🔸#یادداشت؛ رقص‌درمانی و شراب‌درمانی! 🔹یکی از شبهه‌های بعد از کرونا این بود که «رقص» موجب شادی بیماران، پرستارها و کادر درمانی می‌شود و این شادی، «تسریع در بهبودی» برای بیمار و «استقامت» برای کادر درمانی را به دنبال دارد. 🔹در جواب می توان گفت که اگر «رقص درمانی» نتیجه مذکور را داشت‌ باید در غرب نتایج بهتری در مقابله با کرونا می‌دیدیم و باید آمار آن را تایید می‌کرد. 🔹در حالی که تعداد «بهبود یافته‌ها» (تا 30 فروردین ۱۳۹۹ و مطابق سایت worldometers.info) در آمریکا 63%، در اسپانیا 79%، در ایتالیا 65%، در فرانسه 65% اما در ایران ۹۲% است. پس «دلیل موفقیت ایران» را، باید در جایی دیگر جستجو کرد. 🔹همین طور است استفاده از شراب برای مقابله با کرونا. اگر «شراب درمانی» نتیجه‌بخش بود غرب باید نتیجه بهتری در کرونا می‌داشت. 🔹آنچه باعث «کنترل بیماری» در ایران شده، «حاکمیت دینی» و «دینداری حاکمان و مردم» است که تلاش خستگی‌ناپذیر مسئولین، ایثار مردم و از خودگذشتگی روحانیت را به دنبال داشته است.

🇮🇷 📝#یادداشت| شاخ غول فساد در شرکت‌های دولتی 🍃🌹🍃 🔻«به دنبال اصلاح بسترهای فسادزا هستیم و مصممیم تا با اصلاح نظامات گوناگون، زمینه فساد و رانت را از بین ببریم»؛ این جمله یکی از کلیدی‌ترین بخش‌های سخنرانی رئیس‌جمهور در جمع مردم کرمان در سفر هفته گذشته به این استان بود؛ موضوعی که نشان می‌دهد عزم دولت در مبارزه با فساد، رانت و ضد و بند جدی است. 🔸 عمل کردن به این شعار پایه‌ای، نیازمند توجه به چند نکته است: 1⃣ گام اول در این مسیر، اصلاح بسترهای فسادزا در درون قوه مجریه است؛ به‌واقع نقطه آغازین مبارزه با فساد، خانه‌تکانی در دولت و بر هم زدن مناسبات غلط گذشته در مؤسسات و ادارات دولتی است. دراین‌بین شرکت‌ها و هلدینگ‌های بزرگ دولتی نیازمند توجه و نظارت بیشتری است؛ چراکه با توجه به حجم سنگین گردش مالی در این شرکت‌ها، زمینه و انگیزه فساد به‌مراتب بیشتر است. 2⃣ پیش‌نیاز خانه‌تکانی در دولت، گماردن کارگزارانی صالح و متخصص برای مبارزه با فساد است؛ آن‌طور که برمی‌آید، علی‌رغم گذشت یک سال از روی کار آمدن دولت سیزدهم، همچنان بسیاری مناصب و مسئولیت‌ها در اختیار تفکرات گذشته است؛ تفکری که اعتقادی به برهم زدن زمین بازی و تغییر بسترها و مناسبات فعلی ندارد. 🔺نکته پایانی: باید بپذیریم تا در رفتارها تغییری حاصل نشود، نمی‌توان انتظار تغییر در نتایج را داشت؛ نمی‌شود همچنان بر طبل گذشته کوبید، سپس انتظار معجزه داشت... البته شکستن شاخ غول فساد به‌تنهایی و صرفاً توسط قوه مجریه شدنی نیست، بلکه از در هم کنش فعالیت هماهنگ قوای سه‌گانه، نیروهای انتظامی و امنیتی، تشکل‌های مردمی و آحاد مردم برای تغییر روندهای فسادزا به سمت بسترهای سالم به وجود می‌آید.

