📜📜📜🌿🌹🌿🌹🌿📜📜📜 #خطبه123 #بند_اول: «هرکدام از شما در صحنه نبرد با دشمن، در خود شجاعت و دلاوری احساس کرد و برادرش را سست و ترسو یافت، به شکرانه این برتری باید از او دفاع کند آنگونه که از خود دفاع میکند زیرا اگر خدا بخواهد او را چون شما دلاور و شجاع گرداند» #سؤال1⃣: آیا شجاعت در برابر دشمن متوقف بر تهذیب نفس است ؟ #سؤال2⃣: اگر خدا کسی را شجاع قرار نداده است پس ترس و فرار او از صحنه نبرد، طبیعی است. پس چرا این‌همه عذاب در صورت فرار ، تعریف شده است؟ #جواب : ✍ افعال خداوند گر چه همه از روى حکمت است، با این حال کسى که از مواهب بیشترى برخوردار شده است، باید به شکرانه آن، دیگران را هم زیر چتر آن موهبت قرار دهد تا عملاً شکر نعمت را به جاى آورده باشد. ⬅️از سوى دیگر، اگر همکارى و هماهنگى تنگاتنگ در میان نفرات لشکر نباشد، همه آسیب مى بینند، زیرا دشمن به آن بخشى که احساس مى کند، ضعیف تر است حمله مى کند، هنگامى که آن را در هم شکست، دور مى زند و بقیه را در حلقه محاصره قرار مى دهد. ↩️بنابراین علاوه، بر مسأله شکرانه، سیاست جنگى نیز ایجاب مى کند که بخشهاى نیرومندتر لشکر، مراقب بخشهاى ضعیف تر باشند و در حمایت و دفاع از آنان، کوتاهى نکنند، که ضربات بر خود آنان وارد خواهد آمد. 🖇بخصوص این که : اگر دشمن بتواند بخشى از لشکر را از کار بیندازد، ضربه سنگینى بر روحیه دیگران وارد مى شود. امام در مشورتی که در #خطبه134 به خلیفه دوم داده بودند فرمودند : «هرگاه خود به جنگ دشمن روی و با آنان روبرو گردی و آسیب بینی، مسلمانان تا دورترین شهرهای خود دیگر پناهگاهی ندارند و پس از تو کسی نیست تا بدان روی آورند» #سؤال3⃣: چرا خود امام در این جنگهای سخت شرکت می کردند؟ #سؤال4⃣:چرا امام فرموده بودند پس از تو کسی نیست تا مردم بدان روی آورند؟ #سؤال5⃣: آیا واقعاً در آن زمان در صورت کشته شدن خلیفه دوم در جنگ کسی نبوده تا پناه مردم باشد؟ #جواب : ✍ آنچه امام مى فرماید این است : «اگر تو خود به سوى دشمن حرکت کنى و در میدان نبرد با آنها رو به رو شوى و مغلوب گردى پناهگاهى براى مسلمین در شهرهاى دور دست باقى نمى ماند، و (در این شرایط) بعد از تو کسى نیست که به او مراجعه کنند» 🔖اشاره به این که هر گاه تو در میدان جنگ کشته شوى تا مردم بخواهند با دیگرى بیعت کنند جامعه اسلامى فاقد مرکزیّت مى شود و مناطق دور دست که از همه جا‌ آسیب پذیرترند متلاشى مى شود، سپس به سایر بلاد سرایت خواهد کرد. 💯اینکه امام خودشان در جنگها شرکت میکردند ۳ دلیل داشت: 🔻۱. اساساً مقایسه حضرت با دیگران غلط و قیاس مع الفارق است. 🔻۲. عمر خودش دنبال جنگ برای کشورگشایی بود ولی حضرت اصلاً با بیگانگان جنگ نکرد. 🔻۳. هر سه جنگ ایشان داخلی بود و تحمیلی: ▪️یکی با طلحه و زبیر در جنگ جمل ▪️یکی با معاویه در صفین برای آزاد کردن شام ▪️و سوم با خوارج شورشی در نهروان #سؤال6⃣: چرا مقایسه ی حضرت با دیگران، قیاس مع الفارق است؟ #سؤال7⃣: در بحث حکومتداری ، نباید دلایل را جستجو کرد؟ #سؤال8⃣: یعنی توصیه ی‌ حضرت، برای موارد کشورگشایی و جنگ با بیگانگان بوده است؟ #جواب: ✍ اولاً: در اینکه تمام معصوم را نباید با هیچ کس مقایسه کرد شکی نیست حتی حضرت خودشان در نهج البلاغه در جنگ صفین درباره امام حسن علیه السلام که بی مهابا به صفوف دشمن حمله می کردند فرمودند: " این جوان را بگیرید می ترسم شهید شود و..." 