•💫🖇•

فرق من و زندانبانم را میدانی؟
زمانیکه پنجره ی کوچک سلولم را باز میکند : 
او تاریکی و غم را می بیند 
و من روشنایی و امید را

@mahruyan123456 🍃

📙 #براے_من_بخون_براے_من_بمون ✍🏻 #هاوین_امیریان 🖇 #قسمت_دویست‌ودوازدهم عاطفه اومد بيرون... عاطفه-: ببخشيد دستام خيلي کثيف بود. با ناهيد دست داد... ناهيد بلند شد... ناهيد-: خسته نباشي خانوم کوچولو... به من نگاهي کرد....ريز خنديدم. اگه تمام دنيا رو بهم مي دادن اينقدر که الان خوشحال بودم ذوق نمي کردم... دستام رو فرو کردم تو جيبم... حالا ديگه مي تونستم بدون عذاب وجدان هرچقدر که مي تونم به زنم محبت کنم... زن اوچولوي خودم... خودمم يواش يواش داشت مي زد به سرم... اوچولو ديگه چي بود؟! ناهيد خداحافظي کرد و رفت بيرون... عاطفه دويد و رفت تو اتاقش... همينجوري داشتم ديدش مي زدم... دلم تالاپ تولوپ مي زد واسش... در رو بست... آها... پس از من خجالت مي کشي کوچولو؟ الان حسابت رو مي رسم... بايد ترک کني خجالتو... واستا اول يه زنگي به علي بزنم... يه هفته اس بيچاره ام کردي... گوشي رو برداشتم و شماره علي رو گرفتم، سريع جواب داد... -: علي ناهيد منو نمي خواد... علي قهقهه زد... علي-: اي کوفت... سلامت کو؟ ببين چه ذوقيم مي کنه! بچه شدي؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ "عاطفه" ناخونام رو مي جويدم از شدت حرص... خب آخه خاک تو سرت واسه چي مي ذاري بري که بعدش بشيني حرص بخوري؟! يعني چي گفتن به هم؟ حرص مقنعه ام رو از سرم کشيدم... مانتوم رو هم عين وحشي ها کندم از تنم... جلوي آئينه به موهايي که ريخته بود روي صورتم نگاه مي کردم... خنديدم به خودم...الحق که بچه بودم ياد اون شب توي بالکن افتادم... البته که اصلا از ذهنم نمي رفت... بي اراده دستم رو کشيدم روي لپ‌هام... دوباره به خودم نگاه کردم... پامو کوبيدم رو زمين -: محمد... بازم ميخوام... بازم ميخوام... دوباره به خل بازياي خودم خنديدم...چه خوش اشتها! يعني دوسم داره؟ دوباره اداي گريه به خودم گرفتم و جلوي آئينه پامو کوبيدم زمين... -: محمد بازم... بازم... بازم مي خوام... @mahruyan123456 🍃

˹♥️🌿˼

بنای عشق پا برجاست، چه با هِجران، چه بی‌هِجران
که هجران‌ هم به جانِ تو زِ عشقِ تو نمی‌کاهد...

@mahruyan123456 🍃

📙 #براے_من_بخون_براے_من_بمون ✍🏻 #هاوین_امیریان 🖇 #قسمت_دویست‌وسیزدهم همين لحظه در اتاق زده شد... يا خدا باز محمده! ازش خجالت مي کشم... سريع مو هام رو با کليپس جمع کردم... دلم براش تنگيده بود... مشت زد به در... محمد-: باز کن ضعيفه... خندم گرفت... داد زدم -: در بازه... در رو باز کرد و محکم کوبيد به در... مثلا که عصباني بود... باز داش مشتي شده بود... اي قربونت بشم من تهنا تهنا... مشتش رو کوبيد به در...داد زد... محمد-: بيا جلو... خنديدم و رفتم جلو... محمد-: ضعيفه کاري نکن که کاري کنم که تا آخر عمرت تو اين اتاق بموني ها... -: مثلا ميخواي چيکار کني؟! چونه ام رو با دستاش گرفت... زل زد تو چشمام... لحنش آروم و صميمي شد... دست از شوخي کشيد... محمد-: به خاطر اون شب، يه هفته اس نذاشتي ببينمت و صداتو بشنوم! ميخواي زنداني بشي؟! زبونم و در آوردم براش... -: نمي توني زندانيم کني... چشماشو ريز کرد... محمد-: نمي تونم؟ ... جواب ندادم... چونه ام رو ول کرد و دو طرف صورتم رو گرفت... سرش رو آورد جلو و پيشونيم رو آروم و بلند بوسيد... سرشو برد و عقب و خيره شد تو چشمام... محمد-: اين يه هفته... اومد جلو و چشم راستم رو بوسيد... رفت عقب... محمد-: دو هفته. اومد جلو... چشم چپم رو بوسيد... رفت عقب... محمد-: سه هفته. اومد جلو... گونه راستم رو بوسيد... رفت عقب... محمد-: چهار... گونه چپم رو بوسيد... محمد-: پنج هفته. چونه ام رو بوسيد... محمد-: تا اينجا يک و نيم ماه زنداني هستي از خجالت تو اتاق!... @mahruyan123456 🍃

کارآفرینان پیش از موفقیت نهایی‌شان، به طور متوسط ۳٫۸ بار شکست می‌خورند. 
آنچه آدم‌های موفق را از دیگران جدا می‌کند، پشتکار شگفت‌انگیزشان است!🎼🍭

🖊-لیزا ام آمُس @mahruyan123456 🍃

"🌱♥️"

انسان هم میتواند دایره باشد و هم خط راست
انتخاب با خودتان است!
تا ابد دور خودتان بچرخید 
یا تا بی نهایت ادامه دهید...

