#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات #زمزمه گر چه از غم، شکسته بالِ من است اشک من شاهد ملالِ من است همه‌شب این زبان حالِ من است یا جوادالائمه ادرکنی! حالِ ابر بهار دارم من دیده‌ای اشک‌بار دارم من «از جهان با تو کار دارم من» یا جوادالائمه ادرکنی! من که مهر تو را خریدارم هم دل‌آزرده، هم گرفتارم «گره افتاده است در کارم» یا جوادالائمه ادرکنی! شد گواهِ شکسته‌بالی من چشم پُر اشک و دستِ خالی من نظری کن به خسته‌حالی من یا جوادالائمه ادرکنی! درد ما را نگفته، می‌دانی نامه را نانوشته می‌خوانی منم و این دو چشم بارانی یا جوادالائمه ادرکنی! ای کرم عبدِ خانه‌زادِ شما رحمت و جود در نهاد شما نَبضِ من می‌زَند به یاد شما یا جوادالائمه ادرکنی! خواهم از بَندِ غم نجات از تو التماس از من التفات از تو تا به دستم رسد برات از تو یا جوادالائمه ادرکنی! #محمدجواد_غفورزاده(استادشفق خراسانی)

#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات امام مستجاب الدعوه، دل‌ها را هوایی کن نوای از نَفَس‌ْافتادگان را نینوایی کن مرا بر سفره‌ی احسان خود بنشان تمام عمر ولی ذکر لبم را یا علی موسی الرضایی کن بیا از کودکی مثل مسیح و حضرت یحیی فقط بر سرزمین قلب‌ها فرمانروایی کن کسی از آستانت دست خالی بر نمی‌گردد مرا مشمول اقیانوسی از حاجت‌روایی کن شبیه کشتی طوفان‌زده درگیر گردابم تو سُکان‌دار این کشتی بمان و ناخدایی کن جواد اهل بیتی و جوانی وقت رفتن نیست بمان و بیشتر از اهل عالم دلربایی کن تو رازِ نُه فلک را فاش کردی با کراماتت پس از این هم جهان را غرق نور و روشنایی کن تو راز «کُلُ ارضٍ کربلا» را خوب می‌دانی زمان را کاظمینی کن، زمین را کربلایی کن #احمد_علوی

#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات تو از ازل جوادی و ما از ازل فقیر "یا ایُّهَاالجَواد! تَصَدَّق عَلَی الفَقیر" حس کرده است ثروت عالم به دست اوست وقتی گرفته است تو را در بغل فقیر از حدّاکثر همه سر بوده هر زمان از تو رسیده است به حدّاقل، فقیر این گوشه‌چشم توست که اکسیر اعظم است با یک نگاه تو به غنی شد بدل فقیر از دیگران زیاد شنیده، ولی فقط دیده همیشه جود تو را در عمل فقیر با دست پُر به خانه‌ی خود رفته هر زمان با دست خالی آمده در این محل فقیر از آن زمان که لطف تو را دید تا ابد شد روزگار تلخ به کامش عسل فقیر "دارایی جواد به منزل نمی‌رسد" درباره‌ی تو ساخته ضرب‌المثل فقیر این بیت‌ها گدای جوادالائمه‌اند با این نیّت ردیف شده در غزل فقیر یابن‌الحسن! به نیّت تعجیل در ظهور "الغوث" دم گرفته غنی، "العجل" فقیر #مجتبی_خرسندی

#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات #امام_جواد_ع_شهادت امام مستجاب الدعوه! دل‌ها را هوایی کن نوای از نَفَس‌ْافتادگان را نینوایی کن مرا بر سفره‌ی احسان خود بنشان تمام عمر ولی ذکر لبم را یا علی موسی الرضایی کن بیا از کودکی مثل مسیح و حضرت یحیی فقط بر سرزمین قلب‌ها فرمانروایی کن کسی از آستانت دست خالی بر نمی‌گردد مرا مشمول اقیانوسی از حاجت‌روایی کن شبیه کشتی طوفان‌زده درگیر گردابم تو سُکان‌دار این کشتی بمان و ناخدایی کن جواد اهل بیتی و جوانی وقت رفتن نیست بمان و بیشتر از اهل عالم دلربایی کن تو رازِ نُه فلک را فاش کردی با کراماتت پس از این هم جهان را غرق نور و روشنایی کن تو راز «کُلُ ارضٍ کربلا» را خوب می‌دانی زمان را کاظمینی کن، زمین را کربلایی کن #احمد_علوی

