🌹🌴🥀🕊🥀🌴🌹 #شهیدانه #یاد_یاران #السلام_علیک #یا_قاسم_بن_الحسن_ع #سیزده_نوجوان_شهید اهل جهرم که روز عاشورای 1362 #تشنه_شهید شدند اولین باری بود که در روز تاسوعا نیرو به جبهه می بردم. حزن شدیدی فضای اتوبوس را گرفته بود، تعدادی جوان ونوجوان معصوم. شاید اولین سالی بود که بچه‌ها شب عاشورا را در اتوبوس می گذراندند. هر کس برای خودش خلوتی داشت. بعضیها زیر لب روضه می خواندند، بعضی در فکر و برخی دیگر چیزی می‌نوشتند. شب فرا رسید کمی خسته شده بودم از آقای نظری که کمک من بود خواستم تا او رانندگی کند و من ساعتی استراحت کنم، زمانی که اتوبوس برای اقامه نماز صبح ایستاد از خواب بیدار شدم. بعد از خواندن نماز صبح من پشت فرمان نشستم. باید کمی عجله می‌کردیم تا ساعت 4 عصر خودمان را به مهاباد برسانیم چون بعد ساعت 4 جاده ناامن می‌شد و تازه تردد ضد انقلاب آغاز می‌شد و تا صبح روز بعد ادامه می یافت و جاده را ناامن می‌کرد. روز عاشورا بود و از گوشه کنار اتوبوس صدای هق هق گریه به گوش می‌رسید. نمی دانم شاید به دلشان افتاده بود که در روز عاشورای امام حسین، به شهدای کربلا می پیوندند. هر از گاهی آقای نظری پارچ آبی را بین بچه‌ها می‌گرداند تا بنوشند اما عاشورا بود وکسی لب به آب نمی زد. حال و هوای اتوبوس قابل توصیف نبود. نزدیک ظهر مقداری نان و خرما بین بچه‌ها تقسیم شد و به عنوان ناهار آن را درون اتوبوس میل کردند. فرصت توقف نداشتیم فقط چند لحظه‌ای را برای اقامه نماز ظهر در سقز ایستادیم. نماز ظهر عاشورایشان دیدنی بود تعدادی نوجوان چهارده پانزده ساله با آن جثه‌ کوچکشان مشغول راز و نیاز بودند. سریع سوار شدند تا زودتر به مهاباد برسیم، دلهره عجیبی داشتم آقای نظری هم که کنار من نشسته بود حال خوشی نداشت و می‌گفت خیلی دلم شور می‌زند. دلمان مثل سیر و سرکه می جوشید و دلیلش را نمی دانستیم که ناگهان متوجه شدم جاده بسته شده است و یک مینی بوس ویک سواری کنار جاده ایستاده بودند. فکر کردم تصادف شده است. پاهایم را تا آخر روی ترمز فشار دادم، چند نفر با لباس مبدل بسیجی و اسلحه اطراف جاده ایستاده بودند. ناگهان دو سه نفر آرپیجی به دست وسط جاده ظاهر شدند و به سمت ما نشانه رفتند. مصطفی رهایی بلند شد و داد زد: «کوموله‌ها هستند، کوموله‌ها هستند.» شوکه شده بودم، نمی دانستم چه کاری باید انجام دهم. یکی از منافقین گفت: دستتان را بالا ببرید و ناگهان درب اتوبوس را باز کرد و همه را با اسلحه تهدید کرد. دور تا دورمان را با اسلحه احاطه کرده بودند و نمی شد تکان خورد. کارت اتوبوس و پلاک شخصی آن، آنها را متقاعد کرد که اتوبوس شخصی است. آنان تمام وسایل بچه‌ها را از جعبه اتوبوس بیرون آوردند و کارت شناسایی آنها را گرفتند. همه آنها بسیجی بودند به جز مصطفی رهایی که کارت سپاه داشت. با تهدید همه را به سمت جنگل بردند و تنها من و آقای نظری مانده بودیم. نمی دانم چطور باورشان شده بود که ما دو نفر شخصی هستیم و ارتباطی با رزمندگان نداریم و فقط راننده هستیم. در همین حین یک مینی‌بوس پر از مسافر هم از راه رسید و آن را هم متوقف کردند و در بین آنها سربازی را که به همراه پدر پیرش به مهاباد می رفتند، پیاده کردند و سرباز را همان جا جلو چشمان پدرش کشتند و پیرمرد را به من سپردند و گفتند پیرمرد را سوار کن و برگرد. تمام حواسم پیش بچه‌ها بود، خدایا چه بر سر بچه‌ها می‌آورند. جرأت نمی‌کردم از سرنوشت بچه‌ها بپرسم صدای شنیدن تیر از بین جنگل خیلی مرا بیتاب کرده بود با دلهره تمام پشت فرمان نشستم و با اضطراب اتوبوس را روشن کرده و به سمت نزدیکترین مقر سپاه حرکت کردم. فردا صبح زود اتوبوس را برداشتم و به محل حادثه حرکت کردیم. ماشین را کنار جنگل گذاشتم و به سرعت به طرف جنگل دویدم. غمبارترین و سخت ترین صحنه عمرم را آن جا دیدم. بدن بی‌جان و تیرباران شده 13 جوان و نوجوان معصوم که هر یک گوشه‌ای افتاده بودند و در عصر عاشورای سال 1362 به جمع شهدای کربلای 61 هجری قمری پیوستند. راوی： #غلام_رشیدیان 📚 کتاب خاطرات دردناک #ناصرکاوه شادی روح #امام_راحل و #شهدا #صلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #و_عجل_فرجهم 🥀🕊🌹

