مَعشوقُنـٰا
_
نیمهٔشبکہهوایتبہدلمافتاده،
ایرفیقِاَبَدۍحضرتِاربآب،سلام:]
مَعشوقُنـٰا
_
دݪتنگے تو برایم شده یڪ ماجࢪاے تڪرارے و شیرین...
دلتنگے دردیست ڪه درمانش جز وصل نیست...
وصلے ماندگاࢪ ...
وصلے ڪه در آغوش معشـوق بمانیم و آنجا جـٰان دهیم•͡•
وگرنہ دݪتنگے کہ با اندڪ وصاݪ معشـوق درمان نمیشود...
دݪتنگ بہ محض رویت معشـوق قلبش شعلہ ور تر و بۍ تابۍ اش بیشتر میشود ...
انتظـٰاࢪ شیࢪین است چون دࢪ آن امید وصاݪ است؛ اما وصݪ سخت است چون در آن بیم فࢪاق است =)
وصلے نصیبمان ڪن که مارا بیمۍ از فࢪاق نباشد وصݪے ابدی و پایدار ...
حضرت عشـق در دنیـٰا دوࢪیم از حـࢪم و صحن و سرایت تحمل میکنیم و عشـق وصاݪ را در دݪ میپرورانیم به امید وصل ابدی ...
آنجا ڪہ باید بشتافیم به سراے ابدے به یاد دݪ تنگ و عشقمان به خودت باش...بدان تا لحظه ای که تپش های قلبمان ادامه داشت در هر تپش عشق تو را فریاد زد ...آنجا در آغوشمان بگیࢪ و وصݪ ابدے را نصیبمان کن:))))
مَعشوقُنـٰا
-
با حب علے ستاره برمۍگردد؛ خورشید به یک اشاره برمۍگردد.
بر مُرده اگر محبِ حیدر بدمد؛ جانش بہ تنش دوباره برمۍگردد.
مَعشوقُنـٰا
همـہ شب در این خیاݪم که رِسَم به وصݪ،روزۍ؛ همـہ روز، در امیدم که شبۍ به خوابم آیۍ...(:
❲ اللَّھُ يُنَجِّيكُم مِنهَا وَ مِن كُلِّ كَربـ؛ انعامـ۶ ❳
+ خدا شما را از آن تاريكۍها و از هر اندوهۍ نجات مۍدهد :)
مَعشوقُنـٰا
❲ اللَّھُ يُنَجِّيكُم مِنهَا وَ مِن كُلِّ كَربـ؛ انعامـ۶ ❳ + خدا شما را از آن تاريكۍها و از هر اند
گرچہ رنج بہ جـٰان مۍرسد،اُمید دواست....
تنها اشتࢪاڪم با شما دࢪ گمنامۍ است...شما پلاکتان را و من هویتم را:)))
کاش لا اقل جنسِ گمنامیمان یکۍ بود..
گمنامۍِ شما مقصدۍ است از جنس وصلِ یاࢪ و گمنامۍِ من مقصدش سرگردانی و فراق و حسࢪت است:)))
برای خادمتان دعا کنید وجوهِ اشتراک بیشترے با شما داشته باشد ..دعا کنید معناۍ مشابهاتمان یڪسان شود و گمنامۍِ نصیبمان شود ڪه مقصدش وصل حقیقی یاࢪ باشد ...
گمنامۍ از تبار؛ مجهولون في الارض و معروفون في السماء
مَعشوقُنـٰا
_
-آيادلتنگیوزטּداࢪد؟
+نمیدانم
ولـےقلبمبهسنگینـےکوههامیشود
هربارکهدلتنگتمیشم:)