سلام و ادب و احترام عید مبعث مبارک‌. یک حرف خودمانی برای روزی که قرآن بر پیامبر مهربانی ها آمد: قرآن کجای زندگی ماست؟! امروز بیشتر فکر کنیم و بگردیم دنبال قرآن و بدانیم که اگر دنبال پیامبر(ص) هم هستیم، بهترین جا، همین قرآن است. پای تک تک سوره هایی که مخاطبش رسول الله است، بله هم او که از مبعث شدند: رسول الله و آیه آیه بر ایشان وحی شد... ما چی؟ ما کجاییم؟ آیه ها را می گیریم یا هنوز هم منتظر یک فرصت عالی و وقت فراغت و... هستیم؟! این ایام وقت های نابی است برای این تأملات و طلب توفیق و حرکت به سمت قرآن... بسم الله بگید... https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

آیه ی فوق العاده ای بود، مگر نه؟ کدام آیه؟ ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لاَ یَضُرُّکُم مَن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ إِلَی اللّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ﴾. ای اهل ایمان، شما (ایمان) خود را محکم نگاه دارید، که اگر همه عالم گمراه شوند و شما به راه هدایت باشید زیانی از آنها به شما نرسد. بازگشت همه شما به سوی خداست و همه شما را به آنچه کردید آگاه می‌سازد. ۱۰۵ مائده دقیق تر بخوانید کار داریم با آیه آیه ی عجیبی است از آن آیه های کلیدی که بیندازیم بر در بسیاری از مشکلاتمان آیه را آرام و با تمرکز بخوانید و ببینید مسأله شما با این آیه چیست؟! بعد برویم پای درس تفسیر... #سوره_حشر https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

رابطه ما با بقیه در بحث هدایت به چه صورت باید باشد؟ آیه می گوید اگر همه عالم گمراه شوند و شما به راه هدایت باشید، زیانی به شما نمی رسد. پس یعنی ما فقط برویم سراغ هدایت خودمان و در برابر دیگران بگوییم: به من چه؟! آیت الله جوادی در تفسیر آیه می فرمایند: یک وقت کسی در اولِ راه معرفت نفس می‌گوید به من چه دیگران گمراه شدند، یک وقت در آخر راه می‌گوید، نه در اول راه. هیچ کس در اول راه حق ندارد بگوید به من چه دیگران چه می‌کنند؛ چون یکی از مهم‌ترین وظایف دینی، همان امر به معروف و نهی از منکر است. اگر کسی در اول راه گفت به من چه و احساس مسئولیت نکرد، این اصلاً در سیر نفس وارد نشد اگر کسی هم به خودسازی، هم به نوسازی پرداخت و دیگران را با امر به معروف و نهی از منکر هدایت کرده است، عده‌ای هدایت شدند و عده‌ای هم هدایت نشدند؛ آن‌گاه در پایان راه این شخص می‌تواند بگوید به من چه، چون من وظیفه‌ام را انجام دادم تا آنجا که باید بگویم یا بنویسم یا بحث کنم که کردم از این به بعد به من مربوط نیست. این ﴿لاَ یَضُرُّکُم مَن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ﴾ برای آغاز راه نیست، نمی‌فرماید شما اگر به مقصد رسیدید، ضلالت دیگران به شما آسیب نمی‌رساند، شما اگر امر به معروف یا نهی از منکر نکردید که اصلا هدایت شده نیستید. اگر کسی این دو واجب مهم را عمل نکرد که هدایت نشده چون به وظیفه خود عمل نکرده است. پس اگر این دو واجب مهم را عمل نکرد، او هم مانند دیگران به دام ضلالت افتاده است و اگر به این دو واجب مهم عمل کرده است خودش هدایت شده و توسط او حالا عده‌ای هدایت می شوند و عده‌ای هدایت نمی شوند، اینجاست که در آخر راه یعنی پس از هدایت خود شخص، پس از آن که وظایفش را انجام داد، هم خدا می‌فرماید تو دیگر مسئول نیستی، هم انسان مجاز است بگوید به من چه. #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