🔰 #یادداشت | مفهوم شناسی "جهش تولید با مشارکت مردم" 🔹برای شعار سوال؛ مقام معظم رهبری از واژگان جهش تولید و مشارکت مردم استفاده نموده‌اند که می‌توان آن را بدین شرح توضیح داد؛ 🔹جهش یا موتاسیون ( Mutation )، به معنی جستن، پریدن , دگرگونی, تحول, تغییر, تغییر ناگهانی, انقلاب و...، و واژه تولید( Production)در لغت به معانی استخراج، فراورده، محصول، کار، عمل و... آمده‌است. 🔹از طرفی تولید یا فرآوری، در علم اقتصاد، به معنی تهیه کالا و خدمات مورد نیاز با استفاده از منابع و امکانات معنی گردیده است. 🔹همچنین فعالیّت تولیدی شامل فرایند یا سلسله اقداماتی است که برای تبدیل منابع و یا مواد اولیه به کالا‌ یا خدمات مورد نیازصورت می‌گیرد. 🔹از سویی منظور از جهش تولید، جهش در کمیت و کیفیت تولید ناخالص داخلی(GDP) کشور است که بتواند اقتصاد را بر روی سطح بالاتر روند رشد بلندمدت قرار دهد. 🔹بدهي است که منظور از جهش تولید در این معنی، رشد اقتصادی متناوب؛ از دو جهت کمی و کیفی است که بر اساس تولید واقعی در بازارهای مولد شکل گرفته باشد و منظور از آن رشد تولید در بازارهای نامولد(و موقتی) نیست. 🔹جهش تولید مانند همه مفاهیم دارای الزاماتی هست که عبارتند از؛ ۱.مواد اولیه در دسترس ۲.نیروی انسانی ماهر و متخصص ۳.دانش و فن آوری های پیشرفته ۴.قوانین مترقی و حمایتی و برطرف کردن موانع تولید ۵.نظام بهروری ۶.بازار رقابتی ۷.سهولت در واردات و صادرات و رفع موانع و قوانین گمرکی ۸.سهولت دریافت مجوزهای کسب و کار و... 🔸مقام معظم رهبری در شعار سال ۱۴۰۳ از واژه مشارکت مردم نیز استفاده کردند؛ مشارکت(دخالت) مردم به معنی واگذاری اقتصاد (تولید) به خود مردم. 🔸اینکه مردم از سه جهت تولید، سرمایه گذاری و رقابت در آن تاثیر مستقیم داشته باشند. 🔸اگر مردم در جهات مختلف مذکور در تولید و جهش آن دخیل باشند، اقتصاد و تولید از انحصار دولت خارج شده و دولت با واسپاری آن به مردم، وظیفه خود را به عنوان یک حامی و نقش واسطه ای می تواند به درستی ایفا کند، و از طرفی مردم یا سرمایه گذار خصوصی و یا هر تعبیر دیگر در این زمینه موجب می شود تا ظرفیت عظیم مردم موجب مقوم شدن تولید و اقتصاد گردیده و تحت شدیدترین تکانه های اقتصادی، تاب آوری و رونق خود را باز یابد.

#یادداشت 🔸بی‌تعصب و مبالغه ▫️اگر انقلاب نشده بود، هیچ اتفاق بزرگ دیگری هم رخ نداده بود؛ شاید فقط تهران و چند شهر بزرگ دیگر کمی بزک‌کرده‌تر بود، قدری اروپایی‌تر و خیلی بی‌پرواتر. این همه تهدید و تحریم نبود و این همه فاصله بین دلار و ریال؛ آمار توریست ما کمی‌ بالاتر بود؛ همان‌طور که شمار مسافران ما به ینگه دنیا و جزایر قناری و دکه‌های‌ شانزه لیزه؛ در خیابان‌های ما به‌جای پیکان و پراید و سمند تولید داخل، مصنوعات خارجی می‌چرخید. ما به‌جای خار چشم، خوش‌خدمت‌ترین ژاندارم خاورمیانه بودیم با کلی مدال و درجه روی شانه‌هایمان. تنوع شکمی زیاد بود، آزادی‌های دامنی زیادتر. ما حرف‌های انگلیسی‌ها را بهتر می‌فهمیدیم و بهتر به لهجه آمریکایی حرف می‌زدیم و آن وقت اسم خیلی از جاها، آدم‌ها و خیلی از کارهای ما فرق می‌کرد... ▫️بی‌تعصب و مبالغه، ما در