#روز_تاسوعا #حضرت_اباالفضل #شب_نهم_محرم شرم مرا به خیمۀ طفلان كه مى ‏برد؟ مشك مرا به خیمۀ سوزان كه مى ‏برد؟ ادرك اخا سرودم و نالیده ‏ام ز دل این ناله را به محضر سلطان كه مى‏ برد؟ سقا به خون نشست و علم بر زمین فتاد با دختران خبر ز مغیلان كه مى ‏برد؟ دستم فتاد و پنجۀ دشمن گشوده شد این قصه را به موى پریشان كه مى‏برد؟ دشمن به فكر غارت و معجر كِشى فتاد این شرح را به طفل هراسان كه مى ‏برد؟ این غصه سوخت جان مرا صد هزار بار سادات را به ناقۀ عریان كه مى ‏برد؟ (محمد سهرابی)

#شب_نهم_محرم #حضرت_اباالفضل #روز_تاسوعا دستی افتاد ز تن، دست دگر یاری کن گرچه بی تاب شدی خوب علمداری کن مشک! نومید مشو، تا به حرم راهی نیست تو در این معرکه ی درد مرا یاری کن تیر! در چشم برو، لیک سوی مشک میا به هوای سر زلفش تو هواداری کن تیر بر مشک نه، بر این جگر تشنه نشست عشق! ساکت منشین با دل من زاری کن چشم! دیدی علم و مشک به خاک افتادند قطره ی اشک تو در غربت من جاری کن بانوی تشنه لبان! دست روی سینه مَنِه لااقل بهر من سوخته دل کاری کن آب را تا به در خیمۀ اصغر برسان بعد آن بر من بی دست عزاداری کن (سید محمد جوادی)

#روز_تاسوعا #شب_نهم_محرم #حضرت_اباالفضل دریا به موج زلف کمندش اسیر بود آب شریعه تشنه ی کام امیر بود مشکی به عمق دید حرم روی دوش داشت حتّی فرات پیش نگاهش حقیر بود یک آبگیر غلغله از روبهان پست پیش یلی که اصل و تبارش ز شیر بود با آرزوی خنده ی اصغر به آب زد ساقی نبود منجی طفل صغیر بود دریا عقب کشید و تلاطم فرو نشست مثل همیشه هیبت او بی نظیر بود نوحانه پا به عرصه ی طوفان خون نهاد موسای نیل علقمه خود موج گیر بود مردانه دست بیعت سرخی به مشک داد او از نژاد برکه ی سبز غدیر بود همراه آب جان به کف مشک می سپرد با آب مشک، چشم و دلش هم مسیر بود باید به داد تشنه ی ششماهه می رسید فرصت نمانده بود و زمان دیرِ دیر بود مرد رشید علقمه با عزم راسخش می تاخت سوی خیمه ولی سر به زیر بود از آن طرف نگاه سه ساله به شوق آب در انتظار مشک عموی دلیر بود لبهای دخترک چو لب کودک رباب مجروح زخم دشنه ی خشک کویر بود (مصطفی متولی)

#حضرت_اباالفضل #شب_نهم_محرم #روز_تاسوعا وقتی برای نام تو تصویر می کشم باور نمی کنم که فقط شیر می کشم تو شیر بیشه ای و برای جواب خلق عباس را به صفحه ی تفسیر می کشم دائم نگاه مهر تو با دوستان بوَد چون دشمن است دست تو شمشیر می کشم تنها به لطف چشم تو باید اگر شبی یک یا حسین از ته دل سیر می کشم از خاطرات کودکی ام عکس یک علم با حلقه های کوچک زنجیر می کشم سر تا سر وجود من اشک است، آفتاب پای تو هرچه مانده به تبخیر می کشم وقتی زبان اشک تو را درک می کنم مشک و لبان تشنه و یک تیر می کشم آن صحنه ای که از روی زین واژگون شدی مثل غروب واقعه دلگیر می کشم (محسن عرب خالقی)

ای دست تو تلاطم امواج آب ها ای سایه ات نبود همه اضراب ها "فهمیده اند جاذبه ی توست علّت" نشکستن غرور زمین از شهاب ها پرواز می کنی و همه غبطه می خورند پشت سرت تمامی حدّ نصاب ها در هرچه گفته اند نظر می کنم تویی خارج از این شعور حساب و کتاب ها مشک پر آب بر سر دستت گرفته ای در انتظار آمدن تو رباب ها امّا چه زود صحنه به هم خورد و می شوند شرمنده ی زلال نگاه تو ... آب ها #روز_تاسوعا #حضرت_اباالفضل #شب_نهم_محرم (علیرضا لک)

جز تو به فکر خیمه گاهم هیچ کس نیست بعداز تو آب آور بخواهم هیچ کس نیست پای شریعه لشکرم را دادم از دست جز یک حرم زن، در سپاهم هیچ کس نیست غربت سراغم آمد عباسم که می رفت غیر از علی اصغر، گواهم هیچ کس نیست زیر بغل های مـرا باید بگیری من داغ دیدم عذرخواهم هیچ کس نیست تنها شدم اطرافم اما ازدحام است هم هست یعنی آشنا هم هیچ کس نیست بی دست می شد کــــاش دسـتم را بگیری حالا که بی تو تکــیه گاهم هیچ کس نیست فرقت شکسته با علی فرقی نداری پاشیده تر از جسم ماهم هیچ کس نیست #شب_نهم_محرم #حضرت_اباالفضل #روز_تاسوعا (صابر خراسانی)

