💛|#چهارشنبه_های_امام_رضایی دل بر سر کوی آشنا آوردم بر درگه او دست دعا آوردم آهوی رمیده‌ای که از بهر امید رو بر حرم قدس امام رضا آوردم یا ضامن آهو ..🌿 💌

[💡#روشنا] اسلام، در تقسیم ارث بینِ زن و مرد تبعیض قائل شده⁉️ 🤔 •🌱|

#چراغ_راه ✨ [لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللهِ إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ] +سوره‌یوسف|آیه۸۷ خدا داره میگه بندۀ من !✨🌸 از رحمت و مهر من نا امید نشو که اون هایی که باورم ندارن، از رحمت من نا امید میشن ! ✨🌸|

『🎞| #استوری|🕊#شهیدانه』 قشنگترین تعریف از دلتنگی ... اینکه روحت جایی هست که جسمت اونجا نیست 💔🥀 ❄️•|

🎥|#موشن_گرافی 1⃣قسمت‌ اول از سری کلیپ‌های علمدار... ⭕️این قسمت: تنها بخشی از کارنامه درخشان نظامی حاج قاسم سلیمانی! ✍🏻پ.ن: حتما ببینید و نشر بدین، تا اگه در آینده فرزندانمون از ما پرسیدن چرا اینقدر حاج قاسم برامون عزیزه، بتونیم منطقی و با آگاهی بهشون جواب بدیم! #جان_فدا #منتشر_کنید ✌️🏻 #پویش_علمدار🌱 #قهرمان‌هایمان_را_بشناسیم🇮🇷 🇮🇷|

یار دلم🌸

🌹🕊🥀🌴🥀🕊🌹 #پویش_دانش_آموزی به مناسبت #سالروز_شهادت #سردار_دلها #سپهبد_شهید #حاج_قاسم_سلیمانی ارسالی از دانش آموز عزیز #امیرعلی_مومنی #استان اصفهان #شهرستان نجف آباد #شهر گلدشت 🌹 🕊🥀

💠 #نائب_المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) حضرت آیت الله العظمی #امام_خامنه_ای عزیز: 🔸خداوند ان‌شاءاللّه درجاتش را عالی کند. خداوند ما را به اینها ملحق کند 🌿 ان‌شاءاللّه؛ ما را قدردان اینها قرار بدهد و توجّه او و دعای او و #شفاعت او را ان‌شاءاللّه نصیب ما کند، همچنانی که در #دنیا با هم خیلی خوب بودیم، خیلی #رفیق بودیم، خدای متعال کاری کند که در #قیامت هم همین جور باشد، خیلی خوب باشیم، خیلی خوب باشد با ما، خیلی #رفیق باشد با ما؛ ان‌شاءاللّه. ۱۴۰۱/۱۰/۱۱ #راهیان_نور #خادم_الشهدا #منا_اهل_البیت #خادم_مثل_قاسم ┄┅•═༅𖣔✾‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌺✾‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌𖣔༅═•‏┅┄ ┄┅•═༅𖣔✾‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌺✾‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌𖣔༅═•‏┅

کُن لِدُعائی مجیباً، و مِن ندائی قریباً و لِتَضَرُّعی راحماً و لِصوتی سامعاً. خدایا؛ اجابت کننده دعایم باش 🦋 و به ندایم نزدیک و به تضرع و زاریم مهربان و به صدایم شنوا باش.🤲 [ دعایِ‌سیزدهُم ] #نجوای_دل🌟 📝📝