همین حوالی چرخ می‌زدیم؛ از روی چرک‌نویس‌های غربی تقلب می‌کردیم و سُر می‌خوردیم توی آن شیبی که نشانمان داده‌ بودند که تهش می‌رسید به فلسفه ولنگارانه کیف بیشتر! حالا این نقشه چه‌قدر به دنیا و آدم‌های ما می‌خورد، کجای هدف‌های ما قرار داشت، کاری نداشتیم. ما چاکران حلقه‌به‌گوش بودیم و اگر بیشتر و بهتر هم می‌دویدیم، باز منفعتش برای ارباب می‌ماند؛ شاهدش، قصه نفتمان بود که می‌دادیمش به آن‌ها، به‌جایش اسلحه می‌گرفتیم و با آن سلاح‌ها به ضمیمه جان جوان‌هایمان امنیت انرژی غرب را تأمین می‌کردیم. طبق اصل انکارناپذیرِ قاعده قدرت، ارباب، رسم نوکرداری را بهتر از خود نوکر می‌داند و این که نگذارد او آن قدر دانا، هوشیار و فربه شود که از منش «بله‌‌قربان گفتن» سر باز زند. در بهترین حالت‌ها این فلشی که چشم و دل ما دنبال آن بود، ما را به کجا می‌کشاند؟ به ترکیه؛ وارث امپراتوری بزرگ عثمانی که روزی نصف اروپا داشت و حالا...؛ به مصر؛ صاحب چند هزار سال تمدن که سی و چند سال بعد از ما از خواب پریده! به عربستان؛... پاسخ هر چه خوش‌بینانه‌تر باشد، باز چیزی نیست که حالا حسرت آن را بخوریم. ▫️اما پاسخ این سوال که اگر انقلاب نمی‌شد، چه چیزهای نبودند، چه افسوس‌هایی می‌خوردیم، چه آدم‌هایی نداشتیم و چه ارزش‌هایی را نمی‌شناختیم، به‌نظر به این سادگی‌ها نیست. اصلاً تأمل در این دو سوال که «اگر انقلاب نشده بود» و «اگر انقلاب را نداشتیم» ما را به خیلی چیزها رهنمون می‌کند.

🔰 #یادداشت | ایستاده در میدان؛ روایت شجاعتی بی‌نظیر ⏪ پیام‌های حضور دشمن‌شکن آیت‌الله خامنه‌ای 🔸 در امتداد تاریخ پرفراز و نشیب ایران کم نبودند آنان که تاج بر سر نهادند، اما قلبی تهی از شجاعت داشتند. کسانی که به‌هنگام طوفان، پیش از همه کشتی را ترک کردند. از رضاخان که در برابر اشغالگران جنگ جهانی دوم زانو زد و به اراده بیگانگان، تخت و تاج را وانهاد و گریخت تا محمدرضا پهلوی که نه‌یک‌بار، که دوبار طعم فرار را چشید؛ نخست در آشفته‌روزهای ۲۴ مرداد ۱۳۳۲ و سپس در ۲۶ دی ۱۳۵۷، آنگاه که امواج انقلاب اسلامی ایران، کاخ سلطنتش را لرزاند. این خاک، بارها و بارها بزدلی و ضعف حاکمان را به چشم دیده بود؛ اما آن‌گاه که انقلاب اسلامی ایران طلوع کرد، ورق برگشت. مردی از سلاله #شجاعت، گام به میدان نهاد؛ امام خمینی(ره) که هیبت شاه را در هم شکست و نام آمریکا را به زیر کشید. مردی که در روزهای موشک‌باران تهران از جماران خارج نشد و به مردم آموخت که رهبر، باید خود نخستین در صف #مقاومت و مجاهدت باشد. 🔹 پس از او، خورشیدی دیگر طلوع کرد؛ آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای. نام او، قرین شجاعت و وقار است؛ مردی که در میان شعله‌ها ایستاد و نه تنها نسوخت که نور شد برای #مسیر_ملت. روزی در تیرماه ۱۳۶۰ در محراب مسجد ابوذر تهران، تیری از کینه بر جانش نشست اما دلش نه شکست و نه حتی مکث کرد. در بستر بیمارستان، با همان زخم ناشی از کینه و عداوتِ دشمن، پیام وفاداری به امام و امت فرستاد و اینچنین گفت: «من بدین‌ وسیله از همین‌ جا عرض سلام و ارادت بی‌پایان خودم را خدمت امام امت می‌کنم و به ایشان عرض می‌کنم که در