eitaa logo
، اشعارمجنون کرمانشاهی(حاج آرمین غلامی)
630 دنبال‌کننده
8.7هزار عکس
5.3هزار ویدیو
946 فایل
اشعار ناب آیینی اثرشاعر ومداح اهل بیت (ع)حاج آرمین غلامی متخلص به (مجنون کرمانشاهی) شاعر۱۱/کتاب شعرآیینی،عاشقانه(فارسی،کردی)
مشاهده در ایتا
دانلود
◾️ 👈🏼👈🏼 گفت: به ابوذر گفتم: خداى بيامرزدت، شگفت انگيزترين سخنانى را كه از رسول‌خدا دربارۀ على بن ابى‌طالب عليه‌السّلام شنيده‌اى برايم تعريف كن. گفت: شنيدم كه رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مى‌فرمايد: «پيرامون عرش نود هزار فرشته‌اند كه تسبيح و عبادتى جز فرمانبرى از على بن ابى‌طالب و بيزارى از دشمنانش و طلب آمرزش براى پيروانش ندارند». ➖ گفتم: خدا بيامرزدت، باز هم بگو‌ گفت: شنيدم كه مى‌فرمود: «خداوند جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل را به اطاعت از على و بيزارى از دشمنانش و آمرزش براى پيروانش، مخصوص گردانيده است». ➖ گفتم: خدا بيامرزدت باز هم بگو‌. گفت: شنيدم كه رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مى‌فرمود: «خداوند هماره در هر امتى كه پيامبرى مرسل داشته، بر آنان به حقانيت على احتجاج مى‌كند، هر كدام‌شان كه على‌شناس‌تر باشند، بزرگترين مقام را نزد خداوند دارند». ➖ گفتم: خدا بيامرزدت، باز هم بگو. گفت: شنيدم كه رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مى‌فرمود: «اگر من و على نبوديم، خداوند شناخته نمى‌شد، اگر من و على نبوديم خداوند عبادت نمى‌شد، اگر من و على نبوديم ثواب و عقابى نبود، ميان خدا و على پرده و پوششى در كار نيست، على خود پرده و پوشش ميان خدا و خلقش است». 📚کتاب سُليم بن قيس الهلالی ، ج۲ ، ص۸۵۸
🍃 نام علی علیه‌السلام در قران به اعتراف اهل‌تسنن 👈🏼 پيامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: آن شب كه مرا به معراج بردند، جبرئيل مرا با بال راست خود حمل كرد به من گفته شد كه چه كسى را جانشين خود براى اهل زمين قرار دادى؟ گفتم: بهترين اهل آن على بن ابى‌طالب علیه‌السلام برادرم و دوستم و دامادم و پسر عمويم را. ➖ گفته شد: اى محمد آيا او را دوست دارى؟ گفتم: آرى اى پروردگار جهانيان. ➖ به من گفته شد: او را دوست بدار و امت خود را به دوست داشتن او امر كن، همانا من على اعلى هستم و نام او را از نام‌هاى خود مشتق كردم و او را على ناميدم، ➖ پس جبرئيل فرود آمد و گفت: خداوند بر تو سلام مى‌رساند و به تو مى‌گويد: بخوان. گفتم: چه بخوانم؟ گفت: «ووهبنا لهم من رحمتنا وجعلنا لهم لسان صدق عليا». 📚 شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، حاكم الحسكانی، ج۱، ص۴۶۳ 🔆