✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مُدرس، مجاهدی شکست‌ناپذیر» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠٩/١۰ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت آيت‌الله سيد حسن مدرس (ره) و روز مجلس است، لذا ضمن گرامیداشت مقام علم و عمل، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح پرفتوح این عالِمِ عامِل، آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک فقيه مجاهد و عالم پرهيزگار آيت‌الله مدرس (ره) يكی از چهره‎های درخشان تاريخ تشيع بشمار می‎رود كه زندگی و اخلاق و رفتار و جهت‌گيری‎های سياسی و اجتماعی ایشان، می‎تواند برای علماء، سیاستمداران و مخصوصاً نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمونه و الگوی کاملی باشد؛ شهید مدرس در سنين جوانی به مقام رفيعِ اجتهاد رسيد و از لحاظ علمی و فقهی، مجتهدی جامع الشرائط، صاحب فتوا و شايسته تقليد بود، هر چند که تا پایان عمر حاضر به چاپ رساله عملیه خود نشد! (يادنامه شهيد مدرس، ص ٧۴) او همان‌گونه بود كه می‌گفت و همانطور می‌گفت كه می‌بود! لذا کلام و سیره‌ی ایشان در بقیه تأثیر می‌گذاشت؛ مدرس، پارسایی پايدار و عالمی ثابت‌قدم بود كه لحظه‌ای با استبداد و استعمار سازش نكرد و در تمامی مدت عمر شریفش، ساده زيستن، تواضع، قناعت و به دور بودن از هرگونه رفاه‌طلبی را شيوه زندگی خويش ساخت! چنانچه تمام چیزی که پس از ترور ایشان باقی مانده بود: «یک جلد قرآن، یک قالیچه کهنه، یک صندلی، یک عینک، یک عصای چوبی، یک حوله حمام، یک سجاده نماز و یک پیراهن کرباس ایرانی و تعدادی کتاب» بود!  او از همان ابتدای نمایندگی مجلس، امر ساده‌زیستی را عملاً به همه آموخت! چنانچه عبدالعلی باقی در صفحه ۳۲ کتابِ «مدرس مجاهدی شکست‌ناپذیر» نقل می‌کند: وقتی شهید مدرس برای نمایندگی مجلس از اصفهان به تهران عزیمت نمود، دو خانه به ایشان پیشنهاد شد، یکی دو اتاقه با اجاره ماهی «سی ریال» و دیگری سه اتاقه با اجاره ماهی «سی‌وپنج ریال»؛ و ایشان، منزل دو اتاقه را انتخاب کردند؛ از آیت‌الله مدرس سؤال شد، آیا نماینده مجلس، مبلغ پنج ریالِ ناچیز، صرفه‌جویی می‌کند!؟ او جواب می‌دهد: «بلی، آنچه استقلال و آزادی و عقیده را از بین می‌برد، احتیاج است! من نمی‌خواهم محتاج کسی باشم! باید برنامه زندگیم را طوری تنظیم کنم که محتاج به کسی نشوم، تا این زبانِ تند و تیزم آزاد باشد! «میلسپو» مستشار مالی امریکا در ایران در کتاب خود با عنوان «کار امریکا در ایران» درباره شهید مدرس چنین نوشته: «مشخص‌ترین چهره و رهبر روحانیون در مجلس ایران، مدرس است که به عنوان نایب رئیس اول مجلس، انتخاب شده؛ شهرت مدرس، بیشتر در این است که برای پول ارزشی قائل نیست! او در خانه ساده‌ای زندگی می‌کند که جز یک قالیچه، تعدادی کتاب و یک صندلی، چیز دیگری در آن وجود ندارد! لباس روحانیون را می‌پوشد و مردی عالم است؛ در ملاقات با او محال است کسی تحت تأثیر سادگی