مقابل حوادثی این‌چنین، ما هیچ انتظاری نداریم و توقعی نداریم که کمترین رنجشی به خاطر ایشان بنشیند. ما معتقدیم که «سر خمّ می سلامت شکند اگر سبویی». همچنین از امت مسلمان و قهرمان که این همه دارند #فداکاری می‌کنند در جبهه‌ها و پشت جبهه‌ها، این همه دارند جان‌های عزیز و نفیسشان را در راه خدا می‌دهند، انتظار نداریم که در مقابل یک حوادث کوچکی از این قبیل اظهار نگرانی و احساس نگرانی کنند و ما را بیشتر از آن‌چه که شرمنده هستیم، شرمنده نکنند.» ۱۳۶۰/۰۴/۱۱ 🔸 در اسفندماه ۱۳۶۳، هنگامی که خطبه‌اش را در #نمازجمعه_تهران می‌خواند، انفجار بمب، سکوت مصلا را در هم شکست. اما نه گامی عقب نشست، نه صدایش لرزید. ماند، ادامه داد، #مردم را آرام کرد و به دشمن فهماند که پشت تریبون نمازجمعه هم، سنگر را ترک نمی‌کند. در روزهای هشت سال دفاع مقدس، صدای او از جبهه‌ها خاموش نمی‌شد. چنان به #حضور در خطوط مقدم پایبند بود که حتی امام راحل(ره)، با نگرانی خواستند کمتر به میدان برود. اما شجاعت، طبیعت اوست؛ باز برگشت، با اجازه، با شوق، با مسئولیت. 🔹 سال‌ها گذشت و دشمنان با چهره‌ای نو بازگشتند. دی‌ماه ۱۳۹۸، شهید سلیمانی را ناجوانمردانه به شهادت رساندند. رئیس‌جمهور آمریکا با لفاظی‌هایش تهدید به حمله به ۵۲ نقطه‌ی #ایران که بیت رهبری هم جز آن بود کرد اما آیت‌الله خامنه‌ای در همان روزها، آشکارا در دیدار عمومی با مردم قم سخنرانی کردند و نه یک بار، که روز بعد نیز در مراسم ترحیم سردار شهید، در حسینیه امام خمینی(ره) حاضر شدند؛ بی‌واهمه، بی‌واکنش به تهدیدها و آمریکا، تماشاچیِ شکست‌خورده ماند. 🔸 بار دیگر در مهر ۱۴۰۳، در کشاکشِ #تهدیدات رژیم صهیونی پس از عملیات وعده صادق ۲، اعلام کردند که نماز جمعه‌ی تهران را اقامه خواهند کرد. و کردند. با جمعیتی میلیونی، در نماز جمعه نصر خطبه‌هایی خواندند که نه تنها پاسخی به تهدید بود، که تجدید بیعتی با خون شهیدان و روح #حماسه بود. 🔹 و امروز نیز، در روزهایی که جنگ روانی دشمنان و تهدیدات به اوج رسیده و تهمت‌ها بر زبان شیاطین جاری است، باز رهبر معظم انقلاب و فرمانده کل قوا، با همان آرامش و شجاعت همیشگی، در میدان است. مراسمات هر ساله‌ی عزاداری #محرم در حسینیه امام خمینی(ره) را برپا کردند تا هم سیلی‌ای باشد بر دهان دروغ‌پردازان، هم چراغی برای دل‌های مؤمن و امیدوار. 🔸 رهبر انقلاب، نه‌فقط فرمانده میدان بلکه قلب تپنده‌ی آن نیز بوده است. در روزهای آتش، ایستاده‌اند؛ در شب‌های هجمه، روشنی بخشیده‌اند؛ در بحران‌ها، آرامش بوده‌اند و در تهدیدها، #صلابت. 🔹 شجاعت او، از جنس فریاد نیست؛ از جنس ایستادگیِ برآمده از #ایمان و حکمت است. از آن شجاعت‌هایی که در تاریخ می‌ماند. همان‌گونه که در عاشورا، شجاعت تنها شمشیر زدن نبود بلکه ایستادن در وقت بلا بود. و این رهبر عزیز، در عاشورای هر روز این ملت، ایستاده است. او نه فقط رهبری شجاع که نمادی از #عزت یک ملت است؛ ملتی که به واسطه چنین رهبری، در طوفان‌ها قامت خم نمی‌کند. امروز در چهارراهی ایستاده‌ایم که آینده‌ساز است و تاریخ را ورق می‌زند و #شجاعت_ولی_جامعه است که پیروزی را برای جبهه‌ی حق رقم خواهد شد.

