🔶 عرصه‌ی اقدام دستگاه امنیتی و شناخت عمق راهبردی 🔹ویدئوی کامل را در یوتیوب و آپارات ببینید ⏯یوتیوب : https://youtu.be/0v1OW3nFDrs ⏯آپارات: https://aparat.com/v/evzyp62 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌐تلگرام https://t.me/man_kazemi 🌐ایتا https://eitaa.com/mansouron

مقایسه‌ی «عمق سیاست تمدنی کشورهای امانیست» و «عمق سیاست هجری انقلاب اسلامی» تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

1⃣ اهمیت «شناخت عمق سیاست» برای دستگاه امنیتی 🔹یکی از بزرگ‌ترین وظایف دستگاه امنیتی، شناخت دقیق عمق سیاست و عمق راهبردی نظام است. چرا؟ چون اگر دستگاه امنیتی تنها به ظاهر و پوسته‌ی امنیت توجه کند (یعنی مردم، سرزمین، و مرزهای جغرافیایی)، این خطر جدی وجود دارد که از ماهیت و هویت نظام سیاسی غافل شود. ✅ یک دستگاه امنیتی ممکن است تصور کند وقتی توانسته مردم را مدیریت کند، احزاب و گروه‌ها را کنترل کند، و مرزهای کشور را امن نگه دارد، موفق بوده است. اما در واقعیت، اگر عمق سیاست و عمق راهبردی شناخته نشود و حفظ نگردد، این موفقیت ظاهری ارزشی نخواهد داشت. 📖 عمق سیاست همان لایه‌های پنهان، مبنایی و هویتی یک نظام است. جایی که ارزش‌ها، باورها، جهان‌بینی و بنیان‌های اصلی قدرت قرار دارند. اگر این عمق دچار فرسایش شود، حتی با وجود ظاهر قدرتمند، نظام سیاسی دچار استحاله می‌شود. تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

2⃣ خطای شناختی دستگاه امنیتی 🔹یکی از مهم‌ترین خطاهایی که دستگاه‌های امنیتی ممکن است به آن دچار شوند، جایگزین کردن ظاهر با حقیقت است. 🔹 به طور مثال: یک نظام سیاسی ممکن است هنوز دارای سرزمین، مردم، ارتش و دولت باشد. در ظاهر، همه چیز سر جای خودش است. اما وقتی به عمق نگاه می‌کنیم، می‌بینیم ارزش‌های بنیادی، باورهای ایدئولوژیک، و مبانی هویتی آن نظام دیگر وجود ندارد یا بسیار کم‌رنگ شده است. 🔹این همان چیزی است که به آن پوسته‌ی بدون محتوا می‌گوییم. یعنی نظام سیاسی از نظر فیزیکی پابرجاست، اما از نظر هویتی و معنوی، استحاله شده و دیگر «آن نظام سابق» نیست. ⚠️ دستگاه امنیتی اگر تنها به ظاهر توجه کند، متوجه این استحاله نخواهد شد. و این خطای شناختی می‌تواند مرگ تدریجی و خاموش یک نظام سیاسی را رقم بزند. 📍 نمونه تاریخی نزدیک: وقتی بخشی از عمق تاکتیکی و عملیاتی انقلاب اسلامی در منطقه از دست برود (مثل سوریه و لبنان)، دشمن این وضعیت را به‌عنوان تضعیف هویت و ماهیت جمهوری اسلامی تفسیر می‌کند و تصور می‌کند حالا می‌تواند به «ایرانِ مرکزی» حمله کند. این همان خطری است که از نادیده گرفتن عمق سیاست به وجود می‌آید. تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