👈ثانیاً: در یک مورد در نهج البلاغه حضرت از حضور در خط مقدم خودداری و فرماندهان را دستور دادند که پیشقدم شوند. ⏪و در توضیح علت اینکار لزوم حفظ جان رهبر را متذکر شدند که اگر او کشته شود سربازان دشمن! جرأت پیدا می کنند و روحیه سربازان خودی تضعیف خواهد شد. (#خطبه119) 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜 خطبه۱۱۹ 📣(پس‌ از جنگ صفین و نهروان در سال ۳۸ هجری مردم را برای سرکوبی معاویه فراخواند،سکوت‌ کردند. فرمود شما را چه شده آیا لال‌ هستید؟ گروهی گفتند: ای‌ امیرالمومنین! اگر تو حرکت کنی با تو حرکت می کنیم.) 1⃣ علل نكوهش كوفيان. ♦️شما را چه می شود؟ هرگز راه رستگاری نپوييد! و به راه عدل هدايت نگرديد! آيا در چنين شرايطی سزاوار است از شهر خارج شوم؟ هم اکنون بايد مردی از شما که من از شجاعت و دلاوری او راضی و به او اطمينان داشته باشم، به سوی دشمن کوچ کند. 2⃣ مسووليتهای رهبری ♦️ و برای من سزاوار نيست که لشکر و شهر و بيت المال و جمع آوری خراج و قضاوت بين مسلمانان، و گرفتن حقوق درخواست کنندگان را رها سازم، آنگاه با دسته ای بيرون روم، و به دنبال دسته ای به راه افتم، و چونان تير نتراشيده در جعبه ای خالی به اين سو و آن سو سرگردان شوم! من چونان محور سنگ آسياب، بايد بر جای خود استوار بمانم تا همه امور کشور، پيرامون من و به وسيله من به گردش در آيد. اگر من از محور خود دور شوم مدار آن بلرزد و سنگ زيرين آن فرو ريزد! به حقّ خدا سوگند که اين پيشنهاد بدی است! به خدا سوگند! اگر اميدواری به شهادت در راه خدا را نداشتم، پای در رکاب کرده از ميان شما می رفتم، و شما را نمی طلبيدم، چندان که بادِ شمال و جنوب می وزد؛ زيرا شما بسيار طعنه زن، عيب جو، رويگردان از حق، و پر مکر و حيله ايد. مادام که افکار شما پراکنده است فراوانی تعداد شما سودی ندارد. من شما را به راه روشنی بردم که جز هلاک خواهان، هلاک نگردند؛ آن کس که استقامت کرد به سوی بهشت شتافت و آن کس که لغزيد در آتش سرنگون شد. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه119 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

•┈┈••••✾•✨🌿🌺🌿✨•✾•••┈┈ #خطبه119 #سؤال: در #بند_دوم حضرت می فرمایند : مادام که افکار شما پراکنده است،فراوانی تعداد شما سودی ندارد. منظور چیست؟ #جواب: ✍یعنی درست است که جمعیت ظاهری شما خیلی زیاد است ، اما چون اتحاد ندارید بر محور ولایت من و اختلاف دارید ، انگار که اجتماع مردگان باشید . ⁉️چه خاصیت و فایده ای دارد ؟ 💯کثرت جمعیت وقتی اثر دارد که این جمعیت همه وحدت کلمه داشته باشند و بتوانند همه با هم بار بزرگی را با محوریت ولی و امام جامعه بردارند . ⏪اما اگر صدهزار نفر در یک کوچه حتی عبور کنند و ماشینی که در برف گیر کرده را یک عده از جلو و یک عده هم از عقب و مخالف هول بدهند ، این ماشین هیچ وقت تکان نخواهد خورد . ↩️اجتماع کثیری از مردم در جامعه وقتی ارزش دارد که وحدت بین آنها باشد . 🖇افکار واحد ، عقیده و آرمانهای واحد و اقدام واحد با محوریت امام داشته باشند و الا انگار یک میلیارد نفر مرده در یک جا جمع شده باشند ، هیچ اثر دیگری ندارد. 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع •┈┈••••✾•✨🌿🌺🌿✨•✾•••┈┈؛