📍 "مدرسه در مسجد" خوب است ولی "مدرسه با مسجد" بهتر است ✍ محسن ذوالفقاری سال‌ها قبل، از مسجد صنعتگران مشهد، طرحی نو به نام «مدرسه در مسجد» وارد عرصه آموزش و پرورش شد. طرحی که سال‌های ابتدای حرکت خود را چراغ خاموش و با تعداد دانش‌آموزان محدود پیش برد ولی بعد از چندین سال از عمرش، با کسب تجربه و اعتماد و اعتبار و ساخت نیروهایی توانمند به صورت روزافزون در مساجد مشهد گسترش یافت و در دیگر شهرها مثل قم، تهران و… مورد استقبال قرار گرفت. دانش‌آموزان در این طرح همانند سده‌های قبل در محیط تربیتی مسجد، تحصیل می‌کنند و برای امتحانات و اخذ مدرک به آموزش و پرورش مراجعه می‌کنند. در حقیقت این طرح نوعی بازگشت به گذشته است که مدارس در مساجد قرار داشتند و مسجد مرکز اصلی تعلیم و تربیت بوده است. شهید مطهری در این مورد می‌فرمایند: «ما یک تقلید احمقانه از اروپا کرده‌ایم. در تاریخ گذشته ما مسجد و مدرسه همیشه یکی بوده‌اند یا همسایه یکدیگر بوده‌اند. این خودش یک حسابی بود. هنوز هم آثاری که ما از قدیم می‌بینیم، همین‌طور است. هرجا که یک مدرسه هست، یک مسجد هم کنارش هست، بلکه خود مساجد مرکز تعلیم و تربیت بود».[1] این طرح به دلایل متعدد اعم از خارج شدن از عرف معمول آموزش و پرورش، ابتکاری جدید، گسترش سریع و… مورد نقد و بررسی‌های مختلفی قرار گرفته است؛ از نامه تهدیدآمیز وزیر آموزش و پرورش تا نقدهای دلسوزانه دغدغه‌مندان تربیتی و پژوهشگران مسجدی. این یادداشت نیز برآن است که در خور توانش منصفانه و صادقانه این پدیده را از زوایا مختلف مورد نقد و بررسی قرار بدهد تا مطلعی باشد بر اتفاقات بهتر در نظام تعلیم و تربیت. طرح مدرسه در مسجد را از چهار منظر می‌توان مورد بررسی قرار داد... 🔻ادامه یادداشت را در سایت #باشگاه_اندیشه میتوانید مطالعه کنید: http://bashgah.net/go/1mas3/ ❌ #مخالف #مدرسه_در_مسجد #مدارس_مسجدمحور 🕌 @masjid_sangar