eitaa logo
پاسخ به شبهات
373 دنبال‌کننده
3هزار عکس
209 ویدیو
2 فایل
🔸پاسخ به شبهات معارفی و اعتقادی 🔸بخش پژوهشهای معارفی و اعتقادی 🔸پایگاه اینترنتی آیت الله مکارم شیرازی
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از makarem.ir
8.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 اهداف قیام حسینی؛ 5. نجات جامعه از جهالت مردم در دوران بنی امیه گرفتار جهل بودند؛ دشمن شناس نبودند؛ نمی دانستند حکومت اموی جانشین پیغمبر صلّی الله علیه وآله وسلّم و مدافع اسلام نیست. یزید که به شرابخواری، آدمکشی، هوسبازی و بی ایمانی معروف بود، لیکن مردم در برابر این نشانه ها بی تفاوت بودند. لذا امام حسین علیه السلام قیام کرد، که این قیام آخرین قدم برای دشمن شناسی و رهایی مردم از حیرت ضلالت و جهالت بود. http://mk6.ir/LnVoC 🆔 @makarem_ir
هدایت شده از makarem.ir
🔹 قمه زدن در عزاداری 🔹 معنای وهن مذهب 🔹تضییع حقوق دیگران بواسطه عزاداری عناوین بالا به همراه عناوین بیشتر در شاخه "احکام ویژه عزاداری": http://mk6.ir/XhPhI 🆔 @makarem_ir
هدایت شده از makarem.ir
🔸امام حسین علیه السلام و تشکیل حکومت اسلامی 🔸امام حسین علیه السلام و بیان اهداف خود در وداع با محمد حنفیّه 🔸امام حسین علیه السلام و هشدار به ترک امر به معروف و نهی از منکر عناوین بالا به همراه عناوین بیشتر در شاخه "اهداف قيام حسینی": http://mk6.ir/WaWhP 🆔 @makarem_ir
هدایت شده از makarem.ir
◼️غمنامه حضرت علی اکبر علیه السلام هنگامى كه امام عليه السلام به چهره نورانى فرزندش «على‏ اكبر» نگريست، سر به سوى آسمان برداشت و عرض كرد: خدايا! اينک جوانى به مبارزه با آنان مى‏ رود كه از نظر صورت و سيرت و گفتار، شبيه‏ ترين مردم به رسول تو، حضرت محمد صلى الله عليه و آله است. ما هر زمان كه مشتاق ديدار پيامبرت مى شديم، به چهره او مى نگريستيم. علی اکبر علیه السلام در روز عاشورا، به هر سو رو می کرد جمعیت انبوهی به خاک می افتادند، تا اینکه «مره بن منقد» ناجوانمردانه با نیزه از پشت بر او حمله کرد که علی اکبر از روی زین اسب افتاد، سپس با شمشیر فرق سر آن حضرت را شکافت، دشمن خونخوار و وحشی اطرافش را گرفتند و با شمشیرها بدن پاکش را قطعه قطعه کردند. http://mk6.ir/BiAwS 🆔 @makarem_ir
❓ قیام امام حسین(ع) و یارانشان بر پایه احساسات بود یا عقلانیّت؟ ✍️ پاسخ اجمالی: اینکه عاشورائیان در کمال عقلانیّت جانفشانی کردند، واقعیّتی است که با کمی تامّل در تعریف، «مفهوم و کارکرد عقل» از نگاه اسلامی روشن می شود. تعقّل شاخصه هایی دارد، از جمله اینکه «کمال عقل» در «پیروی از حقّ» است. انسان عاقل آخرتش را فدای دنیا نمی کند و بجای دفاع از حقّ به باطل روی نمی آورد. انسان خردمند «فلسفه وجودی آفرینش» خویش را به درستی درک کرده و تمام همّتش را صرف رسیدن به آن هدف می نماید. «دوری از منکرات و مبارزه با رذالت» نیز نشانه بهره مندی از عقل است. علاوه این موارد، رعایت ادب یکی از شاخصه های تعقّل، و بلکه لازمه ی آن است. امام على(ع) می فرماید: «هر چیزى به عقل نیاز دارد و عقل به ادب نیازمند است». از این رو پایبندی به اخلاق و ادب و بروز احساسات مثبت، کاری موافق با عقل است. همه این موارد در اعمال امام حسین(ع) و یارانش به وضوح مشاهده می شود. بنابراین، «قیام عاشورا» قیامی است که بر پایه توأمان «تعقّل و احساسات» بوده است. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412445 (ع)