تا نگاه میکنی، وقت رفتن است... و رجب هم می رود... و ما چه قدر این ماه خودمان را نگاه کردیم؟! از آن نگاه های «و لتنظر»... https://eitaa.com/masirelaallah

برای طی مسیر معرفت نفس نیاز به تقوای در محاسبه داشتیم و ما برای اینکه ببینیم در چه حالت هستیم، اگر گذشته یادمان نیست، الآن موجودی آن گذشته مان را باید بررسی کنیم. موجودی عبارت از ملکات است، هر کسی در ملکات خود بیندیشند خوب می‌تواند خود را بشناسد که در چه حالت است. ملکات همان خصلت های است که در ما ثابت شده اند، راه میانبری هم هست، ببینیم الآن به چه چیزی علاقه‌مند هستیم. علاقه مندی های ما می توانند ما را به خلقیات و ثابتات روحمان برسانند. پس بسم الله، بیایید با هم فهرستی از این علاقه مندی ها تهیه کنیم و بعد خوب ببینیم که هر کدام از آنها از کجا می آیند. مثلا علاقه ی ما به گل و گلدان! به لباس! به مدرک دانشگاهی!به علم! به نماز! به آن قوری قشنگمان! به .... شما بگید... در محاسبه باید برویم سراغ ریشه های این علایق، همان کلماتی که در ما هست و بروزاتش شده این علایق. حال اگر آن ملکات، آن ریشه ها بی پایه بود، پس وقت هرس است. قیچی بیاورید! قیچی بیاورید که ماه رجب المرجب هم گذشت و وقت تنگ است... #سوره_حشر #زیست_قرآنی #مراقبه_محاسبه https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

این راهها رفتنی است افراد عادی هم رفتند و هیچ راهی بهتر از معرفت نفس نیست که ما ببینیم در چه حالتیم. حالا ما می‌خواهیم ببینیم که خودمان را فراموش کردیم یا نه؟ اگر هر چه بررسی می‌کنیم از ما سؤال کردند در چه حالتیم؟ به چه چیزی علاقه‌مندیم؟ جواب درستی نتوانستیم بدهیم؛ معلوم می‌شود ـ معاذ الله ـ اصلاً خودمان را گُم کردیم، باید مدّتها بگردیم خودمان را پیدا کنیم درونمان را بشکافیم جستجو بکنیم تا جواب بدهیم؛ اگر نه, یک جواب نقدی داشتیم بی‌تعارف. کسی از ما سؤال کرد یا خودمان از خودمان سؤال کردیم که الآن در چه حالتی، چه چیزی می‌طلبی؟ یک جواب نقدی داشتیم؛ معلوم می‌شود خودمان را گُم نکردیم و راه گم کردن نفس هم راه فراموشی یاد خداست که فرمود: ﴿وَ لاَ تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ﴾؛ درس تفسیر سوره حشر، آیت الله جوادی آملی #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

برای ما آدم های عادی این جمله ها جانی تازه ایجاد می کنند: این راه رفتنی است آدم های عادی هم رفتند... و آن وقت است که با خودمان می گوییم: ماه رجب رفت، ما هیچ در بساطمان نداریم اما امید داریم به لطف و رحمت خدا. وارد ماه شعبان می شویم در حالی که می خواهیم برویم، همین راه رفتنی را... به خودمان امیدی نیست اما خدای توانایی داریم، او می تواند ما را ببرد... به در و دیوار زدن های مان و ناله های مان را ببرد در همان راه رفتنی... پس پای آیه ها، نیت و عزم و همت و طلب می آوریم تا ماه شعبان مان را مبارک کنیم به لطف خدا... https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