و هوش و قدرت رهبری او قرار نگیرد...» (مدرس و سیاست‌گذاری عمومی، مرکز اسناد، ص ۱۳۲) امام خمینی (ره) که در جوانی، مدرّس را درک کرده بودند، درباره او می‌فرمایند: «او [رضا خان] با مرحوم مدرس روزگاری گذراند و فهمید که با هیچ چیز نمی‌توان او را قانع کرد؛ نه با تطمیع، نه با تهدید!» (کشف‌الاسرار، ص٩) آیت‌الله سید فخرالدین جزایری از همراهان آیت‌الله مدرس نیز، درباره تلاش‌های رضاخان برای تطمیع ایشان به ملاقات سرلشگر خدایار می‌پردازد که او به شهید مدرس گفت: «رضا شاه میل دارد که باب مراوده را با شما باز کند و به هر طریق که شما بپسندید با شما روابط حسنه داشته باشد و هر امری را که در امور مملکت بفرمایید اطاعت خواهند کرد! ضمناً مبلغ «صد هزار تومان» فرستاده‌اند که نزد شما باشد و به هر مصرفی که صلاح بدانید برسانید!» مدرس (که در آن زمان، کل حقوق نمایندگی او در مجلس «سی تومان» بود!) با رد درخواست رضا شاه، گفت: «... این پول‌ها را ببرید که اگر اینجا بماند کُلِ آن به مصرف نابودی رضاخان خواهد رسید!» (مدرس، مجاهدی شکست‌ناپذیر، ص۱۴۰) ✍️ سرانجام، این عالمِ مجاهد که در تمام عمر با عزمی راسخ چون كوهی استوار در مقابل نَفْسِ خود و ستمگران عصر به مقابله برخاسته، و بارها در طول زندگی، به زندان افتاده و مورد سوءقصد واقع شده بود؛ در سال ۱۳۰۷ توسط رضا شاه به ربذه‌ی خواف و سپس به کاشمر تبعيد شد و بالاخره در سال ۱۳۱۶ وی را در كُنج عُزلت و غريبی، مسموم و سپس در هنگام نماز، به‌وسیله عمامه خودشان، ایشان را خفه نموده و به شهادت رساندند. ✍️ روحش شاد و نام و یادش همواره گرامی و جاودان باد.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «دریای عرفان» روز جمعه، ١۴٠٠/١١/٠٨ مناسبت روز: امروز هشتم بهمن ماه برابر با سالروز رحلت فقیه، حکیم و عارف بزرگ شیعه، حضرت آیت‌الله سید علی قاضی طباطبائی (ره) است که عالمان بزرگی چون علامه طباطبایى و حضرات آیات عظام محمد تقی بهجت، سیدابوالقاسم خوئی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی از شاگردان مکتب اخلاقی ایشان هستند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مطهر این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک سخن گفتن از عالم و عارف عظیمی که بزرگان شیعه، به شاگردی او افتخار می‌نمایند، بسیار سخت و از عهده‌ی حقیر خارج است! بزرگمردی که خمینی کبیر (ره) درباره‌ی او می‌فرمایند: «قاضی، کوهی بود از عظمت و مقام توحید!» و مفسر بزرگ قرآن، علامه طباطبائی (ره) در ستایش وی فرموده‌ است: «ما هر چه داریم، از مرحوم قاضی داریم؛ چه آنچه را که در حیاتش از او تعلیم گرفتیم و از محضرش استفاده کردیم، چه طریقی که خودمان داریم، از مرحوم قاضی گرفته‌ایم!» لذا در این مجال کوتاه تنها به بخشی از توصیه‌های اخلاقی و عرفانی این استاد بزرگ اخلاق بسنده می‌کنیم که بی‌شک می‌تواند راهگشای ما، برای رسیدن به مراحل عالی معنویت باشد: 1️⃣ اولین