3⃣ مثال عینی از استحاله‌ی هویتی 🔹برای درک بهتر موضوع، فرض کنید یک فرد را که سال‌ها پیش می‌شناختید، دوباره ببینید. ظاهرش همان است: همان نام، همان بدن، همان قیافه. اما وقتی با او حرف می‌زنید، می‌بینید باورها، ارزش‌ها و شیوه‌ی زندگی‌اش کاملاً تغییر کرده. دیگر هیچ شباهتی به آن فرد قبلی ندارد. 🔹 نظام سیاسی هم همین‌طور است. ممکن است همچنان نام جمهوری یا سلطنت یا دموکراسی را یدک بکشد، پرچم و ارتش و ساختارهای رسمی را داشته باشد، اما در عمق هویتی، کاملاً دگرگون شده باشد. ❗️این یعنی دستگاه امنیتی اگر تنها به حفظ ظواهر (مردم، سرزمین، نهادها) بسنده کند، اما نتواند عمق سیاست و عمق راهبردی (ارزش‌ها، مبانی اعتقادی و ایدئولوژی) را حفظ کند، نظام در واقع نابود شده است، حتی اگر هنوز روی نقشه وجود داشته باشد. 📍 در همین راستا باید توجه داشت که حتی شعارها و نمادهایی مثل «ای ایران» که حاج محمود کریمی خواند، در چارچوب ملی‌گراییِ انقلاب اسلامی معنا دارد. ملی‌گرایی در گفتمان رهبری، مثل ملی‌گرایی سکولار یا نژادپرستانه نیست که هیچ ریشه ایدئولوژیک نداشته باشد؛ بلکه ملی‌گراییِ انقلاب اسلامی، در خدمت عمق استراتژیک و فوق‌استراتژیک نظام است. 🔹یعنی حفاظت از ایران مساوی است با حفاظت از عمق‌های دیگر (امت اسلامی، ولایت، حیات طیبه). تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

4⃣ وظیفه‌ی واقعی دستگاه امنیتی 🔹دستگاه امنیتی در هر نظام سیاسی دو وظیفه‌ی اصلی دارد: 1️⃣ حفظ ظاهر و پوسته‌ی امنیت: یعنی مردم، سرزمین، مرزها، نهادها و ساختارها. 2️⃣ حفظ عمق سیاست و عمق راهبردی: یعنی مبانی اعتقادی، جهان‌بینی، ارزش‌ها و هویت اصلی نظام. اگر وظیفه‌ی دوم به درستی انجام نشود، انجام وظیفه‌ی اول هیچ ارزشی نخواهد داشت. ✅ یک نظام سیاسی سالم فقط زمانی پایدار می‌ماند که هم در ظاهر و هم در باطن حفظ شود. ✅ وظیفه‌ی دستگاه امنیتی فراتر از کنترل مرزها و امنیت فیزیکی است؛ این دستگاه باید محافظ هویت، معنا و فلسفه‌ی وجودی نظام باشد. ⚡️ نتیجه: دستگاه امنیتی زمانی موفق است که «پوسته» و «هسته» را با هم ببیند؛ نه اینکه تنها به حفظ ظاهر بسنده کند و از عمق غافل شود. وگرنه، با وجود ظاهر پابرجا، نظام از درون خالی و بی‌جان خواهد شد. پایان تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

⭕️ کا.گ.ب و شکار نقاط ضعف افراد 🔹 پس از جنگ جهانی دوم، سازمان کا.گ.ب یکی از گسترده‌ترین عملیات‌های خود را طراحی کرد؛ هدف این بود که شخصیتی برجسته را جذب کرده و در عالی‌ترین سطوح دولت فرانسه نفوذ دهد. 🔹 قربانی این عملیات کسی نبود جز سفیر فرانسه در مسکو (دوژان). پرونده او از زمان پیوستن به دولت تبعیدی ژنرال دوگل در لندن تشکیل شد و سال‌ها با گزارش‌های مأموران از نیویورک، پاریس، لندن و توکیو تکمیل گردید. 🔻 از همان لحظه ورود به مسکو، دوژان و همسرش تحت مراقبت دائمی قرار گرفتند: ▪️میکروفن‌های مخفی در خانه و سفارت نصب شد، ▪️راننده و ندیمه خانه از عوامل آموزش‌دیده بودند، ▪️مهمانی‌های دیپلماتیک با حضور نویسندگان و هنرمندانِ ظاهراً مستقل، در حقیقت صحنه‌ای از یک نمایش اطلاعاتی بود. 🔹 بررسی‌ها نشان داد که نقطه ضعف دوژان علاقه او به معاشرت با زنان است. کا.گ.ب ابتدا با همسرش رابطه‌ای دوستانه ساخت، سپس او و شوهرش را وارد شبکه‌ای از هنرمندان و بازیگران (همگی مأموران پوششی) کرد. در نهایت دوژان با یکی از مأموران زن کا.گ.ب وارد رابطه شد؛ رابطه‌ای که با یک صحنه‌سازی پیچیده ضبط و مستند شد. 🔸 حالا دوژان برای حفظ آبرو به سراغ دوستانش رفت؛ دوستانی که خود مأموران کا.گ.ب بودند! یکی از آن‌ها (گروبونف) قول داد راز او را پنهان کند و همین وابستگی روانی، دوژان را به اسارت نامرئی کشاند. 🔹 نقشه این بود که وقتی دوژان در پله‌های بالاتر قدرت قرار گرفت، به ابزاری در خدمت جاسوسی شوروی تبدیل شود. اما سرنوشت مسیر دیگری داشت: مأمور کا.گ.ب که در عملیات مشابه علیه وابسته نظامی فرانسه (سرهنگ گیبو) حضور داشت، پس از شکست ماجرا به غرب پناهنده شد و کل عملیات افشا گردید. 🔻 نتیجه: دوژان برکنار شد و کا.گ.ب یکی از مهم‌ترین فرصت‌های نفوذ بلندمدت خود را از دست داد. 📌 این پرونده، نمونه‌ای کلاسیک از استفاده سازمان‌های اطلاعاتی از نقاط ضعف فردی است؛ جایی که یک وابستگی شخصی می‌تواند به ابزاری برای نفوذ در قلب قدرت سیاسی بدل شود. منبع: (گونتر نولاو، ۱۳۷۴: ۱۰–۳۲) تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