ابزار یعنی چی؟! همین ماشین که خیلی جاها ما را از بغل کردن نجات داده و در راهپیمایی دیروز هم! حالا بریم سراغ ابزارهای معرفت نفس😊 https://eitaa.com/masirelaallah

بیایید گشتی بزنیم در جعبه ی ابزار آنان که راه معرفت نفس را رفته اند. برای اینکه این راه را ما طی کنیم آنها که این راه را طی کردند، چندین وسیله به ما ارائه دادند که ما به آن وسیله ها متوسّل بشویم و این راه را طی کنیم؛ گاهی تشویق کردند، گاهی ترغیب کردند، گاهی تخویف کردند، گاهی تهدید کردند، گاهی تحبیب کردند... کدام ابزار برای ما کار می کند؟! بیایید با هم در کلام امیرالمومنین علیه السلام قدری به دو نمونه از این ابزارها نگاه کنیم و بعد ببینیم حال ما با کدام یک به معرفت نفس می رسد؟! #سوره_حشر #زیست_قرآنی #مراقبه_محاسبه https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

برای مثال از بیانات نورانی حضرت امیر است در نهج‌البلاغه، فرمود: شما نمی‌دانید بهشت چه خبر است، اگر می‌دانستید بهشت چه خبر است، هرگز اینجا نزد من جمع نمی‌شدید می‌رفتید به سراغ کارهایتان که شما را به آن عالَم زودتر برساند. اینها بیانات تشویق به بهشت است که فراوان هم هست. چه قدر عجیب است...تا به حال چه قدر از بهشت برای دلمان خوانده ایم و بعد رفتیم سراغ کاری که ما را به آن برساند؟! کاری مهم تر از نزد امیرالمومنین علیه السلام نشستن!!! باورم نمی شود...آه که دمی زیارت شان آرزوی ماست... #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

گاهی هم حضرت امیر علیه السلام بیانات زهدآمیز دارد آن بیانات زهدآمیز حضرت دربارهٴ دنیا بسیار زیاد است دنیا را طوری به ما معرفی می‌کند که اگر ما ذائقه‌ ی فطرتمان را خراب نکرده باشیم هرگز نباید به دنیا رغبت کنیم. «سرايى است كه به رنج و بلا اندر است و به بى وفايى و عهدشكنى شُهره. حالاتش نمى پايد و ساكنانش را ايمنى نيست. احوالش ديگرگون است و هر دَم به رنگى در مى آيد. زندگى در آن ، نكوهيده است و آسودگى در آن ، ناياب ؛ بلكه مردم آن در دنيا هدف هايى نشانه رفته اند، و دنيا ، تيرهايش را به سوى آن ها پرتاب مى كند، و با خدنگ هاى مرگ ،نابودشان مى گردانَد.» #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

این آیه ها به دست خط یک رفیق دوست داشتنی نوشته میشوند🌷

در صوت زیر از نسیان خدا می گوییم. اصلا نسیان در این آیه به چه معناست؟ خدا فراموشش می کند، یعنی چه کار می کند؟ با مثال می گوییم(با رسم شکل وسط زندگی مان) ببینید شما در این مثالها حالتان چگونه است؟! 👇👇👇👇 #سوره_حشر https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨﴾ ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید؛ و هر کسی باید با تأمل بنگرد که برای فردای خود چه چیزی پیش فرستاده است، و از خدا پروا کنید؛ یقیناً خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است. (۱۸) وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿١٩﴾ و مانند کسانی مباشید که خدا را فراموش کردند، پس خدا هم آنان را دچار خودفراموشی کرد؛ اینان همان فاسقانند. (۱۹) لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۚ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾ دوزخیان و بهشتیان یکسان نیستند، بهشتیان همان رستگارانند. (۲۰)

