eitaa logo
مناهج 🇵🇸🇮🇷
20.4هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.3هزار ویدیو
181 فایل
﷽ 🌀 نگرش‌ها و دغدغه‌های حوزه و روحانیت 🌐 Manahejj.ir 📠 ارتباط با سردبیر: 🆔 @Manahejj_Admin 📻 رادیو مناهج: 🎧 @Manahejj_Radio 💳 جهت حمایت مالی از مناهج: به ادمین پیام بدهید... ⛔️ تبلیغ و تبادل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌀 مطالبه امام خامنه‌ای از شورای عالی 📝 سیاستگذاری پرورش نویسندگان حوزوی 🔹 يكى از موارد سياستگذارى همين است. سياستگذارى كنيد؛ صد نفر طلبه‏‌ى فاضل را انتخاب كنيد، به اينها شهريه‏‌هاى معيّن بدهيد -مكتوب المؤونه كنيد، قرارداد ببنديد- همين روزنامه‏‌هايى را كه گفتيد، آنچه را كه مربوط به مبانى فكرى است، در اختيارشان بگذارند؛ چه آنچه كه به اصل نظام برمى‏‌گردد- چون نظام، نظام اسلامى است- چه آنچه مستقيماً با نظام ارتباط ندارد، بلكه با دين ارتباط دارد- به مسائل تشيّع و به مسائل اصل اسلام ارتباط پيدا مى‏‌كند و در آن مسائل فلسفى مطرح است- اينها را ببينند و برنامه‏‌ريزى‌شده كار كنند. 🔹 به نظر من، اين يكى از كارهايى است كه سياستگذارى لازم دارد و جزو شؤون شوراى عالى است و روى اين قضيه بايد وقت بگذارند. 📌 متن کامل بیانات در پست بعد 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 @Manahejj
🌀 مطالبه امام خامنه‌ای از شورای عالی 📝 سیاستگذاری پرورش نویسندگان حوزوی 🔹 يک وقت آقاى وزير فرهنگ و ارشاد اسلامى در اوايل وزارتش به اين‏جا آمده بود. به او گفتم شما بدانيد كه من حقيقتاً با بيان شبهات، هيچ مخالفت ندارم؛ به شرط اين‏كه ما كسانى را آماده به كار داشته باشيم كه بنويسند. در آن صورت استقبال هم مى‏‌كنيم. كلام در اين است كه آيا ما الان كسانى را داريم و آمادگی‌هايش هست كه بتوانند آن حرف درست را بزنند؟ با توجّه به اين بايد تصميم بگيريم. 🔹 حالا مى‏‌خواهم اين را عرض كنم كه حوزه‏ علميه در اين فضاى جديد، مى‏‌خواهد چه كار كند؟ يك وقت است كه انسان با فضيلتى -صاحب صلاحيتى- كه احساس مسؤوليت مى‏‌كند، قلم به دست مى‏‌گيرد؛ او ممكن است بنويسد، ممكن است ننويسد. اگر نوشت، خدا خيرش دهد؛ اگر هم ننوشت، تصادف است ديگر، ننوشته است. يک وقت ما او را به صُدفه محوّل مى‏‌كنيم؛ اين اطرافش خيلى احتمال ضرر است. 🔹 يک وقت نه؛ مى‏نشينيم و برنامه‏‌ريزى مى‏‌كنيم. من فكر مى‏‌كردم، ديدم خوشبختانه حوزه‏ علميه، سابقه‏‌ى تجربه‏‌ى اين كار را دارد. منتها تجربه‏‌ى باب امروز نيست، باب ديروز است. همين مؤسّسه‏‌ى «راه حقّ» خودتان- مؤسسه‏‌ى راه حقّى كه جناب آقاى استادى، جناب آقاى خرّازى و ديگر آقايان نشستند و فعّاليت كردند- انصافاً خيلى با بركت مى‏‌نمود و در آن زمان هم خيلى كارساز بود. 🔹 من يادم است در سال ۱۳۴۵ در مشهد جزوه‌اى از اين آقايان به دستم رسيد، خواندم و خيلى لذّت بردم. بعد از آن هم يك نامه به «راه حق» نوشتم -نمى‏‌شناختم هم كه اين آقايان چه كسانى هستند- و گفتم من مى‏‌خواهم به‏‌خاطر اين جزوه تشكّر كنم. نويسنده‏‌ى آن را هم معرفى كرده بودند كه كيست. يعنى در آن زمان، خيلى خوب بود؛ ولى براى امروز كم است و جواب نمى‏‌دهد. يعنى من در فضاى مطبوعاتى كشور كه نگاه مى‏‌كنم «راه حق» محسوس نيست. حالا يا فعّاليتش كم شده، يا از آن نشاط و نوآورىِ اوّل افتاده، يا نه، همه‏‌ى آنها را هم دارد، ولى متناسب با وضع كنونى نيست. 🔹 بنابراين شما از اين تجربه [مؤسسه راه حق] استفاده كنيد. يكى از موارد سياستگذارى همين است. سياستگذارى كنيد؛ صد نفر طلبه‏‌ى فاضل را انتخاب كنيد، به اينها شهريه‏‌هاى معيّن بدهيد- مكتوب المؤونه كنيد، قرارداد ببنديد- همين روزنامه‏‌هايى را كه گفتيد، آنچه را كه مربوط به مبانى فكرى است، در اختيارشان بگذارند؛ چه آنچه كه به اصل نظام برمى‏‌گردد- چون نظام، نظام اسلامى است- چه آنچه مستقيماً با نظام ارتباط ندارد، بلكه با دين ارتباط دارد- به مسائل تشيّع و به مسائل اصل اسلام ارتباط پيدا مى‏‌كند و در آن مسائل فلسفى مطرح است- اينها را ببينند و برنامه‏‌ريزى شده كار كنند. 🔹 يعنى وقتى شما در حوزه‏ قم هستيد، اگر سؤال كننده‏‌اى- سؤال كننده‏‌ى فرضى- از شما سؤال كند كه حوزه‏ قم با اين عظمت، با چهل هزار طلبه، با چند هزار فاضل، با عدّه‏‌ى قابل توجّهى قلم به‏‌دست، در مقابل اين افرادى كه اين‏طور هتك مى‏‌كنند و حجابها را مى‏‌درند، چه كار كرده است؟ شما مى‌توانيد بگوييد كارهايى مى‏‌كند؛ يعنى خاطرتان جمع باشد كه كارهايى مى‏‌شود- جزئيّات را ندانيد كه چه كارى مى‏‌شود؛ اما بدانيد كارهايى انجام مى‏‌گيرد- اين، در صورت برنامه‏‌ريزى خواهد بود. بعد هم آثار و بركاتش در جامعه ظاهر خواهد شد. 🔹 به نظر من، اين يكى از كارهايى است كه سياستگذارى لازم دارد و جزو شؤون شوراى عالى است و روى اين قضيه بايد وقت بگذارند. 📅 بيانات در ديدار شوراى‏ عالى ۹ مهر ۱۳۷۷ ⏱ ۲۲ سال گذشت... 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 @Manahejj
🌀 مروری بر سیاستهای حوزه علمیه در عرصه نویسندگی به مناسبت روز قلم 📝 بخش نخست 🖋 محمد حق پرست 🔹 تألیف و نگارش، یکی از روشهای تبلیغ و ترویج تفکر دینی است. امروزه بسترهای مختلف و متنوعی برای نوشتن وجود دارد؛ از کتاب و مقاله گرفته تا توییت و یادداشت در انواع شبکه‌های مجازی. اما حوزویان چقدر اهل قلم و نوشتن هستند؟ فضای فرهنگی کشور را حوزویان اداره می‌کنند یا غیر آنها؟ سهم ایشان در زمینه داستان و رمان، برای انواع رده‌های سنی چقدر است؟ خوراک روزنامه‌ها و تحلیل‌های سیاسی در اختیار حوزوی‌هاست یا غیر حوزوی‌ها؟ 🔹 به مناسبت روز قلم، مروری بر سیاستهای حوزه در زمینه تألیف و نگارش خواهیم داشت: 1⃣ با اینکه امروزه رسانه‌های مختلف و متنوع و جذابی داریم، هنوز بیشترین تأثیرگذاری اندیشه‌ای و فکری، مربوط به کتاب و نگارش است. اما سیاستهای حوزه علمیه بر خلاف این مطلب است. حوزه علمیه تمام تخم مرغ‌های آموزش تبلیغ را در سبد تربیت سخنران و منبری گذاشته و برای تربیت نویسنده‌های خبره کاری نکرده است!! تنها عنوان آموزشی مربوط به نویسندگی، درس حاشیه‌ای و جنبی و شب امتحانی کتاب «بر بال قلم» است. این کتاب هم با نمونه سؤالاتی مثل دیگر کتابهای جنبی، ترحیم شده است. 2⃣ فضای کتاب و اندیشه کشور، بیشتر در اختیار نویسندگانی است که یا علاقه و تعلقی به دین ندارند، یا نوعا سکولار فکر می‌کنند. بد نیست مسئولان حوزوی آمار پرفروش‌ترین کتابهای ده سال اخیر را مرور کنند تا ادعای نگارنده را تأیید کنند. اگر توفیقاتی هم در زمینه فرهنگی و دینی حاصل شده، بر اساس