زیارت نامه شهدا اَلسَّلامُ عَلي رَسوُلِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلي نَبِي اللّهِ اَلسَّلامُ عَلي مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ؛ اَلسَّلامُ عَلي اَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرين اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ اَيُّهَا الشُّهَدآءُ الْمُؤْمِنُونَ؛ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَهْلَ بَيْتِ الاْيمانِ وَ التَّوْحيدِ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ دينِ اللّهِ وَ اَنْصارَ رَسُولِهِ عَلَيْهِ وَ الِهِ السَّلامُ سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَي الدّارِ اَشْهَدُ اَنَّ اللّهَ اخْتارَكُمْ لِدينِهِ وَ اصْطَفاكُمْ لِرَسُولِهِ؛ وَاَشْهَدُ اَنَّكُمْ قَدْ جاهَدْتُمْ فِي اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ ذَبَبْتُمْ عَنْ دينِ اللّهِ وَ عَنْ نَبِيِّهِ؛ وَ جُدْتُمْ بِاَنْفُسِكُمْ دُونَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّكُم قُتِلْتُمْ عَلي مِنْهاجِ رَسُولِ اللّهِ؛ فَجَزاكُمُ اللّهُ عَنْ نَبِيِّهِ وَعَنِ الاِْسْلامِ وَ اَهْلِهِ اَفْضَلَ الْجَزآءِ وَ عَرَّفَنا وُجُوهَكُمْ في مَحَلِّ رِضْوانِهِ وَ مَوْضِعِ اِكْرامِهِ مَعَ النَّبِيّينَ وَ الصِّدّيقينَ وَ الشُّهَدآءِ وَ الصّالِحينَ وَ حَسُنَ اُولَّئِكَ رَفيقاً اَشْهَدُ اَنَّكُمْ حِزْبُ اللّهِ وَاَنَّ مَنْ حارَبَكُمْ فَقَدْ حارَبَ اللّهَ وَ اَنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبينَ الْفائِزينَ الَّذينَ هُمْ اَحْيآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ فَعَلي مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلاَّئِكَةِ و َالنّاسِ اَجْمَعينَ اَتَيْتُكُمْ يا اَهْلَ التَّوْحيدِ زائِراً وَبِحَقِّكُمْ عارِفاً وِبِزِيارَتِكُمْ اِلَي اللّهِ مُتَقَرِّباً وَ بِما سَبَقَ مِنْ شَريفِ الاْعْمالِ وَ مَرْضِي الاْفْعالِ عالِماً فَعَلَيْكُمْ سَلامُ اللّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ بَرَكاتُهُ وَ عَلي مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ غَضَبُهُ وَ سَخَطُهُ اَللّهُمَّ انْفَعْني بِزِيارَتِهِمْ وَ ثَبِّتْني عَلي قَصْدِهِمْ وَ تَوَفَّني عَلي ما تَوَفَّيْتَهُمْ عَلَيْهِ وَ اجْمَعْ بَيْني وَ بَيْنَهُم في مُسْتَقَرِّ دارِ رَحْمَتِكَ اَشْهَدُ اَنَّكُمْ لَنا فَرَطٌ وَ نَحْنُ بِكُمْ لاحِقُونَ سلام بر رسول خدا سلام بر پیامبر خدا سلام بر محمد بن عبداللّه سلام بر خاندان پاکش سلام بر شما ای شهیدان با ایمان سلام بر شما ای خاندان ایمان و توحید سلام بر شما ای یاران دین خدا و یاران رسول خدا - که بر او و آلش سلام باد - سلام بر شما بدان شکیبائی که کردید پس چه خوب است خانه سرانجام شما گواهی دهم که براستی خداوند شما را برای دین خود انتخاب فرمود و برگزیدتان برای رسول خود و گواهی دهم که شما در راه خدا جهاد کردید آن طور که باید و دفاع کردید از دین خدا و از پیغمبر خدا و جانبازی کردید در رکاب رسول خدا و گواهی دهم که شما بر همان راه رسول خدا کشته شدید پس خدای تان پاداش دهد از جانب پیامبرش و از دین اسلام و مسلمانان بهترین پاداش و بشناساند به ما صورت های شما را در جایگاه رضوان خود و موضع اکرامش همراه با پیمبران و راستگویان و شهیدان و صالحان و چه نیکو رفیقانی هستند آن ها گواهی دهم که شمائید حزب خدا و هر که با شما بجنگد مسلماً با خدا جنگ کرده و براستی شما از مقربان و رستگارانید که در پیشگاه پروردگارشان زنده اند و روزی می خورند پس لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آن که شما را کُشت آمده ام به نزد شما برای زیارت ای اهل توحید و به حق شما عارفم و بوسیله زیارت شما بسوی خدا تقرب جویم و بدان چه گذشته از اعمال شریف و کارهای پسندیده دانایم پس بر شما باد سلام خدا و رحمت و برکاتش و لعنت خدا و خشم غضبش بر آن کس که شما را کُشت خدایا سود ده مرا به زیارت شان و بر آن نیتی که آن ها داشتند مرا هم ثابت بدار و بمیرانم بر آن چه ایشان را بر آن میراندی و گرد آور میان من و ایشان در جایگاه خانه رحمتت گواهی دهم که شما بر ما سبقت گرفتید.