طاق ابرویت مرا سمت مصلی می کشد اشک ، چشمان تو را مانند دریا می کشد از خجالت آب گشتی تا که دیدی دختری عکس مشکی را به روی خاک صحرا می کشد ماه جایش آسمان است علتش این است اگر آسمان دارد تو را بالا و بالا می کشد یک عمود آهنین آمد ... سرت پاشیده شد ناله ات امّ البنین را دارد این جا می کشد راهزن هایی که دور پیکرت حلقه زدند کارشان در علقمه دارد به دعوا می کشد تا رسیدم پیش تو دیدم که یک دست کبود یک به یک از پیکر تو تیرها را می کشد سینه و پهلوی تو بوی مدینه می دهد می کشی درد عجیبی را که زهرا می کشد رفتی و چشمان هرزه روی زینب باز شد نا نجیبی بی حیایی را به معنا می کشد #روز_تاسوعا #حضرت_اباالفضل #شب_نهم_محرم (محمد فردوسی)

#حضرت_عباس_ع_شهادت #روز_تاسوعا؛ #شب_تاسوعا؛ #شب_عاشورا؛ #جناب_حر_بن_یزید_ریاحی_ع عباس! تو را اگرچه در دل غوغاست شمشیر اگرچه در کفت بی پرواست یک امشب را ز دشمنان مهلت گیر حرّ بن یزید، صبحِ فردا با ماست #مهدی_جهاندار

#حضرت_عباس_ع_شهادت #شب_نهم #روز_تاسوعا چنان كه وقت عطش جرعه‌اي گوارا را طلب كنيد فقط ساقي العطاشا را هنوز جاي علامت به شانه‌ی پدر است سپرده زير علم دست صاحبش ما را دوباره خانه‌ی ما سفره‌ی ابالفضل است گمان كنم گره‌اي هست كار بابا را به يك نگاه ابالفضل هم نخواهم داد اگر دهند به دستم تمام دنيا را به چشم دل بنگر ظهر روز تاسوعا ميان دسته ميانداري مسيحا را غروب مي‌كند از فرط خجلتش خورشيد نقاب اگر كه بگيرند ماه زيبا را فقط به علقمه آنهم درست ظهر عطش خدا به ماه رسانده‌ست دست دريا را خدا كند برساند به خيمه مشكش را خدا كند نبرند آبروي سقا را خبر رسيد كه از روي زين زمين افتاد خدا كند برسانند زود زهرا را #سعيد_پاشازاده

#حضرت_عباس_ع_شهادت #روز_تاسوعا؛ #شب_تاسوعا؛ #شب_عاشورا؛ #جناب_حر_بن_یزید_ریاحی_ع عباس! تو را اگرچه در دل غوغاست شمشیر اگرچه در کفت بی پرواست یک امشب را ز دشمنان مهلت گیر حرّ بن یزید، صبحِ فردا با ماست #مهدی_جهاندار

#حضرت_عباس_ع_شهادت #شب_نهم #روز_تاسوعا چنان كه وقت عطش جرعه‌اي گوارا را طلب كنيد فقط ساقي العطاشا را هنوز جاي علامت به شانه‌ی پدر است سپرده زير علم دست صاحبش ما را دوباره خانه‌ی ما سفره‌ی ابالفضل است گمان كنم گره‌اي هست كار بابا را به يك نگاه ابالفضل هم نخواهم داد اگر دهند به دستم تمام دنيا را به چشم دل بنگر ظهر روز تاسوعا ميان دسته ميانداري مسيحا را غروب مي‌كند از فرط خجلتش خورشيد نقاب اگر كه بگيرند ماه زيبا را فقط به علقمه آنهم درست ظهر عطش خدا به ماه رسانده‌ست دست دريا را خدا كند برساند به خيمه مشكش را خدا كند نبرند آبروي سقا را خبر رسيد كه از روي زين زمين افتاد خدا كند برسانند زود زهرا را #سعيد_پاشازاده

#امام_زمان_عج_مناجات_محرمی #روز_تاسوعا #شب_نهم #تاسوعا هر قدر می‌خواهد این دل، این دلِ تنها تو را در عوض هرگز نمی‌خواهد دمی دنیا تو را ! خاكِ عالم بر سرِ دنیا، كه چشمِ دوستان جست و جو باید كند در سینه‌ی صحرا تو را تو خودت مشتاق هستی میهمانِ ما شوی لیک می‌راند گناه از خانه‌های ما تو را روز، روزِ توست، چون روزِ عمویِ توست، آه كم نخواهد داشت هرگز روزِ تاسوعا تو را گرچه می‌گویند هستی در تمامِ روضه‌ها بیشتر حس می‌كنم در روضه‌ی سقّا تو را دست‌هایم را دخیلِ دستِ آقایی كنم كه خبر داده است از حاجاتِ نوكرها تو را با دَمِ "ای ساقی لب‌تشنگان" خواهیم خواند در عزایِ ساقیِ لب‌تشنگان، آقا تو را #محمدعلی_بیابانی