⚠️ حوزه زنان تفرج‌گاه علوم انسانی است! مهدی تکلّو من اهمیت‌یافتگی موضوع و مسئله زن را مفید می‌دانم. بخشی از این رویه‌، طبیعی است و نشان از حرکت به‌سوی غایتی می‌دهد که من آن را با تعادل جنسیتی و جامعه متعادل توصیف می‌کنم. اما فارغ از این فرصت باید از تهدیدها هم گفت. من احساس می‌کنم بخشی از این اهمیت‌یافتگی در این حوزه با نوعی اقلیت‌پنداری قشری از زنان مصادف و مقارن است. به این معنا که در ذهن نخبگان و نظرورزان جامعه این توجه شکل می‌گیرد که «مسائل مربوط به قشری از جامعه به نام زنان هم اهمیت دارد، من هم چیزی بگویم و بنویسم!». این نقطه که زنان قشری در کنار همه‌ی اقشار و اصناف جامعه تصور می‌شوند که دست بر قضا با مسائلی هم مواجه هستند، آغاز بازتولید دردسرهای ریشه‌دار تاریخی آن‌ها است؛ چرا که درب را بر همان پاشنه‌ی مسبوق به سابقه می‌گرداند. در این وضعیت که زن شیئیت پیدا کرده و موضوع اطلاق هویت قشری قرار می‌گیرد، مقوله جنسیت نه به عنوان یک واقعیت انسان‌شناسانه و نفس‌شناسانه و نه حتی به مثابه‌ی یک منظر تحلیلی انتقادی، بلکه به عنوان یکی از همه‌ی پدیده‌های اجتماعی موجود، زیر تیغ اندیشمندان و اهالی فکر و علوم انسانی قرار می‌گیرد. به همین نسبت به زنان هم به‌نحو طبیعی و ناخودآگاه نگاه قشرشناسانه می‌شود. من این حوزه را دیگر حوزه‌ی تخصصی نمی‌دانم؛ این «تفرج‌گاه» علوم انسانی است. برخورد صنفی، قشری و اقلیت‌پندارانه ریشه‌ی تمام استضعاف‌ها و گرفتاری‌های زنان بوده و است و نوع ورود اهالی علوم انسانی که با این حوزه به صورت تفننی و نه به صورت تخصصی، بدون شناخت دقیق پرسش‌های اصلی مواجهه می‌کنند، باز سر از همین نقطه‌ی انحرافی در‌می‌آورد. حوزوی‌ها و دانشگاهی‌ها همان‌طور که راجع به کارگران، حکمرانی، فضای مجازی،‌ محیط زیست یا هر موضوع دیگری اظهار نظر و موضع‌گیری می‌کنند، زنان را هم موضوع شناخت کرده و به نظرورزی می‌پردازند. مادامی که مقوله‌ی جنسیت تنها در ساحت شناخت انسان و نحوه‌ی تحقق انسانیت قرار نگرفته و عامل تمایز‌آفرین میان زن و مرد تلقی نگردد، هر حرف درستی خطا و موضع خوبی غلط است. آسیب جدی‌تر اما «کلی‌گویی» است. مردانِ «دور» از موضوع زن و جنسیت که با ارتکازات عرفی و با ذهنیت‌های از پیش‌شکل‌گرفته، پا در این وادی می‌گذارند و گویی می‌خواهند از نوعی عذاب وجدان درونی یا مسئولیت اجتماعی رهایی یابند، غالباً با اظهار فضل‌های کلی، تشریفاتی و شعاری صحنه را مشوش‌تر و انتزاعی‌تر می‌کنند. آن‌ها فکر می‌کنند دارند گره‌ها را باز می‌کنند، حال آن‌که در حقیقت بازی کردن با گره‌ها به کورتر شدن آنها می‌انجامد. مردانی که با حوزه زنان بدون شناخت مستقیم‌تر و بدون اطلاع و دانش تخصصی (من وراء حجاب) تعامل می‌کنند غالباً به پرسش‌های غیراصیل، قدیمی، منقضی‌شده و بسیط التفات دارند و جز تورم ادبیات کلی‌گویانه، زینتی و سرگیجه‌آور رهاوردی نخواهند داشت. با این وضعیت باید مقابله کرد. با این وضعیت که «من هم کتابی در مورد زنان بنویسم و از منظر خودم تکلیف آن‌ها را یکسره کنم» باید مقابله کرد. این حوزه تفرجگاه و ساعت استراحت و ساحت فراغت اندیشه نیست و جور دیگر و با جهازی دیگر باید به آن وارد شد. @Mahdi_Takallou