ماه رجب بود که دلمان را گره زدیم به این آیه ها، گفتیم و نوشتیم تا بهانه ای شود برای تفکر و برای زندگی کردنشان... بخش آخر از این قسمت می خواهیم از دو راه بگوییم، دو راهی که در میان زبان سوره حشر آمده است. جای ما کجاست؟! در جایمان هستیم یا نه؟ شاخص چیست؟ گمشده ما چیست؟! صوت زیر را در شرح این سوالات بشنوید: 👇👇👇 #سوره_حشر https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

پس عمده آن است که طریق معرفت نفس را ما از یاد نبریم که ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ﴾ این مراقبه و محاسبه نشان می‌دهد که انسان سرِ جای خود هست یا سرِ جای خود نیست. اگر خود را به عنوان عبد ذلیل می‌شناسد بداند سر جای خودش هست و اگر خدای ناکرده خود را طلبکار می‌داند می‌گوید که من هستم که این کمال را پیدا کردم معلوم می‌شود بیگانه آمده. تا سخن از من است حرف شیطان است درس تفسیر سوره حشر، آیت الله جوادی #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

حالا که بحث از پیدا کردن جای خودمان هست، بیشتر دنبال خودمان بگردیم😊 آیت الله جوادی در ادامه تفسیر این آیات سوره حشر از این گم شدن ها می گویند، اول بیایید دقیق بخوانیم: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لاَ یَضُرُّکُم مَن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ﴾ با وجود این آیات هیچ کس نمی‌تواند بگوید من خودم را نمی‌شناسم چه کنم آدم خوبی باشم؛ این چه کنم آدم خوبی باشم نشانه‌اش آن است که ما خودمان را گُم کردیم. این در یکی از بیانات نورانی حضرت امیر هست، این روایاتش را شاید سیدناالاستاد(رضوان الله علیه) در ذیل همین آیهٴ 105 نقل کرده باشد که حضرت می‌فرماید: «عَجِبْتُ لِمَنْ یَنْشُدُ ضَالَّتَهُ وَ قَدْ أَضَلَّ نَفْسَهُ فَلَا یَطْلُبُهَا» من تعجّبم که دیگران به سراغ پیدا شدن گمشده‌های خود می‌روند، یک قلم یا یک دفتر از اینها گم می‌شود از این و آن سؤال می‌کنند که قلمم را گُم کردم, دفترم را گُم کردم کجاست؟ «وَ قَدْ أَضَلَّ نَفْسَهُ فَلَا یَطْلُبُهَا»، خودش را گُم کرده نمی‌رود پیدا کند نمی‌رود از صاحب‌دل سؤال کند که آقا من خودم را گُم کردم نمی‌دانی من کجا هستم که مرا سرِ جایش بنشانی؟ #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

انسان باید برود بگردد ببیند سرِ جای خودش هست یا نیست؟ سرّ اینکه به سراغ قلم یا دفتر می‌رود و «انشاد ضالّة» دارد این است که قلم جای معیّنی دارد, دفتر جای معیّنی دارد اگر این دفتر در جای معیّن نبود معلوم می‌شود گُم شد. ما باید برویم به سراغ نفسمان ببینیم در جای خودش هست یا نیست، اگر سرِ جای خودش بود شکر کنیم که گُم نشد, اگر سر جای خودش نبود باید بگردیم پیدایش کنیم بیاریم سر جایش بنشانیم. درس تفسیر سوره حشر آیت الله جوادی #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

بچه ها مشغول درست کردن شیرینی هستند. شکل می سازند و می پزند و می خورند و اما ما! ما چه میکنیم این روزها؟!به چه مشغولیم؟! https://eitaa.com/masirelaallah