سفارش استاد، همواره نماز اول وقت بود، چنانچه شاگرد برجسته ایشان، آیت‌الله العظمی بهجت (ره) از استاد نقل کرده‌اند که می‌فرمودند: «اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد، مرا لعن کند!» همچنین آیت‌الله قاضی در وصیت‌ خود، چنین آورده‌اند: «نماز را بازاری نکنید، اول وقت به‌جا بیاورید و با خضوع و خشوع! اگر نماز را تحفظ کردید همه چیزتان محفوظ می‌ماند و تسبیح صدیقه کبری سلام‌الله علیها که از ذکر کبیر به شمار می‌آید و آیت‌الکرسی را در تعقیب نماز ترک نکنید...» 2️⃣ دومین توصیه استاد را باید مأنوس بودن با قرآن دانست؛ به‌گونه‌ای که می‌فرمودند که: «هیچ‌گاه از قرآن جدا نشوید»؛ و در نامه‌ خود به علامه طباطبایی تاکید نمودند: «بر شما باد به قرائت قرآن کریم در شب با صدای زیبا و غم‌انگیز، پس آن نوشیدنی و شراب مؤمنان است! و کمتر از یک جزء تلاوت نکنید...» 3️⃣ توصیه دیگر ایشان راجع به خواندن و تأمل کردن در تاریخ اسلام بود؛ که تأکید داشتند: «یک دوره تاریخ اسلام را از ولادت حضرت رسول (ص) تا (غیبت امام زمان) ۲۶۰ ه.ق بخوانید» 4️⃣ دیگر توصیه استاد، اهتمام به نماز شب بود؛ چنانچه در وصیت خود آورده‌اند: «و اما نماز شب، پس هیچ چاره و گریزی برای مؤمنین از آن نیست! و تعجب از کسی است که می‌خواهد به کمال دست یابد، در حالی که برای نماز شب قیام نمی‌کند! و ما نشنیدیم که احدی بتواند به آن مقامات، دست یابد مگر به‌وسیله نماز شب!» همچنین علامه طباطبایی نقل کرده‌اند که: «استاد دست خود را روی شانه من گذاردند و فرمودند: ای فرزندم! دنیا می‌خواهی، نماز شب بخوان! آخرت می‌خواهی، نماز شب بخوان!» 5️⃣ یکی دیگر از توصیه‌های ویژه حضرت استاد، «توسل به امام‌حسین‌ (ع)» بود؛ چنانچه در یکی از نامه‌هایشان چنین مرقوم فرمودند: «محال است انسانی به‌جز از راه سیدالشهدا (ع) به مقام توحید برسد؛ جاری شدن فیوضات و خیرات از مسیر حضرت سیدالشهدا (ع) است و مقدمه این فضیلت هم، حضرت قمر بنی‌هاشم (ع) است» 6️⃣ همچنین استاد، بر انجام زیارت حضرت سید الشهدا (ع) و گرفتن روضه هفتگی ولو با حضور دو سه نفر، همواره تاکید نموده و می‌فرمودند: «این کار سبب گشایش امور است!» 7️⃣ توصیه دیگر ایشان در رعایت حق‌الناس بود و می‌فرمودند: «اگر حقی که برگردنت باشد تا ادا نکنی باب روحانیت، باب قرب، و باب معرفت باز شدنی نیست!» 8️⃣ استاد می‌فرمودند: «از آن چیزها که بسیار لازم و با اهمیت است، دعا برای فرج حضرت حجت صلوات‌الله‌علیه در قنوت نماز وتر است بلکه در هر روز و در همه اوقات» 9️⃣ و در پایان وصيت خود فرمودند: «گر چه این حرف‌ها، آهن سرد کوبیدن است، ولی بنده لازم است بگویم، اطاعت از والدین، حسن خلق، ملازمت صدق، موافقت ظاهر با باطن، ترک خدعه و حیله، و تقدم در سلام و نیکویی کردن با هر برّ و فاجر، مگر در جایی که خدا نهی کرده؛ (و در نهایت) اللّه اللّه اللّه که دل هیچ‌کس را نرنجانید!» ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره بزرگداشت علامه قاضی، به پایان می‌بریم که فرمودند: «مرحوم میرزا علی آقای قاضی، یکی از حسنات دهر است! یعنی واقعاً شخصیت برجسته علمی  و عملی مرحوم آقای قاضی، حالا اگر نگوییم بی‌نظیر، حقاً در بین بزرگان کم ‌نظیر است‌...» ✍️ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و راهش همواره پررهرو باد. 📚 برگرفته از کتاب «دریای عرفان» نوشته هادی هاشمیان

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «قیام پانزدهم خرداد به حمایت از امام امت» روز یکشنبه، ١۴٠١/٠٣/١۵ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز قیام خونین مردم قهرمان ایران در ١۵ خرداد سال ١٣۴٢ است که جرقه بزرگترین انقلاب جهان معاصر و «معجزه قرن» شد؛ لذا ضمن گرامیداشت این روز بزرگ، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند شهدای ١۵ خرداد و امام شهیدان آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته از امام امت، و از ایمان و اصالت، علم و تقوا، و ارتباط عمیق ایشان با خداوند متعال و همچنین ارتباط صادقانه و صمیمانه امام با توده مردم، سخن گفتیم و امروز به مناسبت قیام بزرگ ١۵ خرداد از یکی دیگر از ویژگی‌های خمینی کبیر (ره) سخن خواهیم گفت؛ یکی دیگر از خصوصیات امام امت، «روحیه شهادت‌طلبی و جهاد در راه خدا» بود، که این روحیه، ریشه در بینش اعتقادی و تربیتی حضرت امام (ره) داشت؛ امام، مبارزات خود با حکومت ستم‌شاهی را، از اوایل نوجوانی، آغاز و سپس به موازات اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی ‌ایران و جوامع اسلامی، به صورت علنی ادامه دادند، تا اینکه در سال ١٣۴٠ شمسی در ماجرای لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، که به موجب آن، شرط مسلمان بودن و سوگند به قرآن کریم، تغییر داده شد! به همراه برخی از علمای بزرگ قم و تهران، دست به اعتراضات همه جانبه زدند که منجر به عقب‌نشینی شاه در این ماجرا گردید؛ اما امام امت، مبارزه خود در برابر «انقلاب سفید شاه» را ادامه دادند و بالاخره پس از سخنرانی آتشین ایشان در سیزدهم خرداد ١٣۴٢ و دستگیری امام، قیام سراسری ملت‌ بزرگ ایران در پانزدهم خرداد همان سال آغاز شد که در این مجال به شرحی کوتاه از این حماسه تاریخی می‌پردازیم؛ ✍️ ماه محرم سال ۱۳۴۲ شمسی فرا رسید و امام (ره) در عصر عاشورا، در مدرسه فیضیه در نطق تاریخی خویش با صدای بلند، خطاب به شاه هشدار دادند: «ای جناب شاه! من به تو نصیحت می‌کنم، دست‌بردار از این کارها، آقا، اغفال می‌کنند تو را! من میل ندارم که یک روز اگر بخواهند تو بروی، همه شکر کنند... اگر دیکته می‌دهند دستت، و می‌گویند بخوان، در اطرافش فکر کن.... نصیحت مرا بشنو... ربط مابین شاه و اسرائیل چیست که سازمان امنیت می‌گوید از اسرائیل حرف نزنید... مگر شاه اسرائیلی است؟!» شاه پس از این سخنان آتشین، بلافاصله فرمان دستگیری امام را صادر کرد و در سحرگاه پانزده خرداد ۴۲، صدها کماندوی اعزامی از تهران، منزل حضرت ‌امام را محاصره کرده و ایشان را در حالی‌که مشغول نماز شب بودند، دستگیر و سراسیمه به زندانی در تهران منتقل نمودند؛ صبح همان روز، خبر دستگیری امام از قم به تهران، مشهد، شیراز و دیگر شهرهای ایران رسید و مردم تمامی این شهرها قیام کرده و به خیابان‌ها ریختند؛ شاه که انتظار چنین عکس‌العمل و قیام بزرگی را نداشت، دیوانه‌وار فرمان کشتار عمومی را صادر کرد و بالاخره با به خاک و خون کشیدن حدود ١۵ هزار نفر در روز ۱۵ خرداد ۴۲، قیام خونین مردم ایران، ظاهراً خاموش شد‌؛ هرچند که شاه پس از چند ماه با فشار روزافزون مردم و علماء و از ترس قیام دوباره، در شامگاه ۱۸ فروردین سال ۱۳۴۳، مجبور به آزادی امام شد؛ که این موضوع، شادمانی فراگیر مردم در سراسر شهرهای کشور را به دنبال داشت؛ اما این پایان مبارزه امام امت نبود و خمینی کبیر در کمتر از دو ماه پس از آزادی در اولین سالگرد قیام ۱۵خرداد در سال ۱۳۴۳ با صدور بیانیه مشترک با دیگر مراجع تقلید، این روز را به عنوان روز عزای عمومی معرفی نمودند و سپس درآبان ماه ۱۳۴۳، بار دیگر دست به افشاگری بر علیه حکومت زده و به شدت به تصویب پیمان وین «کاپیتولاسیون» اعتراض نموده و فرمودند: «عزت ما پایکوب شد، عظمت ایران از بین رفت، عظمت ارتش ایران را پایکوب کردند؛ قانونی را به مجلس بردند که در آن، ما را ملحق کردند به پیمان وین... که تمام مستشاران نظامی آمریکا با خانواده‌هایشان...با خدمه‌شان... از هر جنایتی که در ایران بکنند، مصون هستند! ملت ایران را از سگ‌های آمریکا، پست‌تر کردند... اگر شاه ایران، یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد، مؤاخذه می‌کنند؛ اما چنانچه یک آشپز آمریکایی، شاه ایران را زیر بگیرد... هیچ‌کس حق تعرض ندارد...» شاه بار دیگر با دستپاچگی تمام، دستور دستگیری امام را صادر کرد و در سحرگاه ۱۳ آبان ۱۳۴۳، ایشان را تحت‌الحفظ مأمورین امنیتی و نظامی به ترکیه تبعید نمود و این‌بار نیز با ایجاد فضای خفقان در کشور، مجدداً موج اعتراضات مردم را خاموش نمود؛ ✍️ اما بند و تبعید هم، پایان مبارزه حق‌طلبانه خمینی کبیر نبود و امام با شجاعت و ایمان راسخ به وعده الهی و با ایجاد اتحاد و همدلی در بین ملت مسلمان ایران، بالاخره در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به کشور بازگشتند و به حکومت ٢۵٠٠ ساله شاهنشاهی در ایران پایان دادند.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «رَحمَةٌ لِلعَالَمین» روز شنبه، ١۴٠١/١١/٢٩ مناسبت روز: امروز سالروز بعثت "رَحمَةٌ لِلعَالَمین" پیامبر خوبی‌ها و مهربانی‌ها، حضرت محمد مصطفی (ص) است؛ لذا این عید بزرگ را به همه مسلمانان جهان تبریک و تهنیت عرض نموده و سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ عید «مبعث»، روزی است که «انسان کامل» و «خاتم انبیاء الهی» از سوی خداوند متعال برای هدایت بشریت برانگیخته شد، تا بشر با تبعیت و الگوگیری از این «اسوه حسنه» به سعادت در دنیا و آخرت دست یابد؛ چنانچه قرآن می‌فرماید: «لَقَد کانَ لَکُم فی رَسولِ اللهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن کانَ یَرجُوا اللهَ وَ الیَومَ الأخِر؛ (أحزاب/۲۱) اما، بی‌شک خصال حمیده‌ی پیغمبر اکرم (ص) یکی دوتا، و ده‌تا و صدتا نیست؛ چنانچه همسر حضرت، درباره‌ی اخلاق ایشان می‌گوید: «کانَ خُلقُهُ القُرآن»: «اخلاق پیغمبر، قرآن مجسّم است» (مسند احمد، ج ۶، ص ۱۶۳) لذا برای الگوگیری از آن حضرت، ابتدا باید با خصال حمیده و خُلق عظیم پیامبر (ص) آشنا شویم که در این مجال کوتاه تنها به چند خصلت بزرگ آن حضرت اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ «اخلاق محمدی» یکی از بزرگترین خصال حمیده رسول خدا که طبق فرمایش ایشان، هدف از بعثت آن حضرت بوده، مکارم اخلاق است: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق» (بحارالانوار، ج ۶٨، ص ٣٨٢؛ و السنن الکبری، ج ١٠، ص ٣٢)؛ اخلاق حسنه‌ای که خدای متعال درباره آن می‌فرمايد: «وَ اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ‌ عَظیم»؛ (قلم/۴) و مسلماً چیزی را که خدای متعال، عظیم و برجسته‌ بداند، در آن نهایت خوبی و شرافت وجود دارد! لذا یک انسان مسلمان باید مانند حضرت، متخلّق به اخلاق محمدی باشد. 2️⃣ «صبر جمیل» یکی دیگر از خصوصیات بسیار برجسته‌ پیامبر خدا «صبر» است؛ چنانچه خداوند از اوّل بعثت، به حضرت، دستور صبر و استقامت داده و در آیات متعدد در قرآن کریم به این موضوع اشاره نموده است؛ هم‌چون آیه ٧ سوره‌ی مدّثّر: «وَ لِرَبِّکَ فَاصبِر» و یا در آیه ١٠ سوره‌ی مزّمّل: «وَاصبِر عَلیٰ ما یَقولون» و می‌دانید که این دو سوره، از اوّلین سوره‌هایی است که بر رسول خدا نازل شده است، یعنی از همان قدم اوّل، خدای متعال به پیغمبرش می‌گوید، اگر می‌خواهی به رسالتت عمل نمایی، باید صبور باشی؛ امیرالمؤمنین (ع) هم فرمودند؛ «بر شما باد به صبر، زیرا صبر نسبت به ایمان، چون سر است نسبت به بدن؛ در بدنى که سر نباشد خیرى نیست، چنانچه در ایمانى که همراه با صبر نباشد هم، خیری نیست» (حکمت ٨٢ نهج‌البلاغه) ✍️ اما صبر در برابر چه چیزی؟ این موضوع را پیامبر اکرم (ص) در حدیثی ثبیین نموده‌ و فرمودند: صبر بر سه بخش است: ⬅️ «صبر بر مصیبت و مشکلات»: یعنی انسان، خودش را در برابر حوادث و مصائب گوناگون، حفظ کند؛ ⬅️ «صبر در معصیت»: یعنی انسان در مقابل میل به گناه پایداری کند؛ ⬅️ «صبر در طاعت»: یعنی انسان در مقابل بی‌حالی و بی‌کاری و تنبلی به هنگام انجام وظیفه، پایداری کند؛ البته صبر هزاران شاخه دارد؛ اما بالاترین مقام صبر را حضرت باقرالعلوم (ع) در روایتی بیان فرموده‌اند: چون هنگام رحلت پدرم فرا رسيد، مرا در آغوش گرفته و فرمود: فرزندم! به تو سفارشى مى‌كنم كه پدرم در آخرین لحظات عمر به من كرده و فرمود كه پدرشان امیرالمؤمنین (ع) این سفارش را در پایان عمر نموده‌اند: «يا