;) @mahruyan123456 🍃

. عشق تو💌 پرنده‌ای سبز است پرنده‌ای سبز و غریب...🕊 . @mahruyan123456 🍃

📙 #براے_من_بخون_براے_من_بمون ✍🏻 #هاوین_امیریان 🖇 #قسمت_دویست‌وچهاردهم داشتم ديوونه اش مي شدم... روانيش مي شدم... بند بند وجودم رو به تصرف در آورده بود... صورتش رو نزديک صورتم آورد... آخ خدايا قربونت برم... ديدي؟! همه ديديد دوسم داره؟! ديديد؟! طول کشيد تا ازم دور شه... واقعا داشتم آب مي شدم... هيچ عکس العملي هم نشون ندادم... بعد اينکه جدا شد باز خيره شد تو چشام... يقه اش رو گرفتم و کشيدمش تو اتاق... با تعجب نگام مي کرد... هلش دادم روي تخت و سريع کليد رو از پشت در برداشتم و دويدم بيرون... لحظه آخر سرم رو بردم تو اتاق. همونطور ولو بود روي تخت... زبون درازي کردم و گفتم... -: فعلا تو دو ماه اينجا زنداني باش تا اين چيزا از ذهنت بپره! غش غش خنديدم و در رو بستم و قفل کردم... نشستم پشت در و دلم رو گرفتم و حالا نخند و کي بخند. از تو داد مي زد... محمد-: ضعيفه مگه دستم بهت نرسه... براش يه بوس فرستادم و دستم رو گذاشتم رو لبم... آروم طوري که نشنوه گفتم -: کاش يه چيز ديگه خواسته بودم! بلند شدم و دويدم تو اتاق محمد...باز پام سر خورد... با مغز داشتم مي رفتم تو زمين. خداروشکر به موقع چارچوب در رو گرفتم... يکي زدم پس کله خودم و رفتم تو... جلوي آئينش ايستادم... -: مثل اينکه خيلي روش موثريه.... دوباره مو هام رو ريختم روي صورتم... و ژست رو که جلوي آيينه اتاق خودم ايستاده بودم رو گرفتم... بازم پامو کوبيدم زمين و اين بار بي قرار تر از قبل گفتم -: ميخوام...ميخوام... خدايا محمدو ميخوام... خدا ميخوام... به خودم خنديدم... دوباره يه هفته بود به سر و صورت خونه دست نزده بودم... خو خجالت مي کشيدم تو چشاش نگا کنم... با يادآوري کاراش دماي بدنم به شدت مي رفت بالا... به آرزوم رسيدم... ولي نه همه آرزوهام... يکيش محمد بود! فکر نمي کردم بهش برسم... ولي آخه اون من رو بوسيد... هيچ برادري اينطور با خواهرش رفتار نمي کنه... عاطفه... بيخيال... توهم نزن دختر... محمد تو رو دوست نداره...تو اونقدر خوش شانس نيستي... اون ناهيد رو ميخواد... اينو بفهم! باز چشام پر شد... در عين داشتن نداشتمش... گريه و زاري رو گذاشتم واسه قنوت نمازم و بلند شدم خونه رو سر تا پا تميز کردم و يه غذاي درست حسابي هم در حين کار پختم... همه جا رو تميز کردم و پارکتها و بقيه جا ها رو دستمال کشيدم... @mahruyan123456 🍃

📙 #براے_من_بخون_براے_من_بمون ✍🏻 #هاوین_امیریان 🖇 #قسمت_دویست‌وپانزدهم با عشق وجب به وجب رو تميز مي کردم و هرجايي رو که ديده بودم دست محمد خورده رو مي بوسيدم... پاک مجنون شده بودم! این کارا از مني که تو خونه دست به سياه و سفيد نمي زدم و هميشه داد مادرم رو در مي آوردم بعيد بود... کارم که تموم شد، غذا هم آماده بود... ساعت 2 بود... طفلکي 3 ساعته که تو اتاقه و صداشم در نمي اومد... دلم سوخت واسش... دوباره براش بوس فرستادم... ميز رو چيدم... شايدم بهتر بود غذاشو تو سيني مي ذاشتم و مي‌بردم مي ذاشتم تو اتاق و در مي رفتم... خخخ... تو افکارم بودم که تلفن خونه زنگ زد... گوشيو برداشتم... -: بفرماييد؟ علي-: سلام آبجي خانوم... احوالات؟ سراغي از ما نمي گيرين؟ خوش مي گذره؟! -: سلام آقا داداش... اختيار داريد اين چه حرفيه؟! ما که هميشه ياد شماييم... علي خنديد... علي-: بله ديگه... همينطوري زبون ريختي که... ادامه نداد -: که چي؟ علي -: حيف اينجا نيستي مث خودت واست زبون درازي کنم... شب ميايد ديگه؟ بيام دنبالتون يا خودتون ميايد؟ چشام گرد شد... -: کجا؟! قراره جايي بريم؟! علي -: از دست اين محمد عاشق حواس پرت... الان خونه ست؟؟ حالم گرفته شد . -: داداش! شما هم؟! علي -: من چي؟ -: ببخشيد مي دونم گفتنش درست نيست ولي حداقل شما به روم نيار که محمد عاشقه... علي خنديد... اصلا انگار نه انگار اين همون پسريه که از ناراحتي من ناراحت مي شد... -: بله خونس... الان گوشيو ميدم بهش... با لب و لوچه آويزون رفتم جلو در اتاقم و کليد رو چرخوندم... هيچ کس من رو درک نمي کرد. آروم درو باز کردم... آخي عزيزم خوابش برده بود... پس بگو چرا صداش در نمي اومد... @mahruyan123456 🍃