❗️ مشروعیّت قتل حسین بن علی(ع) بنابر شریعت جدّش! ❓ پرسش: آیا همانطور که قاضى ابوبكر بن عربى اندلسى مالكى گفته، قتل امام حسين(ع) به خاطر مضمون حدیث نبوی مبنی بر «قتل برهم زننده وحدت امت اسلامی»، مشروع و موافق شريعت جدش بوده است!؟ ✍️ پاسخ اجمالی: قاضى ابوبكر بن عربى اندلسى در حقیقت نخواسته تشخيص دهد كه عامل اصلى اين این فاجعه، خود يزيد بوده است؛ این عاملان يزيد بودند که در هر فرصتى می خواستند امام حسین(ع) را به قتل برسانند! لذا امام مجبور شدند از مدینه و سپس از مکه خارج شوند. در حقیقت زمینه قیام نظامی را یزید به وجود آورد. علاوه بر این حکومت یزید هم در مساله بیعت و هم در شیوه حکومت مشروع نبود و امام حسین(ع) به خاطر عمل به وظیفه دینی امر به معروف و نهی از منکر، قیام کرد. امّا قاضی فساد و جنایات یزید و احادیث امر به معروف را نخواسته ببیند! ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0407544 (ع)
❓ هدف قیام امام حسین(ع) در بیانات و نامه های ایشان؟ ✍️ پاسخ اجمالی: امام حسین(ع) با هدف احیاى دین و سنّت فراموش شده رسول خدا(ص) قیام کرده و در نامه اى به جمعى از بزرگان بصره و هم چنین در سخنان متعدد، با اشاره به بدعت هاى موجود در جامعه، هدف خود را مبارزه با بدعت ها، مفاسد دستگاه بنى امیّه و رهایى اسلام از چنگال منافقان و دشمنان خدا بیان می کند. امام در نامه اى به جمعى از بزرگان بصره به بدعت هاى موجود در جامعه اشاره کرده، و هدفش را از قیام بر ضدّ حکومت یزید، احیاى سنّت و مبارزه با بدعت ها معرّفى مى کند. مى فرماید: «وَ اَنَا اَدْعُوکُمْ اِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ(صلى الله علیه وآله) فَاِنَّ السُّنَّةَ قَدْ اُمِیتَتْ وَ اِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ اُحْیِیَتْ، وَ اِنِ اسْتَمِعُوا قَوْلی وَ تُطِیعُوا اَمْرِی، اَهْدِکُمْ سَبِیلَ الرَّشادِ»؛ (من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبرش فرا مى خوانم؛ چرا که (این گروه) سنّت پیامبر را از بین برده و بدعت (در دین) را احیا کردند. اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت مى کنم). ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0322085 (ع)
هدایت شده از makarem.ir
📌سیره ی سیاسی امام سجاد علیه السلام در احیای نهضت عاشورا از منظر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدّ ظلّه روشنگری؛ ضامن احیای قیام عاشورا / افشای جنایات یزید در شهادت امام حسین علیه السلام / شهادت طلبی؛ عادت و کرامت اهل بیت علیهم السلام / تأکید بر بصیرت سیاسی؛ مولّفه کلیدی خطبه امام سجّاد عليه السلام در كوفه‏ / تبیین و ترویج اسلام نبوی؛ نفی و تقبیح اسلام اُموی / ... http://mk6.ir/WvIeV 🆔 @makarem_ir
هدایت شده از makarem.ir
🔸 امام سجاد علیه السلام و رسوائی ابن زیاد 🔸امام سجاد علیه السلام و بیان فضائل امام علی علیه السلام در شام 🔸روش امام سجاد علیه السلام برای احياء مكتب شيعه بعد از واقعه كربلا عناوین بالا به همراه عناوین بیشتر در شاخه "مبارزات امام سجاد علیه السلام": http://mk6.ir/UvUkT 🆔 @makarem_ir
هدایت شده از makarem.ir