📣 حوزه علمیه خواهران الزهرا(سلام‌الله‌علیها) شهر ری با همکاری دبیرخانه کنگره بین‌المللی اندیشه‌های قرآنی امام خامنه‌ای (دام‌ظله) برگزار می کند: ✅ «زوجیت در اندیشه قرآنی مقام معظم رهبری مدظله العالی از نظام تکوین تا نظام اجتماعی» ✅ارائه دهنده: جناب آقای مهدی تکلو پژوهشگر علوم اجتماعی 🗓 زمان برگزاری: سه شنبه 18بهمن ماه - ساعت: 9 صبح 🏢مکان: شهر ری، خیابان قم، حوزه الزهرا(سلام‌الله‌علیها)، سالن همایش‌ها 🔰 سایت کنگره 👇 http://hamayesh.miu.ac.ir/khamenei/fa/ 🔰 کانال کنگره 👇 https://eitaa.com/khamenei_qorani @alzahra_pazhohesh_rey

📆 از صبح سیزده بهمن (مانند چنین روزی) مردم برای دیدار و ملاقات با امام به مکان اسکان امام هجوم آوردند. فشار جمعیت بسیار بالا بود و زنان در کنار مردان حاضر بودند. برای اداره بهتر جمعیت، صبح برای حضور مردان و عصر برای حضور زنان اختصاص یافت. با این حال فشار چنان زیاد بود که مرتب افرادی بیهوش می‌شدند. مثلا روز دوم چند ده نفر از بانوان غش کردند. ♦ شورای انقلاب مطلب حضور پرشور زنان و ماجرای بیهوشی و... را به امام انتقال دادند و پیشنهاد کردند دیدار بانوان با امام متوقف شود. اما امام فرمود: «شما فکر می‌کنید اعلامیه‌های من یا سخنرانی‌های شما شاه را بیرون کرد؟ شاه را همین بانوان بیرون کردند! چرا می‌خواهید ملاقات‌شان را قطع کنید؟ بروید وسیله‌ی آسایش‌شان را فراهم کنید». 🔰 شاید اگر به مدیریت بسیاری از آقایان در طول این مسیر تاریخ نگاه کنیم، نسبت به زنان همین‌گونه برخورد شده. به جای آنکه امکان حضور و رفع مشکلات آنان فراهم شود، با نادیده گرفتن آنها و پاک کردن صورت مسئله درصدد مدیریت بوده‌اند و بوده‌ایم. چیزی درست در جهت خلاف مطالبه خمینیِ امام! 📚 منبع: کتاب برای تاریخ می‌گویم، ص36 🏫 مدرسه تاریخ‌اندیشی قصص 🆔 @qasas_school

شوری تو نهضت نبود.‌‌. این همه عزت نبود دریای نعمت نبود «اگر که زینب نبود» نفس محمود کریمی گرم

📲 #ببینید | زن، پیشتاز انقلاب اسلامی ۱۳۸۲/۰۵/۲۵ لینک عضویت 📱 @mesbahyazdi_ir

در دهه‌ی پنجم انقلاب اسلامی و پس از گذشت دهه‌ها از شروع قیام و حرکت زن مسلمان ایرانی، هنوز این سوال مطرح می‌شود که «آیا امکان الگوبرداری از حضرت زهرا (س) وجود دارد؟!». به نظرم کسی به اشتباه دکمه Reset را فشار داده است.

این بخش از بحث هم جالب است واقعا. وجه کمالی حضرت زهرا (س) به حضرت مریم (س) در جمع بین نقش‌ها معرفی شده است! مرحبا به این ترکیب «پرسش و پاسخ»!

