم:بررسي ونقد مستند شروط غير معتبر در محاربه: 💠بيان نکته مقدماتی: همانطور که سابقاً گذشت دو شرط"تجريد السلاح"و"إخافة الناس"دارای مستند قوی وشرط در عنوان محاربه می باشند لکن با اين وجود سوالی باقی می ماند که:آيا فزون بر دو شرط ذکر شده 5شرط مطرح شده در کلام بررخی از فقها نيز معتبر می باشد يا خير؟ قبل از پاسخ به اين سوال به عنوان پيش نياز و مقدمه بايد گفت که: با بررسي ادله باب محاربه روشن می شود که شارع مقدس با وجود آنکه در مقام بيان شروط و امور دخيل در محارب بوده است چيزي جز دو شرط مطرح شده را معتبر ندانسته است يا به عبارتی دقيق تر جز دو شرط مذکور از بيانات شرعی استفاده نمی شود از اين رو با تمسک به اطلاق مقامی موجود در ادله محاربه عدم شروط ديگر را می توان نتيجه گرفت. به همين دليل فقهايي که قصد دارند شرطي را از شروط پنجگانه را اثبات کنند بايد دليلی دال بر تقييد اطلاق اقامه بکنند لذا برای حل سوال با يد بررسي شود که چه مقيدي را نسبت به اطلاق ادله مطرح کرده اند؟ يا از اساس اطلاق را قبول دارند يا خير؟ برای روشن شدن اين سوالات به بررسي دليل هر شرط به صورت مستقل می پردازيم: 💠بررسي مستندات شروط غير معتبر در محاربه: 1⃣بررسي دليل اعتبار تحقق محابه در خارج از شهر: همانطور که گذشت اين شرط را فقهای حنفی و حنبلی مطرح کرده اند،ابن قدامه مقدسي در کتاب خود برای اثبات مدعای مذکور دو دليل را مطرح می کند: اول:« الْوَاجِبَ يُسَمَّى حَدَّ قُطَّاعِ الطَّرِيقِ، وَقَطْعُ الطَّرِيقِ إنَّمَا هُوَ فِي الصَّحْرَاءِ»[1] اين استدلال همانگونه که روشن است مشتمل بر دو مقدمه می باشد: صغری:حد مخصوص برای قطع طريق است کبری:قطع طريق عنوانی برای اظهار سلاح در خارج از آبادي است نتیجه:پس حد مخصوص برای اظهار سلاح در خارج از آبادي است در نقد اين استدلال می توان گفت که: صغرای استدلال مذکور محل اشکال می باشد زيرا موضوع حد مخصوص از ادله شرعيه مطرح شده روشن می شود وبا بررسي ادله اختصاص حکم به قطاع طريق بی دليل می باشد از اين رو اظهار سلاح در آبادي نيز باقی در دائره آيه محاربه و روايات آن می باشد. دوم:« مَنْ فِي الْمِصْرِ يَلْحَقُ بِهِ الْغَوْثُ غَالِبًا، فَتَذْهَبُ شَوْكَةُ الْمُعْتَدِينَ، وَيَكُونُونَ مُخْتَلِسِينَ، وَالْمُخْتَلِسُ لَيْسَ بِقَاطِعٍ، وَلَا حَدَّ عَلَيْهِ»[2] اين استدلال ابن قدامه می تواند وجه دومی برای عدم صدق عنوان"قطع طريق"بر محارب در آبادی می باشد به همین سبب اشکال سابق نيز بر آن وارد می باشد که اساساً دليل بر اختصاص حکم به عنوان قطاع طريق نداريم. علاوه بر اين اشکال دليل مذکور اشکال ديگري را دارد وآن اين است که اگر مناط حکم شوکت و قدرت محارب باشد بايد اين عنوان را دخيل در حکم بدانيم نه آنکه عنوان قطع طريق را داخل در حکم بدانيم. ♻حاصل آنکه دليلی بر اثبات اين شرط نداريم و عنوان محارب بر اظهار سلاح داخل عمران و خارج آن صدق می کند. _________________ [1]-المغني،ج9،ص144 [2]-همان #اختصاصی #پژوهش_طلاب_مدرسه •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi