دوم محرم. استاد کفیل.

بعد سیاسی عاشورا (۳) «نفی سکولاریسم»: معاویه و یزید عملاً تفکر «سکولاریستی» را رواج می دادند، به عنوان نمونه وقتی که معاویه بر خلافت نشست، بلافاصله به عراق آمد و در سخنرانی خود به مردم اخطار نمود که من با شما سرنماز و روزه نمی جنگیدم، بلکه می خواستم بر شما حکومت کنم و به مقصود خود رسیدم.(شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید چ، ج ۴، ص۱۶۰). مرحوم علّامه طباطبایی (ره) در مورد این سخن معاویه، می گوید: «معاویه با این سخن اشاره می کرد که سیاست را از دیانت جدا خواهد کرد و نسبت به مقرّرات دینی ضمانتی نخواهد داشت و همه نیروی خود را در زنده نگه داشتن حکومت خود به کار خواهد بست و البته روشن استکه چنین حکومتی سلطنت و پادشاهی است نه خلافت و جانشینی پیامبر (ص).»(شیعه در اسلام،ص ۴۴). امام حسین (ع) با قیام خونین خود نشان داد که مرز سیاست از دیانت جدا نیست ودر اسلام بین این دو هم گرایی و هماهنگی وجود دارد و هر وقت در رأس حکومت، زمامداران و حاکمانی فاسد قرار گیرند که لیاقت منصب حکومت و کشور داری را ندارند باید بر علیه آن ها شورید و از منصب حکومت عزل کرد.

بعد سیاسی عاشوراقسمت ۴ «عدالتخواهی»؛ سالار شهیدان تلاش می کرد تا تبعیض و بی عدالتی را از جامعه مسلمانان ریشه کن کند و عدالت و مساوات را در میان مردم برقرار سازد. از دیدگاه بلند آن حضرت، زمامدار مسلمانان باید در رفتار گفتار و انتخاب کارگزارانش شیوه ای عادلانه پیش گیرد و در جهت گسترش عدل و داد قدم بردارد. سیدالشهداء(ع) بر این باور تأکید می کرد و می فرمود: «فلعمری ما الامام الّا الحاکم بالکتاب و القائم بالقسط الدائن بدین الحقّ الحابس نفسه علی ذات اللّه؛( چالغیبة، نعمانی، ص۲۰۶). به جان خودم سوگند! امام نیست مگر کسی که بر اساس کتاب خدا حکم کند؛ برای عدالت قیام کند؛ متدیّن به دین حق باشد و جان خود را در راه خدا گرو بگذارد.» مرام عدالت گستری آن حضرت و یاران باوفایش در همه جا اعلان و مشخص شده بود. مسلم بن عقیل ـ سفیر آن امام(ع) ـ وقتی در دار الاماره کوفه با حاکم ستمگر یزید (عبیدالله بن زیاد) روبرو شد، به این هدف والای قیام اشاره کرد و از ایجاد عدالت سخن گفت. ابن زیاد وقتی از مسلم پرسید: برای چه به کوفه آمدی و مردم را به انقلاب دعوت می کنی؟ پاسخ داد: «فاتیناهم لنأمر بالعدل و ندعو الی حکم الکتاب؛(طبری، ج ۴، ص ۲۸۲). آمده ایم تا امر به عدالت کرده و به قانون کتاب خدا دعوت کنیم.»

بعد سیاسی عاشورا،قسمت پنجم «ظلم ستیزی»: ستم پذیری آسیب مهمی برای دین داری مردم است که موجب می شود جبّاران و ستمگران بر جامعه حاکم شوند، امّا اگر انسان ها با عزّت زندگی کنند قطعاً خط سیر جامعه سراز ستم و بی عدالتی در نمی آورد. امام حسین (ع) فرمود: آن چه جبّاران را بر شما مسلط ساخته این استکه شما از مرگ گریزان هستید و به این زندگی ننگین نا پایدار دل بسته اید. جمعی مانند بردگان بی اراده و مقهور هستند و گروهی گرسنه و مغلوب و ستمگران به دلخواه در امور مملکت تصّرف می کنند. به دنبال این بیان، حضرت می فرماید: شگفتا که سرزمین اسلام قبضه کسانی است که یا خائن و ستم کار هستند و یا باج گیر و نابکار و یا حکمران بی رحم و بی انصاف.(تحف العقول،ص ۲۷۲_۲۷۱). اباعبدالله (ع) پس از ممانعت «حربن یزید ریاحی» از حرکت ایشان به کوفه یا مراجعت به مدینه در خطابه ای فرمود: آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل جلوگیری به عمل نمی آید؟! در حالی که مؤمن باید حق جو و طالب دیدار خداوند باشد و من مرگ را جز سعادت نمی بینم و زندگی با ستمکاران را جز ملامت و خستگی و کسالت نمی دانم.(لمعات الحسین، حسینی طهرانی، ص ۳۷).

#لبیک_یاحسین 🔶 وقایع روز سوم محرم ۱. "عمر بن سعد" یك روز پس از ورود امام علیه السلام به سرزمین كربلا یعنی روز سوّم محرم با چهار هزار سپاهی از اهل كوفه وارد كربلا شد.(۱) ۲. امام حسین علیه السلام قسمتی از زمین كربلا كه قبر مطهرش در آن واقع شده است را از اهالی نینوا و غاضریه به شصت هزار درهم خریداری كرد و با آنها شرط كرد كه مردم را برای زیارت راهنمایی نموده و زوّار او را تا سه روز میهمان كنند.(۲) ۳. در این روز "عمر بن سعد" مردی بنام "كثیر بن عبداللّه" ـ كه مرد گستاخی بود ـ را نزد امام علیه السلام فرستاد تا پیغام او را به حضرت برساند. از امام پرسید: برای چه به اینجا آمده ای؟ حضرت در جواب فرمود:"مردم كوفه مرا دعوت كرده اند و پیمان بسته ا ند، بسوی كوفه مي روم و اگر خوش ندارید بازمي گردم... ."(۳) پی نوشت ها: ۱. ارشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۸۴. ۲. مستدرك الوسایل، ج۱۴، ص۶۱؛ مجمع البحرین، ج۵ ۳. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۱۰ 🖤🖤🖤🖤

روز شمار محرم:روز سوم، استاد کفیل

🔴 یک سال یعنی سه‌ تا صد روز به اضافه‌ یک ۶۵ روز‼️ 🔻رهبر انقلاب در دیدار تصویری امروز با دولت: ✅ کاری کنید با نام نیک از شما یاد کنند: 🔹از امروز سال آخر دولت شروع می‌شود. این آخرین فرصت شما برای کار کردن است. این‌جور نباید تصور کرد که یک سال چیزی نیست؛ نه یک سال خیلی زمان است. یک سال یعنی سه‌ تا صد روز به اضافه‌ یک ۶۵ روز؛ زمان کمی برای کار نیست. به‌هیچ وجه نباید به چشم وقت اضافی به سال آخر نگاه کرد. بعضی کارهای اساسی در دولت شما ممکن است جواب ندهد اما برای دولت بعد به یادگار بگذارید. بگذارید با نام نیک، با تشکر از شما یاد شود. ✅ انتقاد از واردات گوشی لوکس آمریکایی: 🔹 شنیدم که برای واردات یک نوع گوشی لوکس آمریکایی در سال ۹۸ حدود نیم میلیارد دلار صرف شده. البته بخش خصوصی این کار را می‌کند، منتها دولت بایستی جلوی این را بگیرد. واردات بی‌رویه چیز خطرناکی است. گاهی این واردات، واردات لوکس است یعنی هیچ نیازی به آن نیست. ✅ اقتصاد را معطل تحولات خارجی نکنید 🔹 اقتصاد کشور به هیچ وجه نباید به تحولات خارجی پیوند بخورد زیرا این یک خطای راهبردی است. نباید برنامه ریزی اقتصادی برای کشور، معطل لغو تحریمها یا نتیجه انتخابات فلان کشور شود. باید بنا را بر این گذاشت که تحریمها به عنوان مثال تا ده سال دیگر ادامه دارد.