🔹️نخستین جلسه از کارگاه ادبیات روایت زن انقلاب اسلامی استاد،:مهدی تکلو 🔶️محور بحث:ادبیات زن انقلاب اسلامی 🔴چهارشنبه ۱۹ بهمن ماه ساعت ۱۴ الی ۱۶ 📍مکان:میدان فلسطین،پژوهشکده باقرالعلوم 🆔️ @ammar_ensani

مطالبه در صف انتظار! چند وقت پیش بود که پایم به مطب دکتر زنان باز شد. توی مطب جای سوزن انداختن نبود. در چنین جاهایی هم که تا نوبتت بشود، دست کم باید سه چهار ساعتی توی اتاق انتظار بنشینی. نشستم روی صندلی و کمی چشم چرخاندم توی مطب. خانم های باردار زود خسته می شدند و مدام دست به کمر توی مطب قدم می زدند. بچه ها هم که یکسره از سر و کول مادرشان بالا می رفتند و بهانه می گرفتند. دیگر بماند یک وجب هم نبود که دو رکعت نماز ناقابل به بدن مبارک بزنی. همین طور که این فکرها توی سرم می چرخید، چند تا خوراکی از توی کیفم درآوردم و به طرف بچه ها رفتم تا قدری آرام بگیرند. اما دلم به همین مقدار راضی نبود. منشی دکتر هم که از آن اعصاب ندارها بود و جرات نمی کردی بهش بگویی بالای چشمت ابروست! توی دلم گفتم، نصیحت تو باشد آخر سر. بالاخره نوبتم شد و پایم به اتاق پزشک باز شد. دکتر با لبخند ازم استقبال کرد و دلم به کاری که توی سرم بود، بیشتر گرم شد. تا خودکارش را برداشت و سراغ مشکلم را گرفت، نفس عمیقی کشیدم و گفتم:« اول یه موضوع عمومی رو می‌خوام بهتون بگم بعد بریم سراغ خودم!» سرش را بالا آورد و گفت:« در خدمتم.» معطل نکردم و گفتم:«دکتر جان! مطب به این زیبایی دارید، خودتون هم که گلی از گل های روزگارید، حیف نیست مریضاتون این قدر توی سالن انتظار اذیت بشن!؟» با تعجب گفت:« چی شده منشی حرفی زده؟» گفتم:« نه! گوشه‌ی سالن انتظار مطب شما خالیه! با یه موکت و یه تیکه پارتیشن می تونید خدمت بزرگی در حق بیمارهاتون بکنید. این جا کلی خانم باردار هست که خودتون بهتر می دونید نشستن چه قد براشون سخته یا کلی مادر شیرده و بچه کوچیک که جایی ندارن بچه رو بذارن و می تونن روی همون موکت حداقل پایی دراز کنن و نفسی بگیرن!» گفت و گویمان چند دقیقه ای ادامه پیدا کرد، تا رسیدیم به نقطه تفاهم. قرار شد در اولین فرصت پیگیر شود و من هم در نوبت بعدی دنباله کار را بگیرم. پ.ن: چند هفته بعد که رفتم، مطب دکتر جان مزین به اتاق مادر و کودک شده بود. @koookhak

تقسیم‌بندی الگوهای هویتی زن بر اساس دوگانه خانه-جامعه موجب تثبیت هر چه بیشتر این دوگانه می‌شود؛ درحالیکه این دوگانه اساساً محصول جهان انقلاب اسلامی نیست. یعنی اگر گفتید زن شرقی زن خانه‌نشین است و زن غربی زن فعال اجتماعی است و زن انقلاب اسلامی هر دو را «جمع» کرده است، به مستهجن‌ترین حالت ممکن طرح انقلاب اسلامی را در مورد زنان خراب کرده‌اید. @Mahdi_Takallou