خلاصه زندگی نامه نام :حسین نام خانوادگی : رضائیان نام پدر : علی اصغر تاریخ تولد : 1341/01/01 محل تولد : شمیرا ن سن : 23 سـال مذهب : اسلام شیعه تاریخ شهادت : 1364/12/13 محل شهادت : محورآبادان-ماهشهر شغل : دانشجو دسته عملیاتی : بسیج

زندگی نامه شهید حسین رضائیان در 1 فروردین ماه سال 1341 در شمیرا ن پا به عرصه هستی نهاد.این شهید والامقام دارای ملیت ایران و مذهب اسلام شیعه بود.وی تحصیلات خود را تا مقطع دانشجو ادامه داد و به عضویت بسیج درآمد. این شهید گرانقدر سرانجام در 13 اسفند ماه سال 1364 در سن 23 سـالگی حوادث ناشی از درگیری در محورآبادان-ماهشهر دعوت حق را لبیک گفت. مزار این شهید در لویزان قرار دارد.

سایر شهید «حسین رضاییان» پسر سوم خانواده رضاییان بود و در همان سال‌های تدریس در پایه راهنمایی و دبیرستان با ورود به هیات‌های قرآنی که توسط استاد «اربابی» در محله «لویزان» برگزار می‌شد، در کلاس‌های قرآن شرکت می‌کرد. شوق بسیاری به گفتن اذان در مسجد داشت و با علاقه‌ای که به قرائت قرآن از خود نشان می‌داد به سرعت روخوانی و قرائت قرآن را فرا گرفت. حسین آن‌قدر در تحصیل و یادگیری قرآن کوشا بود که در همان ایام از یکی از روحانیون مسجد محله یک قرآن هدیه گرفت و به قول مادرش آن‌‎قدر ذوق زده شده بود که در پوست خود نمی‌گنجید. پیشرفت او در یادگیری قرآن تا آن‌جا بود که در سال‌های قبل از انقلاب حدود سال ۱۳۵۵ شروع به برگزاری کلاس‌های قرآنی کرد و تا آنجا که می‌توانست سعی در تعلیم هرچه بهتر و برگزاری این کلاس‌ها در میان هم محله‌ای‌هایش داشت. وقتی برای اولین بار برای خدمت سربازی و اعزام به جبهه‌ها اقدام کرد، به علت صاف بودن کف پاهایش معاف شد. بسیار از این موضوع ناراحت شد از این رو در سال ۱۳۵۵ وارد حوزه تدریس شد و به استخدام آموزش و پرورش درآمد. معلمِ محصلِ رزمنده خواهر کوچکتر حسین در خاطره‌ای از او می‌گوید: در همان دوران کودکی حسین در بازی‌هایش نقش معلم را ایفا می‌کرد و بیشتر معلم اخلاق بود و با بازی‌هایی که انجام می‌دادیم، نکات اخلاقی بسیاری از او یاد می‌گرفتیم. سال ۱۳۵۷ وارد آموزش و پرورش شد و در ابتدا به عنوان معلم قرآن در منطقه چهار آموزش و پرورش مشغول به کار شد و سعی کرد دوستانی را که در زمینه فرهنگی و قرآنی فعال هستند را به آموزش و پرورش معرفی کند. علاوه بر این فعالیت‌ها، شهید رضاییان مسوول فرهنگی بسیج مسجد جامع لویزان بود و فعالیت‌های فرهنگی بسیاری را همراه با سایر دوستان و هم محله‎ای‌ها انجام می‌داد. پس از مدتی به عنوان معاون تربیتی منطقه شش منصوب شد. سپس در کنکور شرکت کرد و در رشته حقوق دانشگاه تهران قبول شد. همزمان با تحصیل در دانشگاه، به تدریس هم ادامه می‌داد. حسین ضمن