🔴 سرانجام کاسبی با شعار نفت در برابر غذا 🔻«رجانیوز» نوشت: 🔹«نفت در برابر غذا» طرحی بود که حامیان دولت روحانی می‌گفتند اگر روحانی در سال ۹۲ پیروز نمی‌شد، اجرایی می‌شد اما حالا دولتی‌ها می‌گویند علی‌رغم عقب‌نشینی‌های تاریخی حتی نفت در برابر دارو هم برای آنها آرزو شده است! 🔹 نوبخت اخیراً گفته‌است: «در تحریم‌های جدید حتی اجازه فروش نفت برای تهیه غذا هم برای ما امکان پذیر نیست» 🔹مرحوم رفسنجانی چند ماه قبل از فوت خود در تحلیل پیروزی روحانی در سال ۹۲ گفته‌بود: «برای ما روشن بود و کم و بیش مستند بود که سیاست غربی‌ها این بود که ما را به نفت در برابر غذا برسانند؛ کاری که در عراق کردند. تحقیر آن مهم است که مردم ایران به سازمان ملل بروند».

بعد سیاسی عاشورا، قسمت ششم «مبارزه با علت فساد»: سید الشهداء(ع) با قیام جاویدان خود قلب فساد را نشانه رفت. آن حضرت لحظه ای با یزید پلید به مجالست و مصالحت ننشست ؛ زیرا وی غیر از معاویه بود. یزید فردی بی شخصیت، میمون باز، شراب خوار و بی کفایت بود که برای برچیدن سفره توحید از ابتدا سفره بان آن را هدف قرار داده بود و چاره ای نبود جز آن که با پیکان مبارزه از ابتدا قلب او را نشانه رود. شهید آیت اللّه مرتضی مطهری(ره) می گوید: چنان چه دعوت کوفیان برای قیام در کار نبود و حتی اگر معاویه بیعتش را از امام حسین(ع) بر می داشت و او را به حال خود رها می کرد، امام حسین(ع) دست از یزید بر نمی داشت. (حماسه حسینی، ج ۳، ص ۱۷۸).

قسمت هفتم «زنده کردن روح مقاومت اسلامی در جامعه»: قیام امام حسین(ع) و یارانش احساس ضعف و وحشت مسلمانان را نسبت به بنی امیه تا حدّ زیادی از بین برد ؛ به طوری که پس از شهادت آن حضرت شاهد چندین قیام در حجاز و عراق بر علیه امویان هستیم. قیام هایی که هر یک نشان گر رشد غیرت دینی جامعه اسلامی و پیام آور عزّت مسلمانان می باشد. ناگفته پیداست که مهم ترین کار کرد قیام سید الشهداء(ع) حفظ بقای اسلام بود. بنی امیه در زمان خلافت یزید در پی ویران کردن بنیادهای دین پیامبر(ص) یعنی، توحید، نبوت، نماز، روزه و... بودند، ولی امام (ع) با حماسه خونین خویش چهره کریه بنی امیه را فاش کرد و با از بین بردن مشروعیّت و مقبولیّت بنی امیه، بقای اصول اعتقادات و مسلّمات دین را تضمین نمود. از این رو وقتی «ابراهیم» پسر «طلحة بن عبیداللّه» در شام از امام سجاد(ع) پرسید:(اگر در جنگ جمل جدّت پیروز شد) حالا چه کسی پیروز شده است؟ امام (ع) در پاسخ او فرمود: «اذا اردت ان تعلم من غلب و دخل وقت الصّلاة فاذّن ثمّ اقم ؛( امالی صدوق، ص ۶۷۷). اگر می خواهی بدانی چه کسی پیروز شده است، هنگام فرا رسیدن وقت نماز، ابتدا اذان بگو و سپس نماز را اقامه کن.» این سخن نشانگر آن است که هدف نهضت حسین(ع) در درجه اول حفظ اسلام و استمرار شهادت به توحید و نبوت بر مأذنه های مساجد بود، زیرا اگر این مولّفه های مهم از صفحه جامعه محو می شد، دیگر چیزی از اسلام باقی نمی ماند.