⭕️ درس‌های ضدجاسوسی از پرونده کا.گ.ب و سفیر فرانسه 🔹 عملیات کا.گ.ب علیه سفیر فرانسه، فقط یک ماجرای جاسوسی نیست؛ بلکه کلاس درسی زنده در حوزه امنیت و ضدجاسوسی است. از دل این پرونده می‌توان چند اصل کلیدی استخراج کرد: 1️⃣ پرونده‌سازی بلندمدت هیچ هدفی یک‌شبه شکار نمی‌شود. کا.گ.ب سال‌ها دوژان را زیر نظر داشت و اطلاعات ریز و درشت او را جمع‌آوری کرد تا در لحظه مناسب نقطه ضعف را بیابد. 2️⃣ پوشش‌های اجتماعی و فرهنگی هنرمند، نویسنده یا دیپلمات مهمان شب‌نشینی نبودند؛ همه مأمورانی پوششی بودند. این نشان می‌دهد که عرصه فرهنگ و روابط اجتماعی یکی از ابزارهای نرم نفوذ اطلاعاتی است. 3️⃣ بهره‌برداری از نقطه ضعف شخصی نقطه ضعف دوژان «علاقه به معاشرت با بانوان» بود. سازمان‌ها می‌دانند که یک ضعف کوچک، اگر درست مدیریت شود، می‌تواند یک انسان قدرتمند را به زانو درآورد. 4️⃣ دام عاطفی و روانی (Dependency Trap) وقتی گروبونف به‌عنوان "دوست" راز دوژان را پوشاند، دوژان احساس بدهکاری و وابستگی کرد. این وابستگی روانی خطرناک‌ترین نوع اسارت است؛ بی‌زنجیر، بی‌دیوار، اما عمیق‌تر از هر زندان. 5️⃣ ریسک افشاگری در نهایت، یک مأمور کا.گ.ب به غرب پناهنده شد و همه‌چیز بر باد رفت. این ثابت می‌کند که حتی قوی‌ترین عملیات‌ها نیز همیشه با خطر نارضایتی داخلی و افشای ناگهانی مواجه‌اند. 📌 نتیجه: این پرونده نشان می‌دهد که امنیت ملی تنها به ابزارهای فنی وابسته نیست؛ انسان هم بزرگ‌ترین فرصت نفوذ و هم بزرگ‌ترین تهدید امنیتی است. هر نقطه ضعف شخصی، اگر شناخته و مدیریت نشود، می‌تواند به ابزاری برای دشمن تبدیل شود. #جاسوسی #کاگ‌ب #ضدجاسوسی #امنیت #نفوذ #اطلاعات #حفظ_نظام تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

