🍃در سن ۱۸ سالگی با یکی از آشنایان ازدواج کرد و پس از مدتی به تهران رفت. شوهرش کارگر ساده ی کارخانه ای بود و در شرایطی که پیش رو داشت برای کمک هزینه ی زندگی و گذران آن در خانه با لحاف دوزی به شوهرش در این امر کمک می نمود. زهرا خانم زندگی خوب و آرامی را سپری می کرد، ضمن این که حالا دیگر تهران و محل زندگیش او را به عنوان خانمی محترم و زحمتکش می شناختند. حاصل زندگی شهید، سه فرزند پسر به نام های حمید، عباس و وحید است. با شکل گیری انقلاب اسلامی او نیز مانند بقیه به تظاهرات و دیگر مسائل آن روز ها می پرداخت. 📆زمان جنگ نیز به هر شکل ممکن به رزمندگان کمک می کرد از قبیل آماده کردن مواد غذایی و یا شستن لباس رزمندگان. دو روز قبل از شهادتش مسجد اعلام کرده بود تعدادی شهدای گمنام را تشییع می کنند او مثل همیشه به همراه همسایه ها در این تشییع با شکوه شرکت کرد. وقتی برگشتند هنگام اذان ظهر بود. 😔از راه که رسید فرزندش را شیر می داد و آرام آرام می گریست و به همسایه ها گفته بود خوش به حال این شهدا که آنقدر با احترام تشییع شدند، کاش روزی بیاید که من هم این لیاقت را داشته باشم، ولی دلم برای خانواده هایشان می سوزد که از فرزندانشان بی خبرند. آن روز زهرا خیلی بی تابی می کرد تا دو روز بعد، تاریخ ۱۳۶۱/۰۲/۲۵، فرزند شیرخواره اش وحید را در بغل گرفت و برای کاری از منزل خارج شد. کودک در بغل مادر خواب آلود بود. 🌺او هنگامی که از عرض خیابان عبور می کرد متوجه ماشینی می شود که سه نفر با اسلحه از شیشه های آن جایی را هدف می گیرند، نگاه به آن طرف تر می کند می بیند که ماشینی در حال عبور است که آقای کافی، پیش نماز مسجدشان در آن بود. با دیدن این صحنه او فریاد می زند : 📣منافق، منافق. که آن منافقین از خدا بی خبر زهرا را به همراه فرزندش به رگبار می بندند. او روی سنگ فرش خیابان در خون خود دست و پا می زد. مردم در حال گذر وقتی صدای تیر را می شنوند، به کمکش می شتابند. یکی از آنها تعریف می کرد : 😞وقتی کنارش رفتم او وحید را محکم به سینه می فشرد و هرچه کردم بچه را جدا کنم نتوانستم، شهید آنقدر در خون خود دست و پا زد که به فیض شهادت نایل شد و در آن هنگام بود که توانستم فرزندش را بگیرم. #شهید_ترور #شهید_زهرا_کردی #زن_عفت_افتخار شهادت : ۱۳۶۱/۰۲/۲۵، تهران ✍وب سایت ستارگان پر فروغ 🌱| @mahdihoseini_ir

🍃 شهید زیارت جمکران را ترک نمی‌کرد. در منطقه بین همرزمان جا افتاده بود که اگر شهید صیاد شیرازی را بخواهد ببیند، در جمکران می‌تواند او را بیابد. شهید صیاد شیرازی هرگاه دلتنگ می‌شد به جمکران می‌رفت و از آنجا به محل خدمت خود بازمی‌گشت بی‌آنکه به تهران آمده و به خانواده‌اش سر بزند... امانتداری و درستکاری، صداقت و راستی، سعه صدر، شجاعت و قاطعیت، پاسداری دقیق از احکام شرعی، پرهیز از دنیاطلبی و مقام طلبی و... ویژگی‌هایی بود که در این شهید عزیز موج می‌زد. شهید صیاد شیرازی هر لحظه برای خدمت به مردم و دفاع از خاک وطن، آماده بود و در تمام عملیات‌هایی که برنامه‌ریزی می‌شد شخصاً از منطقه بازید می‌کرد و از کار مطمئن می‌شد و بعد در جلسات می‌نشست و با قرائت قرآن کار را روحانی می‌کرد. در یک کلام، او نمونه بارز شرف در دفاع از سربلندی اسلام و ایران بود که صیاد شیرازی، صیاد دلها نام گرفت. #شهید_ترور #شهید_علی_صیادشیرازی ✍همرزم شهید/سالروزشهادت @mahdihoseini_ir