استاد علی صفایی حائری(عین_صاد): *مسئوليت هنگامى مفهوم پيدا مى كند كه در هستى خدايى و حكمتى و شعورى باشد. در هستى احمق، ديگر مسئوليتى نيست...*
🔸آنها كه شناخت ها و عقيده ها را از دست داده اند و باز هم آدم هاى خوب و مسئولى باقى مانده اند توجيهى جز عادت و يا حماقت براى خوبى ها و مسئوليتشان نيست.
🔸مسئوليت رابطه ى مستقيمى با شناخت ها و با شناخت حكمت و شعور در هستى دارد. مسئوليت هنگامى مفهوم پيدا مى كند كه در هستى خدايى و حكمتى و شعورى باشد. در هستىِ لش و احمق، ديگر مسئوليتى نيست.
🔸 در اين هستىِ ابله، خوبى و بدى برابر مى شوند و معيارى براى خوبى و بدى باقى نمى ماند.
🔸آنجا كه بصر نيست چه خوبى چه زشتى!
❛❛ عینصاد
📚 #مسئولیت_سازندگی | ص ۲۴
#⃣ #بریده_کتاب #تربیت
📜 متن |🔰 منافق، به دنبال منافع.
🔹آدمى كه خود را يافت، هدف را مى يابد و ميان خود و هدف، صراط مستقيم را مى يابد.
🔹 نفاق دامنگير او نمى شود، كه منافق خود باخته است و به دنبال منافعى است كه لحظه به لحظه جابهجا مى شوند و همين است كه منافق، بىشكل است؛ مُذَبْذَب است؛ به شكل ظرفى است كه در آن قرار مى گيرد.
🔹 و همين سودپرستى و بىشكلى، به محروميّت و دستاويز اين و آن شدن مى انجامد. همين بى هويتى، به بدعت، به رأى، به قياس و استحسان، به وابستگى و تعلّق تاريخى و جغرافيايى مى انجامد؛ كه اسير زمان و مكان مى شود و تحمّل استناد و همراهى دليل را ندارد.
🔹 در حالى كه آدمى با نارسايى علم و تجربه و عقل و فلسفه و قلب و عرفان خود، به وحى گره مى خورد و با استناد بر آن و اعتماد به آن راه مى افتد.
🔹و در واقع، اين ميوهى عقلانيّت انسان است كه با وسعت روابط و نارسايى امكانات علمى و عقلى و قلبى، به وحى گره بخورد و از آزادى، آزاد شود و به عبوديّت روى بياورد و در هر كار، به نيّت و سنّت و اهميت توجّه داشته باشد، كه حقيقت عبوديّت، اين است.
❛❛ عینصاد
📚 #نامه_های_بلوغ | ص ۲۰۴
#⃣ #بریده_کتاب #تربیت
📜 متن |🔰 دارایی مسئوليت آور است
🔹 ما براى خدا هستيم. از آنِ او هستيم. از آنِ او. نه براى هوس ها و حرف ها و جلوه ها ... ما براى او هستيم و اين است كه به سوى او باز مى گرديم و داده ها را در راه او مى ريزيم.
🔹 ما براى او هستيم و او جهت حركت ما و هدف ما و بازگشت ماست.هركس كه داراست؛ داراى نعمتى، ثروتى، قدرتى، همتى، فكرى و انديشه اى، داراى قلمى، قدمى، درمى ...
🔹هر كس كه داراست مسئول است كه آنچه كه داشته كجا خرج كرده و براى چه مصرف كرده و به سوى كه بازگردانيده است. داده ها بازدهى مى خواهند.سرمايه ها بايد سود بياورند.
🔹 آنچه از اوست بايد براى او باشد.مسئوليت بر اساس اين پايه ها استوار است.
❛❛ عینصاد
📚 #مسئوليت_و_سازندگی | ص ۲۸
#⃣ #بریده_کتاب #تربیت
📜 متن |🔰 کار به موقع
🔸به خاطر شتاب زياد و يا علاقه به كارى، نمى توان از برنامه ريزى چشم پوشيد و نمى توان از نيازها و موانع كار، صورت نگرفت.
🔸 آنجا كه بدون تقدير و ارزيابى قدم بر مى دارى، ناچار با كمبودها و كسرى ها و با نيازها و مقدمات كار و يا با موانع و مشكلات، برخورد مى نمايى و با اين هدايت و با اين برخوردها، كه ضعف برنامه ريزى و تقدير تو را مشخص مى كنند، نمى توان لجاجت كرد و به كار سابق ادامه داد؛ كه كار پيشرفتى نخواهد داشت و يا با سلامت و درستى به سامان نخواهد رسيد و به ماست مالى و خرابكارى خواهد انجاميد.
🔸كسى كه شتاب دارد و يا علاقه به نتيجه دارد، به همين دليل، بايد همه ى نيازها و همه ى موانع و مشكلات را بررسى نمايد؛ چون كارى كه در جاى خود به سادگى و در زمان كم انجام مى شود، در ميان راه و در كوير مرگ، با سختى و با مشقت و چه بسا با مرگ و گرفتارى هم سامان نيابد.
🔸آن مقدار وقتى را كه براى سامان دادن و يا تأمين نيازها و مقدمات مى گذارى، مى توانى آن را از ساعت كار حساب كنى.
❛❛ عینصاد
📚 #نامه_های_بلوغ | ص ۱۸۴
#⃣ #بریده_کتاب #تربیت