🔶نقش امام سجاد علیه السلام در تداوم نهضت عاشورا خطبه هاى امام سجّاد عليه السلام، بذر انقلاب را بر ضد بنى اميّه پاشید و در نتيجه حکومت اموی در تمام جهان اسلام رسوا گشت و خطرى كه از سوى آنان اسلام و قرآن را تهديد مى كرد، دفع شد. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی http://mk6.ir/KwLiX 🆔 @makarem_ir
هدایت شده از پاسخ به شبهات
🔰 شهادت امام زين العابدين؛ حضرت سجّاد(ع) علی بن الحسين(ع)، مشهور به «زین العابدین» و «سجّاد»، چهارمین امام شیعه است که بنا به قول مشهور در سال 38 هجری متولد شده است. ایشان در دوران امامت اميرالمؤمنين(ع)، دو سال و در دوران عمويش امام حسن(ع)، 10 سال و با پدرش حضرت حسين(ع)، 10 سال زندگی کردند و مدت زندگانى آن جناب پنجاه و هفت سال بود. در روايت ديگرى است كه در سال 37 هجرى متولد شد و در پنجاه و هفت سالگى در سال 94 هجرى به شهات رسیده است. جاحظ، از علماى معروف اهل سنت درباره فضایل آن امام همام، مى ‌گفت: «درباره شخصیت على بن الحسین(ع)، شیعه و معتزلى، خارجى و عوام و خواص همه یکسان مى ‌اندیشند و هیچ یک تردیدى در برترى و تقدم او (بر سایرین) ندارند». یکی از این بیدارگری های آن حضرت بعد از عاشورا خطبه معروف امام سجاد(ع) در مسجد شام در برابر یزید است. هنگامى که حضرت در حضور یزید پیشنهاد سخنرانى داد، یزید مانع شد، جمعى از مردم گفتند: بگذار منبر برود و سخنى از او بشنویم. یزید گفت: اگر منبر برود پایین نخواهد آمد مگر این‌ که من و آل ابى‌ سفیان را رسوا خواهد کرد. به او گفتند: این جوان چه مى‌ تواند بگوید که چنین تأثیرى داشته باشد؟ گفت: «اِنَّهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ قَدْ زُقُّوا الْعِلْمَ زَقّا»؛ (او از خاندانى است که از کودکى علم به او آموخته‌ اند). ولى مردم همچنان اصرار کردند و یزید ناچار شد اجازه دهد و امام به منبر رفت و آن خطبه معروف و بى‌ نظیر را خواند و دل‌ ها را تکان داد و چشم ‌ها را گریان ساخت. امام سجاد(ع) در طول امامت خود با چهار نفر از حاکمان ظالم بنی امیه و دشمنان قرآن و اهل بیت(ع) مواجه بود: يزيد بن معاويه، مروان بن حكم، عبد الملك بن مروان، وليد بن عبد الملك‏. قسمت مهمى از زندگى آن‌ حضرت در دوران حکومت عبدالملک، خلیفه بى ‌رحم و سفاک اموى و دوران فرماندارى حجاج بر کوفه بود. در چنین شرایطى نه آزادى زمان حکومت امیرمؤمنان(ع) بود تا دانشمندان و علماى اسلام بتوانند حقایق را بازگو کنند و علاقه ‌مندان به اهل‌بیت از آنها سخن بگویند و نه ضعف حکومت ‌هاى بنى‌ امیه و بنى‌ عباس در دوران امام باقر و امام صادق(ع) در آن زمان وجود داشت تا بتوانند از آن فرصت استفاده کنند و به نشر علوم اسلام و علوم اهل ‌بیت بپردازند. با این حال حضرت امام سجاد زین العابدین على بن الحسین(ع)، سکوت اختیار نکردند و از راه هاى دیگر به بیان معارف اسلام و حقایق این دین مبین پرداختند، مبادا فتنه بنى امیه آثار این آئین را بر باد دهد. یکی از بهترین کارها برای بیان معارف در چنین شرایطی دعا بود؛ چنانکه از پیامبر(ص) نقل شده است: «الدُّعَاءُ سِلَاحُ الْمُؤْمِن‏»؛ (دعا اسلحه مؤمن است). امّا حكومت اموى نتوانست چهره تابناك امام را تاب بياورد. آرى تا وقتى خورشيد تابناكى چون وجود امام مى‏ درخشيد، هرگز سنگريزه‏ هاى بى‏ مقدارى چون هشام و وليد و... فرصتى براى خودنمايى نمى‏ يافتند، سرانجام عمّال