هر چیزی که جای معلومی دارد، اگر در جایش نباشد ما به دنبالش می گردیم. این در حالی است که جای نفس هم معلوم است پس چرا دنبالش نمی گردیم؟! راستش را بخواهید جایش درک و زیست عبودیت ماست و دیدن ربوبیت الله. شرح این مفهوم هم میان آیه های قرآن است. آیه های که خالق انسان و مربی او، از مختصات دقیق این انسان و این عالم می گوید. پس سوال اینجاست: ما چه قدر آیه ها را در پی پیدا کردن خودمان می گردیم؟ راستش را بخواهید این قدر درگیر پیدا کردن خرت و پرت هایمان در این دنیا هستیم که یادمان رفته اصلا نفسی هست، خودی هست و جایی دارد. اصلا یادمان رفته نگاه کردن را، همان «ولتنظر» را، چون نگاه هایمان هم رفته دنبال خرت و پرت هایمان. خب دیگر حسی نداریم به این گمشدگی و برایمان اولویتی نیست تا دنبالش بگردیم... نگاه کنید، ماه اسفند می آید و باز بدو بدوهای ما...اما این دویدن ها و گشتن ها حول چیست؟ دنبال چه می گردیم از دویدن های قبل سال نو در حالی که پیش از بهار طبیعت، بهار رمضان می رسد و ما تهش به فکر یافتن تندخوانی هایی برای ختم قرآن این ماه می گردیم، نگاه کنید! گمشده ی ما این است یا فهم آیه ای از قرآن و زیست کلام الله؟! اگر هر سال ماه رمضان قرآن میخوانیم و تیک جزء هر روزمان را می زنیم بیایید امسال نظر کنیم به آیه ها در پی یافتن خودمان...جای ما را آیه ها معلوم کرده اند، پس اگر سر جایمان نیستیم، حداقل بگردیم! بیایید امسال میان هیاهوی اسفند، شعبان المعظم را ببینیم و میان گشتن دنبال خرت و پرت های مان در بازار و خانه تکانی ها، خودمان را پیدا کنیم یا حداقل بگردیم، عزم گشتن کنیم، قدمی برداریم... بعدنوشت: قطعا قرائت قرآن در ماه رمضان ثواب بسیار دارد و اگر انجام شود خیلی هم خوب، قبول هم باشد. حرفم انکار این موضوع نیست، یافتن مسیر زیست آیه هاست، حرکت در قرآن و با قرآن است. پس اگر همین قرائت را هم نکنید قرآن برای طاقچه تان می ماند، خب از دستش ندهید و اگر خواستید به فهم آیه ها و زندگی کردنشان برسید، برایش جستجو کنید...بگردید... #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

عکس از دخترک دختر قصه! نکته اخلاقی قصه: خودت رو تربیت کن مادر😊 اینم قصه👇 https://eitaa.com/masirelaallah

در توجیه را ببند! - مامان! پیداش نمی کنم! - صداش کن، پیدا میشه! این مکالمه روزهای کودکی و نوجوانی من و مامانم بود. دخترکی که برای پیدا کردن گمشده هایش سریع سرکی می کشید و می گفت: پیدا نمی کنم! و تمام! به انتظار مادر می ماند! پاسخ جذاب مادر و بعد یافتن توسط مادر! اما این دخترک به جوانی که رسید، گمشده هایش هم بزرگ تر شدند و به سادگی آن مداد و تراش دیگر نبودند ولی او فهمید مال حلال به صاحبش برمی گردد، پس وقتی چیزی گم می کرد، رها می کرد و مطمئن بود روزی برمی گردد، هر چند دیر! و این ماجرا ادامه داشت و دارد تا رسید به اینجای تفسیر سوره حشر و کلام امیرالمومنین علیه السلام، حالا شاد و با یقین از این حس رهایی در گشتن می گفت و دلیل می آورد که اینها ارزش ندارد، بگردم دنبال جای خودم در عالم! و اینها همه توجیهات قشنگی بود که بگوید این درست است، نه آن که رهایی از بی حوصلگی و...باشد! از آن است که مال دنیا ارزش ندارد!!! که چیزهای مهم تری برای گشتن در عالم هست!!! اما ماجرا همین جا تمام نشد، ابتلا آمد، ابتلا به دخترکی که از صبح تا شب باید دنبال گمشده های بیخود و باخودش می گشتم در حالی که گاهی پشت پایش بود، باید جای وسایلش را به خاطر می سپردم تا اشک های گوله گوله اش را نبینم. اینجاست که با خودم می گفتم کی میشود از اینجای تفسیر با دختران حرف بزنم، بعد ندایی درونم می‌گفت: ذق یا اسماء! و باز همان مکالمه ی آشنا: _مامان! پیداش نمی کنم! _ صداش کن،پیدا میشه! #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