⭕️ قرائتی مهجور از انقلاب اسلامی! 🔸بارها شده برخی دوستان از نگارنده پرسیده اند که برای شناخت گفتمان و مفاهیم و چرایی وقوع انقلاب اسلامی چه کتاب‌هایی بخوانیم. همواره یک پاسخ داشته ام؛ امام امام امام. بهترین مفسر انقلاب اسلامی بنیان گذار آن است. 🔸برخلاف تصور بسیاری از ماها ، امام، انقلاب را براندازی یک #حکومت_ملحد و بی‌دین، و استقرار #نظام_دینی نمی‌دانند! ایشان به صراحت معتقدند که مردم، قرائتی از اسلام را - با نثار جان و مال‌شان - کنار زدند و قرائت #ضد_ظلم از دین را بر مسند نشاندند. امام دعوا را بین دو قرائت از اسلام می دید. امام نوک تیز حملات خود را به سمت تحجر، مقدس مابی و واپسگرایی گرفته بود. مفاهیمی که با قاطعیت می گویم بخشی از نیروهای به‌اصطلاح انقلابی آلوده به آن هستند. 🔸 افراد و جریاناتی که دقیقا ادامه همان خطی هستند که سرمایه داری به علاوه هفده رکعت نماز را اسلام(اسلام سرمایه داری) می نامیدند. ادامه همان جریانی هستند که محمد رضا را شاه شیعه(اسلام سلطنتی) می دانستند و خروش بر آن را حرام. ادامه همان خطی هستند که امام بی رحمانه صفاتی چون «احمق و بی شعور» و « مارهای خوش خط و خال» نثارشان کرد. اسلامی که ما برایش دهها هزار نفر شهید داده ایم؛ اسلامی است که در آن عبادت با عدالت و معنویت با مسئولیت همراه است. 🔸 امام در پاسخ کوتاه - و در عین حال بسیار مهم و کلید‌ی‌ای که به سید حمید روحانی (رئیس وقت مرکز اسناد انقلاب اسلامی) در باب تاریخ نگاری انقلاب می‌دهند، اینچنین تفسیر تاریخی و ماندگار خود را از انقلاب اسلامی مردم و مستضعفین در سال 57 بیان می دارند: 🔹 «شما باید نشان دهید که چگونه مردم، علیه ظلم و بیداد، تحجر و #واپسگرایی قیام کردند و فکر اسلام ناب محمدی را جایگزین تفکر #اسلام_سلطنتی، #اسلام_سرمایه_داری، اسلام التقاط و در یک کلمه اسلام امریکایی کردند. شما باید نشان دهید که در #جمود حوزه‌های علمیه آن زمان که هر حرکتی را متهم به حرکت #مارکسیستی و یا حرکت انگلیسی می‌کردند، تنی چند از عالمان دین باور، دست در دست #مردم کوچه و بازار، مردم #فقیر و زجر کشیده گذاشتند و خود را به آتش و خون زدند و از آن پیروز بیرون آمدند. 🔹 شما باید به روشنی ترسیم کنید که در سال ۴۱، سال شروع انقلاب اسلامی و مبارزه #روحانیت_اصیل، در مرگ آباد #تحجر و #تقدس‌مآبی چه ظلم‌ها بر عده‌ای روحانی پاک‌باخته رفت، چه ناله‌های دردمندانه کردند، چه خون دلها خوردند، #متهم به #جاسوسی و #بی‌دینی شدند ولی با توکل بر خدای بزرگ کمر همت را بستند و از تهمت و ناسزا نهراسیدند و خود را به توفان بلا زدند و در جنگ نابرابر ایمان و کفر، علم و خرافه، روشنفکری و #تحجرگرایی، سرافراز- ولی غرقه به خون یاران و رفیقان خویش- پیروز شدند.» 🔸 چند سخنران انقلابی و مشهور را سراغ دارید که این تعریف از انقلاب اسلامی را ارائه دهد؟ چند نویسنده را می یابید که این خوانش از انقلاب اسلامی را تقریر کند؟ چند کانال و سایت منتسب به جریان انقلابی را یافت می کنید که اساسا به این چند غیریت اساسی گفتمان امام در ایام پیروزی انقلاب بپردازند؟ تحریف امام که رهبری هشدار آن را داد فقط توسط اصلاح طلبان و هاشمیستها رخ می دهد؟ آیا آن سیلی ای که رهبری فرمودند در اثر تحریف مکتب امام ملت ایران خواهد خورد امکان ندارد به دست امثال ما زده شود؟ تا کی قرار است گفتمان امام در مهجوریت خودساخته ما اسیر بماند؟ بشکنید و بشکنیم. این قفس های لعنتی سانسور امام را می گویم. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

«به نظر من، نقش زن هرچه برجسته شود، خيلى بهتر است. زن‌های ما مظلومند. من راجع‌به زن حرف‌های زياد و بحث‌های فراوانى دارم. مسأله‌ى زن واقعا مسأله‌ی مهمی است. اصل نقش زن در خانواده، در اجتماع، ارزش و اهمیت زن و امورى از اين قبيل، چيز‌هایی است كه ما حقيقتا به آن‌ها كم پرداخته‌ايم و از اين كم پرداختن خسارت هم مى‌بينيم.» ۱۳۸۱/۱۱/۵