#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات #امام_جواد_ع_شهادت تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها چه بذر برکتی آورده‌ای از آسمان با خود چه خیری از زمینِ خود درو کردند دهقان‌ها چه لحنی و چه حرفی در بیان و بر زبانت بود که تسبیح سخن افتاد از دست سخنران‌ها به رویت چشم می‌بستند ای خورشیدِ دانایی بزرگی تو کوچک دیده شد در چشم نادان‌ها سؤالی را که می‌پرسند محکوم جواب توست چه پاسخ‌ها گرفت از باب علمت، جهل انسان‌ها مگر از چشمهٔ نامت نمی‌جوشد خیال شعر چرا این‌قدر کم جاری شدی از چشم دیوان‌ها.. نبر بخشندگی را با خودت از سفرهٔ دنیا نرو! در حسرت جود تو می‌مانند مهمان‌ها سفارش کن مرا هم نزد بابای رئوف خود اگر یادی کند فرزند، می‌بخشند سلطان‌ها #جعفر_عباسی

#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات هرگز‌ ندیده کاسبیِ او، کساد را هرکس گرفته حرزِ امامِ جواد را ما ریزه‌خوار خوان جوادالائمه‌ایم داریم از ازل به دل این اعتقاد را نیکوست هرچه می‌رسد از دوست، بی دریغ هرچند می‌دهی به کمِ ما، زیاد را تو آن چنان ملیحی و زیبا که جبرئيل دارد مدام روی لبش "ان یکاد" را افلاک از نسیم عبای تو زنده است از دامنت جدا‌ نکنی دست باد را! خورشید آمده است به پابوس گنبدت آقا! نرانی از درت این خانه‌زاد را ای خوش به حال آن پدری که گذاشته‌ست بر طفل خویش، نامِ "محمد جواد" را #عباس_جواهری_رفیع

#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات زائرم اشتیاق می‌خواهم خلوتی در رواق می‌خواهم رفتم از قم به مشهد و این بار از خراسان، عراق می‌خواهم دل پر شور و شین را عشق است کربلای حسین را عشق است با سلامی مسافر حرمم زائر کاظمین را عشق است من اگر اعتقاد می‌جویم دم باب الجواد می‌جویم چه کنم بی‌سوادم و عامی من از این در سواد می‌جویم شاعر تو قلم کم آورده است واژه این محتشم کم آورده است به حریمت اگر نشد برسم زائر تو قدم کم آورده است کم کَمَک زائران زیاد شدند که مریدان پی مراد شدند هرچه حاتم در این جهان دیدم جملگی سائل جواد شدند میهمانیم؛ میهمان رضا اهل ایران آستان رضا به جوانان عنایتت ویژه است ما جوانیم، ای جوان رضا عرفا زائران کوی توأند حکما گرم گفتگوی توأند ما که دیوانه‌ایم می‌دانیم عقلا مست از سبوی توأند در بیابان نسیم معروف است در بخیلان کریم معروف است حرف امروز و بحث فردا نیست جود تو از قدیم معروف است بین ما عشق تو محک شده است از تو خیلی به ما کمک شده است روی انگشتری که ما داریم یا جواد الائمه حک شده است #محسن_ناصحی

#امام_جواد_ع_مدح_و_مناجات عاشقم عاشق نامی، منم و عشق امامی غرق در سرّ جوادم، چه امامی و چه نامی دف‌زنان، خواند مدینه: «طَلَعَ البَدرُ عَلَینا» سر زد از خانۀ خورشید، عجب ماه تمامی نُه کبوتر، دل تنگم به حرم کرده روانه تا به تو، از قم و مشهد برسانند سلامی شده‌ای پیرِ جهانی به جوانی و شدم من بندۀ پیر خرابات و عجب لطف مدامی «همه عزّی و جلالی، همه علمی و یقینی همه نوری و سروری، همه جودی و» مرامی آه! اگر نان یتیمی، رسد از خوان کریمی وای! اگر از تو جوادی، برسد جامه و جامی با تو، بی‌خود شدن از خویش؛ چه مستی حلالی! بی تو، چرخیدنِ بی‌عشق؛ چه احرام حرامی! پسر حیدری و خاتم جود است به دستت شود آزاد، نگاهت اگر افتد به غلامی عالمی دل به رضا بسته، رضا دل به تو داده‌ برده‌ای خسرو شیرین! دل سلطان به کلامی باب اگر باب جواد است، در آن گوشه مقیمم بیش از این در همه آفاق، مگر هست مقامی؟ «من از آن روز که در بند تو» هستم، شدم آزاد ندهم هر چه رهایی، به چنین حلقۀ دامی به چه کار آیدم این سر؟ نرسد گر به سرایت بشکند پای طلب، گر نزند سوی تو گامی ای محمد! برسد بعد تو، همنام تو بی‌شک که بر این سلسله، نامش بشود حُسن ختامی نظری کن که دلم را برسانم به طلوعش که خروش قلمم را، برسانم به قیامی #قاسم_صرافان