eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
2.2هزار دنبال‌کننده
0 عکس
0 ویدیو
56 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
علیه‌السلام 🔹عاشق‌ترین مرد🔹 تو آن عاشق‌ترین مردی که در تاریخ می‌گویند تو آن انسانِ نایابی که با فانوس می‌جویند.. تمام باغ‌ها در فصل لب‌های تو می‌خندند تمام ابرها در شطّ چشمان تو می‌مویند به شوق سجده‌ات هفت‌آسمان خم می‌شود بر خاک به نام نامی‌ات خورشیدها از خاک می‌رویند قناری‌های عاشق از گلوگاه تو می‌خوانند و قمری‌های سالک کو به کو راه تو می‌پویند تمام موج‌ها در حلقۀ یاد تو می‌چرخند تمام بادها نام تو را سرگرم هوهویند تو تمثال تمام عطرهای بی‌ریا هستی که تصویر تو را عشاق در آیینه می‌جویند تو آن ذکر جلی هستی، که دل‌ها از سرِ مستی به لحنی ارغوانی با زبانی سرخ می‌گویند
🔹آرزوی وصل🔹 جز آرزوی وصل تو یک‌دم نمی‌کنم یک‌دم ز سینه مهر تو را کم نمی‌کنم ای آن‌ که سربلند مرا آفریده‌ای جز پیش آستان تو سَر، خَم نمی‌کنم گر در ازای عشق، غم عالمم دهی با عالمی معاوضه این غم نمی‌کنم جز راه پاک دوست یقیناً نمی‌روم جز انتخاب عشق مسلم نمی‌کنم چون آتش فراق تو را آزموده‌ام خوف از عذاب سخت جهنم نمی‌کنم... آن شمع خامُشم که به شب‌های بی‌کسی حتی هوای گریه نم‌نم نمی‌کنم داروی درد هجر حبیب است، بس کنید من از طبیب خواهش مرهم نمی‌کنم حیران از این تغافل خویشم که زادِ راه گاهِ سفر شده‌ست و فراهم نمی‌کنم
کس چون تو طریق پاک‌بازی نگرفت با زخم نشان سرفرازی نگرفت زین پیش، دلاورا! کسی چون تو شگفت حیثیت مرگ را به بازی نگرفت
علیه‌السلام 🔹عاشق‌ترین مرد🔹 تو آن عاشق‌ترین مردی که در تاریخ می‌گویند تو آن انسانِ نایابی که با فانوس می‌جویند.. تمام باغ‌ها در فصل لب‌های تو می‌خندند تمام ابرها در شطّ چشمان تو می‌مویند به شوق سجده‌ات هفت‌آسمان خم می‌شود بر خاک به نام نامی‌ات خورشیدها از خاک می‌رویند قناری‌های عاشق از گلوگاه تو می‌خوانند و قمری‌های سالک کو به کو راه تو می‌پویند تمام موج‌ها در حلقۀ یاد تو می‌چرخند تمام بادها نام تو را سرگرم هوهویند تو تمثال تمام عطرهای بی‌ریا هستی که تصویر تو را عشاق در آیینه می‌جویند تو آن ذکر جلی هستی، که دل‌ها از سرِ مستی به لحنی ارغوانی با زبانی سرخ می‌گویند
🔹آرزوی وصل🔹 جز آرزوی وصل تو یک‌دم نمی‌کنم یک‌دم ز سینه مهر تو را کم نمی‌کنم ای آن‌ که سربلند مرا آفریده‌ای جز پیش آستان تو سَر، خَم نمی‌کنم گر در ازای عشق، غم عالمم دهی با عالمی معاوضه این غم نمی‌کنم جز راه پاک دوست یقیناً نمی‌روم جز انتخاب عشق مسلم نمی‌کنم چون آتش فراق تو را آزموده‌ام خوف از عذاب سخت جهنم نمی‌کنم... آن شمع خامُشم که به شب‌های بی‌کسی حتی هوای گریه نم‌نم نمی‌کنم داروی درد هجر حبیب است، بس کنید من از طبیب خواهش مرهم نمی‌کنم حیران از این تغافل خویشم که زادِ راه گاهِ سفر شده‌ست و فراهم نمی‌کنم
هر دم که ز کارزار برمی‌گردی شوریده و بی‌قرار برمی‌گردی این بار کدام لاله‌ات پرپر شد کاین گونه شکسته‌وار برمی‌گردی؟
کس چون تو طریق پاک‌بازی نگرفت با زخم نشان سرفرازی نگرفت زین پیش، دلاورا! کسی چون تو شگفت حیثیت مرگ را به بازی نگرفت
کس چون تو طریق پاک‌بازی نگرفت با زخم نشان سرفرازی نگرفت زین پیش، دلاورا! کسی چون تو شگفت حیثیت مرگ را به بازی نگرفت