سلام دوستان چندتا نکته رو بگم در باره ترور هنیه اول در مورد خود ماجرای ترور باید گفت که معمولا ترورها در این سطح، مستلزم سوزاندن منابع ارزش‌مندی در خاک دشمنه. این موضوع، معمولا تکرارپذیری این دست اقدامات رو کاهش می‌ده. هرچند که اگر پروتکل‌های امنیتی بهتر رعایت بشن کمتر هم میشه. ولی خب چنین عملیاتی در این سطح از نظر من بیش از همه نشون‌دهنده‌ی اینه که احساس خطر به سطوح بالای سیاسی در اسرائیل رسیده. اشتباه نشه. این عملیات دستاورد بزرگ راه‌کنشی برای اسرائیل محسوب می‌شه. اما از آسیب‌پذیری راهبردیش و آسیب‌های راهبردی که طی این حدودا ٣٠٠ روز دیده کم نمی‌کنه. این نکته شایان ذکره که اسرائیل با کمی کمتر از تمام توان نظامیش به جنگ با غزه رفت و هنوز اون چیزی که مد نظرش بود رو به دست نیاورده. از هر محله و منطقه‌ای که بیرون می‌ره به فاصله‌ی یک روز حماس به اون‌جا برمی‌گرده. هرچند که مدام می‌گه ما سازمان نظامی حماس رو فلان کردیم و... ولی در عمل توفیقی به نسبت آن‌چه که برده و استفاده کرده نداشته. بل‌که استهلاک و آسیب قابل توجهی هم دریافت کرده. برای همین اساسا چاره‌ای جز کشوندن پای آمریکا به درگیری نداره. معتقدم سفر نتانیاهو به آمریکا و ملاقات با ترامپ این اطمینان رو بهش داده که آمریکا شریک جنگ آخرالزمانی اسرائیل در غرب آسیا خواهد بود. جنگی که نتانیاهو رو نه به‌عنوان شکست‌خورده‌ی هفت اکتبر و پس از اون، بل‌که به‌عنوان پادشاهی که شکوه و عظمت رو به حکومت یهود بازگردانده و دشمنانش رو شکست داده تصویر می‌کنه. این‌که چه‌قدر این تصویر قابل تحقق باشه البته یک بحث دیگه است. نکته‌ی بعدی اینه که اسرائیل الان عملا و رسما داره برای بقای موجودیتش می‌جنگه. نه مثلا بر خلاف مقاومت برای گسترش و تعمیق حوزه‌ی نفوذ. برای همین در دوگانه‌های انتخاب، همواره مجبوره گزینه‌های منجر به تنش‌های شدیدتر رو انتخاب کنه تا با افزایش هزینه و بازی نقش دیوانه، سطح تنش رو افزایش بده تا به صلح مد نظرش برسه. طرف مقابل ولی لزوما از این اتفاق سود نمی‌بره چون مثل اسرائیل موجودیتش در خطر نیست. ولی دیگه از یک جا به بعد، کنترل تنش هم جواب نیست و به نظرم این‌جا، همون‌جاست. اسرائیل نه این‌که لزوما تمایلی به گسترش درگیری داشته باشه بلکه مساله اینه اساسا چاره‌ی دیگه‌ای نداره. حملات چند وقت اخیر رو هم باید آمادگی برای همین موضوع دونست از نظر من. ضمن این‌که نتانیاهو به نوعی دستاورد نیاز داره که اولا بتونه راه رو برای ادامه‌ی جنگ هموار کنه چون پایان جنگ در این شرایط به معنای پایان نتانیاهوئه. و ثانیا باید این‌جوری رفتار کنه تا اگر هم آتش‌بسی رخ داد بیاد و بگه آتش‌بس و صلح ناشی از فشار نظامی و جنگ بود تا بتونه حدود ٣٠٠ روز جنگ‌‌افروزی رو توجیه کنه. راهبرد به قول خودشون ضد تروریسم اسراییل قدیمی‌ترین و بعضا مؤثرترین راهبرد مبنی بر حذف رهبرانه. چون سازمان‌های تروریستی و ایدئولوژیک اصولا روی کاریزمای رهبران قدرتمند تکیه دارن. درحالی‌که همون‌طور که بارها گفتم شبکه‌ی مقاومت سال‌ها تلاش کرده تا خودش رو تبدیل به موجودیتی فارغ از شخص بکنه و تا حد خوبی هم موفق بوده. اما با توجه به این‌که اسرائیل، جایگزین دیگه‌ای نداره من اگر جای اسرائیلی‌ها بودم در یک کارزار هوایی سنگین ضربه‌ی اول رو می‌زدم. یعنی تا جایی که در توانم بود سعی می‌کردم از shock & awe برای زدن یک ضربه‌ی اول سنگین استفاده بکنم. اما پاسخ متقابل مقاومت چی می‌تونه باشه؟ طیف گسترده‌ای از اهداف در اسرائیل وجود دارن که بدون کمک آمریکایی‌ها به راحتی قابل نابودی و با کمک آمریکایی‌ها سخت‌تر قابل دسترسی و نابودی هستن. ولی شاید بهترین هدف راهبردی و بلندمدت، تشدید محاصره‌ی دریایی اسرائیلی‌ها در مدیترانه باشه. کما این‌که همین حالا هم بندر عسدود رو آماده‌باش دادن تا در صورت خروج حیفا از خدمت‌رسانی، جایگزین حیفا بشه. هرچند که دور از ذهنه لااقل در کوتاه‌مدت این بندر بتونه جای حیفا رو بگیره. مخصوصا که اگر فشار از روی غزه برداشته بشه همچنان مورد هدف راکت‌های غزه خواهد بود. نوع پاسخ راهبردی دوم باید ناآرامی در کرانه‌ی باختری باشه. کرانه همواره محل درگیری و نزاع داخلی اسرائیل بوده و درگیری در اون منطقه می‌تونه این نزاع رو تشدید کنه. سومین نوع پاسخ هم باید مجموعه عملیات استشهادی و غیراستشهادی علیه شهرک‌نشینان و ساکنان شهرهای مختلف باشه. با سلاح فردی، انفجاری، چاقو یا هر چیز دیگه که به دست میاد. به‌هرحال به نظرم میاد که منطقه داره به سمت یک جنگ بزرگ حرکت می‌کنه چون هیچ‌یک از طرفین درگیر در این نقطه قصد و در مورد اسرائیل، امکان عقب‌نشینی نداره. جنگی که به سادگی ممکنه پای آمریکا رو هم وسط بکشه و اهداف آمریکایی رو تبدیل به اهداف مشروع بکنه. هرچند که آمریکایی‌ها تا جای ممکن تلاش خواهند کرد تا خودشون رو از این معرکه دور نگه دارند #جنگ_آخرالزمانی #جبهه_مقاومت