تبلیغات، تقریظات و رهنمودهای حضرت آقا بوده که از کتابهای انقلابی مثل داستان دفاع مقدس حمایت کردند. برخی مسئولان حوزوی گاهی آنچنان آمار می‌دهند، که گویا نقشی در تربیت و حمایت از اثر و نویسنده داشتند. اما واقعیت کاملا برعکس است. اگر کسی نویسنده شده، بیشتر بر اساس دغدغه‌های شخصی و احساس تکلیفی است که در این زمینه داشته است. اما هنوز دیر نشده و طلاب انقلابی به پشتوانه تفکر اسلام ناب محمدی(ص) می‌توانند وارد این عرصه شوند. به شرط اینکه مسئولان حوزوی به صورت جدی حمایت کنند و به جای مطالبه و گلایه، به سمت سیاستگذاری و برنامه ریزی هوشمندانه بروند؛ چراکه آیندگان از ایشان مطالبه خواهند کرد‌‌. 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 @Manahejj
🌀 مروری بر سیاستهای حوزه علمیه در عرصه نویسندگی به مناسبت روز قلم 📝 بخش دوم 🖋 محمد حق پرست 🔹 در یادداشت قبلی نکاتی درباره سیاستهای حوزه در عرصه نویسندگی بیان کردم. به چند نکته دیگر در این زمینه اشاره می‌کنم: 3⃣ در مسائل علمی و تخصصی حوزوی، نویسندگان موفق حوزوی داریم. هرچند نسبت به کل جمعیت حوزه و ظرفیتهای آن، تعداد آنها به چشم نمی‌آید و بیشتر مایه تأسف است. اما در عرصه‌های غیر حوزوی مثل داستان‌های کوتاه و بلند، طنز، تحلیل‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، دستمان خالیِ خالی است؛ به ویژه در رده سنی کودک و نوجوان که حساس‌ترین مقطع است. هنوز کتاب «داستان راستان» شهید مطهری را –که قبل از انقلاب نوشته شده– برای مقطع نوجوانان توصیه می‌کنیم. اما آیا حکایتهای داستان راستان و بسیاری از حکایتهای حدیثی دیگر که شهید مطهری نیاورده، ظرفیت کتاب داستان مستقل ندارند؟ شاید تعجب کنید اگر بدانید، کل سریال افسانه جومونگ تنها یک صفحه در تاریخ شخصیتهای کره دارد. 4⃣ یکی از گلایه‌های روشنفکران و برخی نظریه‌پردازان، عدم نشر و بازتاب خوب اندیشه‌های ایشان است. اما دغدغه حاکمیت این است که اگر این اندیشه‌ها منتشر شود، چنان که بایسته است جواب داده نخواهد شد. قطعا این مطالبه‌ای است که حاکمیت دارد و حوزه باید نیرو تربیت کند. 5⃣ موارد ذکر شده، مربوط به مسئولان حوزوی و وظایف ایشان بود. اما نگارنده –با عرض معذرت- سخنی با ژورنال‌نویسان حوزوی دارد. قلم برخی از همکاران، چندان مؤدبانه و مناسب شأن «نویسنده حوزوی» نیست. بوی دعوا و جدال دارد. آنقدر تلخ و تند می‌نویسند که چه بسیار در نیت و انصاف نویسنده باید تشکیک کرد. مخالف صراحت نیستم، اما صراحتی که با متانت همراه باشد. صراحتی که نیش و کنایه نداشته باشد و فقط به اصلاح فکر کند. انتقاد باشد؛ اما انتقام، نه. و بالاخره خیرخواهانه باشد نه تلافی کننده. 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 @Manahejj
🌀 به سطح نویسندگی خود قانع نباشید 📝 مطالبات امام خامنه‌ای از نویسندگان حوزوی 🔹 اين طلبه‏‌هاى دست‏ به‏ قلم جوان، خيلى قيمت دارند... @Manahejj