تشویق افراد مختلف به کلاس‌های قرآنی سعی می‌کرد افراد متعهد را برای خدمت به انقلاب، به آموزش و پرورش معرفی کند. حاج «حسین ربیعیان» از دوستان شهید در خاطره‌ای از او تعریف می‌کند: این شهید مرا به کلاس‌های قرآنی معرفی کرد و باعث شد عشق و علاقه من به قرآن بیشتر شود. در کار خود برنامه‌ریزی خاص و منظمی داشت؛ سه روز را به دانشگاه می‌رفت و سه روز دیگر را مشغول تدریس بود. هر سال، زمان پایان سال تحصیل را به رفتن جبهه اختصاص می‌داد. با خریدن هدیه به خواندن قرآن تشویق می کرد خواهر حسین نقل می‌کند: از آنجایی که من سه سال از وی کوچکتر بودم، همیشه با من صحبت می‌کرد و تاکید داشت که احترام به پدر و مادر را سرلوحه کارهای خود قرار دهم. گاهی که با سایر برادران و خواهرهای خود بودیم، با هم بازی می‌کردیم و او همیشه نقش معلم را برای ما داشت. به من و به برادر و خواهر کوچکترم از زندگی و اخلاق امامان (ع) و پیامبران (ص) می‌گفت. برای‌مان داستان‌های قرآنی را نقل می‌کرد، درباره نماز و روزه و حتی نماز شب کامل توضیح می‌داد و تاکید داشت به صورت عملی آنها را در زندگی انجام دهیم. مثلا ورقه‌ای به همه ما می‌داد و می‌گفت «خودتان درباره رفتارتان قضاوت کنید. هرگاه کار ناپسندی کردید در این برگه علامت بزنید». هرکسی که بیشتر خطا کرده بود یک جریمه نقدی برای وی در نظر می‌گرفت تا به این وسیله بیشتر به رفتار و عملکرد خود توجه کند. وقتی ازدواج کردم، خواندن کتاب‌های اسلامی را به من توصیه می‌کرد. خصوصا کتاب‌های استاد شهید مطهری (ره). برادرزاده شهید تعریف می‌کند: یکبار که عمو حسین در «حسینیه ارشاد» مسابقه قرآن داشت، برای من یک دست لباس و یک چادر زیبا گرفته بود و مرا نیز همراه خود به مسابقه برد تا من هم در آن‌جا حضور داشته باشم. در حقیقت عموی شهیدم همیشه مرا به یادگیری قرآن تشویق می‌کرد. یادگیری سوره‌های کوچک قرآن مانند سوره‌های کوثر و توحید را عمو به من آموخت. حتی وقتی در شش سالگی شروع به خواندن نماز کردم، عمو بسیار مرا کمک می‌کرد تا جایی که با صدای بلند نماز می‌خواند و صبر می‌کرد من نیز آن را تکرار کنم. داستان‌های قرآنی را بسیار شیرین و جذاب برای ما تعریف می‌کرد. من یک رزمنده ساده هستم شهید حسین رضاییان به صورت داوطلبانه به جبهه رفت و سه سال مداوم در کنار رزمندگان بود تا به آرزوی خود که دیدار یار بود، رسید. بارها به والدین و برادر و خواهرهای خود تاکید می‌کرد که «به همسایه ها نگویید که من به جبهه می‌روم تا مبادا ریا شود؛ چون من در آن‌جا یک رزمنده ساده هستم و کار تبلیغاتی انجام می‌دهم و کار خاصی انجام نمی‌دهم». حسین رضاییان سرانجام در سال ۱۳۶۴ مصادف با عملیات والفجر 8 به جبهه اعزام شد و در اسفند همان سال در ح