وليد بن عبد الملك، زهرى كشنده را به امام(ع) خورانيدند و آن اسوه علم و عبادت و تقوى را به شهادت رساندند، در همان سال بسيارى از فقها و شاگردان امام سجاد(ع) نيز چشم از جهان فرو بستند و آن سال را (سنة الفقهاء، سال فقيهان) نامگذارى كردند. هنگامى که آن حضرت را براى غسل برهنه کردند بر پشت آن حضرت برآمدگى خاصى که نشانه جراحت بود مشاهده کردند و این بر اثر حمل انبان ‌هایى بود که بر دوش مى ‌کشید و به خانه ‌هاى فقرا و مساکین مى ‌برد از ابوجعفر حضرت باقر(ع) نقل شده است: پدرم على بن الحسين(ع) ناقه اى داشت كه بيست و دو نوبت سوار بر آن به حج رفته بود و حتى يك تازيانه به آن شتر ننواخته بود. بعد از وفات پدرم بود كه يكى از خادمان آمد و گفت: ناقه از طويله گريخته و در بقيع‏، كنار قبر على بن الحسين گردن بر روى قبر نهاده و نعره مى‏ كشد. گفتم: هر چه زودتر بشتابيد پيش از آنكه مردم آگاه شوند، شتر را بازگردانيد. ✍ متن تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0419815 ✍ عناوین یادداشت: نام، نسب، کنیه و القاب / فضائل امام زین العابدین(ع) از زبان علمای اهل سنّت / امام سجاد(ع) در کربلا و حوادث پس از عاشورا / امام سجاد(ع) بعد از کربلا / شهادت امام سجاد(ع) / تاریخ شهادت امام سجاد(ع) / زینت اهل کرامت و عطوفت ___________
هدایت شده از پاسخ به شبهات
❓ چگونگی برخورد امام سجاد(ع) با امويان؟ ✍️ متن اجمالی: اولين برخورد امام سجاد(ع) و امويان با ابن زياد بود. به درخواست ابن زياد امام(ع) خود را معرفي كرد. ابن زياد با عصبانيت گفت: «مگر خدا علی بن حسین را نکشت؟» امام(ع) فرمود: «برادری داشتم که مردم او را کشتند». ابن زیاد خواست او را بکشد که با اقدام شجاعانه حضرت زینب(س) از این کار منصرف گردید. برخورد دوم با يزيد در شام است؛ امام(ع) با ايراد خطبه در شام، هم مردم را با حسب و نسب خود آشنا ساخت و هم يزيد را رسوا كرد. يزيد هم جنايت كربلا را به گردن ابن زياد انداخت و كاروان اسرا را با احترام به مدينه فرستاد. مدتی بعد از واقعه کربلا، مردم مدینه شورش حَرّه را سامان دادند. از نظر امام(ع) حرکت مزبور ماهیت شیعی نداشت، لذا در این حادثه شرکت نکرد. هنگامی که مردم مدینه امویان را از شهر بیرون راندند و مسلم بن عُقبه، حرکت مردم مدینه را سرکوب کرد، با علی بن حسين(ع) به ملایمت برخورد کرد و این به دلیل آن بود که امام در این حرکت شرکت نداشت. از آنجا که نمی‌توان در شرایط مختلف شیوه عمل واحدی را به کار گرفت، وظیفه هر امام در هر موقعیتی متفاوت است؛ بنابراین با توجه به سوابق مناسبات علویان با امویان، امام مورد سوء ظن شدید امویان بود و کوچکترین حرکتی از ناحیه امام، عواقب وخیمی داشت که طبعاً در نظر امام ارزش دست زدن به این اقدامات را نداشته است. مهمترین اصل دینی- سیاسی که امام سجاد(ع) با استفاده از آن، روزگار سیاسی خود را می‌گذراند، «تقیّه» بود. سپری که شیعیان در طول تاریخ، با استفاده از آن، حیات خویش را تضمین کرده و ائمه شیعه بارها و بارها توجه بدان را گوشزد شیعه کرده‌اند. ملایمت امام در برخورد با امویان، سبب شد تا امام زندگی آزادی در مدینه داشته و کمتر توجه مخالفان را به خود جلب کند و بُعد علمی امام در جهت حفظ دین تجلی بیشتری بیابد. ✍️ متن تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412575 _______________