- چمران تبريز! و اين لقبى است كه رزمنده‏ها به (سيد) مى‏دهند. (چمران تبريز) كارايى و توان نظامى خود را نشان داده است و پيداست كه مى‏تواند بار مسووليت‏هاى سنگين‏ترى را بر دوش بكشد. (مهدى باكرى)مسووليت واحد آموزش نظامى لشكر را به او مى‏سپارد. با آن همه تلاش بى‏امان در پشت جبهه آرام نمى‏گيرد، هرگاه براى چند روز به خانه مى‏آيد، باز دلش در هواى جبهه مى‏تپد. (وقتى در خانه صحبت از جبهه و جنگ و شهيدان مى‏شود، با ما از شهادت خود مى‏گويد و چنان به يقين كه گويى خود سرنوشت خويش را مى‏داند. به صراحت از شهادت خود مى‏گويد و انگار مى‏خواهد ما را براى شهادت خود مهيا كند. جانش در جبهه و جهاد، شفافيت ديگرى يافته است. اخلاق و رفتارش در لطافت و مهربانى، شبنم و نسيم را شرمنده مى‏كند. به فرشته‏ها مى‏ماند و مى‏دانم كه به اشتياق ديدار پر مى‏گشايد. سيماى تابناكش صحيفه‏اى است كه حديث شهادت را از آن مى‏توان خواند. در جبهه بسيارى از شهيدان را پيش از شهادت مى‏توان شناخت، و آنان كه نور تقواشان افزونتر است، - مثل اينكه بال‏هايت سبز شده، امروز و فرداست كه پر مى‏زنى... - دارى نور بالا مى‏زنى، مواظب خودش باش! - رفتى، دست ما را هم بگير! حتى نماز شب‏خوان‏ها را مى‏شناسند و مى‏بينى كه با اشاره التماس دعا مى‏كنند: فلانى! شما نيمه‏شب‏ها كجا مى‏رويد؟ راستى آن بالا بالاها چه خبر؟ سيد نه ديگران را، كه خود را هم شناخته است. او نه تنها به شهادت، كه حتى به بعد از شهادت خود نيز مى‏انديشد: نكند روزى بيايد كه امام تنها بماند. و اين چنين است كه او حتى غم‏هاى آينده و دردهاى پس از خود را نيز در درون دارد. روزگارى على نيز تنها ماند. تنهايى حسن مجتبى به صلح انجاميد و حسين و هفتاد و دو تن (سيد) مى‏داند كه تا خط شهادت راهى نمانده است. با شوق تمام راه را طى مى‏كند و در هر فرصت بر يارانش نهيب مى‏زند: (اگر لحظه‏اى غفلت كنيد و امامتان را بى‏ياور بگذاريد، از يك قطره خونم نخواهم گذشت، تا شما را در پيشگاه الهى و در برابر پيغمبر به مؤاخذه بكشانم...) و اين يعنى بينش روشن و ژرف يك پاسدار اسلام، پاسدارى كه نه تنها به شهادت، بل به آن سوتر از شهادت خود مى‏نگرد و پايدارى جاودانه نهضت نور را آرزومند است.

يادى از تشنه لبان كربلا كن، كربلا كن يادى از سنگرنشينان ديار جبهه‏ها كن يادى از خون خدا كن، يادى از روح خدا كن پس بيا با ما نشين و دل از اين عالم رها كن و اين زمزمه عاشقانى است كه در هواى كربلا سر از پا نمى‏شناسند. جبهه؛ دياريست به آسمان‏ها نزديك‏تر، و جبهه‏نشينان همه را براى پيوستن به آسمان فرا مى‏خوانند: (پس بيا با ما نشين و دل از اين عالم رها كن). عاشقان از شهرها و روستاها به جبهه سرازير مى‏شوند، چونانكه رودها به سمت دريا. بار ديگر حماسه‏اى عظيم رقم خواهد خورد: تا خيمه ظلمت از زمين بر چينم والفجر سرايان ز سفر مى‏آيم آسمان (والفجرى) ديگر را چشم انتظار است. وصيت‏نامه‏ها در خلوت سنگرها رقم مى‏خورد. هر وصيت‏نامه رازيست كه با شهادت نگارنده‏اش بعد از عمليات افشا مى‏شود: اگر سعادت و عزت و عظمت بخواهيد، همين بس كه پيرو حقيقى روح خدا باشيد. اگر بخواهيد كه اسلام باشد و ريشه ظلم‏ها و جورها كنده شود... رهبرمان را رها نكنيد. شما در برابر كفر جهانى هستيد، دست در دست هم، مانند كوه ثابت و استوار باشيد. تقوا را براى خود سرمشق قرار دهيد و در رشد معنويات و ارتقاء به درجات عالى‏تر ايمان، همت كنيد. دلير و شجاع باشيد و از رهبر خود پيروى كنيد. زيارت گلزار شهدا يادتان نرود. حرمت خانواده شهدا پيش خداست، حتماً احترام آنها را به جاى آوريد. وصيت‏نامه‏ها در خلوت سنگرها رقم مى‏خورد... ،والفجر يك آغاز مى‏شود. لشكر آفتاب به پيش مى‏تازد و آنان كه قرعه شهادت به نامشان خورده است، ساغر وصال بر سر مى‏كشند. بيست و دوّمين روز از فروردين سال 1362، پاره تركشى سرِ (سيد) را مى‏شكافد و شوريده‏اى ديگر، پس از قريب سه سال زيستن در آغوش جنگ و جراحت به ملاقات شهيدان مى‏شتابد. منبع:"چمران تبریز"نشر گنره ی بزرگداشت سرداران ,امیران وشهدای آذربایجان شرقی

ثواب اعمال امروز کانال رو هدیه میکنیم به روح شهید بزرگوار، شهید سیدرفیع رفیعی غازانی 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 شادی روح شهدا صلوات.

آخرین دلگویه مون :) 🥀 ممنون از صبوریتون 🌻 ان الله یحب الصابرین✨ بمونید برامون 🙏 مطمئن باشید حضورتون اتفاقی نیست دعوت شده شهدا هستید😍❤️ آخرین قلم 🍃 التماس دعا🕊 پست آخر شبتون شهدایی •|سـرش‌را‌بریدنـد‌وزیر‌لب‌گفت •|فداۍ‌سرت‌سـرکھ‌قـابل‌نـدارد 🌻___________ ↳🥀🕊』 #تو‌دعوت‌شدھ‌ی‌شهیدِ‌بے‌سرۍ💌••