eitaa logo
، اشعارمجنون کرمانشاهی(حاج آرمین غلامی)
616 دنبال‌کننده
7.9هزار عکس
4.5هزار ویدیو
934 فایل
اشعار ناب آیینی اثرشاعر ومداح اهل بیت (ع)حاج آرمین غلامی متخلص به (مجنون کرمانشاهی) شاعر۱۱/کتاب شعرآیینی،عاشقانه(فارسی،کردی)
مشاهده در ایتا
دانلود
ملعون . چهاردهم رجب سال ۲۷۹هجری قمری مطابق بیست و سوم مهر سال ۲۷۱هجری شمسی معتمد عباسی ملعون قاتل امام عسکری علیه السلام و یکی از خلفای غاصب عباسی لعنت الله علیهم به درک واصل شد. خبیث غاصب از نسل عباس بود و فرزند بزرگ ملعون به شمار میرفت. در ۲۳سال خلافتش فقط لذت و ملاهى را اختيار كرده بود و امورات مملكت به دست برادرش ملعون بود. صرفا سکه به اسمش میخورد و خطبه ها را به نام او شروع میکردند اما عملا امورات به دست برادرش بود. بعد از ملعون پسرش جای او نشست وكارهاى عمویش معتمد را انجام میداد. و بالاخره عموی خود را از سر راه برداشت و خودش خلافت را غصب کرد. چندین بار امام حسن عسکری علیه السلام و برادرشان جناب جعفر صدیق علیه السلام را به زندان انداخت و ایشان را حبس میکرد. و وقتی خواست امام را به تنهایی آزاد کند، امام عسکری علیه السلام دست به درب زندان گرفته و فرمودند تا برادرم جعفر را آزاد نکنید من نیز از زندان بیرون نمی آیم. از كبائر و جرائم اعمال مسموم كردن آقا و مولايمان حضرت عليه السلام است. وقتی حضرت را شهید کرد به دنبال کشتن امام زمان عجل الله فرجه بود و به این بهانه خانه علیه السلام را آتش زد. و همه اهل خانه را تا دو سال به زندان انداخت. اما با نقشه و فداکاری های جناب علیه السلام عموی بزرگوار امام زمان عجل الله فرجه، معتمد عباسی و اتباعش لعنت الله علیهم فریب خوردند و خیال کردند که امامی به نام مهدی نیست و امام بعدی علیه السلام است. فلذا از پیگیری برای کشتن امام زمان عجل الله فرجه دست برداشتند و جان مبارک حضرت حفظ گردید... سرانجام در كنار نهر آبی در حال بود و در اثر نوشيدن زیاد و زهرى كه توسط پسر برادرش معتضد ملعون در او ريخته بودند، و به درک واصل گشت... قلائد النحور ج رجب ص۱۴۲ تتمة المنتهى ص۳۶۰ کتاب شریف طهر مطهر در تبرئه جناب جعفر علیه السلام تحلیلی اززندگانی امام حسن عسکری علیه السلام ص۳۱۸ @majnon1396
ملعون . چهاردهم رجب سال ۲۷۹هجری قمری مطابق بیست و سوم مهر سال ۲۷۱هجری شمسی معتمد عباسی ملعون قاتل امام عسکری علیه السلام و یکی از خلفای غاصب عباسی لعنت الله علیهم به درک واصل شد. خبیث غاصب از نسل عباس بود و فرزند بزرگ ملعون به شمار میرفت. در ۲۳سال خلافتش فقط لذت و ملاهى را اختيار كرده بود و امورات مملكت به دست برادرش ملعون بود. صرفا سکه به اسمش میخورد و خطبه ها را به نام او شروع میکردند اما عملا امورات به دست برادرش بود. بعد از ملعون پسرش جای او نشست وكارهاى عمویش معتمد را انجام میداد. و بالاخره عموی خود را از سر راه برداشت و خودش خلافت را غصب کرد. چندین بار امام حسن عسکری علیه السلام و برادرشان جناب جعفر صدیق علیه السلام را به زندان انداخت و ایشان را حبس میکرد. و وقتی خواست امام را به تنهایی آزاد کند، امام عسکری علیه السلام دست به درب زندان گرفته و فرمودند تا برادرم جعفر را آزاد نکنید من نیز از زندان بیرون نمی آیم. از كبائر و جرائم اعمال مسموم كردن آقا و مولايمان حضرت عليه السلام است. وقتی حضرت را شهید کرد به دنبال کشتن امام زمان عجل الله فرجه بود و به این بهانه خانه علیه السلام را آتش زد. و همه اهل خانه را تا دو سال به زندان انداخت. اما با نقشه و فداکاری های جناب علیه السلام عموی بزرگوار امام زمان عجل الله فرجه، معتمد عباسی و اتباعش لعنت الله علیهم فریب خوردند و خیال کردند که امامی به نام مهدی نیست و امام بعدی علیه السلام است. فلذا از پیگیری برای کشتن امام زمان عجل الله فرجه دست برداشتند و جان مبارک حضرت حفظ گردید... سرانجام در كنار نهر آبی در حال بود و در اثر نوشيدن زیاد و زهرى كه توسط پسر برادرش معتضد ملعون در او ريخته بودند، و به درک واصل گشت... قلائد النحور ج رجب ص۱۴۲ تتمة المنتهى ص۳۶۰ کتاب شریف طهر مطهر در تبرئه جناب جعفر علیه السلام تحلیلی اززندگانی امام حسن عسکری علیه السلام ص۳۱۸ @majnon1396
بسم الله الرحمن الرحیم ✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تاريخ در مورد موقعيت اجتماعی امام حسن عسکری (ع) چه گزارشاتی داده است؟ 🔹 (ع) اگر چه بسیار جوان بودند، ولی به دلیل موقعیت بلند علمی و اخلاقی، به ویژه و اعتقاد بی‌ شائبه آنان به امام و احترام بی‌ چون و چرای مردم از وی، شهرت فراوانی پیدا کرده بودند. هم‌چنين به دلیل آن که مورد توجه عام و خاص بودند، حاکمیت عباسی جز در مواردی چند، در ظاهر رفتار احترام‌ آمیزی از خود نسبت به آن حضرت نشان می‌ دادند. روایتی طولانی که در بسیاری از منابع نقل شده، حاکی از اهمیّت و عظمت موقعیت روزافزون (ع) در «سامرا» می‌ باشد. اینک به خاطر اهمیت این روایت به ذکر قسمت‌ هایی از آن می‌ پردازیم: «سعد بن عبدالله اشعری از علمای معروف شیعه که احتمالاً به ملاقات امام عسکری (ع) نیز شرفیاب شده [۱]، می‌ گوید: «در شعبان سال ۲۷۸ - هیجده سال پس از شهادت امام عسکری (ع) - در مجلس احمد بن عبیدالله بن خاقان [۲] - که آن روزها مسئولیت خراج قم را بر عهده داشت و به آل محمد و مردم قم نیز عداوت می‌ ورزید - نشسته بودیم، 🔹سخن از طالبیون ساکن سامرا و مذهب و موقعیت آنان در پیش حاکم به میان آمد، احمد گفت: من کسی از علویان را چون (ع) در سامرا ندیده و نشنیده بودم که اینچنین به وقار و عفاف و زیرکی و بزرگ‌منشی در میان اهل بیت خود شناخته شده و پیش سلطان و بنی هاشم محترم باشد، چنان که او را بر افراد مسن و حتی امراء و وزراء و منشیان نیز برتری می‌ دادند. روزی من بالای سر پدرم ایستاده بودم؛ آن روز پدرم برای دیدار با مردم نشسته بود. یکی از حاجبان وارد شد و گفت: ابن الرضا (ع) [۳] در بیرون در ایستاده است. پدرم با صدای بلندی گفت: او را اجازه ورود بدهید و او وارد شد ... وقتی پدرم او را دید چند قدم به سوی او رفت، کاری که ندیده بودم با کسی حتی امرا و ولات عهد انجام بدهد. وقتی به او نزدیک شد، دست به گردنش انداخت و صورت و پیشانی او را بوسید. آنگاه دستش را گرفت و در جای خود نشاند. 🔹پدرم خود روبروی او نشست و با وی به گفتگو پرداخت. در سخنان خود، او را با کنیه - که حاکی از احترام او بود - مورد خطاب قرار می‌ داد و مرتب می‌ گفت: پدر و مادرم فدایت... شب هنگام نزد پدرم رفتم ... و از وی پرسیدم: پدر! آن شخص که امروز آن همه اجلال و احترامش نمودی، چه کسی بود که حتی پدر و مادرت را فدای او می‌ کردی؟ گفت: او ابن الرضا (ع)، امام رافضیان بود؛ آنگاه ساکت شد. چند لحظه بعد سکوتش را شکست و ادامه داد: فرزندم اگر روزی خلافت از دست بنی عباس بیرون رود، در میان بنی هاشم، جز او کسی شایستگی تصدی آن را ندارد. او به خاطر فضل، صیانت نفس، زهد، عبادت و اخلاق نیکو سزاوار مقام خلافت است. اگر پدر او را دیده بودی، مردی بود بزرگوار، عاقل، نیکوکار و فاضل. با شنیدن این سخنان آتش خشم سر تا سر وجودم را فرا گرفت. در عین حال حس کنجکاویم برای شناختن او برانگیخته شد. از هر کس از بنی هاشم، منشیان، قضات، فقها، حتی مردم عادی که درباره‌اش سؤال می‌ کردم او را در نزد آنان در نهایت جلالت و بزرگواری و مقدم بر سایر افراد اهل بیت می‌ یافتم. 🔹همه می‌ گفتند: او امام رافضیان است. از آن پس اهمیت وی پیش من رو به فزونی گذاشت؛ زیرا دوست و دشمن او را به نیکی می‌ ستودند». [۴] این روایت با توجه به راوی آن که خود یکی از معاندان سرسخت اهل بیت علیهم السلام بوده، موقعیت اخلاقی و اجتماعی (ع) را در میان عامه مردم و حتی خواص نشان می‌ دهد. همچنین خادم (ع) می‌ گوید: روزهایی که امام به مقر خلافت می‌ رفت، شور و شعف عجیبی در مردم پیدا می‌ شد. خیابان‌ های مسیر آن حضرت از جمعیتی که سوار بر مرکب‌ های خود بودند، پر می‌ شد. وقتی امام تشریف می‌ آوردند، هیاهو یک باره خاموش می‌ گشت. آن حضرت از میان جمعیت گذشته و وارد مجلس می‌ شد. [۵] طبیعی است که باید بیشترین این افراد از شیعیانی باشند که از مناطق دور و نزدیک برای دیدن امام (ع) به سامرا می‌ آمدند؛ هر چند ارادت سایر مردم نسبت به فرزندان رسول خدا (ص) نیز آنها را برای دیدن امام حسن عسکری (ع) تهییج کرده و سبب فزونی جمعیت می‌ شد. پی نوشت‌ها؛ [۱] رجال النجاشی، ص ۱۲۶ [۲] پدرش وزیر معتمد عباسی بود. (الكامل فی التاريخ، ج ۷، ص ۲۳۵) [۳] «ابن الرضا» عنوانی است که امام جواد و امام عسکری (علیهما السّلام) هر دو به آن شهرت یافته‌ اند [۴] بحار الأنوار، ج ۵۰، ص ۳۲۵ [۵] الغیبه، طوسی، ص ۱۲۹ 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم‌ السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، چ ششم، ص ۵۴۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🕯🕯🕯@majnon1396
✅شناخت شناسنامه ای علیه السلام ✅نام: حسن علیه السلام ✅نام پدر: امام هادی علیه السلام ✅نام مادر: حدیثه (نام دیگرش سوسن یا سلیل) ✅نام همسر: نرجس خاتون (از فرزندان وصی عیسی علیه السلام) ✅کنیه: ابا محمد ✅شهرت: عسکری و ابن الرضا... ✅القاب: زکی و نقی.... ✅مقام امامت: یازدهمین امام ✅مقام عصمت: سیزدهمین معصوم 🌸روز و ماه تولد: ۸ یا ۱۰ ربیع الثانی 🌸سال تولد: ۲۳۲ قمری 🌸محل تولد: مدینه منوره ✅محل زندگی: به اجبار حاکم ظالم در سامرای عراق ✅فرزندان: مهدی علیه السلام (فقط یک فرزند) ✅آغاز سال امامت: ۲۵۴ قمری ✅ آغاز سن امامت: ۲۲ سالگی ✅ مدت امامت: ۶ سال ✔️خلفاء معاصر: معتز، مهتدی و معتمد عباسی ❓سبب تسمیه عسکری: به جهت حصر در منطقه نظامی ✅مهمترین واقعه عمر: حصر در پایگاه نظامی دشمنان ✅مدت عمر: ۲۸ یا ۲۹ سال ☑️روز و ماه شهادت: اول یا چهار یا هشت ربیع الاول ☑️سال شهادت: ۲۶۰ قمری ☑️محل شهادت: سامرا (عراق) ☑️سبب شهادت: زهر دشمنان ✔️نام قاتل: معتمد ✅حرم مطهر: سامرا ✅معروفترین حدیث: علائم پنجگانه شیعه: 51 رکعت نماز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست، سجده بر خاک و بلند گفتن بسم الله. ✅ برخی اقدامات برجسته:👇 حفظ و انسجام شیعیان در شرایط سخت، مدیریت سازمان وکالت و ارتباط با نمایندگان، تربیت شاگردان و اصحاب خاص، تفسیر قرآن، فراهم کردن زمینه امامت و غیبت امام زمان علیه السلام.