🌹🕊🥀🌴🥀🕊🌹 #دلنوشته بسم رب شهداء و الصدیقین قلم در دست می گیرم و جسورانه به خود اجازه می دهم حرف های دلم را روی کاغذ بیاورم و از شما که اهل آسمانید چراهای ذهنم را جویا شوم ؛ گاهی باخود فکر میکنم آیا می توانستم جای شما باشم و مانند شما فکر کنم ؟! _آن لحظه که بند پوتینت را محکم می بستی و عزم رفتن داشتی؛ _آن لحظه که از زیر قرآن مادر رد شدی و چادرش را بوسیدی؛ _آن لحظه که خود رادر جبهه ها یافتی؛ _آن لحظه که زیررگبار گلوله ها می جنگیدی؛ آیا دلت نلرزید از انتخاب این راه بی بازگشت ؟! آیا نترسیدی که دیگر روی ماه عزیزانت را نبینی؟! چگونه دل خود را قرار دادی و آرام ساختی؟! چگونه از تن دنیایی خود گذشتی؟! نمی دانم جواب این پرسش ها چیست ؛ اما خوب می دانم عشقی آسمانی شمارا به سمت خود میکشاند؛ قلب شما سرشار از محبت آسمانیان بوده که این چنین پا در این راه نهادید و لحظه ای تردید نکردید، چشم شما به آسمان بود وزمین را حقیر میدانستید برای زیستن ، عشق شما به خدا و سردار شهیدش (حسین بن علی)برایتان بالی شد به سمت پرواز به ابدیت جاودانه ، و چه زیباست معنای عشق و شهادت وقتی شما با هدیه جان عزیز خود آن را تعریف کردید. کاش معرفت و عشق شما را کمی در خود می یافتم شادی روح #امام_راحل و #شهدا #صلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #و_عجل_فرجهم 🥀 🌴🌹

🌹🌴🕊🌹🕊🌴🌹 #شهدا #ولایت_فقیه #سردار_دلها #سپهبد_شهید #حاج_قاسم_سلیمانی اگـر ڪسی صدای #رهبـر‌ خود را نشنود ، به طور یقین صدای #امام_زمان_عج خود را هم نمی‌شنود و امروز #خط_قرمز بایدت وجه تمام و #اطاعت از #ولی خود ، #رهبری نظام‌ باشد . #روحش_شاد #یادش_گرامی #راهش_پر_رهرو 🇮🇷🇮🇷🌹

🌹🕊🌷🌺🌷🕊🌹 #همسرانه #شهید_مدافع_حرم #مسلم_خیزاب #آقا_مسلم علاقه بسیاری به رهبر انقلاب داشتن و قبل از #شهادتشون به من سفارش کرده بودند: « اگر من #شهید شدم و از شما پرسیدن چه چیزی می‌خواهید، بگو دیدار #حضرت_آقا ». ایشان بارها تأکید کرده بودن « اگر من در مسیر سپاه نبودم نمی‌توانستم به چنین درکی از #ولایت برسم » #آقا_مسلم هر شب صد آیه از قرآن را در خانه تلاوت می‌کرد و می‌گفت که می‌خوام نور بشه به در و دیوار خانه بتابه برای زمان‌هایی که من نیستم، تا از شما مراقبت کند. زندگی من و #آقا_مسلم سرشار از آرامش و امنیت بود، هرگز بین ما بحثی پیش نیامد. #آقا_مسلم معتقد بود که زن از ارزش و جایگاه بسیار بالایی برخوردار است. من و #همسرم در کنار هم یک "ما" کامل بودیم . #روحش_شاد #یادش_گرامی #راهش_پر_رهرو 🥀🌴🥀

کاش که می‌شد غیر تو هیچکی نباشه تو دلم... نذار که عادت بکنیم به غربت فراق تو..😔

#نهج_البلاغه ◽️وَ مَسَارِقِ إِيمَاضِ الْجُفُونِ، وَ مَا ضَمِنَتْهُ أَکْنَانُ الْقُلُوبِ، وَغَيَابَاتُ الْغُيُوبِ، وَ مَا أَصْغَتْ لاِسْتِرَاقِهِ مَصَائِخُ الأَسْمَاعِ 🔴خداوند برق نگاه هاى خيانت آميز چشم ها را که از لابه لاى پلک ها خارج مى شود مى بيند و از آنچه در نهان گاه دلها قرار دارد و آنچه در پشت پرده هاى ظلمانى غيب پوشيده و پنهان است و از آنچه پرده گوش ها مخفيانه مى شنود، آگاه است». 📘#خطبه_91