#یادداشت_روز #در_باب_طلبگی #تکثیر_الگوی_طلبگی بسیاری از مدیران مدارس که در تربیت طلاب کوشا و دغدغه مند هستند، برای #ایجاد_انگیزه و ترغیب طلاب به ممحض بودن در تحصیل و تلاش مجدانه در کسب علوم حوزوی، یک الگوی ثابت طلبگی (بخوانید #الگوی_آرمانی) برای آینده طلاب ترسیم می نمایند و افرادی که از این الگو پیروی نکرده اند (حتی خودشان) را سرزنش نموده و برچسب هایی به آن ها می زنند که در ذهن طلاب بی تجربه به عنوان #شهروندان_درجه_چندم و بی استعداد و محروم از قوه تحصیل و کارآمدی در طلبگی نقش می بندند. تا جایی که اگر یک طلبه بخواهد مسیری غیر از آن الگوی آرمانی (مسیر اجتهاد) را پی بگیرد، ابتدا دچار خودکم بینی و سپس دچار یاس و ناامیدی می شود و همان راه را نیز به درستی طی نخواهد کرد. حتی این ترس را نیز دارد که آنچه را انتخاب کرده بروز بدهد و با دیگران مطرح نماید. غافل از اینکه افرادی که به حوزه آمده اند نه #همگونی_در_استعداد دارند و نه در #اهداف_یکسان هستند و از همه مهمتر اینکه انتظارات جامعه از روحانیت فقط آن الگوی آرمانی نیست و مردم به همان شهروندان درجه چندم (بخوانید مبلغان و مشاوران و معلمان آموزش و پرورش و کارمندان در ادارات حوزوی و فرهنگی و ...) بیشتر احتیاج دارند تا مجتهدانی که ارتباطی با کف جامعه ندارند و خود را وقف در تعلیم و تعلم علوم حوزوی نموده اند و کرسی تدریس را به رسیدگی به امور حسبیه مردم ترجیح می دهند. پس ما الگویی را در حوزه ها #ترویج می کنیم که نیاز جامعه به افراد مبرز و کارکشته در آن در هر برهه ای از زمانه در حد انگشتان دو دست است. و الگوهایی را #تضعیف می کنیم که جامعه و مسلمانان به خدمات آنان نیاز مبرم دارند و اگر چنین افرادی وجود داشته باشند می توانیم بگوییم حوزه برای پاسخگویی به جامعه کارآمد و فعال است. لذا اولین #راه_حل برای تغییر وضعیت کنونی #تغییر_نگرش در مدیران و موثران در تربیت طلاب و سپس #تکثیر_و_ترویج الگوهای استاندارد طلبگی برای تبیین افق های پیش روی طلاب است. @masirtalabe