بُنَيَّ، اِصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ وَ اِنْ كانَ مُرّا»: «فرزندم! در راه حق، صبور باش، حتّى اگر [این صبورى] تلخ باشد» (اصول كافى، ج ٢، ص ٩١) 3️⃣ «عدل و عدالت» یکی دیگر از خصال حمیده پیامبر (ص) که از مهم‌ترین اهداف همه‌ی پیغمبران الهی بوده، برپایی «عدالت» است: «لَقَد اَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّنٰتِ وَ اَنزَلنا مَعَهُمُ الکـِتٰبَ وَ المیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسط»: «ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب (آسمانی) و میزان (شناسایی حقّ از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند...» (حديد/۲۵)‌ بنابراین، یکی از اهداف بزرگ رسالت و اِنزال کُتب الهی این بوده که قیام به قسط شود و جامعه، قائم به عدل وعدالت باشد؛ البته عدالت نیز اقسام بسیاری دارد و فقط در تقسیم اموال و ثروت نیست؛ بلکه عادلانه رفتار کردن در همه چیز مهم است؛ اما متأسفانه امروزه در فضای حقیقی و مجازی، شاهد بی‌عدالتی‌های فراوان هستیم! به‌گونه‌ای که به راحتی تهمت می‌زنند، دروغ می‌گویند و بدون اطمینان مطلبی را منتشر و یا منتقل می‌نمایند و با آبروی مردم بازی می‌کنند! این‌ها همه از مصادیق بی‌عدالتی است، و اگر ما پیرو پیامبر اکرم (ص) هستیم نباید بی‌عدالتی کنیم!

#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «رسم جاهلانه»         روز سه‌شنبه، ١۴٠١/١٢/٢٣ ✍️ مناسبت روز: امشب، آخرین شب چهارشنبه پایان سال (غروب سه‌شنبه) موسوم به «شب چهارشنبه سوری» است که در این مراسم که ظاهراً برگرفته از آیینی از ایران کهن می‌باشد؛ عده‌ای از مردم، آتش روشن کرده و از روی آن می‌پرند و خواهان آن هستند که آتش، سرخی و گرمی و نیروی خود را به آنها داده و رنگ پریدگی و زردی و بیماری و مشکلات آن‌ها را بگیرد! لذا به‌گونه‌ای از آتش به عنوان یک موجودِ مقدس و قدرتمند، مدد می‌طلبند و ناخواسته دچار شِرک می‌شوند! چراکه یک انسان مسلمان علاوه بر «توحید ذاتی» و اعتقاد به وجود خداوند یکتا، می‌بایست قائل به «توحید افعالی» باشد، یعنی معتقد باشد که هیچ کاری در عالم انجام نمی‌شود و هیچ حادثه‌ای رخ نمی‌دهد مگر آن‌که سلسله‌ی علل آن به خداوند متعال ختم گردد و به تعبیر دیگر، هیچ چیزی غیر از خدا در عالَم، مؤثر نیست! بنابراین مدد خواستن از آتش برای سلامتی و دوری از بدی‌ها، از نظر شرع مقدس، فعل حرام محسوب می‌گردد! ✍️ با این وجود، متأسفانه برخی از متدینین نیز این عمل جاهلانه را انجام داده و برای توجیه آن می‌گویند این یک «آیین ملّی و کهن» است و طبق روایات اسلامی باید به سنن ملت‌ها احترام گذاشت! ✅ در جواب به این عزیزان باید عرض کنیم که هرچند اصل این موضوع صحیح است و دین مبین اسلام به آیین و سنن ملت‌ها که مبنای عقلی داشته و برخلاف دستورات شرعی نباشند، احترام می‌گذارد؛ اما هرگاه این سنت‌های کهن، جاهلانه و بر خلاف عقل و شرع باشند، اسلام به مبارزه با آنها قیام کرده، تا جایی که قرآن کریم یکی از مشکلات تمامی پیامبران الهی را، تقلید کورکورانه امت‌ها از آباء و اجداد خود می‌داند؛ به‌طوری که مثلاً وقتی به آن‌ها می‌گفتند چرا بت می‌پرسید؟ و یا دختران خود را زنده به گور می‌کنید؟ آنها می‌گفتند: پدران ما چنین می‌کردند و ما نیز راه آن‌ها را ادامه می‌دهیم! همانطور که امروز نیز عده‌ای، آیین «چهارشنبه‌سوری» را سنت پدران خود می‌دانند و می‌گویند: ما آیین پدرانمان را پاس می‌داریم! استاد شهید مطهری (ره) در جواب این عده می‌گوید: «شاید پدران ما دقت و دانایی لازم در این زمینه را نداشته‌اند! آیا در این صورت، ما بازهم باید کار آنها را تکرار کنیم؟! اینگونه آیین‌ها، سند نادانی یک ملت است و ما باید روی آن را بپوشانیم نه این‌که هر سال، آن را تجدید نمائیم؛ وقتی ما این کار را انجام دهیم، زبان حال ما این است که می‌گوییم که ما چنین پدران و اجداد ناآگاهی داشته‌ایم...» ✍️ البته متأسفانه این «رسم جاهلی» در سالیان اخیر از شیوه‌ی قدیمی و سنتی خود نیز خارج، و تبدیل به تهدیدی ملی برای همه‌ی ایرانیان شده است به طوری که هر ساله آمارهایی بسیار تلخی مبنی بر فوت و نقص عضو و سوختگی‌های وحشتناک ناشی از انفجار مواد محترقه از اخبار به سمع و نظر مردم می‌رسد؛ و این رسم جاهلانه باعث رعب و وحشت، مردم‌آزاری، خسارت به اموال عمومی وشخصی مردم و آسیب رساندن به جسم وجان انسان‌ها می‌شود که همه‌ی این‌ها از جمله گناه‌های بزرگی هستند که متأسفانه امروزه تحت عنوان مراسم شب چهارشنبه‌سوری انجام می‌شود؛ رذایل بزرگی که همه‌ی ادیان الهی و حتی مکاتب غیر الهی نیز آنها را مردود و مذموم می‌دانند؛ لذا «اسلام» به‌عنوان آخرین و کامل‌ترین دین الهی، به شدت این اعمال را مذمت و نهی نموده، چنانچه پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌فرمایند: «در روز قیامت، بدترین انسان‌ها نزد خداوند کسى است که مردم از شرّ او در امان نباشند» (بحار ، ج٧، ص ٢١٧) و در روایت دیگری نیز فرمودند:‌ «مسلمان کسى است که مردم از دست و زبان او در امان باشند» (الکافی، ج٢، ص٢٣٣) ✍️ در پایان تأکید بر این موضوع لازم است که «دین مترقی اسلام» نه تنها با شادی و شاد بودن مردم، مشکلی ندارد؛ بلکه در مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) همواره بر آن تأکید شده که «یکدیگر را شاد کنید تا در قیامت، خداوند شما را شادمان نماید» (الکافی، ج٢، ص١٩٧) اما شادی و تفریح در اسلام، اصولی دارد و باید دارای منطق و طبق موازین انسانی باشد؛ نه اینکه بر اساس یک رسمِ خرافیِ شرک‌آلود و با ایجاد خطر و تهدید و آزار برای مردم و برپاکردن آتش و آلودگی صوتی و محیط زیستی و تضییع حق‌الناس بخواهیم به اصطلاح شادی نماییم!!! بر این اساس باید گفت که قطعاً رسم خرافی چهارشنبه‌سوری، نه با منطق عقل مطابقت دارد و نه با احکام شرع! لذا مسلماً این عمل جاهلانه با شأن و منزلت مردم فهیم و مسلمان ایران سازگار نیست!