همه چیز درباره‌ی مکانیسم ماشه 🔹مکانیسم ماشه (Snapback Mechanism) یک سازوکار حقوقی و سیاسی است که در چارچوب برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) و بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل گنجانده شد. این مکانیسم به کشورهای مشارکت‌کننده در برجام این امکان را می‌دهد که در صورت نقض جدی تعهدات توسط ایران، بتوانند تمام تحریم‌های بین‌المللی شورای امنیت علیه ایران را به‌طور خودکار بازگردانند؛ حتی بدون نیاز به رأی‌گیری مجدد در شورای امنیت. 🔹سازوکار حقوقی مکانیسم ماشه چگونه عمل می‌کند؟ 🔻اعتراض یک کشور عضو برجام: یکی از کشورهای مشارکت‌کننده (مانند آمریکا، فرانسه، بریتانیا یا آلمان) مدعی شود که ایران به تعهداتش پایبند نبوده است. 🔻ارجاع به کمیسیون حل اختلاف: موضوع به کمیسیون مشترک برجام (متشکل از ایران و طرف‌های دیگر) ارجاع داده می‌شود. 🔻فرصت برای حل اختلاف: مهلت‌هایی تعیین می‌شود تا اختلاف از طریق مذاکره حل شود (حدود ۳۰ روز). 🔻ارجاع به شورای امنیت: اگر اختلاف حل نشد، آن کشور می‌تواند موضوع را به شورای امنیت ببرد و خواستار تمدید تعلیق تحریم‌ها شود. 🔻رأی‌گیری در شورای امنیت: شورای امنیت ۳۰ روز فرصت دارد تا درباره ادامه تعلیق تحریم‌ها رأی‌گیری کند. 🔹اما نکته کلیدی اینجاست: اگر حتی یک عضو دائم (مانند آمریکا) قطعنامه تمدید را وتو کند یا اجازه تصویب ندهد، تحریم‌های سازمان ملل به‌صورت خودکار بازمی‌گردند. تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

چرا به آن «ماشه» می‌گویند؟ 🔹چون بدون نیاز به اجماع یا اکثریت رأی در شورای امنیت، صرفاً با یک اقدام می‌تواند باعث بازگشت کامل تحریم‌ها شود، درست مانند فشردن ماشه یک اسلحه که شلیک را بلافاصله آغاز می‌کند. 🔹 چه تحریم‌هایی بازمی‌گردند؟ همه تحریم‌هایی که پیش از برجام توسط شورای امنیت سازمان ملل وضع شده بودند، از جمله: 🔻تحریم تسلیحاتی 🔻محدودیت‌های موشکی 🔻مسدود شدن دارایی‌ها 🔻محدودیت در سفر مقامات ایرانی 🔻تحریم‌های بانکی و انرژی 🔹استفاده آمریکا از مکانیسم ماشه چه مشکلی داشت؟ در اوت ۲۰۲۰، آمریکا اعلام کرد که قصد دارد مکانیسم ماشه را فعال کند، اما: 🔻آمریکا در مه ۲۰۱۸ از برجام خارج شده بود. 🔻سایر اعضای برجام (اروپایی‌ها، روسیه، چین) معتقد بودند آمریکا دیگر حقی برای استفاده از این مکانیسم ندارد چون عضویت در توافق را کنار گذاشته است. 🔹در نتیجه، ادعای آمریکا مبنی بر بازگشت تحریم‌های سازمان ملل مورد پذیرش بین‌المللی قرار نگرفت. تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

آیا در برجام چیزی به‌نام مکانیسم ماشه (Snapback) وجود دارد؟ 🔹در متن اصلی توافق برجام (JCPOA)، واژه‌ی "Snapback" یا «مکانیسم ماشه» استفاده نشده، اما در بندهای حل‌وفصل اختلافات، روندی برای بازگشت تحریم‌ها پیش‌بینی شده است. 🔹در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که برجام را تأیید می‌کند، بندهای دقیق و روشن درباره سازوکار بازگشت خودکار تحریم‌ها وجود دارد. این بخش دقیقاً همان چیزی‌ست که به‌صورت غیررسمی "مکانیسم ماشه" خوانده می‌شود. 🔹حوالی سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۹—اظهارات ضدونقیضی از سوی مقامات ایرانی از جمله محمدجواد ظریف و سیدعباس عراقچی درباره مکانیسم ماشه مطرح شد. این ابهام و حتی انکار وجود مکانیسم ماشه در ابتدا، بعدها با فعال‌سازی نمادین آن توسط آمریکا در سال ۲۰۲۰ برجسته شد و نشان داد که چنین مکانیسمی در متن برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ به‌صراحت وجود دارد. 🔹اما واقعیت این است که در متن قطعنامه ۲۲۳۱، چنین سازوکاری وجود دارد و بعدها عملاً هم اثبات شد که می‌تواند فعال شود. بنابراین، میشه گفت آن‌ها یا به‌طور آگاهانه انکار کردند برای جلوگیری از تبعات سیاسی و داخلی، یا به‌اشتباه فکر کردند این مکانیسم کاربرد واقعی نخواهد داشت. تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron