#پیام_مخاطبان
#حوزه_بروم_یا_نه
حرف دل یک طلبه با ورودی #مقطع_کارشناسی
حیدر:
سلام علیکم
وقت بخیر
✅ مطلبی رو که میخوام بیان کنم بیشتر از اینکه متوجه طلاب و طالبان علم و معرفت باشه، متوجه مدیران و بستر سازان این عرصه است. این مطلب یک تجربه عینی هم برای خودم و هم خیلی از دوستان است. اگر صلاح دونستید در کانال مطرح کنید.
✅ ایام دانشجویی الحمدالله روزی و توفیق مان شد که در کنار رشته تخصصی به مباحث دینی هم بپردازیم و در این راه از استاد هم بهره مند بودیم. جذبه و کشش مباحث دینی سرانجام باعث شد به محفل و بستر اصلی آن یعنی حوزه علمیه برویم و ارتباط بگیریم. در نهایت تصمیم گرفتیم بعد از تحصیلات دانشگاهی ( بعضی از دوستان در مقطع کارشناسی و بعضی هم در مقطع ارشد) به جهت دغدغه و آرمانی که در جان و دل داشتیم وارد حوزه علمیه شویم.( ناگفته نماند غالب کسانی از دانشگاه به حوزه مهاجرت می کنند، تجربه کار تشکیلات یا در بسیج یا هر تشکل دیگری را دارند، بنابراین در بحث فهم مباحث اجتماعی و امور ساختاری سطح خوبی دارند).
✅ خوب میدونید اشخاصی که از دانشگاه وارد حوزه می شوند بیشتر از اینکه این مهاجرت دلالت بر ضعف ، فقدان و ندانم ها باشد نشانه آرمان، دغدغه و هدف است مخصوصا اینکه این مهاجرت از گروه های فنی و مهندسی و علوم پزشکی باشد. البته هستند افرادی که به جهت فقدان و ندانم ها در زندگی شخصی وارد حوزه علمیه می شوند اما به نظر ام کمتر از یک درصد ورودی سالیانه دانشجویان به حوزه باشد.
✅ الحمدالله بعد از تحصیلات دانشگاهی وارد حوزه شدیم و هر کسی با هر دغدغه ای داشت، مشغول درس و بحث شد. بعضی در قم ، بعضی در اصفهان و بعضی در تهران و بعضی در مشهد در حوزه علمیه ثبت نام کردند. بعد از مدتی که باهم ارتباط گرفتیم، از مزایا و معایب حوزه صحبت کردیم، یکی از معایب مطرح در خصوص برخورد با ورودی های دانشگاهی که مخل امنیت روانی و آرامش ذهنی ما شده بود این بود که نگاه مسوولان و مدیران و بعضی از مدرسین به ما، نگاه به شخصی " درمانده" و از همه جا مانده بود که حال وارد حوزه علمیه شده ! نتیجه این نگاه سرانجام باعث شد که از یک جمع مثلا ۱۰ نفر بعد از گذشت حدود ۴ ماه در حوزه، نیمی از حوزه انصراف دهند و خیلی هم ناراحت بودند از این انصراف ولی از طرفی هم نمی توانستند این نگاه تحقیر آفرین را تحمل کنند.
✅ حتما فکر می کنید اگر دغدغه و هدفشان اصیل بود باید تحمل می کردند و نمی رفتند، بله این فکر هم از جهتی درست است اما بحث حقیر از سوی دیگر مسئله است، اینکه چرا باید این برخورد باشد!. به هر جهت جذب حداکثری مسئله راهبردی در نظام اسلامی است که باید مورد توجه واقع شود و در این شرایط که همه اقرار دارند ورودی های حوزه کاهش یافته باید به دنبال رفع مسئله باشند.
@masirtalabe
#پیام_مخاطبان
#حوزه_بروم_یا_نه
حرف دل یک طلبه با ورودی #مقطع_کارشناسی
حیدر:
سلام علیکم
وقت بخیر
✅ مطلبی رو که میخوام بیان کنم بیشتر از اینکه متوجه طلاب و طالبان علم و معرفت باشه، متوجه مدیران و بستر سازان این عرصه است. این مطلب یک تجربه عینی هم برای خودم و هم خیلی از دوستان است. اگر صلاح دونستید در کانال مطرح کنید.
✅ ایام دانشجویی الحمدالله روزی و توفیق مان شد که در کنار رشته تخصصی به مباحث دینی هم بپردازیم و در این راه از استاد هم بهره مند بودیم. جذبه و کشش مباحث دینی سرانجام باعث شد به محفل و بستر اصلی آن یعنی حوزه علمیه برویم و ارتباط بگیریم. در نهایت تصمیم گرفتیم بعد از تحصیلات دانشگاهی ( بعضی از دوستان در مقطع کارشناسی و بعضی هم در مقطع ارشد) به جهت دغدغه و آرمانی که در جان و دل داشتیم وارد حوزه علمیه شویم.( ناگفته نماند غالب کسانی از دانشگاه به حوزه مهاجرت می کنند، تجربه کار تشکیلات یا در بسیج یا هر تشکل دیگری را دارند، بنابراین در بحث فهم مباحث اجتماعی و امور ساختاری سطح خوبی دارند).
✅ خوب میدونید اشخاصی که از دانشگاه وارد حوزه می شوند بیشتر از اینکه این مهاجرت دلالت بر ضعف ، فقدان و ندانم ها باشد نشانه آرمان، دغدغه و هدف است مخصوصا اینکه این مهاجرت از گروه های فنی و مهندسی و علوم پزشکی باشد. البته هستند افرادی که به جهت فقدان و ندانم ها در زندگی شخصی وارد حوزه علمیه می شوند اما به نظر ام کمتر از یک درصد ورودی سالیانه دانشجویان به حوزه باشد.
✅ الحمدالله بعد از تحصیلات دانشگاهی وارد حوزه شدیم و هر کسی با هر دغدغه ای داشت، مشغول درس و بحث شد. بعضی در قم ، بعضی در اصفهان و بعضی در تهران و بعضی در مشهد در حوزه علمیه ثبت نام کردند. بعد از مدتی که باهم ارتباط گرفتیم، از مزایا و معایب حوزه صحبت کردیم، یکی از معایب مطرح در خصوص برخورد با ورودی های دانشگاهی که مخل امنیت روانی و آرامش ذهنی ما شده بود این بود که نگاه مسوولان و مدیران و بعضی از مدرسین به ما، نگاه به شخصی " درمانده" و از همه جا مانده بود که حال وارد حوزه علمیه شده ! نتیجه این نگاه سرانجام باعث شد که از یک جمع مثلا ۱۰ نفر بعد از گذشت حدود ۴ ماه در حوزه، نیمی از حوزه انصراف دهند و خیلی هم ناراحت بودند از این انصراف ولی از طرفی هم نمی توانستند این نگاه تحقیر آفرین را تحمل کنند.
✅ حتما فکر می کنید اگر دغدغه و هدفشان اصیل بود باید تحمل می کردند و نمی رفتند، بله این فکر هم از جهتی درست است اما بحث حقیر از سوی دیگر مسئله است، اینکه چرا باید این برخورد باشد!. به هر جهت جذب حداکثری مسئله راهبردی در نظام اسلامی است که باید مورد توجه واقع شود و در این شرایط که همه اقرار دارند ورودی های حوزه کاهش یافته باید به دنبال رفع مسئله باشند.
@masirtalabe