🇮🇷🇵🇸 💢#یادداشت | پارادوکس امنیتی بیروت ◾️▫️◾️ 🔹بیروت در دام معادله‌ای گرفتار شده که هر قدم به سوی امنیت، آشوب را نزدیک‌تر می‌کند. تصمیم دولت عون برای خلع سلاح حزب‌الله، نه راه‌حلی برای ثبات، بلکه به سان جرقه‌ای بر باروت تنش‌های تاریخی در #لبنان است. واقعیت این است که قدرت نظامی حزب‌الله نه تنها بازدارنده صهیونیست‌هاست، بلکه سدی است در برابر فروپاشی کامل نظم شکننده لبنان؛ بیروت بدون #حزب‌الله، شهروندانش را در برابر اسرائیل بی‌پناه می‌گذارد، و با حزب‌الله، اسیر فشارهای سیاسی و اقتصادی و ... غرب می‌شود. 🔸غرب با درک این تناقض، به جای جنگ نظامی، اقتصاد و سیاست را نشانه رفته است. تحریم بانک مرکزی لبنان و بلوکه کردن ۹ میلیارد دلار کمک بین‌المللی، تلاشی است برای کاهش تاب‌آوری جامعه لبنانی تا شاید وفاداری‌شان به #مقاومت و حزب‌الله را از دست بدهند. اما آمارهای میدانی حکایت دیگری دارند: پیروزی مطلق کاندیداهای حزب‌الله در انتخابات شهرداری‌های لبنان در ماه‌های گذشته نشان می‌دهد که قدرت نرم‌افزاری و سیاسی جریان مقاومت همچنان کارآمد بوده و مقاومت لبنان همچنان مجهز به سلاح حمایت مردمی است. همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد حداقل ۷۱٪ از ساکنان جنوب لبنان حاضرند کاهش سهمیه نان را بپذیرند، اما جزء مخالفان خلع سلاح باقی بمانند. 🔹پیچیدگی ماجرا زمانی آشکار می‌شود که ژئوپلیتیک لبنان و توانمندی‌های نظامی حزب‌الله را بیشتر بررسی کنیم. نزدیکی سرزمینی لبنان به سرزمین‌های اشغال شده به گونه‌ای است که سکوهای حفاری رژیم صهیونی در دریای مدیترانه که روزانه حداقل ۴۵۰ میلیون فوت مکعب گاز استخراج می‌کنند، در برد موشک‌های بالستیک حزب‌الله قرار دارند. یعنی تنها چند دقیقه نیاز است تا با پرتاب موشک از جنوب لبنان، شاهد انفجار در میدان انرژی «تامار» رژیم صهیونی باشیم. بهرحال سرمایه‌گذاری ۴۰ میلیارد دلاری بریتیش پترولیوم در میادین انرژی رژیم صهیونی باعث شده است که امنیت امروز رژیم برای غرب بیش از پیش اهمیت داشته باشد. بنابراین با این واقعیت، معادلات امنیتی از خیابان‌های بیروت به دفتر مدیران شرکت‌های انرژی غربی کشیده شده است. 🔸اما در نهایت غرب می‌داند خلع سلاح مقاومت غیرممکن است، چرا که این موضوع بارها آزموده شده است و شکست خورده است؛ حدود بیست سال پیش نیز دولت فؤاد سنیوره تصمیم مشابهی اتخاذ کرده بود، اما دولت لبنان نتوانست آن را اجرایی کند. پارادوکس نهایی اینجاست: بیروت یا باید امنیتش را با اسلحه‌های حزب‌الله حفظ کند، یا با از دست دادن آنها، امنیت خود و منطقه را قربانی معادلات بین‌المللی سازد. این انتخاب، نه در مجلس لبنان، که در کوچه‌پس‌کوچه‌های جنوب بیروت رقم می‌خورد؛ جایی که شهدای مقاومت همچنان در قلوب و اذهان مردم‌اند و کودکان هنوز خاطره جنگ سال گذشته با رژیم صهیونی را با نقاشی‌هایشان روی دیوارها زنده نگه داشته‌اند.