اگر انسان به واقع سرِ جای خود باشد، خدای خود را به همان مقداری که میسور اوست و مقدور اوست ﴿أَشْهَدَهُمْ عَلَی أَنْفُسِهِمْ﴾ هست می‌تواند ببیند و بگوید ﴿بَلَی﴾ و لذّت ببرد. اگر به خدا گفت ﴿بَلَی﴾، دیگر به موجدات دیگر «لا» می‌گوید. در بحث قبل ملاحظه فرمودید این یک قصهٴ تاریخی نیست مثل طوفان نوح؛ این همیشه هست. الآن ما بخواهیم سری بزنیم به این نشئه: ﴿وَإِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَی أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا بَلَی﴾، کاملاً راه باز است. اما اگر بخواهیم به جریان طوفان نوحی سری بزنیم یک راه تاریخی است بسته است، آن سرزمین از بین رفت یک چیز زمان‌داری است؛ اما این ﴿وَإِذْ أَخَذَ﴾ که در تاریخ نیست که مثلاً در فلان سال میلادی یا فلان سال هجری شمسی یا فلان سال هجری قمری از ما پیمان گرفتند که این یک اذن زمانی که نیست، الآن هم راه باز است؛ اگر الآن راه باز است، چرا سری نزنیم و ﴿بَلَی﴾ نگوییم؛ پس الآن راه باز است. درس تفسیر سوره حشر، آیت الله جوادی #سوره_حشر #زیست_قرآنی https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

مسجدی که ما را مهمان کرد به مناجات شعبانیه https://eitaa.com/masirelaallah

قرآن را که با تفکر بخوانی، بعضی آیه ها می شوند آیه ی تو! انگار همین حالا نازل شده تا دست تو را بگیرد و اتفاقا اصلش هم همین است، این حکم برای همه آیات هست چون قرآن برای تربیت تک تک ما نازل شده پس باید به قلب ما بنشیند اما گاهی کلمه ای دل ما را می برد، دلمان برای داشتنش آه می کشد و از آن پس هر کجا آن کلمه ی قرآنی را ببینیم انگار آشنای عزیزی دیده ایم که می خواهد با ما حرف بزند. حالا وقتی میان خواندن دعا یا کتاب یا... آن کلمه را می بینیم حس می کنیم دست هدایتی آمده تا پیوند ما را با آن کلمه یا آیه محکم تر کند، آمده افق مان را یادمان بیاندازد، آمده دست ما را بگیرد و بگوید: زیست این کلمه ها و آیه ها این گونه است... برای من این روزها در پی خواندن آیه های «و لتنظر نفس ما قدمت لغد»، نظر چنین شده است... حالا وقتی مناجات شعبانیه می خوانم در عبارت«إِلٰهِى قَدْ جُرْتُ عَلىٰ نَفْسِى فِى النَّظَرِ لَها فَلَهَا الْوَيْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها» می ایستم، اشک می ریزم، آه از نظرهایی که باید به نفس ام می کردم و نکردم و وای بر من اگر مغفرت خدایم از این عدم نظرها و کاهلی در نظر به نفس ام شامل ام نشود. این عبارت معنایی دیگر می گیرد، معنایی طلب مغفرت برای نظرهای نکرده، معنای: حواست را جمع کن نظر خیلی مهم است، ویل بر تو اگر غافل شوی! حواست را جمع کن، هر چه قدر هم تلاش کرده ای برای نظر به نفس ات، برای نگاهی که کندوکاوی است باز کم است و باید بروی دنبال طلب مغفرت و بدانی که منیت که به به اهل نظر شدیم، نابودت می کند! همه چیز دست خداست، نظرهای تو هم جزء «لاموثر فی الوجود الا الله» است پس تا فرصت داری بساط طلب مغفرت پهن کن که نظرهای نکرده ات زیااااد است... #سوره_حشر #زیست_قرآنی #قرآن_بخوانیم https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

بچه های کلاس اول را دیده اید؟ همه جا دنبال کلمه ای می گردند که تازه یاد گرفته اند و آن را از دل خطوطی که حتی معنایشان را هم گاها متوجه نمی شوند بیرون می کشند و می گویند:یافتم!یافتم! حال ما هم با برخی کلمه های قرآن چنین می شود اگر دمی روی آنها متمرکز شویم، مدتی از آنها بخوانیم و بشنویم، تفسیرشان را ببینیم، تلنگری بخوریم، انگار همین کلمه ها می خواهند مسیری نشانمان دهند از دل یک عالمه خطوطی که ممکن است معنایشان را نفهمیم! برای ما این روزها در پس کمی عمیق شدن در آیه های سوره حشر، کلمه ی نظر و آیه ی «ولتنظر نفس ما قدمت لغد» چنین شده است. چنین شده که پای مناجات شعبانیه وقتی می رسم به این جا که: إِلٰهِى أَنَا عَبْدٌ أَتَنَصَّلُ إِلَيْكَ مِمَّا كُنْتُ أُواجِهُكَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْيائِى مِنْ نَظَرِكَ، وَأَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْكَ إِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِكَرَمِكَ نظر خدا را بر خودم می بینم، یعنی خدا هم فقط نگاهشان نمی کند، نظر دارد به ما، نظریه دارد برای ما، فراتر از یک نگاه است و آن وقت بی حیایی من در همین ندیدن نظر خدا به خودم معنا می شود. اینجا نظر مولایت به عبد و عبودیت همان جای اصلی من است و پای این نظر و این عبودیت است که باید طلب عفو کنم، التماس کنم و بگویم ای مولایی که عفو صفت کرم توست، چه قدر غافل ام از نظر تو، مرا عفو کن! #سوره_حشر #زیست_قرآنی #قرآن_بخوانیم https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah

و هم چنان با کلیدواژه ی «نظر» مناجات شعبانیه را نظر می کنیم! https://eitaa.com/masirelaallah

ما آدم های سرچ های کلمه ای حالا که به دعا می رسیم هم انگار دغدغه مان را می کنیم کلمه و با آن دعا را می خوانیم شاید هم حواسمان نباشد اما وقتی مرتبه ای کلمه مان را در دعا دیدیم، موتور سرچ مان را روشن کنیم تا بیشتر بیابیم... پس بنشینیم پای مناجات شعبانیه و کلمه ی نظر. إِلٰهِى هَبْ لِى قَلْباً يُدْنِيهِ مِنْكَ شَوْقُهُ، وَ لِساناً يُرْفَعُ إِلَيْكَ صِدْقُهُ، وَنَظَراً يُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ . نظر کردن مدل دارد، باید از خدا این مدل نظر کردن را خواست، نظری که ما را به مولایم نزدیک کند. نظر، نزدیکی می آورد! حواسم جمع باشد کجا نظر می کنم! نگاه کندوکاوانه ام کجاست؟ به چه سمت و سویی مرا می برد؟ من با نظر است که می توانم به حق برسم و چه قدر از این شاخص و کارکردش غافل ام! #سوره_حشر #زیست_قرآنی #قرآن_بخوانیم https://eitaa.com/masirelaallah https://t.me/masirelaallah