🌀 مطالبه امام خامنه‌ای از شورای عالی 📝 سیاستگذاری پرورش نویسندگان حوزوی 🔹 يک وقت آقاى وزير فرهنگ و ارشاد اسلامى در اوايل وزارتش به اين‏جا آمده بود. به او گفتم شما بدانيد كه من حقيقتاً با بيان شبهات، هيچ مخالفت ندارم؛ به شرط اين‏كه ما كسانى را آماده به كار داشته باشيم كه بنويسند. در آن صورت استقبال هم مى‏‌كنيم. كلام در اين است كه آيا ما الان كسانى را داريم و آمادگی‌هايش هست كه بتوانند آن حرف درست را بزنند؟ با توجّه به اين بايد تصميم بگيريم. 🔹 حالا مى‏‌خواهم اين را عرض كنم كه حوزه‏ علميه در اين فضاى جديد، مى‏‌خواهد چه كار كند؟ يك وقت است كه انسان با فضيلتى -صاحب صلاحيتى- كه احساس مسؤوليت مى‏‌كند، قلم به دست مى‏‌گيرد؛ او ممكن است بنويسد، ممكن است ننويسد. اگر نوشت، خدا خيرش دهد؛ اگر هم ننوشت، تصادف است ديگر، ننوشته است. يک وقت ما او را به صُدفه محوّل مى‏‌كنيم؛ اين اطرافش خيلى احتمال ضرر است. 🔹 يک وقت نه؛ مى‏نشينيم و برنامه‏‌ريزى مى‏‌كنيم. من فكر مى‏‌كردم، ديدم خوشبختانه حوزه‏ علميه، سابقه‏‌ى تجربه‏‌ى اين كار را دارد. منتها تجربه‏‌ى باب امروز نيست، باب ديروز است. همين مؤسّسه‏‌ى «راه حقّ» خودتان- مؤسسه‏‌ى راه حقّى كه جناب آقاى استادى، جناب آقاى خرّازى و ديگر آقايان نشستند و فعّاليت كردند- انصافاً خيلى با بركت مى‏‌نمود و در آن زمان هم خيلى كارساز بود. 🔹 من يادم است در سال ۱۳۴۵ در مشهد جزوه‌اى از اين آقايان به دستم رسيد، خواندم و خيلى لذّت بردم. بعد از آن هم يك نامه به «راه حق» نوشتم -نمى‏‌شناختم هم كه اين آقايان چه كسانى هستند- و گفتم من مى‏‌خواهم به‏‌خاطر اين جزوه تشكّر كنم. نويسنده‏‌ى آن را هم معرفى كرده بودند كه كيست. يعنى در آن زمان، خيلى خوب بود؛ ولى براى امروز كم است و جواب نمى‏‌دهد. يعنى من در فضاى مطبوعاتى كشور كه نگاه مى‏‌كنم «راه حق» محسوس نيست. حالا يا فعّاليتش كم شده، يا از آن نشاط و نوآورىِ اوّل افتاده، يا نه، همه‏‌ى آنها را هم دارد، ولى متناسب با وضع كنونى نيست. 🔹 بنابراين شما از اين تجربه [مؤسسه راه حق] استفاده كنيد. يكى از موارد سياستگذارى همين است. سياستگذارى كنيد؛ صد نفر طلبه‏‌ى فاضل را انتخاب كنيد، به اينها شهريه‏‌هاى معيّن بدهيد- مكتوب المؤونه كنيد، قرارداد ببنديد- همين روزنامه‏‌هايى را كه گفتيد، آنچه را كه مربوط به مبانى فكرى است، در اختيارشان بگذارند؛ چه آنچه كه به اصل نظام برمى‏‌گردد- چون نظام، نظام اسلامى است- چه آنچه مستقيماً با نظام ارتباط ندارد، بلكه با دين ارتباط دارد- به مسائل تشيّع و به مسائل اصل اسلام ارتباط پيدا مى‏‌كند و در آن مسائل فلسفى مطرح است- اينها را ببينند و برنامه‏‌ريزى شده كار كنند. 🔹 يعنى وقتى شما در حوزه‏ قم هستيد، اگر سؤال كننده‏‌اى- سؤال كننده‏‌ى فرضى- از شما سؤال كند كه حوزه‏ قم با اين عظمت، با چهل هزار طلبه، با چند هزار فاضل، با عدّه‏‌ى قابل توجّهى قلم به‏‌دست، در مقابل اين افرادى كه اين‏طور هتك مى‏‌كنند و حجابها را مى‏‌درند، چه كار كرده است؟ شما مى‌توانيد بگوييد كارهايى مى‏‌كند؛ يعنى خاطرتان جمع باشد كه كارهايى مى‏‌شود- جزئيّات را ندانيد كه چه كارى مى‏‌شود؛ اما بدانيد كارهايى انجام مى‏‌گيرد- اين، در صورت برنامه‏‌ريزى خواهد بود. بعد هم آثار و بركاتش در جامعه ظاهر خواهد شد. ♨️ به نظر من، اين يكى از كارهايى است كه سياستگذارى لازم دارد و جزو شؤون شوراى عالى است و روى اين قضيه بايد وقت بگذارند. 📅 بيانات در ديدار شوراى‏ عالى ۹ مهر ۱۳۷۷ ⏱ ۲۳ سال گذشت... 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 @Manahejj