ال بردن تجهیزات و تدارکات مورد اصابت ترکش گلوله توپ قرار گرفت و به شهادت رسید. پیکر او در «امامزاده پنج تن» لویزان به خاک سپرده شده است. (محتوای ارسالی مخاطبان)

دلنوشته های قبلی: دوست و فامیل خونین ورق کتاب عشق است شهید پاكيزه تن از گلاب عشق است شهید در رفتن سوی یار ودیدار حبیب بی صبرتر از شهاب عشق است شهید الذی خلق الموت والحیاه لیبلوکم ایکم احسن عملا اوست خدایی که مرگ و زندگی را آفرید تا بیازمایدتان که در صحنه پیکار حق وباطل کدامین از شما نیکو کارترست. خدایا تو خود بنگر که کدامین از ما نیکو کارترند. ببین فرزندان ابراهیم چگونه اسماعیل وار به قربانگاه آزمایش می شتابند وعاشقانه جان می گذارند. ببین که اسطوره های شهادت چگونه حیات را ببازی گرفته اند. مرگ به اسارتشان آمده ، سرمست عشقند،عشقی خدایی ، خدایا سرودشان را شنیدی انا لله وانا الیه راجعون ، فریادشان را شنیدی ؟‍‍! لا اله الا الله ،شعرشان را شنیدی ؟فباي آلاء ربکما تکذبان. نامشان موحد، پیامشان قرآن،جرمشان قیام ،درسشان جهاد ، سلا حشان تقوي ومقصدشان شهادت. مهاجران رفتند و بی انصار شدیم ، دلاوران قبیله نور در نبرد با ظلمت به دشت روشنایی هجرت نمودند. خدایا به ابرها بگو بگریند، به کوه ها بگو بشکافند ، به دریا ها بگو بخروشند، به خورشید بگو نتابد، به ماه بگو نیاید، به همه بگو اشک ریزند. خدایا به فرشتگان بگو که خلیفه گانت را به زمین ببیند.آری عشق ، ایمان ایثار رشادت وخون اطهر این عزیزان را یکجا نشا ن ده خدایا ، به پیامبرت بگو که پیروانش حماسه آفریدند، به علی بگو که شیعیاننش قیامت به پا کردند، به حسین بگو که خونش در رگها می جوشد،بگو بگو که از آن خونها که در صحرای کربلا به زمین ریخت سروها روئید، ظالمان سرو ها را بریدند اما باز هم روئید. خدایا چرا خونمان را میریزند ، جرممان چیست ؟ جز حب تو از هابیل تا کنون شهیدان ساخته اند . خدایا تو خود می دانی که ماندن سخت است بدون آنها، پنداری که تنهامان سرد شده است و چشمان در سوگشان پر اشک ، جایشان در نبودشان خالی ، هنوز صدایشان در گوشمان طنین انداز است، چه نیکو آیه ی وحدت و دعای می خواندند، چه زیبا سوره شهادت را تفسیر کردند،چه خوش در آسمانها شهادت درخشید و چه زود از پیشمان رفتند. اللهم عظم بلایی خدایا ماندن دشوار شده ، غم در سینه هامان نشسته ، ما از نبودشان نمی رنجیم بلکه از بودن خویش می رنجیم ،آری ما می دانیم که آنها هستند و ما زندگان مرده ایم. خدایا بازوان پرتو انقلاب بودند و سرمایه قیام ،پاسداران دیگری از سلاله خون شهدای اسلام و وارثان خونها ی چهارده قرن خط سرخ شهادت تشیع که در زمان ای و مقطعی پر مخاطب فرا گرفته بود و به جهت مسئو لیت های سنگینی که بر دوش احساس می کردند تصمیم گرفته بودن برای رفتن بسوی خدا وتکامل ورشد وانسانیت هجرت کنند وسرزمین اسلامیان را از اشغال بی دینان و فتنه جویان وابسته به امپریالیسم شرق وغرب خلاصی بخشند. خدایا چگونه می توان ارز یاد برد آن بسیجیان داوطلبی را که به عشق دیدار مهدی (ع) از خانه وکاشانه خود رهیدند تا در دانشگاه ، بیکران عشق به تو وایثار را بیاموزند.آن زاهدان نالان شب وشیران غرنده روز آنان ، به قول رهبرمان جبهه وسنگر را از مناجاتهای خود عطر آگین نمودند. خدایا های وهوی بهشت را می شنوم ،چه غوغایی ، حسین (ع) به پیشواز آمده : حال ملائک باید در اوج آسمان ندا دهند که هم رزمان ابراهیم ، همدستان عیسی ، همکیشان پیامبر از سنگر کربلا آمده اند . چه شکوهی ، خدایا ما با تو پیمان بسته ایم تا پایان راه برویم و به پیمانمان همچنان استواریم و اگر تمام درهای عالم را نیز بر رویمان ببندند از پای خواهیم نشت که امت ابراهیم را فقط به رفتن می باید و بت شکستن، از نماندن .وبر جا نشستن اینک تو ای شهید ،به هر محرم شاهد، ای به هر عاشورا شهید، ای به هر کربلا ، به خویشتن ببال که امروز خون سرخ در کوچه ها می جوشد، این قلب توست، این گلوله های توست ای شهید پارسا که در بستر شهر فریاد میکشد، ببین چگونه بی هراس انتقام می ستاند.ببین چگونه درس فداکاری ، پارسایی و نجات را می آموزند. آری این همه را ببین وبه خویشت ببال. اینک در قلب تک تک ما ، یک شهید ،یک شاهد ،بی شکست ، بی پایان بیدار و بی پایان بیدار وبیدار تر نشسته است و ما را باشهیدان پیوندی همیشگی است. خدایا اماممان ،مرجعمان ، مقصدمان ، رهبرمان ،محور وحدت باب اخوت ، مظهر همت ، اسوه فعالیت ، بت شکن عصر منجی نسل ، عصاره انسانیت و الگوی جهاد را نگهدارش باش. خدایا حامی مستضعفان را ،چشمه سار قیام را ، امام راه امام را پاسدارش باش. خدایا دعای یارانمان را در تکبیر آخرین خویش که به نیایش ایستادند تا بر ایستادن امام دعا کنند مستجاب کنند. خدایا دشمنان انسانیت در کمین نشسته اند تا روح تورا نشسته ببینند پس قائمش دار . اللهم الرزقنا اشرف القتل فی سبیلک تنصرنی وتنصررسولک و اختم عاقبتنا بالشهادت. السلام علیکم ورحمت الله وبرکاته جهت شادی ارواح طیبه شهدای اسلام به ویژه شهید حسین رضاییان اجماعا صلوات